BlogGang.com : : คนดีผีคุ้ม : 2018 Mae Hong Son driving trip : เชียงใหม่ - ออบหลวง

2018 Mae Hong Son driving trip : เชียงใหม่ - ออบหลวง - สวนสนบ่อแก้ว- แม่ลาน้อย

แม่ฮ่องสอนเป็นจังหวัดที่อิฉันอยากไปมานานแล้ว เห็นชาวบ้านเค้ารีวิวกันโครมๆ แล้วก็ได้แต่อิจฉาเป็นกำลัง เมื่อเห็นรีวิวในเฟสบุคของคุณม่วงมหากาฬที่เชียวชาญแถวๆ ทางเหนือ อิฉันก็ลอกทริปมาอย่างไม่ละอายแก่ใจ

ทริปนี้เป็นทริประยะสั้นมาก แค่ 4 วัน 3 คืน (จริง ๆ 4 คืน เพราะบินไปนอนโฮสเทลเชียงใหม่ซะ 1 คืนตอนดึก ๆ ก่อนเริ่มโร้ดทริป) ซึ่งทริปนี้จะเป็นทริปขับรถแล้วเปลี่ยนที่นอนไปเรื่อย ๆ โดยสรุปจะเป็นดังนี้

คืนแรกบินไปลงเชียงใหม่ซะเที่ยงคืน รับรถเช่าที่สนามบินแล้วเข้าที่พักเลย

วันที่ 1 เชียงใหม่ - ออบหลวง - สวนสนบ่อแก้ว- แม่ลาน้อย
พักที่เฮินไตรีสอร์ท

วันที่ 2 แม่ลาน้อย - จุดชมวิวแม่ลาหลวง - จุดชมวิวผาบ่อง- หมู่บ้านกะเหรี่ยงคอยาว (ห้วยเสือเฒ่า) - ซูตองเป้ - ถ้ำปลา - ถนนคนเดิน - แม่ฮ่องสอน
พักที่เฟิร์นรีสอร์ท

วันที่ 3 แม่ฮ่องสอน - บ้านจ่าโบ่ - ปางมะผ้า - ปาย
พักที่ Hotel Des Artists

วันที่ 4 ปาย - ห้วยตึงเฒ่า- เชียงใหม่ -บินกลับ กทม.ตอนดึกๆ

สำหรับหลาย ๆ คนสามารถทำทริปแบบนี้ได้สบาย ๆ และเก็บที่เที่ยวแถบ ๆ นั้นได้หมด แต่สำหรับอิฉันที่นิยมเที่ยวแบบชิลล์ ๆ แวะแต่ละที่นาน ๆ อิฉันว่าอันนี้มันโหดไปนิด ถ้าได้เพิ่มอีกซัก 1-2 วันน่าจะกำลังดี

เราจะขับรถวนตามเข็มนาฬิกาตามแผนที่นี้เลย

คืนแรกถึงเชียงใหม่ดึกเชียว วันถัดมาเลยไม่ได้ออกกันแต่เช้าซักเท่าไหร่ ช้า ๆ สบาย ๆ เริ่มกันประมาณ 8 โมง กำลังจะออกจากตัวเมือง กระจายรายได้ให้ชาวเมืองโดยซื้อพวงมาลัยดอกมะลิตรงสี่แยก พวงมาลัยเค้าบ้าน ๆ ร้อยกันง่าย ๆ น่ารักดี และหอมฉุยยยยย

ไปได้ไม่เท่าไหร่ ก็หยุดตามสไตล์ลูกอีช่างแวะ เราเจอร้านกาแฟน่ารัก ๆ 1 ร้าน We' Coffee ร้านเหลืองเด่นเป็นสง่า ร้านน่ารัก แต่เสียดายมีแต่กาแฟกับขนมกรุ๊บกริ๊บเล็กน้อย

บรรยากาศสบาย ๆ เขียวสวย

น้ำเปล่าเย็น ๆ มาในขวดเหมือนเบียร์

ยังหิวอยู่

เมื่อขับรถเลยมาอีกหน่อย เราก็แวะอีก

เจอร้านต๊ะต่อนยอน ร้านใหญ่ริมทาง ดูแล้วต้องมีอาหารแน่ ๆ เลย

ร้านสวย ตกแต่งน่านั่งมาก

เนื่องจากไปถึงเช้าเกิน อาหารยังไม่เริ่มขาย มีแต่ขนมปังให้กินเล็กน้อย

ถึงจะมีเมนูให้เลือกน้อย แต่ก็อร่อยดีฮ่ะ ถ้าไปช่วงที่ครัวเปิดแล้วอาหารก็น่าสนใจดีนะ

ออกนอกเมืองมาได้หน่อยนึง เราก็เจออุทยานแห่งชาติออบหลวง ปกติตามเฟสชาวฮิปสเตอร์ที่อ่านรีวิวมาหลายที่ คนที่ขับรถเที่ยวจะไม่ค่อยแวะที่นี่กันเท่าไหร่ มักจะขับรถตรงไปสวนสนเลย อาจจะมีคนที่ตั้งใจตรงมาเพื่อมาพักนอนเต๊นท์กัน ซึ่งเค้าทำลานกลางเต๊นท์ไว้สะอาดใหญ่โตอยู่ริมน้ำด้วย ดูดีงามมาก แต่ที่นี่อิฉันแนะนำเลยค่ะ น่าแวะมาก

รับแขกทุกชาติทุกภาษา

ทางเดินเข้าไป เป็นอุโมงค์ต้นไผ่

ชอบบบบบบ วิวอลังการมาก ถ้าน้ำใสหน่อยยังกะนิวซีแลนด์

เป็นสะพานข้ามโตรกเขาอย่างสูง อาเฮียขาสั่นพั่บ ๆ

เลยสะพานไปจะเป็นเส้นทางเดินป่า สามารถเข้าไปดูอารยธรรมโบราณก่อนประวัติศาสตร์ได้ แต่เวลาเราไม่พอ วันนี้ยังต้องขับรถอีกไกล ถ้ามาคราวหน้าอยากมาเดินดูที่นี่ด้วย

ด้านหน้าทางเข้าจะมีอาคารอำนวยการ มีป้ายแนะนำและประวัติย่อม ๆ มีรูปนี้น่ารักดี

คิดถึง

ขับรถมาเรื่อย ๆ เจอสวนสนบ่อแก้ว ที่ฮ็อตฮิตกันจริงจัง ดูแล้วโรแมนติคไม่เบา วันที่อิฉันไป แทบไม่มีคนเลย เดินเล่นกันเงียบกริ๊บกะอาเฮียกันสองคน

เค้ามีพร็อพน่ารักสีสันสดใสไว้ให้ถ่ายรูปเล่นกันด้วย

ข้ามฝั่งมานิดนึงจะมีร้านอาหารเพิง ๆ เพิงจริงๆ นะ ใครไม่ถนัดร้านอย่างงี้ก็็ต้องไปต่ออีกไกลเลยฮ่ะ

แต่อิฉันกะอาเฮียชอบ

ดูสะอาดสะอ้านน่ากิน

ขับต่อไปอีกหน่อย เจอหมู่บ้านริมทางที่ปลูกตามไหล่เขาน่ารัก เลยแวะถ่ายรูป

ตรงที่ไปแวะจอดรถ มีร้านค้าข้างทางเลยแวะหาขนมกิน
เจอน้องเหมียว

เลยซื้อข้าวซอยตัดมาแบ่งกันกิน

เวลาไปตามทริปต่างจังหวัดอย่างนี้อิฉันชอบซื้อขนมกรุบกรอบตุนไว้ เวลามีน้องหมาน้องแมวผ่านมา ก็แบ่งมันกินบ้าง

ขับมาเรื่อยๆ พักใหญ่เลยกว่าจะออกมาจากเชียงใหม่ จังหวัดเค้าใหญ่จริง มื่อเข้ามาแม่ฮ่องสอนก็มีเหมือนประตูเมืองคอยต้อนรับ มีตุ๊กตาชาวเขาและร้านค้าของฝากของแม่ฮ่องสอน มีศาลาชมวิวบนเขาด้วย

ที่นี่ อ.สบเมย

เขาแถวนั้นเขียวสวยดีแท้

มาภาคเหนือก็ต้องเที่ยวพระธาตุนะฮะ แถว อ. แม่สะเรียงนี้หลายคนเค้าสามารถตามเก็บพระธาตุได้หมดเลย ซึ่งแถบนี้จะมีพระธาตุ 4 จอม นั่นคือ พระธาตุจอมแจ้ง พระธาตุจอมทอง พระธาตุจอมมอญ และพระธาตุจอมกิตติ

แต่อิฉันไม่โลภมาก แค่นี้ก็มัวเอ้อระเหยจนน่าจะเก็บไม่ครบตามต้นฉบับแล้ว ดังนั้น ก็เลยว่าจะแวะแค่พระธาตุจอมมอญเท่านั้น ที่เค้าว่าวิวสวยที่สุด

พระธาตุจอมมอญนี้สร้างอยู่บนเขา แต่ด้านล่างมีที่จอดรถ มีวัดด้านล่างและสามารถเดินขึ้นบันไดไปได้ ซึ่งก็น่าจะเหนื่อยโฮกอยู่ อิฉันเมื่อเข้ามาในวัดแล้วก็เห็นป้ายว่าจะจอดรถด้านล่างแล้วขึ้นบันไดไป หรือจะเอารถขึ้นไปถึงยอดเขาเลยก็ล่าย ด้วยความสันหลังยาว ก็เลยเอารถขึ้นไป

ขอบอกฮ่ะ โคตะระน่ากลัว น่ากลัวชิกหัย ถ้าเป็นไปได้หรือให้เลือกใหม่ อิฉันจะเอารถจอดอยู่ด้านล่างแล้วค่อยปีนบันไดขึ้นไป ทางชันมากกกกกกกก

แคบมากกกกกกก

รถแทบไม่สามารถสวนกันได้ และมันชันจริง ๆ นะคะ ขับขึ้นไปนี่คือกระดื๊บไปทีละ 5 เมตร ก็คิดอยู่ว่าจะตายมั้ยกรูววว รถมันจะพลิกหงายหลังลงมามั้ย จะย้อนกลับหลังก็ไม่ได้มีแต่ต้องพุ่งไปจนสุดทางเท่านั้น ซึ่งที่นี่ก็ทำเอาอิฉันกลัวขรี้แตกขรี้แตนไม่กล้าเอารถขึ้นดอยที่เค้าว่าชันอย่างปางอุ๋งหรือม่อนแจ่มเลย ซึ่งจริง ๆ มันอาจไม่มีอะไรก็ได้

ขึ้นมาจนถึงจนได้

ไหว้พระ ขอให้ลูกลงไปถึงพื้นดินได้อย่างปลอดภัยเถิด

วิวสวยมากกกกก สวยจนไม่อยากลง

กลัว

ยังต้องขับไปอีกพอควรเลย แต่อิฉันเหนื่อยละ ถ้าคราวหน้ามาอาจต้องวางแผนพักแถว ๆ แม่สะเรียงซักคืน

ขับต่อไป ทางจะเป็นประมาณนี้ เขียวสวยดีมาก

ซึ่งตลอดทางเนี้ย อิฉันว่าโค้งมันก็เยอะอยู่นะ ไปแวะถามคนแถวนั้นว่านี่มันเริ่มต้น 1800โค้งรึยัง เค้าบอกมันยังไม่เริ่มเลยคู๊ณณณณ

ตามแผนที่ลอกมา เค้าจะแวะกันที่บ้านห้วยห้อม ไปกินกาแฟจิบวิวท้องนากันด้วย แต่อิฉันไม่ไหวละ ตัดห้วยห้อมออกไปก่อน ไม่งั้นขับไปขับกลับน่าจะอีกชั่วโมงนึง เราเลยเข้าที่พักกัน

พักที่เฮินไตรีสอร์ท ของชอบของทุกคน

เป็นกระท่อมเล็ก ๆ น่ารัก สะอาดระดับนึง ห้องน้ำมีน้ำร้อนให้ กึ่ง ๆ outdoor

หน้าบ้านอิฉันมีที่นั่ง 1 ชุด ซึ่งบ้านหลังนี้มี 2 ห้องแยกกันคนละฝั่ง อีกฝั่งเป็นห้องของคนอื่นที่ห้องเค้าน่าจะใหญ่กว่า มีที่ตากผ้าแต่ไม่มีที่นั่งด้านหน้า

ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคนที่ห้องนั้นคิดยังไง เพราะไม่มีระเบียงของตัวเองละมั้ง เลยเดินมานั่งหน้าห้องอิฉัน เอาข้าวของมาวางตรงระเบียงด้วย ทั้งที่ที่นั่งนี้มันแทบจะติดกับเตียงเลย ประตูห้องซึ่งเป็นกระจกบาง ๆ ก็กันเสียงไม่ได้ ได้ยินที่เค้ามานั่งคุยเฮฮากันทุกคำ

ครือระเบียงหน้าบ้านมันไม่น่าจะใช่พื้นที่ส่วนกลางที่แชร์กันได้ทุกคนหรอกนะ

ตอนนี้คือเพิ่งไปถึง เค้ายังไม่เอาของออกมา

อาเฮียไม่ Happy อย่างแรง เพราะมันเหมือนเช่าห้องโรงแรมอยู่แล้วใครก็ไม่รู้ ถือวิสาสะมานั่งระเบียงห้อง อิฉันก็ไม่ happy แต่ก็ไม่อยากโวยวาย เพิ่งจะเริ่มทริปแท้ ๆ

ไปหาที่นั่งที่อื่นก็ได้วะ

วิวท้องนาเขียวสวย

ตรงนี้พื้นที่ส่วนกลาง ไว้นั่งผิงไฟกันหน้าหนาว

นี่บ้านที่อิฉันอยู่ อีกฝั่งเค้าห้องใหญ่กว่าละมัง มีพื้นที่ยื่นออกมาด้วย เห็นอัดเข้าไปอยู่กันหลายคน

ถ้ามันไม่วุ่นวายมาก ที่นี่ก็น่าพักอยู่นะ พนักงานก็น่ารัก เจ้าปลาทูหมาอ้วนตั้บก็น่ารัก วิวท้องนาเขียวสวย อาหารเหนือที่กินมื้อเย็นก็ใช้ได้

ห้องอาหาร กว้างขวางนั่งสบาย

ปลาทูหมาเซเลป เนื้อแน่นกอดแล้วฟินน์มากกกก ไม่หวงตัวด้วยดี๊ย์ดีย์

หลังจากไมโลตายไป แล้วไม่กล้าเลี้ยงอะไรอีก ก็ได้แต่แอบกอดหมาชาวบ้าน (ถ้ามันไม่แสดงอาการอยากจะกัด

)

พนักงานเชิญชวนให้ไปเดินตลาดแม่ลาน้อย เป็นตลาดเล็ก ๆ เดินไปไม่ไกล รึจะยืมจักรยานไปก็ได้

วิวระหว่างทางน่ารักขนาดนี้เลยเดินกันไป

ตลาดเล็กกะจิ๋วจริงๆ มีอยู่สิบกว่าร้าน ส่วนใหญ่จะขายของกิน เป็นตลาดที่คนแถวนั้นเดินมาซื้อของไปกินกันเอง ไม่ใช่ตลาดเพื่อนักท่องเที่ยว มีผักหญ้าปูปลา แกงถุง ๆ ขนม น้ำปั่น