หูยยยยย อ่านไปด้วยคิดเป็นเรื่องจินตนาการตามเรื่องเล่า
ของเทคโนโลยีสมัยใหม่ จินตนาการไปต่างๆ นานา
และแล้วก็มาจบด้วยสิ่งที่ธรรมดา ที่แฝงไปด้วยความประมาท
และมักง่ายของใครบางคน .. หน่วยงามบางหน่วยงาน
และก็เกี่ยงกันไปมาสำหรับความรับผิดชอบเช่นนี้ ...


อ่านแล้วเป็นข้อเตือนใจอย่างดี .. เพราะสิ่งเหล่านี้ คนที่ต้องรับผิดชอบ
กลับไม่ได้รับผลเจ็บปวด ...

สักวัน สักวัน มันจะได้รับการแก้ไขหรือเปล่านั้น เราต้องมาดูกันไปค่ะ

..................

งวดนี้พ่อน้องเอด้าเขียนงานได้รู้สึกจับใจนะคะ
เป็นเรื่อง 2 อารมณ์ เพลินกับเรื่องเล่า กับความจริงเจ็บปวด
แวะมาปรบมือก่อนปิดคอมก่อนนะค่ะ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เป็นครั้งแรกป่าวเนี่ย (จำไม่ได้) รู้แต่ว่าชอบอ่ะ พึ่งเห็นพี่โบ๊ตเขียนแบบนี้ เอามาลงบ่อย ๆ นะ ชอบอ่ะ

วันนี้ตอนนี้ว่างค่ะ สอบกลางภาคนักเรียน ก็เลยแวะเข้ามาเล่นด้วยได้

ขอให้ครอบครัวอัศวินน้อยมีความสุขมาก ๆ ค่ะ สู้ ๆ

เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่ได้อ่านพี่โบ๊ตเขียนแนวนี้
เป็นข้อคิดดีๆแต่คงมีเหยื่อรายต่อไป ต่อไป ของสังคมอีกแน่ๆเลยค่ะ
สำหรับความประมาทของสังคมนี้

แวะเข้ามาอีกรอบค่ะพี่โบ๊ต

เข้ามาอ่านอีกรอบอ่ะ (พี่โบ๊ตเขียนอีกนะ)

เข้ามาบอกอีกว่าชอบภาพประกอบด้วยอ่ะ แสงสีสวยมาก ดูลึกลับดี

ไปหละจะเดินกลับบ้านพักครูแระ (เหนื่อยอ่ะ)

โบเก้สวยเชียวพี่โบ๊ต อิอิอิ

ก็หวังว่าซักวันจะได้รับการแก้ไขนะคะ
แล้วก็ยังมีอีกหลายสิ่งที่กทม.ต้องปรับปรุงและเปลี่ยนแปลง
ตอนนี้ที่เริ่มเซ็งเห็นจะเป็นต้นไม้ที่ปลูกริมฟุตบาท
ปลูกกันจนแทบไม่มีที่ให้เดินแล้วค่ะ

เรามองภาพไม่ค่อยเป็น..
แต่เห็นแล้ว รู้สึกว่าแปลกตา สวยดี

แหม..งานเขียนวันนี้ของคุณโบ๊ต
บิ้วซ้าตัวโก่งเลย ลุ้นระทึก นึกว่าแฟนตาซี
แบบว่า เฮ๊ย..เกิดอะไรขึ้นกับหนูน้อย แล้วจะเจออะไร

เจอซะฝันค้าง ง่ะ เด็กตกท่อเท่านั้นเอง..คุณโบ๊ต..ต..ต
นี่เขียนเล่าเรื่องแบบธรรมดาๆ ปกติ หรือตั้งใจบิ้วให้คนอ่าน
คิดไปไกลและหลงทาง ก่อนจะวนกลับมาเรื่องท่อคะนี่

ชอบที่หยิบเอาข่าวและเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นจริงมานำเสนอแบบนี้
เห็นด้วยเลยครับ อย่าว่าแต่ที่กรุงเทพฯเลย ที่ต่างจังหวัดในวันฝนตกหนักก็ยังมีการเปิดฝาท่อในบางครั้งเลยครับ

เป็นงานเขียนพี่โบ๊ตในอีกแนวที่เพิ่งเคยเห็นค่ะ
อ่านแล้วถูกดึงไปตามตัวอักษร ตามเด็กผู้ชายคนนั้น
แว้บนึง ที่อดคิดขึ้นมา เรื่องพี่โบ๊ตตอนเด็ก ๆ หรือ ?? ด้วยซ้ำไป

คราวหน้าฟี่คงไม่พลาดค่ะ คราวนี้ส่งสาย เอ้ยยย บ่ายเลย
ถ้าพี่โบ๊ตไปอ่าน คงบอก น้านนน แนวเดิมมม
เขียนจนจะตอนสุดท้าย ไม่ปั๊ด-ตะ-นา เล้ยยยยย 555

สวัสดีตอนเย็น ๆ นะคะ

ขอบคุณมากเลยค่ะที่ชอบ เราเขียนตามที่นึกออกน่ะค่ะ เลยออกมาเป็นแบบนี้ อาจเพราะไม่ถนัดเขียนด้วยสิคะ

ทักทายยามดึกจ้า....เด๋วพี่ต้องเข้านอนแล้วค่ะ พรุ่งนี้ไปส่งลูกแต่เช้า...

Goodnight จ้ะ ฝากจุ๊บ ๆ เอด้าเผื่อพี่ด้วย 5 ฟอด

สวัสดียามเช้าครับพี่โบ๊ต

วันนี้หมิหงมิงมีคิวเจอป้าหมออีกแล้ว
ฉีดวัคซีนอีสุกอีใสครับ

หักมุมแบบได้สาระมากๆ เลยค่ะ

ภัยใกล้ตัวแบบนี้...
...สักวัน...ที่ว่านั่น
อาจหมายถึงใครสักคนที่เรารักก็เป็นได้นะคะเนี่ย
ประมาทไม่ได้เลย

เขามาอ่านแล้วค่ะ

เมืองไทยเจอเรื่องแบบนี้ประจำ
วัวหายแล้วมาล้อมคอก ไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย

คนไทยก็เลยต้องผจญชะตากรรมกันเอาเอง
หวังว่าคงมีสักวัน ที่จะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีกค่ะ

วันนี้พี่พยาบาลปักเข็มเร็วไปหน่อย
ร้องจ๊ากเลยครับ 555

ดีที่หยุดร้องได้เร็ว
ไม่งั้นเพื่อนๆที่ตามมารอข้างหลัง
มีหนาวแน่ๆ 5555
เดี๋ยวเสียขวัญกันหมด 55555

อืม อืม น่าคิดค่ะ

อ่านแล้ว นึกว่าจะเป็นงานเขียนอารมณ์พริ้ว ๆ เพลิน ๆ
ที่ไหนได้ ดูหักมุมซ้า ..

หักแบบ หดหู่ด้วยสิ แต่ก็เตือนใจดี
ให้ข้อคิดที่ดีเชียวค่ะ

สองพี

เขียนได้ดีจัง เขียนได้น่าติดตามมาก ๆ

สวัสดียามเช้าครับพี่โบ๊ต+เอด้าและน้องแก้วครับ

เอด้ามาช่วยลุ้นหม่ามี้ช๊อป PanTown ด้วย
สงสัยจะไม่ชอบใจของเล่นน้อยไปแน่ๆเลย..อิอิ

มาอ่านมั่ง

เอด้าอ้อนเอาอะไรอีกแล้วอ่ะ

555 เอิ้กๆๆ

แวะมาเล่นด้วยตอนเที่ยงค่ะพี่โบ๊ต

เมื่อคืนมาดามก็เปิดดูพันทาวน์ครับ
ผมน่ะหลับไปนานแล้ว

รอจ่ายเงินอย่างเดียวเลย 5555

หุหุหุ


ขืนทำระบบออโต้
คงจะหมดตัวแน่นอนครับ 5555

สวัสดีค่ะ คิดถึงเอด้าจัง
ไปอบรมมา 4 วันค่ะ
เปิดบล็อกมาเจอ ท่าอภินิหารของเอด้า
งานนี้ พ่อโบ๊ต ทำงานหนักหน่อยนะคะ 5555
จะได้มีน้องมาเล่นกะเอด้า

พี่โบ๊ตเชื่อใหม เลี้ยงเจ้าภูมิตั้งกะเล็กจนโตป่านนี้
เจ้าภูมิยังไม่เคยทำท่านี้เล้ย เจ้าภูมิเลยยังไม่มีน้อง
แสดงว่า คำโบราณว่าไว้ น่าจะมีส่วนนะคะเนี้ย
เอด้า อยากได้น้องสาว หรือน้องชายจ้ะ

เอด้าน่ารักจังเลยค่า คิคิ

สวัสดียามเกือบอีก 4 นาที 3 ทุ่มค๊า

แวะมาหายามดึกแบบว่าไม่ต้องใช้แสงไฟพิเศษช่วยเลย
เพราะว่าบล็อกดีค่ะ ไฟฟ้าสว่างโร่ ...

แวะมาหาเพราะว่ากลับมาตอบเม้นท์ตั้งแต่แรก
ของบล็อกใหม่วันนี้ค่ะ แบบว่าอัพเสร็จแล้วทิ้งเลย
ก็ได้กลับมาตอนค่ำๆ แบบนี้แวะมาตอบบล็อกค่ะ

อยากบอกว่าหิวมากๆ ตอนนี้แตว่าต้องหักใจ
ไม่กินอย่างแรงเพราะว่ากลัวเหลือเกินว่ากินแล้ว
จะพุ่งทะยานกับน้ำหนัก .. กลัวเหลือเกินค่ะ 555+

แน่ะ กำลังคอมเม้นท์ ได้รับเอ็มจากใครก็ไม่รุ
ทักทายมาคะ่ ไปตอบก่อนนะค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ พี่ดบ๊ท พี่แก้ว หลานเอด้าเป็นไงบ้างคะ

หวัดดีคร๊าบบบ

อ่านแล้วแอบตกใจ

พี่แว่นไม่ใช่คน กทม.แล้ว

แต่ยังจำภาพ กทม.ได้ดี

มีแต่เรื่องเศร้า

ไม่ได้เจตนา หรือว่าเห่อจะได้เที่ยวนะค่ะ
แต่วันนี้เน็ตเดี้ยงอ่ะ .. ดู๊นะ .. จะหาข้อมูลเที่ยว
สักหน่อย ดั๊นมาเจอเน็ตห่วยแตกพอดีเลยค่ะ
สงสัยว่ามันให้เราเดินทางตามหัวใจ
เหอ เหอ ัยังไงก็เดินเล่นแถวนั้นก็คงโอเคนะค่ะ

เที่ยวเผื่อน๊า

ดึกแย้ววว เตรียมตัวเข้านอน ฮ่าๆๆ เหนื่อยจังๆ วันนี้หนูเรียนเช้า บ่ายวิ่งทั้งวันเลย - -

แวะมาทักทายยามดึกครับผม



ปล. เอด้าโตวันโตคืน แถมสวยวันสวยคืนด้วยนะครับ อิอิ

หืม ...
เิริ่มต้นแบบชวนฝัน
กลางเรื่องแบบหวาดเสียว
ลงท้ายแบบแบบสยองปนให้คิดต่อแฮะ

คุณโบ๊ตขา งานเขียนตอนนี้มีอะไรลึกๆ ที่อยากนำเสนอหรือเปล่า
หรือว่าต้องการจะสื่อถึงปรัชญาอะไรหรือเปล่า
คือภาพและโทนการเล่าเรื่องมันชวนคิดคุ่ะ

เฉลยด้วยน้า ...สักวัน สักวัน ^^

โว่ๆๆๆๆ


แอบเข้ามาอ่าน...

เดี๋ยวครั้งสุดท้ายเอามั่งดีกว่า

555

เขียนได้ดีทีเดียวค่ะ เพิ่งรู้ว่าร่วมเส้นทางสายมิตรภาพด้วย

ช่วงหลังร้างลาวงการบล็อกไปบ้าง อาจผลุบ ๆ โผล่ ๆ มานะคะ

เป็นข้อเขียนที่แยบคายมากค่ะ

ภาษาสวยงาม...ความหมายดี...

...............

ภาพ 40

พี่อัยย์นึกถึงตัวเองสมัยเด็กค่ะ...นั่งรถแบบนี้เลย

เหมือนเปี๊ยบ แต่พี่หุ่นไม่ดีเหมือนน้องเอด้า

พี่อัยย์หุ่นฮิปโปค่ะ

สร้างกริตเตอร์ |

เผลอไปหลายเดือนนู๋เอด้าของป้าโตเป็นสาวน้อยสวยหวานเสียแล้ว จุ๊บๆๆๆ ป้าละคิดถึงหนูจังเวลายุ่งๆไม่มีเวลาจะพิมพิ์แว๊บๆไปมาได้เห็นหน้าหนูตามบล็อกก็ยังดีเห็นแล้วชื่นใจเพราะชอบหนูตั้งแต่แรกเห็นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ครั้งนี้ได้มีโอกาสเข้ามาหาอีก ก็ได้ของแถมสุดล้ำค่าจากเรื่องเล่าของพ่อโบ๊ทของหนูไปให้แง่คิดอีกด้วย ไม่เคยเสียใจเลยที่ได้เข้ามาบ้านนี้ทุกๆครั้ง ป้าต้องขอโทษด้วยนะคะที่หายไปนาน เพราะก่อนหน้านี้ธุระป้ายาวเลยกว่าจะมีเวลามาอัพเรื่องพี่อินชอนได้แต่ละทีก็แทบแย่ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยๆหนูกับพ่อโบ๊ทและแม่แก้วอย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ เพราะเห็นว่าครั้งก่อนก็เพิ่งหายจากอาหารเป็นพิษใช่ไหมคะ เนี่ยพี่หมิงหมิงได้ข่าวว่าก็ป่วยเหมือนกันหรือไปฉีดวัคซีนสุกใสมาแล้วเพิ่งป่วยก็ไม่รู้ สองวันนี้บ้านป้ากับพี่อินชอนที่ปทุมฯฝนตกฟ้าคึ้มมาได้สองวันแล้วละคะ รักและคิดถึงหนูที่สุดเลยน๊า จุ๊บๆๆๆๆๆๆ

5555 เรื่องน้องเจ้าภูมิ
ถามกี่รอบๆ ก็ไม่เอาค่ะ น้องอ่ะ
จะเอาพี่ จะเอาพี่ ที่เล่นได้
น้องเกิดมาเล่นไม่ได้ น้องภูมิไม่ชอบ

แล้วหนูจะทำพี่ให้ได้ไงอ่ะ 555555

สำหรับหนูเจ้าภูมิก็พอแล้วค่ะ
เป็นเพราะตัวเองเห็นแก่ตัวด้วยมั้ง
เพราะมีปมว่า พ่อ แม่ รักแต่น้องอ่ะ
เลยกลัวตัวเอง ทำให้ลูกรู้สึกว่ารักลูกไม่เท่ากัน
เพราะหนูรู้สึกตลอดว่า พ่อ แม่ไม่รัก
เรื่องจริงนะเนี่ย

อ่านเรื่องแบบนี้แล้ว ไม่ค่อยสบายใจค่ะ
แต่ไม่ได้หมายความว่า คุณโบ๊ตทำให้ไม่สบายใจนะคะ
คือ ไม่ว่าจะไปเห็น ไปได้ยินเรื่องแบบนี้ที่ไหน
มินก็จะเซ๊นท์ซีทีฟอยู่แล้วอ่ะนะคะ ...
น้องเอด้า เป็นไงมั่งคะ อากาศที่ปรวนแปรอยู่ตลอดอ่ะ
พวกเราผู้ใหญ่ ยังปรับตัวกันแทบไม่ทัน
แล้วเด็ก ๆ หล่ะ เค้าจะเป็นยังไง จะไหวหรือป่าวนะ...
น่าสงสารค่ะ ที่นี่ก็เห็นแต่เด็ก ๆ แม้กระทั่งผู้ใหญ่ก็เหอะ
ช่วงอาทิตย์ที่แล้ว ก็เป็นหวัด ไม่สบายกันเยอะเลยค่ะ
ปล. มีความสุขมาก ๆ นะคะ พ่อ แม่ ลูก

ขอแรงร่วมบริจาคช่วยชาวเฮติและแจ้งช่องทางการบริจาคที่ตรวจสอบได้ครับ
คลิกเพื่อดูรายละเอียดครับ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=powerup&month=23-01-2010&group=199&gblog=2