น่าอ่าน อยากอ่านบ้างจัง น่าสนุกอ่ะ

หวัดดีค่ะคุณแม่ไก่ค่ะ

สบายดีมั้ยคะ..

คิดถึงค่า

วรรณกรรมเยาวชนนี่ไม่ได้อ่านมานานมากแล้วครับ เพราะบางเรื่องอ่านแล้วรู้สึกว่าเราสนุกกับมันได้น้อยลง อดไม่ได้ที่จะเอาวิธีการคิดแบบผู้ใหญ่ๆไปตัดสินวรรณกรรมสำหรับเด็ก

พี่แม่ไก่จ๋า เป็ดจังตามป้าหลัดโมกมาค่ะ

หนังสือดีดีอย่างนี้เด็กเก้าขวบก็น่าจะอ่านได้นะพี่แม่ไก่ ตอนเป็ดจังเด็กๆ เป็ดจังอ่านเรื่อง โต๊ะโต๊ะจัง สนุกมากเลยค่ะ

พอโตแล้วก็ไม่อ่านแระ แต่ก็ยังชอบและคิดถึงเสมอ

คิดถึงน้องโมก เอ๊ยยยย

คิดถึงพี่แม่ไก่ อิอิ

น่าอ่านทุกเล่มที่เอามาแนะนำเลยคะแม่ไก่ หนูยอก็กำลังจะทำหนังสือเหมือนกันคะ ถ้าเสร็จเป็นรูปเล่มเมื่อไหร่จะบอกแม่ไก่อีกทีนะคะ

ถึงโตแล้วแต่ก็คิดว่า เรื่องนี้..น่าอ่าน..ค่ะ

น่าอ่านมากเลย
ของ สนพ.ผีเสื้อ ส่วนใหญ่จะเป็นหนังสือดี (ระดับโลก)

แต่เล่มนี้เราไม่เคยเห็นแฮะ (ไปอยู่ไหนมาก็ไม่รู้)

น่าอ่านครับ

อยากอ่านแล้วล่ะ ....

ถ้าเราทำตัวเป็นหุ่นไล่กาสักวัน

office คงสงบสุขขึ้นเยอะ
แล้วเราก็คง ไม่หงุดหงิดหัวใจด้วย

วันนี้เกือบมี "วีน"

มาแปะโป้งติดไว้ก่อนเจ้า
ถ้ามีความคืบหน้าอันใดเรียนคุณน้าแจ้งให้ทราบด้วยนะเจ้า
ช่วงนี้น้องบ่ว่างเป็นอาทิตย์แล้ว
งานนักขนาด แต่มันก็ดีกว่าบ่ามีงานทำ

เล่มนี้ไม่เคยได้ยิน แต่น่าอ่านค่ะ

งานหนังสือปีนี้ได้อุดหนุนสำนักพิมพ์ผีเสื้อเยอะเลย

สวัสดีคุณแม่ไก่

สบายดีนะค่ะ

แฮะ แฮะ...ไม่อยากบอกเลย
เรื่องนี้...ไม่เคยอ่านเลย...ไม่รู้จักด้วย...อายจัง
....
....
....
....
สุขภาพแข็งแรงนะคะ
ปล.บีจี..วันนี้น่ารักจัง

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรที่บล็อกนะคะ

อ่านที่คุณแม่ไก่เขียนถึงหนังสือ

เรื่องนี้จบปุ๊บ ผมจดชื่อหนังสือเรื่องนี้ไว้

ในรายชื่อหนังสืออยากอ่านเลยครับผม

แง้ๆๆๆ แม่ไก่หายไปไหนอ่ะ
คิดถึงหลายๆเน้อจ้าววว

ฟังหุ่นไล่กาพูดเรื่องความโกรธแล้วชอบใจจัง

น่านสินะคะเรามีเรื่องให้โกรธให้เครียดวันละตั้งหลายเรื่อง
ถ้าเราจะเครียดเสียก็คงต้องบ้าแน่ๆ งั้นไม่เครียดเสียจะดีซะกว่าเนอะ


ปล.ไม่ชอบแต่อ่านคุณงามพรรณก็คงดีใจแล้วล่ะค่ะ คุณแม่ไก่ขา อิอิ

อย่างเรา ๆ นี่ถ้ายามโกรธแล้วหัดเงียบ ๆ อย่างหุ่นไล่กาเสียบ้าง...โลกนี้คงสงบสุขขึ้น



บล๊อกนี้ น่ารักง่ะ แม่ไก่
ชอบดอกไม้สีชมพู

อ่านตอนเด็กมากๆๆๆแล้วค่ะ พอกลับมาอ่านบลอกนี้แล้วถึงคิดได้ว่ามันมีอะไรแฝงอยู่
ไว้จะกลับไปอ่านดูอีกรอบ

มาขอบคุณค่ะ เลยได้เข้ามาในคลังหนังสือของคุณแม่ไก่ด้วย

สุดยอด ต้องแว่บมาบ่อยๆซะแล้ว

เสียดายจัง เพราะเราย้ายที่อยู่บ่อย
หนังสือดีๆ หลายๆเล่ม ต้องหายไป

โดยเฉพาะหนังสือวรรณกรรมเยาวชน
ที่ชอบอ่านมากตอนเด็ก

(ตอนนี้ก็ชอบอยู่ แต่ก็ต้องอ่านอย่างอื่นด้วย)