| |
"ทรายสามสี "
ผู้เขียน : โสภาค สุวรรณ
พิมพ์ครั้งแรก โดย บ.รวมสาส์น จำกัด (พ.ศ.๒๕๔๐)
เรื่องย่อ :
ทรายเงิน เด็กหญิงรุ่นสาวเป็นพี่สาวคนโตในจำนวนพี่น้องหญิงล้วนสามคน...ทรายทองและทรายแก้ว
ทรายทอง...น้องคนกลางได้รับความกระทบกระเทือนจนกลายเป็นเด็กหญิงพิการ
ส่วนทรายแก้วน้องเล็กนั้นได้รับการอุปถัมภ์จากคุณยายสายแสง... ป้าแท้ ๆ ของแม่
ทรายเงินรู้สึกอิจฉาน้องเล็กอยู่ในใจที่มีชีวิตที่ดีกว่า ในขณะที่เธอต้องอยู่บ้านดูแลแม่และน้องสาวพิการ
ซ้ำร้าย...ต้องตกเป็นเหยื่ออารมณ์อันวิปริตของพงศ์ศักดิ์พ่อผู้ให้กำเนิดมาตั้งแต่ย่างเข้าสู่วัยแรกรุ่น
โดยไม่มีใครรับรู้และช่วยเหลือได้ แม้แต่แม่ของเธอเอง...
เพราะแม่...ก็ต้องเป็นเหยื่อของพ่อเช่นเดียวกัน
ต่อมา เมื่อแม่เสียชีวิตลง คุณยายก็ขอรับตัวทรายทองไปดูแลอีก ทิ้งให้เธอต้องอยู่ตามลำพังกับพ่อ...
เพราะพ่อไม่ยอมปล่อยเธอให้ไปอยู่ที่อื่นโดยเด็ดขาด
พ่อพาทรายเงินเข้ากรุงเทพ เพื่อหนีปัญหาจากที่ทำงาน
ทำให้เธอได้พบกับโด่งหรือวันชัย เพื่อนชายจากบ้านเดียวกันที่เข้ามาอยู่ในกรุงเทพก่อนหน้าเธอ
วันชัยพาทรายเงินหนีไปอยู่กับกลุ่มเด็กเร่ร่อน ที่พัวพันกับการเสพและขายยาเสพติดและสารระเหย
ดวงเมืองเป็นเด็กหนุ่มกำพร้าที่อาศัยอยู่กับปู่ บ้านใกล้เคียงกับคุณยายของเด็กสาวทั้งสาม
เขารู้จักและผูกพันกับทรายแก้วมาตั้งแต่ยังเด็ก
เมื่อโตขึ้นเขาได้รับทุนไปเรียนต่อครูในกรุงเทพ ฯ ด้วยความมุ่งมั่นที่จะทำงานช่วยเหลือเด็กที่มีปัญหา
เขาเป็นครูอาสาให้กับมูลนิธิที่ช่วยเหลือเด็กเร่ร่อนแห่งหนึ่ง...
จึงได้มาพบกับโด่งและทรายเงินเข้า
ฯลฯ
  
เรื่องราวค่อนข้างหนักหน่วงและยังมีต่ออีกยืดยาวมาก ตามสไตล์นิยายของนักเขียนท่านนี้
ที่เน้นในเรื่องปัญหาครอบครัว ปัญหาสังคมและเด็กวัยรุ่นที่ถูกทำร้าย...
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...โดยคนใกล้ชิด ไม่เว้นแม้แต่พ่อบังเกิดเกล้า
อ่านแล้วรู้สึกสลดหดหู่มาก จะหยุดอ่านเสียหลายทีแล้ว
แต่ก็ลุ้น ๆ กับเรื่องราวความรักความผูกพันของคู่พระ-นาง ที่ทำท่าจะมีมือที่สามเข้ามาแทรก...
จึงทำให้ต้องอ่านต่อจนจบ...
ซึ่งก็นับว่าโชคดีค่ะ ที่ผู้เขียนไม่ได้โหดร้ายพอที่จะให้เรื่องนี้จบลงอย่าง...ไม่แฮปปี้
นิยายเรื่องนี้หยิบมาอ่านช่วงที่เล่นเกมเมื่อ ๒-๓ เดือนก่อน เพื่อตอบโจทย์หนังสือที่เขียนโดยนักเขียนคนโปรดของเพื่อน
โดยคุณโสภาค สุวรรณเป็นนักเขียนคนโปรดคุณ thezircon
และที่เลือกมาอัพบล็อกวันนี้ก็เพราะเมื่อประมาณสัปดาห์ก่อน
มีน้องคนนึงส่งลิงก์กระทู้ดราม่ากระทู้หนึ่งจากห้องสวนลุมมาให้...(ปกติ ด้วยเวลาที่ค่อนข้างจำกัด จึงเข้าแต่ห้องสมุดค่ะ นานทีจะมีเรื่องราวน่าสนใจจากห้องอื่นมาดึงตัวออกไปจากห้องสมุดได้ แหะ ๆ )
กระทู้ยาวมาก จนต้องเซฟไว้อ่านนอกเวลางาน อ่านแล้วก็มีความรู้สึกก้ำกึ่งกันระหว่าง...เรื่องเล่าหรือนิยายหว่า...?
แต่ส่วนตัว...ค่อนข้างหวัง...
และมีแนวโน้มที่จะคิดและเชื่อตามที่มีใครต่อใครตั้งข้อสังเกตว่า...เป็นเรื่องแต่ง
แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
เราก็ต้องทำใจยอมรับว่าเรื่องราวเลวร้ายแบบนี้มันมีอยู่จริงในสังคม...
อยู่ที่ว่าเราจะจัดการอย่างไรหากมันเกิดขึ้นกับตัวเองหรือคนใกล้ตัว
นิยายเรื่องข้างบนนั้น (ทรายสามสี) ให้ข้อมูลและทางออกของปัญหาที่ค่อนข้างละเอียดอ่อนต่ออารมณ์และความรู้สึกของตัวละครที่ถูกกระทำได้เป็นอย่างดีทีเดียวค่ะ
***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ 
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
