Group Blog All Blog
|
แคทลียาร้องให้น้ำตาเปียกแก้มออกมาเมื่อรู้ความจริงเข้า โลกสองค่ายมีคือค่ายผิดหวังและค่ายสมหวัง สองค่ายนี้มีารต่อสู้กันยาวนาน ปรัชยาของปีเตอร์มีว่าชีวิตต้องสู้จนลมหยาดสุดท้าย เราจะไม่ให้ชีวิตเป็นดั่งนิยาย เพราะนิยายเป็นความฝัน แต่ในชีวิตเราสามารถควบคุมได้จะให้ฉากไหนเป็นความฝัและฉากไหนเนความจริงเหมือนถ้ามีงานสิ่งตามมาคือมีเงิน ในชีวิตการต่อสู้ของหยิงอย่างแคทลียาเป็นต่อสู้อย่างทรหดด้วยน้ำหนักร้อยยี่สิบกิโลอย่างหนักแน่น แต่เธอเกิดหายะนะไม่อยากสู้เธอบ่นออกมาทางสาย ขระที่ผัวเก่าเธอเลอเธอจะต้องโทรมาหาว่าที่ผัวของเธอทันทีเธอยืนยัยด้วยเสียงแข็งกร้าวและห้าวหาญ่มีผัวกี่คนพึ่งไม่ได้สักคนเดียว มีแต่แมงดาทั้งนั้น ปีเตอร์เงียบและฟังเพราะนั้นคือความคิดเห็นของเธอ ตอนนี้ปัญหาการเงินของเธอคือต้องพาลูกที่เกิดจากผัวเก่าไปทำศัลยกรรมตบแต่งเหงือกซึ่งต้องใช้เงินจำนวนมาก นอกจากรัฐสวัสดิการจ่ายให้บ้างแล้วตามระบบ ผัวเก่าเธอหมดน้ำยาที่จะดูแลเรื่องนี้ ส่วนว่าที่ผัวใหม่องเธอ็ถ้าเข้าไปแทรกตอนนี้มันเกินกว่าเหตุเกินไป สิ่งที่เอต้องทำคืออดทนและอดกลั้นหาเงินและไถเงินพ่อมาทำ ถ้าพ่อเธอไม่มีให้และถ้าจน แน่นอนลูกต้องเป็นมารหัวขนที่ต้องถูกส่งไปสู่บ้านอานาถา เพราะพ่อแม่เลี้ยงดูไม่าไหวงแคทลียาไม่ชอบที่จะทำอย่างนี้แต่ถ้าไม่มีทางอื่นทางนี้คือทางออก รอวันที่แคทลียารับมรดกพ่อเธอต้องกลับไปรับลูกทีมารหัวขนที่เอาไปไว้ที่บ้านอนาถา กลับมาเพราะผู้หยิงนั้นมีธรรมชาติใจอ่อนต่อลูกที่เกิดในไส้ของตนแม้ว่ามันจะเป็นมาหัวขนที่ สังคมตราบาปเอาไว้สำหรับคนที่มีลูกแล้วไม่รู้จักรับผิดชอบ ด้วยเหตุนี้เองการคุมกำเนิดจึงเกิดขึ้การทำหมันแท้หมันเทียมจึงเกิดขึ้น เมื่อมันสนุกบนเตียงนอนมันเป็นอารมณ์ชั่ววูบที่อดกลั้นไม่ได้แต่ตามด้วยเด็กทารกที่มันต้องเป็นภาระให้คนที่เป็นเจ้า ถึงร้อยปีของชีวิตหนึ่งทีเดียว ปีเตอร์หนักใจเรื่องนี้มากแทนแคทลียาแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร ๆด้แต่สวดอ้อนวอนพระเจ้าให้ช่วย แคทลียาจะเสี่ยงชคอะไรก็มีแต่พลาด เคยไม่พลาดแต่เงินที่เป็นโชคนั้นเธอได้ใช้ไปหมดแล้วถามว่าใครเอ่ยที่ต้งรับผิดชอบเรื่องนี้ คำตอบคือที่แน่นอนไม่มีแต่มีเหตุผลอยู่ตัวหนึ่งคือใครทำใครได้ ทำอย่างไรได้อย่างวนี้ ปีเตอรืพึมพำใหเกับตนเองว่าคิดอย่างนี้มันเป็นสวิทยาศาสตร์ ผัวเก่าแคทลียากำลังจะตีจากก็เป็นหมาหวงก้างทำให้มีปัญหากับบคนที่จะครอบครองแคทลียาต่อไป จนแคทลียาสารภาพว่าพ่อของเธอตะโกนมาทางสายว่า "คนเมืองนี้มึงอย่าเอามาทำผัวอีน่ะ พ่อไม่เห็นด้วย" ท้ายสุดถ้าแคทลียาไม่มีโชคเด็กกที่พิการอยู่นี้ต้องปล่อยเลยตามเลย ประสบชีวิตและชะตารรมไปจนกว่าจะตาย เธอวิ่งไปหาแม่ยายขอผัวเก่าแต่ธอกฝ้เอาตัวแทบไม่รอด เรื่องนี้คงต้องรอเมตตาธรรมจากผู้หวังดีต่อไป ที่แคลีหน้าด้านพอที่ต้องพึ่งพาสถาบันที่จะตั้งใจช่วยอย่างไม่หวังผลตอบแทนอะไรต่อไป และแคทลียาร้องให้โฮ ๆออกมา ว่ากเอามันมาทำผัวกกคิดว่ามันดีที่ไหนได้มันยิ่งกว่าผีนรกเปรตแผ่นดินอะไรอยางนี้ ตอนแรกกูคิดว่ามันดี มันฟอร์มใส่กู ทำลีลา เงียบขรึม กูก็เลยไม่อยากถาม แต่ที่ไหนได้ มีแต่อสูรกายเอาแต่จ้องจะเขมือบทั้งเพ พึ่งพาอะไรไม่ได้เลย แค่ค่ารถพาลูกไปผ่าตัดก็ไม่มี "กูคิดว่ามันทำงานสวนองุ่นมารับจ้างมาเลี้ยงกู แต่ที่ไหนได้มันพาไปปรนเปรอเมียน้อยมัน แล้วตามจับจิ้งหรีดไปขายมาเลี้ยงกูไปวันๆหนึ่งกูพึ่งรู้ ว่าทีจริงเงินที่มึงเลี้ยงดูกูมาเจ็ดปีนั้นาจากการขายจิ้งหรีดได้ทุกๆวันที่มันไปหามา ตอนดูเงินค่ากับข้าวค่าเล็กน้อย มันดูก็สนุกสบายดี แต่พอเรียกเงินก้อแนจะใช้เข้า มีแต่ดอกเบี้ยหน้าเลือดเท่านั้น และการขายตัวที่ซ่องนางโลมกูเกือบแล้ว นี่ดีพ่อกูช่วยเอาไว้น่ะ กูคิดว่าพ่อกูเท่านั้นละพึ่งได้ในที่สุด ไม่มีใครพึ่งได้เลย" แคทลียาร้องให้น้ำตาเปียกแก้มออกมา ตะโกนเสียงดังอยู่ในบ้าน ฟ
|
สมาชิกหมายเลข 3538694
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] จึงจือหยาง (jjy) จบไฮสกูล ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)... เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
Friends Blog MY VIP Friends  |
|||||||||||||
