Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
ทดสอบการสร้างบล็อคของช้าน
รับน้อง...ส่องทาง
เกาหลี กับการเที่ยวคนเดียวครั้งแรกในชีวิต
โตเกียว ครั้งแรก ตัวคนเดียว
กับหนังบางเรื่องที่ยังอิน
บ่น ๆ เพ้อเจ้อ เล่าโน่น เล่านี่ไปเรื่อย
สิงคโปร์คนเดียวครั้งแรก แถมนัดหนุ่มที่นั่นมาเที่ยวด้วย
เรื่องที่มันผ่านไปแล้ว อ่านไปตอนนี้มันไม่ดีอ่านะ
มิตรภาพฟูฟ่อง...ที่ฮ่องกงครั้งแรก ตัวคนเดียว
เที่ยวคนเดียวในมาเลย์...ไม่เก๋อย่างที่คิด
เที่ยวคนเดียวในเมืองฝรั่ง และการเจอหนุ่มตี๋หลาย ๆ คนจาก dating app
<<
พฤษภาคม 2558
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
10 พฤษภาคม 2558
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 12 ไต้ฝุ่นเข้า เลยต้องเข้าดองกี้แทนตลาดนัดแบกะดิน
All Blogs
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 13 วันสุดท้ายในโตเกียว วัดเซ็นโซจิและสวนอุเอโนะ
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 12 ไต้ฝุ่นเข้า เลยต้องเข้าดองกี้แทนตลาดนัดแบกะดิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 11 ให้คนญี่ปุ่นพาเที่ยวเข้าไปในยิมที่เด็กม.ปลายกำลังแข่ง
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 10 พาไปเดินเล่นในสวนพร้อมพาช้อปย่าน KICHIJOJI
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 9 เจอหนุ่มในฝันบนรถใต้ดิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 8 เทศกาลน่ารักที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 7 ประทับใจกับจิตสำนึกของเด็กญี่ปุ่นที่เราไม่เคยถูกสอน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 6 ขึ้นรถไฟใต้ดินชั่วโมงเร่งด่วนเป็นครั้งแรก
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 5 วัฒนธรรมภายในบ้านคนญี่ปุ่นที่เราไปค้างด้วย
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 4 นัดเจอและเข้าไปนอนบ้านคนไม่รู้จักฟรี ๆ คืนแรก
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 3 เย็นวันแรกที่สถานีโตเกียว
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 2 เรื่องเล่าในสนามบินและบนเครื่องบิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 1 การเลือกที่พัก
ในที่สุด เราก็ทำแผนเที่ยวโตเกียวครั้งแรกคนเดียวเสร็จแล้ว สำหรับคนชอบเที่ยวสวนและตลาดนัดอย่างเรา
จะไปเที่ยวโตเกียวครั้งแรก แถมไปคนเดียว สนใจไม่กี่อย่างแต่สถานที่มันเยอะเหลือเกิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 12 ไต้ฝุ่นเข้า เลยต้องเข้าดองกี้แทนตลาดนัดแบกะดิน
เพื่อความต่อเนื่อง
ไปอ่านตอนก่อน ๆ ได้ที่ลิงค์ด้านล่างนี้จ้ะ
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 1 การเลือกที่พัก
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 2 เรื่องเล่าในสนามบินและบนเครื่องบิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 3 เย็นวันแรกที่สถานีโตเกียว
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 4 นัดเจอและเข้าไปนอนบ้านคนไม่รู้จักฟรี ๆ คืนแรก
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 5 วัฒนธรรมภายในบ้านคนญี่ปุ่นที่เราไปค้างด้วย
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 6 ขึ้นรถไฟใต้ดินชั่วโมงเร่งด่วนเป็นครั้งแรก
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 7 ประทับใจกับจิตสำนึกของเด็กญี่ปุ่นที่เราไม่เคยถูกสอน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 8 เทศกาลน่ารักที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 9 เจอหนุ่มในฝันบนรถใต้ดิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 10 พาไปเดินเล่นในสวนพร้อมพาช้อปย่าน KICHIJOJ
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 11 ให้คนญี่ปุ่นพาเที่ยวเข้าไปในยิมที่เด็กม.ปลายกำลังแข่ง
เช้าวันอาทิตย์ที่คิดมาจากไทยว่ามันจะเป็นเช้าวันอาทิตย์ที่สดใส
แต่หารู้ไม่ ไต้ฝุ่นเข้าตั้งแต่เมื่อวาน แผนล่มไปแล้ว ก็ได้แต่หวังว่ามันนี้อากาศจะแจ่มใส จะได้ไปเดินช้อปปิ้งตลาดนัดของมือสองวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เราเฝ้าอุตส่าห์ไม่ช้อปิ้งเลยใน 4 วันที่ผ่านมา
แต่อากาศก็หาเป็นใจไม่
ไต้ฝุ่นเข้าตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ฝนตกลมแรงตั้งแต่เช้า ทำอะไรไม่ได้เลย
แค่เดินออกไปตัวคงปลิว
เลยทำได้แค่นั่งคุยกับโฮสสาวชาวสิงคโปร์ที่เราอาศัยเค้ามามาเป็นคืนที่ 2 คืนสุดท้ายในบ้านแล้ว และคืนรองสุดท้ายในญี่ปุ่นของเรา
จริง ๆ วันนี้เราตั้งแต่ชวนโฮสเราไปเดินตลาดนัดแล้วก็ป่าในโตเกียวซึ่งโฮสของเราก็ยังไม่เคยไปเลยทั้ง 2 ที่
แต่พอเห็นความืดและลมด้านนอกแล้ว ทุกแผนเป็นอันต้องพับมานั่งดูทีวีกัน 2 ต่อ 2 ในห้องที่ต่างคนต่างไปไหนไม่ได้แทน
กว่าจะขยับตัวได้ โน่น บ่าย 3 โมงเย็นจ้า ที่ฝนเริ่มจะหยุดตก แต่อากาศก็มืด ขมุกขมัวตั้งแต่เช้ายันเย็น
ฝนโตเกียวแม่งเหมือนฝนที่โซลไม่มีผิด ตกมันได้ทั้งวันทั้งคืน 5-8 ชั่วโมงโดยไม่หยุด
ไม่เหมือนฝนกรุงเทพฯ เลย 1-2 ชั่วโมงก็หยุดแล้ว
เราเริ่มขนข้าวของเราออกจากห้องพักของโฮส แล้วก็แวะซุปเปอร์ใกล้ ๆ บ้านโฮส เพื่อซื้อขนมกลับไปฝากทุก ๆ คน ซุปเปอร์ที่นี่ มีเคาร์เตอร์เครื่องสำอางเล็ก ๆ แล้ว น่ารักจริง
เราได้ผลิตภัณฑ์จากชาเขียวเพิ่มพลัง ค่อยมีแรงเดินหน่อย
หลังจากที่แผนทุกอย่างพังหมด
เราเลยต้องมาลงเอยที่ชิบูย่า ซึ่งจริง ๆ แล้วพวกแหล่งช้อปปิ้งที่คนไทยชอบเดิน เช่น ชิบูย่า ชินจูกุ ฮาราจูกุ ไม่ได้อยู่ในแผนเที่ยวของเราในครั้งนี้เลย
มีแต่จะเที่ยวเฉียด ๆ เช่นไปสวนชินจูกุ แต่ไม่ได้ไปตรงที่มีที่ช้อปปิ้งเลย ไปแต่สวนจริง ๆ
แล้วก็ศาลเจ้าเมจิที่อยู่ใกล้ๆ ฮาราจูกุเท่านั้นเอง
เพิ่งผู้หญิงอินดี้อย่างเรา เดินแต่แหล่งของมือสองเท่านั้น เสียดายว่าฝนตกนานมาก
ถ้ามันหยุดตั้งแต่เช้า ถึงตลาดนัดแบกะดินจะไม่มี เราก็แพลนจะไป Shimokitazawa หรือ Koenji แหล่งเสื้อผ้าอินดี้มือสองแทน
แต่ตอนนี้ บ่าย 3 กว่าแล้ว ทำได้เพียงเที่ยวแค่ที่เดียวคือชิบูย่า ก่อนที่จะกลับไปนอนกับโฮสคนเดิมเป็นคืนสุดท้าย
ไปถึงชิบูย่าก็จัดการฝากข้าวของในตู้ล็อคเกอร์ก่อนเลย จะได้เดินสบาย ๆ
เรามีดูผู้ชายและผู้หญิงและ street fashion ที่ Shibuya กัน
(งานแอบถ่ายต้องมา) เอ๊ะ มาตลอดตั้งแต่วันแรกแล้วนี่นา
ทำไงได้ ไปคนเดียว ก็ต้องถ่ายคนอื่นเป็นธรรมดา โดยเฉพาะผู้ชายญี่ปุ่น อิอิ
และแล้วก็มาถึง 5 แยกอันโด่งดัง ในวันฟ้าหม่น ลงแรง
แต่พีคมาก ถ่ายเยอะมาก เดินข้ามอยู่นั่นแหละหลาย ๆ รอบ
มันเหงามากเลยนะ เหมือนอารมณ์ alone in the universe ยังไงอย่างงั้น
อยากวานให้โฮสถ่ายในกลางทางม้าลาย กลางผู้คนเยอะ ๆ ก็จะดูเรียกร้องมากเกินไปหน่อย
แล้วหน้าโฮสก็ไม่ค่อยมีอารมณ์ด้วย คงชินแล้วกับคนเยอะ ๆ วุ่นวาย ๆ แบบนี้
เลยทำได้แค่ถ่ายฝูงชน และเดินกลืนไปกับฝูงชน
อ่ะ ๆ คนเยอะละ
เปลี่ยนมาโฟกัสเป็นราย ๆ ไประหว่างทางที่เดินไปดองกี้แทนละกันนะ
จะได้รู้ว่าแฟชั่นวันฟ้าหม่นฝนพรำ ลมแรง ชายญี่ปุ่นเค้าแต่งตัวกันยังไง
เกือบทุกคนพกร่มกันหมดเลย เตรียมพร้อมมาก รวมถึงเราด้วย
แล้วเราก็มาถึงดองกี้ หรือ Don Quijote ที่คนไทยชอบนักชอบหนา เพราะมีทุกอย่างอยู่ในร้านเดียว
ซึ่งบอกตรง ๆ ว่า เราไม่ชอบนะ ร้านเล็ก แคบ แต่ของเยอะมาก พร้อมที่จะถล่มในหัวเราตลอดเวลา พลิกตัวยังลำบากเลย แล้วคิดดูว่าผู้คนที่อยู่ในนั้นต้องเบียดเสียดขนาดไหน
เหมือนเข้าร้านขายส่งในสำเพ็งเล็ก ๆ แคบ ๆ ของเยอะ ๆ แบบนั้นแหละ
มีตั้งแต่สากเบือยันเรือรบจริง ๆ
แต่ก่อนร้านนี้เป็นร้านขายตรงเหมือน tv direct บ้านเราแบบนี้แหละ
ตอนแรกก็ต้องดูทีวี แล้วก็สั่งเอาทางโทรศัพท์
แต่หลัง ๆ เปิดมาเป็นร้านแล้วได้รับความนิยมจากคนญี่ปุ่นมาก เพราะเป็น one stop service หาอะไรมีหมด มันเลยผุดเป็นดอกเห็ดสนองนีดทั้งชาวญี่ปุ่นและต่างชาติ ฉะนี้แล
มาดูกันว่าข้างในมีอะไรบ้าง มีหลายชั้นนะ พยายามถ่ายให้ติดคนน้อยที่สุดแล้วนะ
ลำบากมาก เพราะร้านมันแคบ แค่ยืนก้มลงไปดูของ ก้นเราก็จะไปชนกับชั้นวางด้านหลังแล้ว แคบแค่ไหนคิดดูแล้วกัน
พอและ เหนื่อยมาก
อันนี้ถ่ายจากหน้าร้านนะแจ๊ะ
แล้วเราก็เดินไปอีกร้านนึง น่าจะเป็น TOKYU HANDS นะ
โน๊ต ๆ มาจากพี่ตุ๊กตา พนิดา ใน โตเกียวกุ๊กกิ๊กไกด์
ลองมาดูว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง แต่เราคงกุ๊กกิ๊กไม่พอ ต้องมือสองเท่านั้น
ของใหม่เลยไม่ค่อยโดนเท่าไหร่
แต่ที่โดนคือหนุ่มคนนี้ที่ใส่ชุดยูกาตะมาเดินซื้อของ น่ารักเชียว
มาดูบรรกาศกาศหัวค่ำหม่นปนตกปรอย ๆ ลมแรง ๆ ที่ชิบูย่ากันต่อ
ตอนนี้ขากลับ
มาพีคช่วงขากลับ ขอถ่ายไอ้แยกนี้อีกรอบเถอะ
ในตอนกลางคืนมั่ง มาดูว่าเป็นยังไง
หลังจากนั้น
เราก็ไปเอาของในล็อคเกอร์ กลับไปนอนบ้านโฮสคนแรกเป็นคืนสุดท้าย
ก็ร่ำลากับโฮสสิงคโปร์ ขอบคุณกันไป
แล้วก็รีบบึ่งกลับไปหาโฮสคนแรก เพราะแค่หัวค่ำ พลังเราก็หมดแล้ว
แถมเป็นไข้ยังไม่ค่อยฟื้น แล้วแถมเอาไข้เอาหวัดไปติดโฮสสาวชาวสิงคโปร์คนนี้อีกต่างหาก
เพราะเค้าบอกว่าตื่นมาเค้าเจ็บคอ แล้วก็เริ่มมีน้ำมูกเลย
ขอโทษน้า
ปิดท้ายด้วยสาวสวยบนรถใต้ดิน มายืนตรงที่เรานั่งใกล้ ๆ พอดี แฮ่
จากสถานีรถใต้ดินถึงบ้านโฮสแรกของเราค่อนข้างไกลพอสมควร
เพิ่งมารู้ทีหลังว่าใกล้ ๆ บ้านโฮสก็มีซุปเปอร์ ตอนเช้าออกมามันไม่เปิดเลยไม่ได้สังเกตุ
แต่ตอนกลางคืนเดินออกมาจากสถานีรถไฟปุ๊บ เห็นไฟสว่างโดดเด่นเลย
เวง แล้วที่ตรูหอบมาจากโฮสเมื่อคน เพื่อ??? ซื้อที่นี่ก็ได้ ไม่ต้องหอบขึ้นรถไฟไปมาด้วย เหอะๆ
บรรยากาศหลังจากซุปเปอร์ใกล้สถานีตรงนั้นเงียบสงบ
ยิ่งตอนนี้เพิ่งหัวค่ำ แต่ไม่มีคนเดินเลยซักคน
ต้องผ่านตรอกอันมืด ๆ และเงียบสงบ
แต่เรากลับชอบบรรยากาศนี้จัง
มันสะอาด ปลอดภัย ไม่มีอะไรให้น่ากลัวทั้งคน ทั้งหมา (ซึ่งถ้าอยู่เมืองไทย ไปซอยเปลี่ยว ๆ สิ่งแรกที่เรากลัวไม่ใช่คน แต่เป็นหมา ซึ่งมันชอบจะโผล่มาพร้อมจะเล่นงานเราจากไหนก็ไม่รู้ หมาพวกนี้แม่งมีทุกซอย น่ากลัวเป็นบ้า)
แต่ที่โตเกียวแห่งนี้ ไม่มีอะไรให้เรากลัว นอกจากความคิดในหัวของเราเอง
ถ้าเราคิดดี มันก็ไม่มีอะไร ถ้าเราคิดไม่ดี เราก็จะระแวงไปเอง ทั้ง ๆ ที่มันก็ไม่มีอะไรเหมือนกันอยู่ดี
รักนะ โตเกียว ไม่ว่าจะตอนเช้า ตอนค่ำ เธอทำให้ฉันรู้สึกสงบ ร่มรื่น แล้วก็ทึ่งในความสะอาด และความเป็นระเบียบของผู้คนได้ตลอดเวลา
คืนสุดท้ายแล้ว ไม่อยากจากโตเกียวไปเลย
คาดว่าคนไทยเกือบทุกคนก็คงรู้สึกแบบนี้
แล้วยิ่งเรามาอยู่บ้านคนโตเกียวจริง ๆ ได้ซึมซับบรรยากาศวัฒนธรรมภายในบ้านของเค้าจริง ๆ เรายิ่งอิน
ถ้าอยู่โรงแรมหรือโฮสเทล เราก็คงอาจจะไม่อินขนาดนี้ เพราะถ้าอยู่แบบนั้น เราแทบจะไม่ได้สื่อสารกับคนญี่ปุ่นเลย
โอย เศร้า ที่จะต้องจำพราก จากโตเกียว ฉันจะคิดถึงเธอ เธอจะอยู่ในใจฉันเสมอ
ติดตามอ่านแต่ละตอนได้ตามลิงค์ด้านล่างนะคะ
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 1 การเลือกที่พัก
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 2 เรื่องเล่าในสนามบินและบนเครื่องบิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 3 เย็นวันแรกที่สถานีโตเกียว
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 4 นัดเจอและเข้าไปนอนบ้านคนไม่รู้จักฟรี ๆ คืนแรก
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 5 วัฒนธรรมภายในบ้านคนญี่ปุ่นที่เราไปค้างด้วย
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 6 ขึ้นรถไฟใต้ดินชั่วโมงเร่งด่วนเป็นครั้งแรก
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 7 ประทับใจกับจิตสำนึกของเด็กญี่ปุ่นที่เราไม่เคยถูกสอน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 8 เทศกาลน่ารักที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 9 เจอหนุ่มในฝันบนรถใต้ดิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 10 พาไปเดินเล่นในสวนพร้อมพาช้อปย่าน KICHIJOJI
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 11 ให้คนญี่ปุ่นพาเที่ยวเข้าไปในยิมที่เด็กม.ปลายกำลังแข่ง
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 12 ไต้ฝุ่นเข้า เลยต้องเข้าดองกี้แทนตลาดนัดแบกะดิน
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 13 วันสุดท้ายในโตเกียว วัดเซ็นโซจิและสวนอุเอโนะ
Create Date : 10 พฤษภาคม 2558
Last Update : 25 พฤษภาคม 2558 19:13:49 น.
0 comments
Counter : 2222 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
หนูลีลี
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
?
]
ไม่อินกับการเขียนบล็อคมาตั้งแต่บล็อคสุดท้ายปี 2561 แล้วค่า
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add หนูลีลี's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.