2018 Vietnam Dalat : Day 1 ปารีสน้อย ๆ แห่งเอเชีย ยังรีวิวทริปออสเตรียเมื่อสงกรานต์ยังไม่จบ แต่อิฉันก็ดั๊นไปเที่ยวมาอีกทริปละ   คราวนี้เป็นแค่เบรคสั้น ๆ แค่ 3 คืน 4 วันที่ดาลัท (ด่าหลัต) เวียดนาม  ใคร ๆ เค้าก็ไปกัน แล้วก็กลับมาบอกว่าดี๊ย์ดีย์นะเธอ มันคือ Little Paris แห่งเอเชีย มันคือเมืองแห่งมวลดอกไม้ เฮอะๆๆๆๆๆ  อิฉันก็นิสัยเสีย แอบดูถูกเล็กน้อย เวียดนามอ่ะนะ เอาไปเทียบกะปารีสเชียวเหวย ไหน ๆ ก็พอมีวันว่าง เวียดเจ็ทแอร์ก็บินตรงสุวรรณภูมิ-ดาลัทละ แถมราคาไม่แพงเลย เท่าที่ส่อง ๆ ดูรีวิวที่พักก็ดูน่ารักดี ดอกไฮเดรนเยียใหญ่เบ้อเร่อดีด้วย ลองเปลี่ยนบรรยากาศซะหน่อย ไปเที่ยวช่วงศุกร์เสาร์อาทิตย์นี่แหละ  ให้อาเฮียจองที่พัก เฮียผู้ไม่เคยคิดฝันว่าชาตินี้จะต้องไปเวียดนามหรือรู้จักอะไรที่เวียดนามเลย แต่เมื่อเมียอยากไป เฮียก็ส่อง Trip Advisor แล้วเลือกจองที่พักที่ดูปลอดภัยสุดโดยเลือกที่คะแนนสูงลิบลิ่วจากฝรั่ง เฮียคิดว่าถึงไปแล้วจะไม่อยากออกไปไหน เฮียคงอยู่อย่างมีความสุขในที่พักซัก 3 คืนก็ได้ ก่อนไปสิ่งที่พวกเรารู้เกี่ยวกับเวียดนามก็คือ 1. คนเวียดนามที่ชอบขี้โกงนักท่องเที่ยวมีเยอะ ต้องระวังตัวตลอดเวลา (จริง ๆ คนไทยที่ชอบโกงนักท่องเที่ยวก็เยอะ)  2.คนเวียดนามขับรถน่ากลัว ไร้ระเบียบ ใช้แต่แตรรถ (จริง ๆ คนไทยก็ไร้ระเบียบ แถมบางทีใช้กำลังด้วย ) 3. อาหารเวียดนามมีแต่ผัก เฝอที่อาเฮียไม่กิน ผักที่อิฉันไม่ชอบกิน  4. เวียดนามน่าจะเหมือนชนบ๊ทชนบทในไทย น่าจะมีวัวเดินไปมาเต็มไปหมด ถนนน่าจะเป็นลูกรัง ฝุ่นน่าจะเพียบ  5. เวียดเจ็ทแอร์แคนเซิลบ๊อยบ่อย  ก็ยังอยากจะไปกันเน๊าะ  แต่สุดท้ายกลายเป็นว่า เราจะบุ๊คตั๋วกลับไปดาลัทอีกเร็ว ๆ นี้   มาดูกันว่าเราเจออะไรบ้างกับทริปสั้น ๆ คราวนี้นะคระ  ทำไมเปลี่ยนใจกันเร็วนัก ตามมาเที่ยวกับอิฉันม่่ะ เป็นครั้งแรกที่บินเวียดเจ็ทแอร์ โลว์คอสของเวียดนาม  ระบบการจองช่างแปลกประหลาด ค่าตั๋วไม่กี่ตังค์แต่ดันมีค่าโน่นนี่นั่นอีกประมาณ 10 อย่าง ละเอียดยิบกว่าพวกโลว์คอสเจ้าอื่น สุดท้ายออกมาคนละประมาณ 5000 บาท (รวมค่าโหลดเป๋าค่าอาหารด้วย) ชุดแอร์โฮสเตสน่ารัก ไปสนามบินซะเร็ว  เลยไปนั่งเล้าจน์คิงพาวเวอร์ สมนาคุณจากบัตรเครดิต SCB-King Power  เข้าได้ฟรี 2 คน จริง  ๆ เป็นบัตรธรรมด๊าธรรมดามากมาย ใคร ๆ ก็มีได้ แต่เล้าจน์ดีเกินคาด เล็ก ๆ แต่สะอาดน่านั่ง  ที่นั่งมากมาย  แต่คนใช้บริการก็มีพอสมควร มีขนม มีของร้อน มีแซนวิช มีสลัด และเครื่องดื่มร้อนเย็นให้กินฟรี ไม่อยากจะบอกว่าขนมอร่อยกว่าเล้านจน์ป้าม่วงซะอีก ซาลาเปาก็อร่อย  เวียดเจ็ทแอร์  อิฉันพร้อมแว้ววว   ที่นั่งเล็กม่วกกกก  ขาพอดีกับ leg room เลย  เราสั่งอาหารไปล่วงหน้าทำให้ต้องพยามกินทั้งที่อิ๊มอิ่ม จะจำเอาไว้ว่าจะเปลี่ยนจากค่าอาหาร 200 บาท เป็นค่าเลือกที่นั่งตรง Exit row ดีฝ่า บินแล้วววว   อาหารมา  สั่งมัสมั่นไก่  อร่อยดี แป๊บเดียวเท่านั้น 1 ชั่วโมง 20 นาที ก็ลงที่สนามบินดาลัท  สนามบินเล็กๆ  พอ ๆ กับสนามบินลำปางของเรา มานั่งรอแท็กซี่ ที่เราจองเอาไว้ล่วงหน้า เครื่องแลนด์ก่อนถึงเวลา เลยมาหาที่นั่งกินติม  มีร้านนี้แค่ร้านเดียว ได้ตังค์ทอนมา  เพิ่งเห็นแบงค์ 1000 ดอง หรือประมาณ 1.50 บาท   แท็กซี่เรามาแล้ว  ยังไม่ยอมขึ้นรถ จะกินไอติมให้หมดก่อน  อิฉันนั่ง(แอบ)กรีดร้องมาตลอดทาง  ฮีขับได้สมกับเป็นคนขับในเวียดนาม เหมือนรถขับเคลื่อนด้วยแตรเท่านั้น ฮีบีบแตรตลอดทางทุก 2 วินาที พวงมาลัยและล้อยังสำคัญน้อยกว่า ส่วนไฟเลี้ยวน่ะรึ  ..ไม่จำเป็น..     ตลอดทางเข้าเมืองดาลัทมันจะเป็นทางคดเคี้ยวขึ้นเขา ถนนจะเป็นแบบรถวิ่งสวน รถใหญ่ฝั่งนู้นก็ชอบวิ่งกินเลน คนขับของอิฉันแกธุรกิจรัดตัวมาก รับโทรศัพท์ประมาณ 10 สายตลอดทางและส่งข้อความด้วย   ปกติอิฉันค่อนข้างจิตแข็งกับพวกคนขับรถหวาดเสียว  แต่อีตาคนนี้ ปราบเซียนจริง ๆ  อิฉันนึกถึงพ่อแก้วแม่แก้วมาตลอดทาง จะตายมั้ยวะกรู   มาถึงจนได้.. อิฉันยังไม่ตายยยยยย.. ที่พักของเราตลอด 3  คืนนี้  Villa Vista Highlands  กดกริ่งอยู่พักใหญ่ ถึงมีคนมาเปิด เจ้าของบอกว่าเค้าเลี้ยงหมา ต้องปิดประตูไว้ตลอด ไม่งั้นมีคนจะเอาหมาเค้าไปกิน  ขึ้นมารับ Welcome drink  ที่ห้องอาหาร จากระเบียง วิวดี๊ดี ชาเย็นหวานน้อยกับวิวดาลัทในมุมสูง  มา Check in เข้าห้องละ  ที่นี่มีเพียง 4 ห้องนอนเท่านั้น เจ้าของเป็นคนออสซี่ที่มีภรรยาเวียดนาม ทั้งสองคนรวมทั้งพนักงานน่ารัก เฟรนด์ลี่สุด ๆ  เตียงหนานุ่ม  ที่นอนดูดวิญญาณมากมาย  หมอนมีให้เลือกว่าจะเอานุ่มขนาดไหนด้วย รอบหัวเสาเตียงจะมีไฟรอบ ๆ เปิดสลัว  ๆ โรแมนติคเหมือนนอนในเรือตกหมึก ที่นี่ไม่มีแอร์ เพราะดาลัทอากาศเย็นตลอดปี ตอนที่เราไปอุณหภูมิประมาณ 16-17 องศาเท่านั้น ที่นี่จึงมีให้แต่ฮีทเตอร์กับพัดลม เฟอร์นิเจอร์เป็นไม้ขัดเงาวับ ดูจากรูปทีแรกอิฉันว่ามันดูโบราณ ๆ  แต่พอไปเห็นของจริงแล้วดูดีแฮะ  มีเสื้อคลุมอาบน้ำให้ และถุงใส่ผ้าเน่า ซึ่งที่นี่จะซักรีดให้ฟรี  อิฉันว่าคราวหน้าจะหอบผ้าเน่าของที่บ้านไปด้วย  ตู้เย็นมีน้ำขวดเล็กให้วันละ 2 ขวด เบียร์กระป๋อง 2 กระป๋อง และ น้ำขวดใหญ่ 2 ขวดพร้อมมาม่าเกาหลี 2 ถ้วย มีกาแฟเวียดนามให้ดริปเล่น และสแน็คเล็กน้อย ถั่วอันนี้อร่อยมาก วิวระเบียงจากห้องนอนก็สุดยอด  ผนังเป็นกระจกที่มองเห็นวิวตัวเมืองดาลัทได้เต็ม ๆ ตา  อาหารเช้าเราจะขอให้เค้าเสริฟที่ระเบียงก็ได้ ซึ่งอาหารมีให้เลือกเพียบฮ่ะ จะมีมูสลี่ ผลไม้สด น้ำผลไม้คั้นสด ๆ เครื่องดื่มร้อนให้เลือก และอาหารเช้าให้เลือกทั้งแบบฝรั่งและเวียดนาม ห้องน้ำถือเป็นไฮไลต์ของอิฉัน มีทั้งอ่างมีทั้งวิว สวยสะอาดกริ๊บ  แชมพู  ครีมนวดใส่แพนทีนมาเต็มกระปุก ไม่ต้องพยามเคาะออกจากขวดเล็ก ๆ เหมือนโรงแรมอื่น มีหมวกอาบน้ำให้ด้วย 2 ใบ  มีโลชั่นนีเวียขวดใหญ่ให้ด้วย แปรงสีฟัน ยาสีฟันก็ให้ มาดูห้องอีกที ดี๊ย์ดีย์  อิฉันนั่นซดเบียร์ไป อาเฮียนั่งทำงานไป   ออกไปเดินดูข้างนอกห้องหน่อย หน้าห้องมีที่นั่งเล่นและเปียโน บันไดสวย ตู้หน้าห้อง หน้าบ้านมีต้นไม้ดอกไม้เพียบ มักกะลีผล  จริง ๆ ที่พักห่างจากตัวเมืองพอสมควร ทิมเจ้าของบ้านแนะนำให้เรียกแท็กซี่ เพราะเรากะว่าจะเข้าไปเดินเล่นตลาดกลางคืนกัน แต่ถ้าเดินก็ประมาณ 30 นาที ก็เลยว่าจะเดินดูโน่นนี่กันไป ระหว่างทางเดินเข้าตัวเมือง  แวะซื้อซิมได้ 10 GB ใช้ได้ 1 เดือน ราคา 300 กว่าบาท   ผ่านดาลัทช่วง rush hour มอไซค์เพียบ บีบแตรกันกระหน่ำ  อาเฮียเริ่มพาอิฉันหลงแล้ว เจอร้านบันหมี่ข้างทาง  Bahn Mi  ขนมปังเวียดนามใส่ไส้ อันละ 15000 ดอง หรือประมาณ 22 บาท ขนมปังกรอบนอกนุ่มใน ข้างในมีไส้ผักและลูกชิ้น ใส่น้ำจิ้มแบบเผ็ด ๆ หน่อย อร่อยสุด ๆ ฮ่ะ  ยังไม่จบ แวะร้านน้ำปั่นอีก น้ำอะโวคาโด้อร่อยมากกก เดินผ่านบ้านเรือนน่ารัก มาถึงตลาดกลางคืนละ รอจนมืดร้านจะเยอะ ๆ หน่อย เจอร้านพิซซ่าเวียดนาม  อันละ 10000 ดอง หรือ 15 บาท 15 บาทนี่ ไส้เพียบนะฮะขอบอก เอาแผ่นแป้งมาปิ้ง ตอกไข่ใส่ลงไป ใส่หอมสับ ชีสวัวแดง 1 ก้อน มาการีน 1 ขยุ้ม ไส้กรอก 1 ดุ้น เกลี่ย ๆ  ราดซอสพริกและมายองเยส โรยงา ม้วน ๆ ใส่กระดาษสมุด  พิซซ่าเปื้อนหมึกนิดหน่อยอาหย่อยดี  อร่อยจริง ๆ นะฮะ นั่งกินกันบนเก้าอี้เตี้ย ๆ หน้าเตา  อาเฮียอวดรูปที่เพิ่งถ่ายให้แม่ค้าดู  นางยิ้มเขินน่ารักจัง ไปเดินดูตลาดกลางคืนกันเถอะ ร้านเริ่มมาตั้งกันตอนเริ่มมืด ที่นี่ขายอะโวคาโด้กันเป็นล่ำเป็นสันดีมาก  คนเวียดนามจะกินอะโวคาโด้ไม่เหมือนฝรั่งนะคะ ฝรั่งกินแบบบีบมะนาวแล้วตักกิน แต่คนเวียดนามราดนมข้นหวาน สตรอเบอรี่สดก็มีขายเยอะเลย อะติโช้คก็เป็นของขึ้นชื่อของที่นี่  มาดาลัทต้องซื้ออะติโช้คหรือชาอะติโช้ค  มีปิกะจูกับหมีบราวน์สัญชาติเวียดนาม  พอจะเข้าไปถ่ายด้วย อิหมีบราวน์เปิดหัวออกมากระซิบว่า Photo not free   อาหารเต็มตลาด อร่อยมั่งไม่อร่อยมั่ง อันนี้คือโยเกิร์ต  อร่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   อยากจะเหมากลับมากินที่บ้านทั้งถาด  รสชาติเหมือนวุ้นยาคูลท์  ถ้วยละ 10000 ดองหรือ 15 บาท ขนมครกฝาใหญ่กว่าของไทย อากาศเย็น ๆ  เดินชิลดีมากเลย นอกจากอาหารแล้ว พวกเสื้อผ้า ของใช้ก็ขายถูก ถุงเท้า 3 คู่ 30 บาท  กระเป๋าใบละ 30 บาท ก่อนกลับแวะกินน้ำมะพร้าวกับไอติมซะหน่อย ระหว่างทางกลับบ้าน เจอน้องหมาวิ่งออกกำลังบนสายพาน  พรุ่งนี้ จะพาไปเที่ยวดาลัทเต็ม ๆ วันละค่ะ  กิจกรรมเพียบบบบบ บล็อกถัดไป >>  Day 2 น้ำตกดาตันลา เกือบม่องเพราะไอติมอะโวคาโด้ และ crazy house Create Date : 10 มิถุนายน 2561 Last Update : 30 กรกฎาคม 2561 18:04:59 น. 0 comments Counter : 2078 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก