|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ความทรงจำครั้งหนึ่งในชีวิต ในงานพระราชพิธีถวายพระเพลิง ในหลวงรัชกาลที่ ๙-๓
๗ ตุลาคม ๒๕๖๐
แม่บุญตื่นตั้งแต่ตีสี่ รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วเรียกแท็กซี่ให้มารับไปส่งที่สถานีรถไฟฟ้า จากนั้นก็ไปลงที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ต่อแท็กซี่อีกรอบไปถึงบริเวณหน้ากองสลากเพื่อไปต่อแถวเพื่อจะได้เข้าชมการซ้อมขบวนพระราชพิธีฯ ในวันแรก ผู้คนมากมายหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย แถวยังคงยาวเหยียดเหมือนเช่นเคย
ดูเหมือนว่าฟ้าฝนจะเป็นใจเพราะวันนี้ฝนไม่ตกเหมือนที่ผ่านมา เมื่อแถวเคลื่อนไปบริเวณหน้าโรงแรมรัตนโกสินทร์ ฝั่งตรงกันข้ามเหล่าจิตอาสากลุ่มใหญ่กำลังช่วยกันเอาดอกไม้สีเหลืองสดใส ดอกดาวเรือง...มาลงในแปลงที่เตรียมไว้ สีเขียวเหลืองตัดกันอย่างงดงามไปทั่วบริเวณถนนทั้งสองด้าน
เมื่อได้เคลื่อนผ่านลำคลอง ก็เห็นเรือลำน้อยกำลังเก็บขยะที่มีเพียงเล็กน้อย ทำให้ลำคลองสะอาดขึ้น
แม่บุญเดินตามแถวอันยาวเหยียดล่วงผ่านบริเวณจุดคัดกรองหน้าแม่พระธรณี เดินผ่านเข้าไปยังบริเวณริมถนนที่เขากั้นเอาไว้ จากนั้นก็ยืนรอพร้อมๆ ไปกับดูผู้คนที่เริ่มมามากขึ้นๆ จนบริเวณถนนหน้าศาลฏีกาเต็มไปด้วยผู้คนในชุดสีดำเต็มไปหมด
เมื่อได้เวลา ก็ได้เห็นแถวทหารที่เริ่มเคลื่อนขบวนผ่านหน้าวัดพระแก้วมาอย่างช้าๆ เสียงเพลงที่ดังกังวาลไปทั่วท้องสนามหลวงสะกดให้ทุกๆ คนเงียบงัน สรรพเสียงต่างๆ หยุดนิ่งราวกับนัดกันไว้ จะมีก็เพียงเสียงเพลงจากขบวนทหาร เสียงกลอง เสียงปี่พาทย์ที่เอื้อนเอ่ยราวกับจะเอ่ยคำอำลาเป็นครั้งสุดท้าย
รวบรวมจิตใจนอบน้อมกราบแทบพระโกศเป็นการถวายความเคารพ จากนั้นก็เริ่มต้นถ่ายภาพขบวนทหารที่เดินผ่านมาตรงหน้า ต้องขอบคุณมิเชล ที่ซื้อเลนส์ซูมใหม่มาให้ใช้ จึงสามารถดึงภาพได้ในแม่บุญยืนนิ่งสงบน้ำตาเริ่มคลอที่เบ้าตาอีกครั้ง มองผ่านเลนส์กล้องถ่ายภาพได้อย่างเลือนราง ระยะไกล แม้กระนั้นบางครั้งก็ยากลำบากในการถ่ายภาพเพราะผู้คนมากมายรายรอบตัวที่ต้องการถ่ายภาพเช่นกัน เสียงบอกกล่าวให้แบ่งปันเมื่อถ่ายภาพเสร็จขอให้ลดกล้องลง เพื่อให้คนอื่นๆ ได้ถ่ายภาพบ้างดังเป็นระยะๆ
ไม่ใช่แม่บุญหรอก แต่เป็นผู้ที่ต้องการถ่ายวีดีโอจากกล้องมือถือ ทำให้ต้องถือค้างไว้นาน เป็นการบดบังคนข้างหลังนั่นเอง ทุกๆ คนดูเหมือนจะเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี จึงได้แบ่งบันความสะดวกในการถ่ายภาพให้กับผู้ที่อยู่ด้านหลัง แม่บุญมาคนเดียวจึงคล่องตัวในการเคลื่อนย้ายตนเอง แต่ถึงกระนั้นก็ยังถูกตรึงให้อยู่กับที่เพราะคนมากมายมหาศาลที่รายล้อมจนเคลื่อนไหวไม่ได้ถนัดนัก
ขบวนทหารเคลื่อนผ่านไปครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างเชื่องช้า ทำให้ง่ายในการถ่ายภาพ เมื่อขบวนพระราชพาหนะใส่พระบรมโกศผ่านมา จิตใจนั้นมีแต่ความเศร้าโศก ไม่อยากเห็นเลย ต้องก้มหน้ากลั้นน้ำตา ก้อนแข็งๆ ที่เคลื่อนมาที่ลำคอ กลั้นสะอื้นไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมา หายใจลึกๆ หลายครั้ง จึงได้เริ่มต้นถ่ายภาพได้อีก ช่างลำบากเหลือเกินในการทำใจไม่ให้เศร้าเสียใจ แม้จะรู้ว่าไม่มีใครหลีกลี้หนีพ้นการเกิดดับไปได้
ระหว่างมีขบวนซ้อม ด้านหลังยังมีผู้มีจิตใจงดงาม นำอาหารกล่อง น้ำ ยาดม ยาลม มาแจกจ่ายเป็นระยะๆ เหล่าจิตอาสาล้วนทำหน้าที่กันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยด้วยใบหน้าที่แสดงถึงความยินดี ความจงรักภักดีที่ต่างคนต่างต้องการทำเพื่อเป็นการถวายเป็นครั้งสุดท้าย แม่บุญเองก็ได้รับอานิสงค์ผลบุญ ได้กินอาหาร ได้ดื่มน้ำ ได้ดมยาเวลาจะเป็นลมเพราะความร้อนของอากาศ กับร่างกายที่ยังต้องปรับตัว เหงื่อที่ไหลจนเสื้อเปียกด้านหลัง อากาศที่ร้อนสำหรับคนอื่นๆ นั้นมันคูณเป็นสามเท่าสำหรับแม่บุญที่พึ่งมาจากเมืองหนาว แต่แปลกใจที่ขาแข้งกลับไม่ปวดมากมายอย่างที่คิด สามารถเดินไปไหนๆ ได้ตลอดงาน
ขบวนซ้อมๆ เสร็จราวบ่ายสามโมง หลังจากนั้นผู้คนก็แยกย้ายกันกลับ ยังมีผู้คนมากมายที่ยังเดินถ่ายภาพบริเวณรอบๆ รวมถึงแม่บุญด้วย แม่บุญไปยืนพักบริเวณหน้ากระทรวงกลาโหม ได้พูดคุยกับผู้ที่มาร่วมดูขบวนซ้อม ต่างพูดคุยถึงพ่อหลวงด้วยความรัก ความภักดี แต่ละคนมาจากต่างที่ ไกล ใกล้ เหนือ ใต้ โดยมีจุดรวมดวงใจทั้งหมดอยู่ที่คนเพียงคนเดียว คนที่ยิ่งใหญ่ที่สามารถหล่อหลอมดวงใจของผู้คนนับล้านให้เกิดความรัก ความสามัคคี ที่จะหาไม่ได้จากที่ไหนๆ ในโลก ...พระราชาของประชาชนคนไทยทั้งชาติ ....สาธุ
แม่บุญเดินเลาะรอบวังไปอย่างช้าๆ เพราะอยากจะเก็บภาพ เก็บความทรงจำให้ได้มากที่สุด อดคิดถึงพี่น้องที่อยู่ต่างจังหวัด เพื่อนที่อยู่ต่างแดน ที่ไม่สามารถมาร่วมงานพระราชพิธีได้ จึงได้ตั้งใจไว้ว่า จะนำเรื่องราวและภาพต่างๆ มาเผยแพร่ให้มากที่สุด เพื่อให้ได้เห็นกันเหมือนที่แม่บุญได้เห็น
แม่บุญเดินไปขึ้นรถเมล์กลับบ้านเหมือนเช่นเคย เป็นการหยุดพักขาที่อ่อนล้าไปด้วย เพราะระยะทางกว่าจะถึงบ้านนั้นอีกยาวนาน เป็นการพักเพื่อเตรียมพร้อมในวันต่อไป
| Create Date : 22 ธันวาคม 2560 |
| Last Update : 22 ธันวาคม 2560 2:30:31 น. |
|
33 comments
|
| Counter : 2503 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณเนินน้ำ, คุณmoresaw, คุณหงต้าหยา, คุณกะว่าก๋า, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณSai Eeuu, คุณmultiple, คุณSweet_pills, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณruennara, คุณmambymam, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสองแผ่นดิน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ |
| โดย: ตุ๊ก IP: 212.47.252.101 วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:4:08:01 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ   วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:8:16:06 น. |
|
|
|
โดย: moresaw  วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:8:34:35 น. |
|
|
|
| โดย: หมุยจุ๋ย วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:10:33:43 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:10:50:22 น. |
|
|
|
โดย: mambymam  วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:12:21:08 น. |
|
|
|
| โดย: Sai Eeuu วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:15:41:37 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:17:31:28 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:19:34:30 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 ธันวาคม 2560 เวลา:6:27:50 น. |
|
|
|
| โดย: mambymam วันที่: 23 ธันวาคม 2560 เวลา:8:32:52 น. |
|
|
|
| โดย: ruennara วันที่: 23 ธันวาคม 2560 เวลา:10:10:52 น. |
|
|
|
โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า  ) วันที่: 27 ธันวาคม 2560 เวลา:10:36:23 น. |
|
|
|
| โดย: ruennara วันที่: 28 ธันวาคม 2560 เวลา:5:27:34 น. |
|
|
|
| โดย: ruennara วันที่: 29 ธันวาคม 2560 เวลา:2:23:52 น. |
|
|
|
| โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 29 ธันวาคม 2560 เวลา:14:15:33 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 31 ธันวาคม 2560 เวลา:23:24:59 น. |
|
|
|
| โดย: ruennara วันที่: 1 มกราคม 2561 เวลา:0:32:49 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มกราคม 2561 เวลา:7:58:45 น. |
|
|
|
| โดย: mambymam วันที่: 1 มกราคม 2561 เวลา:9:35:24 น. |
|
|
|
| โดย: ruennara วันที่: 4 มกราคม 2561 เวลา:2:44:57 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 มกราคม 2561 เวลา:6:43:48 น. |
|
|
|
| โดย: mambymam วันที่: 4 มกราคม 2561 เวลา:7:38:32 น. |
|
|
|
| โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 4 มกราคม 2561 เวลา:9:42:30 น. |
|
|
|
| โดย: moresaw วันที่: 4 มกราคม 2561 เวลา:10:03:58 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 4 มกราคม 2561 เวลา:16:02:50 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 5 มกราคม 2561 เวลา:22:23:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Belgium
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]
|
แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ
ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีจ้ะ เราแวะมาทักทายนะ 
