'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
นวนิยายเก่า ๆ ที่ยังทรงคุณค่า ของ ว.วินิจฉัยกุล




ทยอยเอามาเล่าค่ะ แล้วแต่เวลาและประสิทธิภาพของเน็ตจะอำนวย


เบญจรงค์ห้าสี



(ภาพปกอาจจะดูเบลอ ๆ เพราะมีปกพลาสติกหุ้มอยู่ค่ะ)
เล่มนี้พิมพ์ครั้งที่สอง โดยสนพ.ดอกหญ้าค่ะ


: หลากหลายคุณค่าชีวิตที่ยังยืนหยัดอยู่บนโลกแห่งความเป็นจริง

เรื่องราวชีวิตของผู้หญิงห้าคน ห้าแบบที่แทบจะไม่มีอะไรที่เหมือนกันเลย...
มีอยู่อย่างเดียวคือ ทั้งห้าคนอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน

เริ่มตั้งแต่มนสินี ผู้เป็นเจ้าของบ้าน ภายนอกเธอดูเป็นผู้ใหญ่กว่าใครเพื่อน ฉลาด สุขุมและเยือกเย็น...มั่นคงทั้งฐานะ และอาชีพการงาน...แต่ใครเลยจะรู้ว่าภายใต้ท่าทีที่มั่นคงของเธอนั้น เธอซ่อนความอ่อนไหวเอาไว้อย่างเงียบงัน จนวันหนึ่งเมื่อมันแสดงตัวออกมา...นั่นก็เกือบจะทำให้เธอต้องตกลงไปในหุบเหวแห่งชีวิตอันเต็มไปด้วยขวากหนาม...

คนที่สอง...วาตี วาตีเป็นสาวเปรี้ยว มีนิสัยตรงไปตรงมาจนออกจะดูโผงผางในบางครั้ง ถ้าเป็นสมัยนี้ก็น่าจะเรียกได้ว่าเป็นสาวมั่น...แต่ลึก ๆ ในใจเธอ เธอกลับรู้สึกว่าตัวเองช่างว่างเปล่า จนเธอต้องเพียรหาสิ่งใดสิ่งหนึ่งมาเติมให้เต็มอยู่เสมอ...

คนที่สาม...ช้องนาง...หญิงสาวผู้มีชีวิตอยู่ในกฏระเบียบอันครัดเคร่ง...ด้วยความที่เธอต้องดูแลตัวเองมาตั้งแต่ยังเยาว์ และความภาคภูมิใจในอาชีพครูของเธอ...แต่เมื่อความรักเข้ามาเยือน เธอก็จำต้องย่อหย่อนผ่อนปรนความเคร่งครัดของกฏเกณฑ์ต่าง ๆ ลงไปเพื่อประคับประคองความรักของเธอให้อยู่รอด...

คนที่สี่...พวงแสด...พวงแสดเป็นน้องสาวของช้องนาง แต่ทั้งคู่ไม่ได้เติบโตมาด้วยกันเพราะพ่อแม่ของเธอแยกทางกันตั้งแต่เธอยังเล็ก ๆ เธอมีบุคลิกและนิสัยใจคอที่แตกต่างกับช้องนางอย่างสิ้นเชิง...ด้วยเธอเป็นเด็กสาวที่ใส บริสุทธิ์และมองโลกในแง่ดี ถึงแม้เธอจะยังอ่อนเยาว์นัก แต่เธอก็มีความมั่นคงในอารมณ์พอที่จะเรียนรู้ว่า ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย

คนที่ห้า...สุดท้าย...ปาริมา เด็กสาวที่มาจากครอบครัวแร้นแค้น เธอต้องออกจากโรงเรียนกลางคันเพื่อมาทำงานหาเลี้ยงตัวเองและน้อง ๆ โชคดีที่เธอมีรูปโฉมเป็นใบเบิกทางให้เธอก้าวเข้าสู่แวดวงสังคมของคนอีกระดับหนึ่ง...แต่มันก็เกือบจะทำให้เธอก้าวถลำลงไปในวังวนมายาอันยากจะถอนตัวได้

เป็นงานเก่าอันทรงคุณค่าอีกเล่มหนึ่งของ ว.วินิจฉัยกุลค่ะ






หลงเงา



(จขบ.มีหนังสือเล่มนี้ฉบับพิมพ์ครั้งแรกโดยสนพ.ต้นอ้อ ปกค่อนข้างเยิน เลยต้องขอยืมภาพปกจากเว็บโมโนทูยู ค่ะ)

เรื่องราวของความรักของคนยุคใหม่ ที่ต้องใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ในการเลือก

อ้อมรัก หญิงสาวรุ่นใหม่ที่เติบโตมาท่ามกลางความรัก ความอบอุ่นของคนเป็นพ่อและแม่ที่หล่อหลอมให้เธอเป็นหญิงสาวที่มีความมั่นคงในอารมณ์และความคิดมากพอที่จะไม่เผลอไผลไปกับเงามายาอันฉาบฉวยลวงตา...

สิ่งสำคัญที่สุดสองประการ ที่ช่วยดึงรั้งเธอไว้ ในยามที่เธอทำท่าเหมือนจะเฉไฉออกนอกลู่นอกทางตามประสา 'ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง' อย่างที่เธอบอกตัวเองเสมอ...นั่นก็คือความรักที่เธอมีต่อคนเป็นพ่อกับแม่ และบ้านของเธอ...' อ้อมรักรักพ่อแม่และบรรยากาศหัวโบราณในบ้านเกินกว่าจะก้าวล้ำสมัยไปจากบ้านมากกว่าสองก้าว...'

กับคำสอนของผู้เป็นพ่อที่ฝากไว้ให้เธอก่อนที่จะจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ...พ่อของอ้อมรักเป็นคนโบราณที่ไม่ล้าสมัยจนต้องเก็บกักลูกสาวคนเดียวไว้กับบ้าน...หากพ่อของเธอได้ใช้ประสบการณ์ในชีวิต พยายามกล่อมเกลาลูกสาวให้เติบโตขึ้นมาเป็น '...หญิงสาวที่รู้คิด ซึมซับความละเอียดอ่อนในกมลสันดาน ไม่รุกราน ไม่แข็งกระด้าง ไม่แย่งชิง...'

พ่อบอกอ้อมรักว่า...

' รักแท้ไม่ได้เกิดขึ้นในนาทีแรก หรือวันแรก มันอาจจะหยั่งรากมาตั้งแต่ครั้งแรกได้ แต่ว่ามันจะเติบโตมั่นคง ไม่สะเทือนต่อพายุหรือการทำลาย มันก็ต้องใช้เวลานาน นานจนความสวยความงามหมดกันไปแล้วทั้งสองฝ่ายก็มี...ถึงตอนนี้เราจะเข้าใจว่า ความรักไม่ได้อยู่ที่หน้าตา...หรือความเหมาะสม...แต่อยู่ที่ความรู้สึกว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา หากขาดเขาไป...ชีวิตเราก็หายไปครึ่งหนึ่ง '

อ่านเล่มนี้แล้วประทับใจในคำสอนของคุณพ่อของอ้อมรักค่ะ






มณีร้าว



(เช่นเดียวกับเล่มข้างบนค่ะ เล่มที่จขบ.มีอยู่เป็นฉบับพิมพ์ครั้งที่สองโดยสนพ.ดอกหญ้า แต่ปกนี้เป็นของสนพ.เพื่อนดีค่ะ)

เรื่องราวของผู้หญิงที่ถูกกระทำให้มีตำหนิ แต่รอยตำหนินั้นประทับได้เพียงภายนอก ด้วยภายในของเธอยังคงคุณค่าความเป็นผู้หญิงอันเปรียบได้ประหนึ่งเพชรแท้...ที่ถึงจะร้าวก็ยังคงความเป็นเพชร ไม่มีใครเอาไปปนกับกรวดทรายได้

'คล้ายเดือน' เด็กสาวที่อ่อนเยาว์ทั้งเดียงสาและประสบการณ์ชีวิต แม้จะได้แลเห็นพฤติกรรมอันเป็นการไม่ซื่อสัตย์และผิดศีลธรรมที่ผู้เป็นบิดาประพฤติให้เห็น...
หากเธอก็มองมันด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจและไม่อาจยอมรับได้ จนถึงขั้นตำหนิติเตียนเลยทีเดียว...

แต่เมื่อตัวเธอเองก้าวถลำลงไปในวังวนแห่งห้วงอารมณ์...ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์...บวกกับความเครียดขึ้งกับปมปัญหาของผู้ปกครอง...เธอจึงเพิ่งตระหนักรู้ว่าที่ผ่านมาเธอรู้จักโลกเพียงครึ่ง ๆ กลาง ๆ ซึ่งแตกต่างจากโลกของหญิง-ชาย ที่ 'เขา' ได้นำพาเธอให้ได้รู้จักมากมายเหลือเกิน...

ความผิดพลาดครั้งนั้นอาจจะทำให้เธอปล่อยชีวิตให้ล่องลอยไปตามยถากรรม และจ่อมจมอยู่กับความทุกข์ระทมที่กัดกินใจ หรือไม่ก็ฉกฉวยเอาเหตุการณที่เกิดขึ้นมาใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง อย่างที่ผู้หญิงหลาย ๆ คนน่าจะทำ...

แต่เธอก็ไม่ได้กระทำทั้งสองอย่าง...เธอยังคงเดินดุ่มไปตามเส้นทางขวากหนามของเธอเองอย่างแน่วแน่ ไม่ผันแปรเปลี่ยนแปลงไปตามสภาพแวดล้อม...

ผู้เขียนได้กล่าวไว้ในคำนำหนังสือเล่มนี้ ฉบับพิมพ์ครั้งที่สองว่า...

"พูดจากใจจริง ดิฉันไม่อยากจบมณีร้าวอย่างที่จบนี้เลย เพราะชีวิตจริงของเด็กสาวอย่างคล้ายเดือนนั้นคงไม่จบง่ายอย่างนี้ และผู้ชายอย่างฉายฉานก็ยังเลวน้อยกว่าผู้ชายในชีวิตจริงอีกมากมายที่ก่อความเลวร้ายให้กับผู้หญิง แต่ดิฉันก็ไม่ใจแข็งพอที่จะปิดประตูตายให้กับคล้ายเดือน โดยปราศจากความหวังเสียทีเดียว..."

ผู้เขียนเขียนเรื่องนี้ไว้เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว...วันเวลาที่ล่วงเลยไป ยุคสมัยได้เปลี่ยนแปลงไป สภาพสังคมก็ผันแปรไปตามยุคสมัยและสิ่งแวดล้อม...หากปมปัญหาหลัก ๆ ของมนุษย์ยังคงเดิม เพราะมนุษย์ยังคงว่ายวนอยู่ในห้วงแห่งกิเลสตัวเดิม คือรัก โลภ โกรธ หลง...อยู่ตลอดเวลา
นวนิยายเรื่องนี้จึงไม่เคยล้าสมัยเลยจนนิดเดียว...

นวนิยายเรื่องนี้ได้รับรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ ปีพ.ศ. ๒๕๓๑
ส่วนตัวอ่านจบแล้วคิดว่า...น่าจะได้รับรางวัลยอดเยี่ยมด้วยซ้ำไป...


แล้วจะทยอยนำเล่มอื่น ๆ มาบอกเล่าต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ














Create Date : 04 ธันวาคม 2550
Last Update : 28 กรกฎาคม 2552 21:16:22 น. 7 comments
Counter : 7784 Pageviews.

 
ชอบค่ะ
ชอบมาก
ชอบอ่านหนังสือ
ตอนนี้ตู้กำลังจะถล่มลงมาแล้วค่ะ
เพราะมีเยอะเกิน
พ่อกับแม่ บอกว่าเพลาๆลงมั่ง
แต่มันหยุดไม่ได้ อิอิ


โดย: ยอพระกลิ่น วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:11:04:11 น.  

 
โมกแว๊บก่อนค่ะ เดี๋ยวจะลงไปดูการประกวดรำกลองยาวแระ

อิจฉาคนอ่านน๊อ
อยากอ่านบ้างจังค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:11:16:52 น.  

 
ไม่เคยอ่านแต่ชอบเพลงประกอบละครมณีร้าวค่ะ เพราะดี

กระจกใสบางเกิดรอยร้าวคราใดอาจยังแก้ไขได้อีกครั้ง
เป่าด้วยไฟหลอมมันใหม่ยังพอมีหวังสร้างทดแทนง่ายดาย
แต่อัญมณีแค่เพียงริ้วรอยข่วน ปั่นป่วนสูญค่าราคาสิ้นหาย ดั่งชีวิตฉันที่ระทมล่มจมสลาย .....

อะไรประมาณนี้....

ตอนท้ายนี่มั่วล้วนๆ



โดย: January Friend วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:19:51:33 น.  

 
เรื่องแรกนี่ใช่ที่เคยทำเป็นละครรึเปล่าคะ
จำได้ว่าสนุกมากเลย


โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:20:02:03 น.  

 
ชอบอ่านงานของคุณหญิงมากๆค่ะ
รู้สึกว่าหนังสือของท่านไม่ได้มีแต่ความสนุก แต่ยังมีแง่คิดดีๆอยู่เสมอ ทั้งในนามปากกาแก้วเก้าด้วย


โดย: BoOKend วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:21:44:24 น.  

 
** คุณยอพระกลิ่น...คงเหมือนแม่ของแม่ไก่น่ะค่ะ เค้าบอกว่าถ้าแกตายก่อนชั้น ชั้นจะใช้หนังสือต่างฟืนเผาศพแก...ฮ่า ฮ่า...

** คุณโมกขา...จะรอวันที่คุณโมกว่างมานั่งอ่านหนังสือด้วยกันนะคะ

**คุณ January Friend แม่ไก่ไม่ค่อยได้มีโอกาสดูละครเท่าไหร่น่ะค่ะ เลยไม่มีความรู้ว่าเรื่องไหนได้ทำเป็นละครทีวีแล้วมั่ง แต่ดูจากเนื้อเพลงที่คุณ Jan ฯ แปะให้เนี่ย ก็ค่อนข้างตรงตามเนื้อเรื่องนะคะ

** คุณดอกคูณ ฯ ขา อิอิ...ลอกคำตอบที่ตอบคุณข้างบนแล้วกันค่ะ

** คุณ BoOKend ...ใช่ค่ะ วันหลังแม่ไก่จะเอาหนังสือของคุณหญิงท่านที่ใช้นามปากกาแก้วเก้ามาคุยบ้างนะคะ


โดย: แม่ไก่ วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:12:06:46 น.  

 
กำลังตามเก็บอ่านงานของ ว.วินิจฉัยกุล


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:14:51:10 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.