เรื่องย่อหลังปกงานฉลองครบรอบหนึ่งร้อยปีโรงเรียนสตรีชื่อดัง ทุกสายตาต่างจับจ้องละครเวทีแนวฆาตกรรมของชมรมการแสดง แต่แล้วเวทีกลับรูดม่านปิดกระทันหันแบบไร้ตอนจบ เมื่อหนึ่งในสิบนักแสดงดื่มยาพิษตายกลางเวที โหมโรงสู่ฆาตกรรมเรื่องยาวบทใหม่บนเค้าโครงเดิม สิบคนบาปผู้ถูกพิพากษาชะตาด้วยเลือด คนหนึ่งนอนไม่ตื่น คนหนึ่งตัวขาดเป็นสองท่อน สมาชิกชมรมทยอยพบจุดจบสยองตามบทบาทในละคร ทว่าหัวหน้าชมรมอย่าง 'โคยูกิ' ขอฝืนชะตาตลบหลังคนร้าย โดยหารู้ไม่ว่าเกมชำระบาปครั้งนี้อาจไม่มีผู้บริสุทธิ์ตัวจริง
คุยกันหลังอ่านตัดอารมณ์การอ่านนิยายจีนติดๆกันด้วยนิยายญี่ปุ่นบ้าง จริงๆเล่มนี้เก่ามากแล้ว เป็นของสำนักพิมพ์ที่ปิดตัวไปแล้วอย่างสำนักพิมพ์บลิส (แต่ก็เห็นปีหลังๆมางานหนังสือเอาสต๊อกมาขายบ่อยๆนะ) เล่มนี้มือหนึ่งอาจจะหายากแล้วนิดนึงค่ะ - พอมาอ่านนิยายญี่ปุ่นก็รู้สึกว่าห่างหายจากการอ่านนิยายญี่ปุ่นแนวสืบสวนไปค่อนข้างนานมากเลย
คนเขียนคือ อิมะมุระ อายะ งานอื่นๆที่มีชื่อเสียงของเธอก็เช่น รูมเมท (ที่เป็นหนังเคย์โกะแสดง) , รวมเรื่องสั้นอย่าง ยักษ์ ถ้าใหม่หน่อยจะมีที่พิมพ์กับ Humming Books คือกุหลาบสีเลือด, ฆาตกรรมล้างตระกูล
จริงๆกุหลาบสีเลือด เราเคยหยิบหลายรอบละ ไม่ได้อ่านสักที งงตัวเองเหมือนกันค่ะ
มารอบนี้กับ และแล้วก็ไม่เหลือใคร จริงๆเป็นผลงานของอิมะมุระ อายะเรื่องแรกของเราเลยค่ะ เราไม่เคยอ่านงานของเธอมาก่อน เคยเห็นหนังเรื่องรูมเมทผ่านๆตาเมื่อนานมาแล้วเฉยๆ
ก็ใครที่เป็นแฟนแนวสืบสวน เห็นชื่อเรื่องแล้วก็คงรู้ทันทีว่า เรื่องนี้ต้องเบสมาจาก Ten Little Niggers หรือที่ต่อมาเปลี่ยนเป็น And then there were none ภาษาไทยมีพิมพ์หลายฉบับ หลายชื่อด้วยกัน เช่น ดอกหญ้าจะเป็นชื่อ ฆาตกรรมยกเกาะ สร้างสรรค์บุ้คจะเป็น ปริศนาสิบตุ๊กตาอินเดียน หรือ ตุ๊กตาอาถรรพ์ หรือเวอร์ชั่นล่าสุดเป็นของอมรินทร์ ใช้ชื่อ จนศพสุดท้าย
ส่วนตัวเราเคยอ่านเวอร์ชั่นสร้างสรรค์บุ๊คค่ะ จริงๆแนะนำว่า ถ้าใครอยากเก็บงานอกาธาแบบครบๆ ก็น่าจะเก็บของสร้างสรรค์บุ็คนะ เพราะว่าแปลมาค่อนข้างเยอะเรื่องกว่าเจ้าอื่น ของใหม่ของอมรินทร์สวยก็จริง แต่เลือกมาเฉพาะเรื่องดังๆไม่กี่เรื่อง
โอเค กลับมาที่ เวอร์ชั่นอิมะมุระ อายะบ้าง ก่อนที่จะอ่านเรื่องนี้ เราแนะนำมากๆเลยว่าให้ไปอ่านต้นฉบับของอกาธามาก่อน เนื่องจากเรื่องนี้ต้นฉบับค่อนข้างหักมุม แล้วในของเวอร์ชั่นอิมะมุระก็เรียกว่าเล่าปมทั้งหมดให้ฟังแบบตรงๆ เพราะงั้นก็จะเสียอรรถรสการอ่านต้นฉบับไปเลย
เรื่อง และแล้วก็ไม่เหลือใครนี้ เป็นเรื่องของการที่โรงเรียนสตรีหญิงล้วนโรงเรียนหนึ่งจัดงานทานาบาตะ แล้วก็เล่นละครโดยเบสจากหนังสือเล่มนี้ของอกาธา แต่แล้วกลับมีคนถูกฆ่าตายตามลำดับในนิยาย และวิธีการฆ่าก็จงใจล้อกัน อารมณ์ประมาณฆาตกรรมเลียนแบบอะไรทำนองนั้น ก็คิดว่าถ้าอ่านต้นฉบับมาน่าจะเดาได้รางๆ แต่คงไม่ถึงกับเดาได้ทั้งหมด จริงๆตัวคนร้ายก็นับว่าน่าสงสัยอยู่แล้ว ด้วย character position และ scene ที่โผล่มา ก็จริงๆนับว่าคลี่คลายออกมาได้แบบเดาไม่ถูกอยู่เหมือนกันนะคะ ขอไม่สปอยล์ตรงนี้แล้วกันเพราะเป็นแนวสืบสวนนี่นา แต่ถึงจะพูดว่าคลี่คลายออกมาแบบเดาไม่ถูก แต่พอเฉลยออกมาแล้วก็ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจขนาดนั้น หรือแบบว้าวอะไรมาก การดำเนินเรื่องเองค่อนข้างต้อง follow นิดนึง เพราะว่าตัวละครเยอะ (แต่ตอนอ่านต้นฉบับของอกาธา เราก็เป็นนะกับเรื่องนี้เพราะมันจะแนะนำตัวละครรวดเดียวเลย)
สรุปโดยรวม สำหรับเราเรื่องนี้ค่อนข้างเฉยๆค่ะ ก็สนุกดี แต่ก็ไม่ได้สนุกขนาดนั้น แบบไม่ใช่ Must Read สำหรับเรานะ
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
