Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2558
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
10 พฤษภาคม 2558
 
All Blogs
 
เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 12 ไต้ฝุ่นเข้า เลยต้องเข้าดองกี้แทนตลาดนัดแบกะดิน

เพื่อความต่อเนื่อง
ไปอ่านตอนก่อน ๆ ได้ที่ลิงค์ด้านล่างนี้จ้ะ


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 1 การเลือกที่พัก



เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 2 เรื่องเล่าในสนามบินและบนเครื่องบิน


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 3 เย็นวันแรกที่สถานีโตเกียว


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 4 นัดเจอและเข้าไปนอนบ้านคนไม่รู้จักฟรี ๆ คืนแรก



เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 5 วัฒนธรรมภายในบ้านคนญี่ปุ่นที่เราไปค้างด้วย


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 6 ขึ้นรถไฟใต้ดินชั่วโมงเร่งด่วนเป็นครั้งแรก


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 7 ประทับใจกับจิตสำนึกของเด็กญี่ปุ่นที่เราไม่เคยถูกสอน


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 8 เทศกาลน่ารักที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 9 เจอหนุ่มในฝันบนรถใต้ดิน


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 10 พาไปเดินเล่นในสวนพร้อมพาช้อปย่าน KICHIJOJ


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 11 ให้คนญี่ปุ่นพาเที่ยวเข้าไปในยิมที่เด็กม.ปลายกำลังแข่ง




เช้าวันอาทิตย์ที่คิดมาจากไทยว่ามันจะเป็นเช้าวันอาทิตย์ที่สดใส
แต่หารู้ไม่ ไต้ฝุ่นเข้าตั้งแต่เมื่อวาน แผนล่มไปแล้ว ก็ได้แต่หวังว่ามันนี้อากาศจะแจ่มใส จะได้ไปเดินช้อปปิ้งตลาดนัดของมือสองวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เราเฝ้าอุตส่าห์ไม่ช้อปิ้งเลยใน 4 วันที่ผ่านมา
แต่อากาศก็หาเป็นใจไม่
ไต้ฝุ่นเข้าตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ฝนตกลมแรงตั้งแต่เช้า ทำอะไรไม่ได้เลย
แค่เดินออกไปตัวคงปลิว
เลยทำได้แค่นั่งคุยกับโฮสสาวชาวสิงคโปร์ที่เราอาศัยเค้ามามาเป็นคืนที่ 2 คืนสุดท้ายในบ้านแล้ว และคืนรองสุดท้ายในญี่ปุ่นของเรา
จริง ๆ วันนี้เราตั้งแต่ชวนโฮสเราไปเดินตลาดนัดแล้วก็ป่าในโตเกียวซึ่งโฮสของเราก็ยังไม่เคยไปเลยทั้ง 2 ที่
แต่พอเห็นความืดและลมด้านนอกแล้ว ทุกแผนเป็นอันต้องพับมานั่งดูทีวีกัน 2 ต่อ 2 ในห้องที่ต่างคนต่างไปไหนไม่ได้แทน


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush

กว่าจะขยับตัวได้ โน่น บ่าย 3 โมงเย็นจ้า ที่ฝนเริ่มจะหยุดตก แต่อากาศก็มืด ขมุกขมัวตั้งแต่เช้ายันเย็น
ฝนโตเกียวแม่งเหมือนฝนที่โซลไม่มีผิด ตกมันได้ทั้งวันทั้งคืน 5-8 ชั่วโมงโดยไม่หยุด
ไม่เหมือนฝนกรุงเทพฯ เลย 1-2 ชั่วโมงก็หยุดแล้ว

เราเริ่มขนข้าวของเราออกจากห้องพักของโฮส แล้วก็แวะซุปเปอร์ใกล้ ๆ บ้านโฮส เพื่อซื้อขนมกลับไปฝากทุก ๆ คน ซุปเปอร์ที่นี่ มีเคาร์เตอร์เครื่องสำอางเล็ก ๆ แล้ว น่ารักจริง

Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush

เราได้ผลิตภัณฑ์จากชาเขียวเพิ่มพลัง ค่อยมีแรงเดินหน่อย

Image Hosted by PicturePush

หลังจากที่แผนทุกอย่างพังหมด
เราเลยต้องมาลงเอยที่ชิบูย่า ซึ่งจริง ๆ แล้วพวกแหล่งช้อปปิ้งที่คนไทยชอบเดิน เช่น ชิบูย่า ชินจูกุ ฮาราจูกุ ไม่ได้อยู่ในแผนเที่ยวของเราในครั้งนี้เลย
มีแต่จะเที่ยวเฉียด ๆ เช่นไปสวนชินจูกุ แต่ไม่ได้ไปตรงที่มีที่ช้อปปิ้งเลย ไปแต่สวนจริง ๆ
แล้วก็ศาลเจ้าเมจิที่อยู่ใกล้ๆ ฮาราจูกุเท่านั้นเอง
เพิ่งผู้หญิงอินดี้อย่างเรา เดินแต่แหล่งของมือสองเท่านั้น เสียดายว่าฝนตกนานมาก
ถ้ามันหยุดตั้งแต่เช้า ถึงตลาดนัดแบกะดินจะไม่มี เราก็แพลนจะไป Shimokitazawa หรือ Koenji แหล่งเสื้อผ้าอินดี้มือสองแทน
แต่ตอนนี้ บ่าย 3 กว่าแล้ว ทำได้เพียงเที่ยวแค่ที่เดียวคือชิบูย่า ก่อนที่จะกลับไปนอนกับโฮสคนเดิมเป็นคืนสุดท้าย

ไปถึงชิบูย่าก็จัดการฝากข้าวของในตู้ล็อคเกอร์ก่อนเลย จะได้เดินสบาย ๆ
เรามีดูผู้ชายและผู้หญิงและ street fashion ที่ Shibuya กัน
(งานแอบถ่ายต้องมา) เอ๊ะ มาตลอดตั้งแต่วันแรกแล้วนี่นา
ทำไงได้ ไปคนเดียว ก็ต้องถ่ายคนอื่นเป็นธรรมดา โดยเฉพาะผู้ชายญี่ปุ่น อิอิ

Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush


และแล้วก็มาถึง 5 แยกอันโด่งดัง ในวันฟ้าหม่น ลงแรง
แต่พีคมาก ถ่ายเยอะมาก เดินข้ามอยู่นั่นแหละหลาย ๆ รอบ
มันเหงามากเลยนะ เหมือนอารมณ์ alone in the universe ยังไงอย่างงั้น
อยากวานให้โฮสถ่ายในกลางทางม้าลาย กลางผู้คนเยอะ ๆ ก็จะดูเรียกร้องมากเกินไปหน่อย
แล้วหน้าโฮสก็ไม่ค่อยมีอารมณ์ด้วย คงชินแล้วกับคนเยอะ ๆ วุ่นวาย ๆ แบบนี้
เลยทำได้แค่ถ่ายฝูงชน และเดินกลืนไปกับฝูงชน


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


อ่ะ ๆ คนเยอะละ
เปลี่ยนมาโฟกัสเป็นราย ๆ ไประหว่างทางที่เดินไปดองกี้แทนละกันนะ
จะได้รู้ว่าแฟชั่นวันฟ้าหม่นฝนพรำ ลมแรง ชายญี่ปุ่นเค้าแต่งตัวกันยังไง
เกือบทุกคนพกร่มกันหมดเลย เตรียมพร้อมมาก รวมถึงเราด้วย

Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush

แล้วเราก็มาถึงดองกี้ หรือ Don Quijote ที่คนไทยชอบนักชอบหนา เพราะมีทุกอย่างอยู่ในร้านเดียว
ซึ่งบอกตรง ๆ ว่า เราไม่ชอบนะ ร้านเล็ก แคบ แต่ของเยอะมาก พร้อมที่จะถล่มในหัวเราตลอดเวลา พลิกตัวยังลำบากเลย แล้วคิดดูว่าผู้คนที่อยู่ในนั้นต้องเบียดเสียดขนาดไหน
เหมือนเข้าร้านขายส่งในสำเพ็งเล็ก ๆ แคบ ๆ ของเยอะ ๆ แบบนั้นแหละ
มีตั้งแต่สากเบือยันเรือรบจริง ๆ
แต่ก่อนร้านนี้เป็นร้านขายตรงเหมือน tv direct บ้านเราแบบนี้แหละ
ตอนแรกก็ต้องดูทีวี แล้วก็สั่งเอาทางโทรศัพท์
แต่หลัง ๆ เปิดมาเป็นร้านแล้วได้รับความนิยมจากคนญี่ปุ่นมาก เพราะเป็น one stop service หาอะไรมีหมด มันเลยผุดเป็นดอกเห็ดสนองนีดทั้งชาวญี่ปุ่นและต่างชาติ ฉะนี้แล

มาดูกันว่าข้างในมีอะไรบ้าง มีหลายชั้นนะ พยายามถ่ายให้ติดคนน้อยที่สุดแล้วนะ
ลำบากมาก เพราะร้านมันแคบ แค่ยืนก้มลงไปดูของ ก้นเราก็จะไปชนกับชั้นวางด้านหลังแล้ว แคบแค่ไหนคิดดูแล้วกัน


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush

พอและ เหนื่อยมาก
อันนี้ถ่ายจากหน้าร้านนะแจ๊ะ


Image Hosted by PicturePush

แล้วเราก็เดินไปอีกร้านนึง น่าจะเป็น TOKYU HANDS นะ
โน๊ต ๆ มาจากพี่ตุ๊กตา พนิดา ใน โตเกียวกุ๊กกิ๊กไกด์
ลองมาดูว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง แต่เราคงกุ๊กกิ๊กไม่พอ ต้องมือสองเท่านั้น
ของใหม่เลยไม่ค่อยโดนเท่าไหร่
แต่ที่โดนคือหนุ่มคนนี้ที่ใส่ชุดยูกาตะมาเดินซื้อของ น่ารักเชียว



Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


มาดูบรรกาศกาศหัวค่ำหม่นปนตกปรอย ๆ ลมแรง ๆ ที่ชิบูย่ากันต่อ


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


ตอนนี้ขากลับ
มาพีคช่วงขากลับ ขอถ่ายไอ้แยกนี้อีกรอบเถอะ
ในตอนกลางคืนมั่ง มาดูว่าเป็นยังไง


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush


Image Hosted by PicturePush

Image Hosted by PicturePush

หลังจากนั้น
เราก็ไปเอาของในล็อคเกอร์ กลับไปนอนบ้านโฮสคนแรกเป็นคืนสุดท้าย
ก็ร่ำลากับโฮสสิงคโปร์ ขอบคุณกันไป
แล้วก็รีบบึ่งกลับไปหาโฮสคนแรก เพราะแค่หัวค่ำ พลังเราก็หมดแล้ว
แถมเป็นไข้ยังไม่ค่อยฟื้น แล้วแถมเอาไข้เอาหวัดไปติดโฮสสาวชาวสิงคโปร์คนนี้อีกต่างหาก
เพราะเค้าบอกว่าตื่นมาเค้าเจ็บคอ แล้วก็เริ่มมีน้ำมูกเลย
ขอโทษน้า


ปิดท้ายด้วยสาวสวยบนรถใต้ดิน มายืนตรงที่เรานั่งใกล้ ๆ พอดี แฮ่

Image Hosted by PicturePush


จากสถานีรถใต้ดินถึงบ้านโฮสแรกของเราค่อนข้างไกลพอสมควร
เพิ่งมารู้ทีหลังว่าใกล้ ๆ บ้านโฮสก็มีซุปเปอร์ ตอนเช้าออกมามันไม่เปิดเลยไม่ได้สังเกตุ
แต่ตอนกลางคืนเดินออกมาจากสถานีรถไฟปุ๊บ เห็นไฟสว่างโดดเด่นเลย
เวง แล้วที่ตรูหอบมาจากโฮสเมื่อคน เพื่อ??? ซื้อที่นี่ก็ได้ ไม่ต้องหอบขึ้นรถไฟไปมาด้วย เหอะๆ

บรรยากาศหลังจากซุปเปอร์ใกล้สถานีตรงนั้นเงียบสงบ
ยิ่งตอนนี้เพิ่งหัวค่ำ แต่ไม่มีคนเดินเลยซักคน
ต้องผ่านตรอกอันมืด ๆ และเงียบสงบ
แต่เรากลับชอบบรรยากาศนี้จัง
มันสะอาด ปลอดภัย ไม่มีอะไรให้น่ากลัวทั้งคน ทั้งหมา (ซึ่งถ้าอยู่เมืองไทย ไปซอยเปลี่ยว ๆ สิ่งแรกที่เรากลัวไม่ใช่คน แต่เป็นหมา ซึ่งมันชอบจะโผล่มาพร้อมจะเล่นงานเราจากไหนก็ไม่รู้ หมาพวกนี้แม่งมีทุกซอย น่ากลัวเป็นบ้า)

แต่ที่โตเกียวแห่งนี้ ไม่มีอะไรให้เรากลัว นอกจากความคิดในหัวของเราเอง
ถ้าเราคิดดี มันก็ไม่มีอะไร ถ้าเราคิดไม่ดี เราก็จะระแวงไปเอง ทั้ง ๆ ที่มันก็ไม่มีอะไรเหมือนกันอยู่ดี
รักนะ โตเกียว ไม่ว่าจะตอนเช้า ตอนค่ำ เธอทำให้ฉันรู้สึกสงบ ร่มรื่น แล้วก็ทึ่งในความสะอาด และความเป็นระเบียบของผู้คนได้ตลอดเวลา
คืนสุดท้ายแล้ว ไม่อยากจากโตเกียวไปเลย
คาดว่าคนไทยเกือบทุกคนก็คงรู้สึกแบบนี้
แล้วยิ่งเรามาอยู่บ้านคนโตเกียวจริง ๆ ได้ซึมซับบรรยากาศวัฒนธรรมภายในบ้านของเค้าจริง ๆ เรายิ่งอิน
ถ้าอยู่โรงแรมหรือโฮสเทล เราก็คงอาจจะไม่อินขนาดนี้ เพราะถ้าอยู่แบบนั้น เราแทบจะไม่ได้สื่อสารกับคนญี่ปุ่นเลย
โอย เศร้า ที่จะต้องจำพราก จากโตเกียว ฉันจะคิดถึงเธอ เธอจะอยู่ในใจฉันเสมอ

ติดตามอ่านแต่ละตอนได้ตามลิงค์ด้านล่างนะคะ


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 1 การเลือกที่พัก



เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 2 เรื่องเล่าในสนามบินและบนเครื่องบิน


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 3 เย็นวันแรกที่สถานีโตเกียว


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 4 นัดเจอและเข้าไปนอนบ้านคนไม่รู้จักฟรี ๆ คืนแรก



เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 5 วัฒนธรรมภายในบ้านคนญี่ปุ่นที่เราไปค้างด้วย


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 6 ขึ้นรถไฟใต้ดินชั่วโมงเร่งด่วนเป็นครั้งแรก


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 7 ประทับใจกับจิตสำนึกของเด็กญี่ปุ่นที่เราไม่เคยถูกสอน


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 8 เทศกาลน่ารักที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 9 เจอหนุ่มในฝันบนรถใต้ดิน



เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 10 พาไปเดินเล่นในสวนพร้อมพาช้อปย่าน KICHIJOJI


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 11 ให้คนญี่ปุ่นพาเที่ยวเข้าไปในยิมที่เด็กม.ปลายกำลังแข่ง



เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 12 ไต้ฝุ่นเข้า เลยต้องเข้าดองกี้แทนตลาดนัดแบกะดิน


เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 13 วันสุดท้ายในโตเกียว วัดเซ็นโซจิและสวนอุเอโนะ



Create Date : 10 พฤษภาคม 2558
Last Update : 25 พฤษภาคม 2558 19:13:49 น. 0 comments
Counter : 2222 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หนูลีลี
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [?]




ไม่อินกับการเขียนบล็อคมาตั้งแต่บล็อคสุดท้ายปี 2561 แล้วค่า
Friends' blogs
[Add หนูลีลี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.