Group Blog All Blog
|
เล่นมาพบปะกันแบบไม่ให้ตั้งตัว ช้านก็ตกกะใจอ่ะจิ โอว้มายก๊อด.....ด วันนี้ทำงานอยู่ดีๆ ก็มีเจ้าหน้าที่ จากอำเภอมาหาเรา มาแบบไม่มีการโทรนัดหมาย มันมีแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย ถามเพื่อนร่วมงานว่า เค้าจะมาคุยเรื่องอะไร ทำไมไม่เห็นอำเภอโทรนัดชั้นเลยอ่า เพื่อนบอกว่าก่อนเค้าจะมาเค้าโทรมาที่นี่ก่อนแล้ว เพื่อนัดเวลา....ชั้น(เพื่อน)ก็เลยนัดให้มาตอนบ่ายโมงครึ่ง เพราะเวลานี้เธอไม่ค่อยยุ่งเรื่องดูแลเด็กสักเท่าไร อ่อ....เค้านัดกันเอง นี่เอง โห่....แล้วก็ไม่บอกเราล่วงหน้าสักนิดเลยนะ ฮึ เพื่อนก็บอกว่าเห็นอำเภอบอกว่าเค้าจะมาสอบถามข้อมูลการทำงานของเรา จากหัวหน้าแผนกเธอ...ว่าเราทำงานที่นี่เป็นอย่างไรด้วย เย้ยยยยยยย....ใช้ตรูมาทำงาน....ไม่ฟรีก็เหมือนฟรี ตรูนั่งๆ นอนๆ อยู่บ้านก็ได้เงินเดือนสำหรับคนตกงานกินทุกเดือนอยู่แว้วว ตรูอุตส่าห์กัดฟันมาทำงานเพื่ออยากได้ สปก. แหมๆๆๆ ยังจะมาติดตามสอดส่องดูกันอีกหรอเนี่ย..... ตื่นเต้นนิดๆๆๆ เพื่อนถามว่าเธอตื่นเต้น? จะเหลือหรอ? ฮ่า ๆ ยิ่งด้อยเรื่องภาษาเดนมาร์กอยู่ พอเข้าไปนั่งก็แนะนำตัวกัน เจ้าหน้าที่แนะนำตัวกะเราและหัวหน้าเสร็จ เริ่มบรรยายถึงเหตุผลทีต้องมาวันนี้ ก็มีเรื่องสอบถาม....การทำงานของเราที่นี่ ว่า.....เราทำงานที่นี่เป็นอย่างไร ทำงานดีมั้ย? แล้วก็บอกกับหัวหน้างานเราว่า ทางอำเภอมีโครงการณ์ใหม่เป็นระบบทดลองอยู่ในขณะนี้ โดยเราถูกเลือกให้เป็น 1 ในจำนวนไม่กี่ร้อยคนในเดนมาร์ก ซึ่งเค้าก็ได้ส่งจดหมายไปให้เราแล้วที่บ้าน เยส ....ตรูก็พึ่งรู้นี่แหละว่าได้มีเกียรติเป็นหนูทดลองโครงการใหม่ว้อย เจ้าหน้าที่มาวันนี้เพื่อเตรียมความพร้อมเรื่องที่เราอาจจะต้องลา ไปเรียนรู้เพิ่มเติมในบางวัน ประมาณว่าหยุดบ้างมาทำงานบ้าง โดยอาจจะเป็นอย่างนี้ตลอด 6 เดือน พร้อมกับต้องการพูดคุยแนะนำเรื่องการศึกษาของเรา ว่าเค้าจะช่วยเหลืออะไรเราได้บ้าง เช่นเธออยากทำงานในด้านไหน? เค้าก็จะมาดูกันวางแผนกันว่าเราควรจะเดินไปทางไหนถึงจะสำเร็จ หรือบรรลุเป้าหมายเรื่องโครงการฯหลังจากจบโครงการ สามารถเข้าสู่ตลาดแรงงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ โอ้วพระเจ้าจอร์ช ฟังดู "ยอดมาก" แต่..... ตรูเองยังไม่มั่นใจตัวเองเลยอ่าว่าจะทำได้อ๊ะป่าว แก่แล้ว ความจำก็ไม่ดีเหมือนตอนสาวๆอ่ะ เอ่อ...อ....นี่ ชั้นจะต้องไปเรียนหนังสืออีกแล้วหรอเนี่ย??? ฮือ ๆ ๆ เพื่อนในที่ทำงานก็บอกกะเรา ว่ามันเป็นเรื่องที่ดีมากเลยนะ ที่เค้าจะให้เธอไปเรียนเพิ่มเติม เธอจะได้เรียนรู้มากขึ้น เก่งมากขึ้น แต่ชั้นไม่อยากเรียนแว้วว แก่แว้วว (เถียงในใจ)
รัฐบาลใส่ใจดีมากๆ เลยค่ะ ยังไงก็สู้ๆ นะคะ
โดย: มารน้อยไร้สังกัด
 วันที่: 6 มกราคม 2556 เวลา:5:50:48 น.ขอบคุณที่แวะมาทักทายและเปิดบ้านให้นะคะ
ชอบผัดผักเหมือนกันเลย ง่าย ๆ แต่อร่อยเสมอค่ะ ทางอำเภอมีโครงการดีๆ แบบนี้ก็ดีนะคะ ดูเอาใจใส่ดีค่ะ โดย: เนินน้ำ
วันที่: 6 มกราคม 2556 เวลา:7:22:40 น. |
ประนม
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] เริ่มต้นชีวิตคู่ครั้งนี้ ด้วยวัย40กะรัต ไม่รู้เหมือนกันว่าสงสาร...หรือว่ากามเทพตั้งใจ .....ที่ท่าน....ทำให้เราได้พบรักครั้งใหม่กับฝรั่งตาน้ำข้าว (แม่ชอบเรียก) ถามว่าแม่ปลื้มมั้ย? ไม่ปลื้มค่ะ....แม่ไม่ชอบลูกเขยฝรั่ง เพราะว่าลูกสาวแม่ต้องย้ายไปอยู่กับลูกเขย ไปเป็นแม่บ้านต่างแดน ชื่อเหมือนบล๊อคยังไงยังงั้นเลยเนอะ ... แม่เหงา... แม่มีลูกสาวเพียงคนเดียว แทนที่จะได้อยู่ด้วยกันจนตายจากกัน ก็...ต้องอยู่ห่างไกลกันเสียเหลือเกิน แต่...แม่ก็ไม่ขวางความรักครั้งใหม่ของเรา 2 คน อยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เพื่อเก็บบันทึกถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำซึ่งพอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่รักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้เอาใหม่จากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกันก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
