ถนนสายนี้...มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 256 "หมดความอดทน"
โจทย์โดยคุณ toor36


ตอน นางฟ้าสีขาว VS นางฟ้าสีดำ








เพื่อนๆ รู้จัก ดอกไม้ชนิดนี้กันไม๊คะ ???





Z.Yellow Line

. . . . . . . .

ดอกไม้ชนิดนี้ เรียกว่า "บัวดิน" ค่ะ 

เป็นดอกไม้ที่เราชอบมากๆ 
ถ้าเพื่อนๆ คนไหนที่พอจะรู้จักเจ้าบัวดินนี่
ก็คงจะทราบว่า บางพันธุ์ค่อนข้างมีราคาที่สูงมาก
ซึ่งเราเองก็มีทั้งถูกและแพงมาก อยู่ในแปลงบัวดินของเราค่ะ

. . . . . . . .



Z.Madam Butterfly



ลงทุนปรับพื้นสนามข้างบ้าน ทำแปลงดอกไม้ ด้วยมือตัวเอง เพียงคนเดียว

ใช่ค่ะ... เพียงคนเดียว

ด้วยสองมือน้อยๆ กับสองขาใหญ่ๆ ของเรานี่แหล่ะค่ะ


ทั้งปรับพื้นให้สม่ำเสมอด้วยทราย ปูทางเดินด้วยอิฐ ยกแปลงอิฐประสาน 
ผสมดิน หมักดิน ทำฮอร์โมนไข่ หมักปุ๋ยหมักชีวภาพ บลาๆๆๆ


ใครจะไปคิด ว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ จะลุกขึ้นมาขุดดิน ถากหญ้า ยกอิฐ ขนทราย ขนดิน ขนขี้วัว ฯลฯ

เพราะเจ้า "บัวดิน" นี่ 



Z.Phattranit / Z.PN1

. . . . . . . .


เหนื่อยแสนเหนื่อย แต่เราก็ยอมทำได้หมด เพื่อเจ้าบัวดินนี่แหล่ะค่ะ
และก็หวังว่า สักวันนึง เราจะได้ชมดอกบัวดินที่บานสะพรั่ง สวยๆ พร้อมๆ กันทั้งแปลง

. . . . . . . . . .



Z.Yanti Chandra





แต่ความฝัน...

ก็ต้องมาสะดุดกึ้ก...ทุกว๊านนนนนนนนนนนน ทุกวัน 






เพราะ...เจ้าแมวข้างบ้าน มาขุดคุ้ยแปลงบัวดินของเรา 
แถมอึ และฉี่ไว้ ให้เราต้องมาเก็บไปทิ้งอีกค่ะ








อะไร ก็ไม่เท่ากับ มันขุดหัวบัวดินของเราขึ้นมา จนหัวบัวเป็นรอยข่วนของเล็บแมว 
ทำให้เป็นแผล มีความเสี่ยงจะติดเชื้อ แล้วเน่าตายอีก







มิหนำซ้ำ หัวบัวก็กระจุยกระจาย พันธุ์ไหนเป็นพันธุ์ก็ไม่รู้ ปนกันไปหมด 
เดือดร้อนเราต้องมานั่งเก็บไปปลูกใหม่ใส่กระถาง แยกไว้ รอดอกบาน ค่อยมาปักชื่อใหม่
ซึ่งบางพันธุ์ ดอกมายากด้วย



ซึ่งเราก็ต้องมาเจอกับเหตุการณ์นี้ ทุกวัน เลยค่ะ



เราก็เลยต้องมี...มาตรการรักษาความปลอดภัย...ให้เจ้าบัวดินของเรา



คอยไล่ค่ะ
แต่ก็ไม่ไหว วันๆ นึง ไม่ต้องทำอะไร นั่งจ้องหาแต่แมว


เอาไม้เสียบลูกชิ้นปักๆๆๆ ในแปลงบัว
ตายๆ ทรมานทั้งแมว ทั้งคนปลูก เวลาเราจะทำไรที เราก็โดนไม้เสียบลูกชิ้นทิ่มไปด้วย
**ท่อสีเหลือง สำหรับกันไม่ให้ขึ้นมายืนบนขอบ แต่มันก็ยังยืนได้อยู่ดี**





แถมเจ้าแมวเจ้ากรรมฉลาดอีก ยืนบนขอบอิฐประสาน หย่อนก้นอึเอาก็ได้
ดีเลย ไม่ต้องกลบให้ด้วย กำลังขี้เกียจอยู่พอดี (มันคงคิดแบบนั้น)





หาตะแกรงมาวางบนแปลงบัว
อันนี้ได้ผล แต่ความสวยงามไม่เหลือ แล้วใบบัวดินก็โผล่พ้นตะแกรงไม่ได้ มีแต่ก้านดอก โผล่รอดตะแกรงออกมา
แล้วเราจะชื่นชมความงามได้ยังไง 
แล้วเวลาที่เราจะต้องดูแล พรวนดิน ถอนหญ้า ก็ลำบากดึงตะแกรงขึ้น วางตะแกรงใหม่
โอ๊ว! ตายๆ
แถมถ้ามีดอกอยู่ นี่ทำอะไรไม่ได้เลย เด่วก้านดอกหัก เพราะผสมพันธุ์ใหม่ไว้ด้วย



Z.Fadjar's Pink



เอาพริกไทยป่นมาโรยรอบแปลง
โห่ อันนี้ เจอฝนเข้าไป หมดเลย กิโลตั้งหลายบาท กว่าจะครบทุกแปลง หมดตังค์ไปเยอะอ่ะค่ะ


เอายาสูบกลิ่นแรงๆ มาหมัก แล้วรดรอบๆ แปลง
อันนี้ได้ผล แต่แป๊บเดียว กลิ่นยาสูบก็หมด ถ้าเจอฝนก็จบเลย


เอากากกาแฟนมาโรยรอบแปลง
ลงทุนไปขอร้านขายกาแฟ เจ้าของร้านบอกว่า ฉันก็ใช้ใส่ต้นไม้เหมือนกัน กว่าจะได้มาแต่ละครั้งๆ ไม่พอใช้


เอาต้นกัญชาแมวมาปลูก
ไม่เห็นได้ผลอะไรเลย


ล้อมรั้วบ้าน
ลงทุนล้อมรั้วเลย โอ๊ว แต่ก็ลืมไป แมวมันกระโดดข้ามรั้วได้ 


ล้อมตาข่ายรอบแปลงบัว
อันนี้ไม่ต่างอะไรกับล้อมรั้วบ้าน ถ้ามันไม่กระโดดข้าม มันก็มุดตามรอยแยกของตาข่ายค่ะ


ตั้งเสากางมุ้งคลุมแปลงแต่ละแปลงๆ
อันนี้ได้ผล กลายเป็นบัวดินกางมุ้งไป 555 หมดกัน ทัศนียภาพ ความสวยงาม ความเป็นทุ่งบัวดิน ไม่เหลือเลย 



บอกกับตัวเอง...ว่า




...อดทนมา 6 เดือน...





จน "หมดความอดทน ครั้งที่ 1" 
เดินไปบ้านเจ้าของแมวเลยค่ะ ไปบอกเขาว่า แมวของเขามาคุ้ยและอึ/ฉี่ใส่แปลงบัวดินของเราจนเสียหาย
แต่คนที่ไม่รักต้นไม้ ก็ตอบมาแค่ "อ่อ ค่ะ" แล้วก็ยังไม่จัดการอะไรกับแมวของตัวเอง
ก็ยังคงปล่อยให้แมวตัวเองมาคุ้ย/อึ/ฉี่ ในแปลงบัวดินของคนอื่นเหมือนเดิม



จนกระทั่ง "หมดความอดทน ครั้งที่ 2"
ข้ามเขตไปขออนุญาตเจ้าของเบ้าน ยกแปลงให้แมวเขาหนึ่งแปลง
ในเมื่อชอบคุ้ย ชอบอึ/ฉี่ ในแปลง ก็สร้างให้เลยหนึ่งแปลงค่ะ
แต่กระนั้น เจ้าแมวเจ้ากรรม ก็ไม่ยอมไปอึ/ฉี่ ในแปลงที่สร้างไว้ให้ในเขตบ้านตัวเองค่ะ
เหมือนมันจะชอบมาอึ/ฉี่ นอกเขตบริเวณบ้านตัวเองมากกว่า



จนในที่สุด "หมดความอดทน ครั้งที่ 3"
ทันใดนั้น พลังด้านมืดในจิตใจก็ออกมา พร้อมกับเสียงกระซิบบอกว่า "ยาเบื่อ"

ค่ะ.. ใช่แล้ว อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ "ยาเบื่อ"




ในเมื่อทำอะไรๆ ไปทุกอย่างแล้ว ก็ยังจะข้ามมารบกวนบัวดินของเรา

ก็...อย่าอยู่เลย...

**ดูเหมือนโหดเลยเน๊าะ**


หมายเหตุ อย่าเพิ่ง anti นะคะ จริงๆ ไม่ได้เกลียดแมว ไม่ได้เกลียดสัตว์นะคะ แต่เพราะอดทนมานาน ความโกรธเลยครอบงำ



แล้ว...นางฟ้าสีขาว กับ นางฟ้าสีดำ ก็ออกมา
 

นางฟ้าสีดำ  :	ในเมื่อเตือนไปหลายทีแล้ว ก็ยังไม่ดูแลแมวของตัวเองให้ดีอีก งั้นก็...ตายซะเถอะ!!!
นางฟ้าสีขาว :	เธอแน่ใจหรอ นั่นมันชีวิตสัตว์ตัวนึงเลยนะ
นางฟ้าสีดำ  :	เธอไม่เห็นหรอ ว่ามันมาทำอะไรกับแปลงบัวดินของเราทุกวี่ทุกวันอ่ะ เจ้าของก็ไม่เห็นจะสนใจว่า แมวตัวเองทำให้คนอื่นเดือดร้อน
นางฟ้าสีขาว :	ก็เห็น แต่เธอจะทนได้หรอ ถ้าเธอลงมือไปแล้ว เธอจะต้องอยู่กับความรู้สึกผิดนี้ ไปตลอดชีวิตเธอเลยนะ ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต มันบาปนะ
นางฟ้าสีดำ  :	แล้วจะให้ทำยังไง ทำทุกอย่างแล้ว บัวดินเรา ปนกันมั่วไปหมดแล้วเนี่ย
นางฟ้าสีขาว :	ปลูกดอกไม้เพื่อความสวยงาม จิตใจของเราก็ต้องงามไปด้วยสิ ถ้าต้องมาสังเวยด้วยชีวิตสัตว์ตัวนึง แล้วต่อไป นางฟ้าเดินดินของเรา จะงามได้ยังไง
นางฟ้าสีดำ  :	หึมมมมม ก้อด้าย...ก้อด้ายยยยยยยยย....ยยยย

นี่คือประโยคที่ทำให้คิดได้
ถ้าเราทำอะไรมันลงไป ต่อไป..เวลาที่เรามองบัวดิน ก็คงจะเห็นหน้ามันลอยไปลอยมา
...คงไม่ดีมั้ง...
ให้มันอยู่และแก่ตายไปตามธรรมชาติของมันจะดีกว่า
แต่มันก็มีตั้ง 9 ชีวิต...แหน่ะ
คงต้องอดทนแบบยาวๆ ปาย


ปาณาติปาตา เวรมณี สิกฺขา...


จึงต้องอดทนต่อไป 



นี่ก็...

....3 ปี ผ่านไป....



ความอดทนเป็นเลิศจริงๆ เลยเรา

 

 

 

  กลับขึ้นไปด้านบน