ตอนที่ 21(2) ดอกกุหลาบสีดำบานตอนกลางคืน (The Black Rose Blooms at Night)
         จินนี่ได้นำจดหมายปลอมฉบับนั้นไปมอบให้กับคาร์ดินัลโรอองและบอกเขาว่าเป็นจดหมายจากพระนางมารีอังตัวเน็ต
โรออง : จดหมายตอบกลับหรอ?! เธอเขียนจดหมายตอบฉันหรอ?!”
จินนี่ : “ฉันบอกท่านแล้วว่าปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเองไงล่ะ” คาร์ดินัลโรอองรับจดหมายมาด้วยความดีใจสุดขีด
โรออง : “จดหมายนี้เป็นของจริง มีตราสัญลักษณ์ดอกลิลลี่ด้วย(Fleur – de – Lis) โอ้ว” คาร์ดินัลโรอองรีบเปิดจดหมายออกดูทันที
โรออง : “ถึง คาร์ดินัลโรออง ได้โปรดยกโทษให้ฉันในความเข้าใจผิดที่ผ่านมาและฉันหวังว่าจะได้แลกเปลี่ยนจดหมายอย่างลับๆอีก ฉันจะไม่ลืมความจงรักภักดีของท่านเลย...อ๊าและนี่ลายเซ็นต์ที่น่ารักและสวยงาม มารีอังตัวเน็ต เดอ ฟรานซ์ ฉันไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนเลย! ฮือ ฮือๆ” คาร์ดินัลโรอองถึงกับร้องไห้ออกมาด้วยความปลื้มใจ ในจังหวะนั้นเอง จินนี่จึงถือโอกาสที่จะรีดไถ่เงินของคาร์ดินัลโรอองได้อย่างง่ายดาย
จินนี่ : “เออ ท่านคาร์ดินัล...”
โรออง : “อะไรหรอ?”
จินนี่ : “พระราชินีขอให้ท่านบริจาคเงิน 50,000 ลีฟ เพื่อแสดงถึงความจงรักภักดีของท่าน”
โรออง : “ง่ายนิดเดียว ได้สิ 50,000 ลีฟ ไม่มีปัญหา โอ้วใช่สิ ฉันจะแสดงความขอบคุณท่านด้วย มาดามจินนี่”
จินนี่ : “โอ้ ขอบคุณค่ะท่านคาร์ดินัลโรออง”
จินนี่นำเงินที่หลอกคาร์ดินัลโรอองมาเก็บไว้ที่บ้าน นิโคลัสเทเหรียญทองมากมายออกมากองไว้ที่พื้นและชื่นชมกับมัน
นิโคลัส : “ว๊าว 50,000ลีฟเราสามารถอยู่ได้ 10 ปี โดยไม่ต้องทำงานเลยนะจินนี่”
จินนี่ : “เหอะ! เธอมีเป้าหมายต่ำจังนะ! จากนี้ไปในนามของพระราชินี พวกเราก็จะสามารถรีดไถเงินเท่าไหร่ก็ได้ ตามที่เราต้องการ!” จินนี่นอนอยู่บนเตียงพร้อมกับกระดกขวดวอทก้าในมือจนหมด
นิโคลัส : “เฮ้พอได้แล้ว นั่นมันวอทก้านะ ดื่มเยอะๆแบบนี้มันไม่ดีต่อสุขภาพ” นิโคลัสเตือนจินนี่ด้วยความหวังดี
จินนี่ : “ขอบใจนะ แต่ปล่อยฉันเถอะ ปล่อยฉันอยู่คนเดียวเถอะ! ชีวิตที่น่าสนใจคือชีวิตยามค่ำคืนไงล่ะ...”
นิโคลัส : “ก็ตามใจ มันมีอะไรน่าสนใจนักหรอ?”
จินนี่ : “เงียบน่า!” จินนี่ยกขวดวอทก้าในมือทำท่าจะฟาดไปที่นิโคลัสจนเขาต้องผงะถอยหลัง แต่เธอก็วางมันลง
จินนี่ : “มันน่าสนใจสิ...” แล้วเธอก็เริ่มร้องไห้ออกมาอย่างไม่มีสาเหตุ
นิโคลัส : “แล้วเธอจะร้องไห้ทำไมล่ะ?”

          ค่ำคืนหนึ่งภายในพระราชวังแวร์ซายส์ที่เต็มไปด้วยเหล่าขุนนางและชนชั้นสูงที่ต่างมาร่วมงานเลี้ยงเต้นรำที่จัดขึ้นเป็นประจำ แต่คนที่มาร่วมงานก็ต้องแปลกใจที่ได้เห็นคาร์ดินัลโรอองมาปรากฏตัวอยู่ในงานด้วย ซึ่งโดยปกติแล้วเขาไม่เคยได้รับการเชิญให้มาร่วมงานเลี้ยงเลย โดยเฉพาะงานเลี้ยงที่จัดขึ้นโดยพระนางมารีอังตัวเน็ต
ผู้หญิงในวัง :“โอ้ แปลกจัง นั่นคาร์ดินัลโรอองนี่ ทำไมเค้าถึงมางานเต้นรำที่ราชินีจัดขึ้นได้นะ?” “จริงสินะ ราชินีเกลียดเค้ามากเลย เธอไม่เคยเอ่ยปากพูดกับเค้าเลยแม้แต่คำเดียว” “จริงหรอ?” “นี่เธอไม่รู้หรอกหรอ? มันเริ่มมาตั้งแต่พระมารดาของพระราชินีเลยนะ คาร์ดินัลโรอองเคยเป็นเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสประจำออสเตรีย แต่เขากลับใช้เวลาส่วนใหญ่เที่ยวโสเภณีในขณะที่ยังเป็นนักบวชอยู่! พระราชินีมาเรียเทเรซ่าเป็นคริสเตียนที่เคร่งศาสนา พระองค์จึงไม่ชอบคาร์ดินัลโรออง และพระราชินีอังตัวเน็ตก็ได้รับอิทธิพลโดยตรงมาจากพระมารดา” “คนสองรุ่นเกลียดเค้า” “ใช่ แต่อาจจะไม่รุนแรงขนาดนั้นก็ได้นะ” คนในงานต่างซุบซิบกัน
คาร์ดินัลโรออง เดินวนเวียนไปรอบๆงาน ทานอาหารและดื่มไวน์มูมมามโดยไม่สนใจคนรอบข้างที่หันมองเขาเป็นตาเดียว เขารอแล้วรอเล่าที่จะได้พบกับพระนางมารีอังตัวเน็ต แต่พระนางก็ยังไม่เสด็จออกมา เขาจึงเดินเข้าไปบริเวณทางเดินด้านในซึ่งไร้ผู้คน ซึ่งเป็นทางเดินที่พระนางมารีอังตัวเน็ตจะเสด็จผ่าน เมื่อไปถึงทางเดิน เขาก็ได้พบกับออสการ์ซึ่งเดินผ่านมาเพียงลำพังพอดี
โรออง : “ท่านผู้บัญชาการขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของท่านนะ” คาร์ดินัลโรอองทักทายออสการ์เหมือนคุ้นเคยกันดี
ออสการ์ : “ฮะ?” 
โรออง : “แล้วพบกันใหม่!” แล้วโรอองก็เดินจากไป ปล่อยให้ออสการ์ยืนงงไม่รู้ว่าโรอองหมายความว่าอะไร
ออสการ์ : “ท่านคาร์ดินัลพูดอะไรของเค้านะ?” แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก แล้วออสการ์ก็เดินจากมา
โรอองเดินตามทางเดินไปเรื่อยๆจนถึงบันไดซึ่งเป็นทางลงจากที่ประทับของพระนางมารีอังตัวเน็ต เขาจึงแอบซุ่มอยู่ข้างเสาบริเวณนั้น เพื่อรอที่จะได้เข้าเฝ้าพระนางอย่างใกล้ชิด ทันใดนั้นพระนางอังตัวเน็ตก็เสด็จมาพอดี
เสนาบดี : “พระราชินีเสด็จแล้ว!”
คาร์ดินัลโรอองเมื่อเห็นพระนางมารีอังตัวเน็ตเสด็จมา เขาจึงโผล่ออกไปแสดงตัวต่อหน้าพระพักต์โดยหวังว่าพระนางจะทรงทักทายด้วยความยินดี แต่เหตุการณ์กลับไม่เป็นอย่างที่เขาคิด ทันทีที่พระนางเห็นหน้าของโรออง จากพระพักต์ที่ยิ้มแย้มก็กลายเป็นสีหน้าที่แสดงถึงความโกรธและรังเกียจอย่างมาก
อังตัวเน็ต : “ฉันจะกลับห้องแล้ว! วันนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย!” พระนางอังตัวเน็ตเดินหันหลังกลับเข้าที่ประดับทันทีโดยไม่ไยดีเลยซักนิด จนนางกำนันต่างตกใจกันยกใหญ่
นางกำนัน : “ฝ่าบาทเพคะ!”
โรออง : “นี่มันอะไรกัน? มันหมายความว่ายังไงกัน?!” โรอองรู้สึกโกรธ และเสียใจอย่างมาก เขาจึงรีบเดินทางไปหาจินนี่ที่บ้านโดยทันที เมื่อพบกับจินนี่ เขาก็เปิดฉากต่อว่าเธอเป็นการใหญ่
โรออง : “มันหมายความว่ายังไง?! มาดามจินนี่ เธอได้มอบเงินและจดหมายของฉันให้กับพระหัตถ์ของพระราชินีรึเปล่า? ถ้าเธอให้ไปแล้ว ทำไมพระนางถึงทำกับฉันเหมือนว่าฉันเป็นกิ้งกือไส้เดือนแบบนี้ล่ะ! อย่างน้อยพระนางก็ควรจะยิ้มให้ฉันซักนิดสิ!” แต่จินนี่ก็ตอบกลับมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย
จินนี่ : “พระราชินีบอกว่า เป็นความลับ ไม่ใช่หรอคะ? แลกเปลี่ยนจดหมายอย่างลับๆ เธอเขียนไว้ในจดหมายตอบกลับ ได้โปรดใจเย็นๆก่อน ท่านคาร์ดินัลโรออง ทุกอย่างต้องเป็นความลับ ถ้าท่านกลายเป็นคนสนิททันที มันก็จะดูเป็นจุดเด่นเกินไป เพราะถ้าราชินีดูสนิทสนมกับผู้ชาย มันก็จะกลายเป็นหัวข้อซุบซิบนินทาได้ เธอจึงเขียนจดหมายและส่งของขวัญมาแทน นั่นเป็นเหตุผลของการกระทำที่แสดงออกมา”
คาร์ดินัลโรอองได้ฟังเหตุผลดังนั้น ก็ใจเย็นขึ้นแต่ก็ยังรู้สึกไม่ไว้ใจจินนี่
โรออง : “ฉันจะขอร้องเพื่อนของฉันในวังให้ช่วยหาความจริงให้อีกที” จินนี่และนิโคลัสรู้สึกตกใจที่ได้ยินคำขู่เช่นนี้ แต่เพื่อทำให้คาร์ดินัลโรอองเชื่อใจและไม่ให้แผนการทั้งหมดถูกเปิดโปงจินนี่จึงต้องงัดไม้ตายของเธอออกมา
จินนี่ : “งั้นก็เชิญทำตามที่ท่านต้องการเถอะ”
โรออง : “ฉันไม่อยากตำน้ำพริกละลายแม่น้ำหรอกนะ!”
จินนี่ : “ฉันถึงบอกว่าก็เชิญทำตามที่ท่านต้องการยังไงล่ะ แต่ถ้าท่านเชื่อใจฉัน ท่านก็จะได้เข้าเฝ้าพระราชินีด้วยตัวท่านเอง”
โรออง : “อะไรนะ?” โรอองรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันทีที่ได้ยินประโยคนี้
จินนี่ : “ในตอนกลางคืนอีกสี่สัปดาห์ข้างหน้า ในสวนการ์เด้นออฟวีนัส ในพระราชวังแวร์ซายส์ พระราชินีบอกว่าจะมาพบท่านและมอบหมายให้ฉันตกลงวันนัดพบได้เลย” เมื่อได้ยินที่จินนี่พูด ความคลางแคลงใจทั้งหมดก็หายไปทันที เปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นและดีใจเข้ามาแทนที่
โรออง : “จริงหรอ จินนี่ ? มาดามจินนี่!”
จินนี่ : “จริงสิ คาร์ดินัลโรออง” จินนี่ยืนยันอย่างหนักแน่น

          ในเช้าวันหนึ่งก่อนที่จะถึงวันนัดหมายนั้น จินนี่ได้เดินทางไปยังสถานที่แห่งหนึ่งในกรุงปารีส โดยพานิโคลัสมาด้วย ระหว่างทางนิโคลัสจึงเอ่ยถามจินนี่ด้วยความกังวลใจ
นิโคลัส : “จินนี่ เธอจะเตรียมการเข้าเฝ้าพระราชินียังไงหรอ?!”
จินนี่ : “หุบปาก แล้วตามฉันมา! ฉันจะพาเธอไปหาราชินีของฉัน!”
นิโคลัส : “ราชินีของเธอหรอ?” นิโคลัสรู้สึกแปลกใจในคำพูดของจินนี่ แต่ก็เดินตามเธอไปแต่โดยดี
จินนี่พานิโคลัสเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูไม้เก่าๆภายในตรอกลึกลับแห่งหนึ่ง
นิโคลัส : “เฮ้ย! อะไรกัน?! นี่มันซ่องโสเภณีนี่!”
จินนี่เคาะประตูไม้เก่าๆนั้น ก๊อก ก๊อก ก๊อก แล้วก็มีเสียงหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น
โสเภณีตาบอด : “เชิญเข้ามาเลยค่ะ” จินนี่เปิดประตูเข้าไปข้างในก็พบหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่บนเตียงภายในห้องเล็กๆโทรมๆ แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าเก่าๆ หญิงสาวคนนั้นกล่าวต้อนรับพวกเขา
โสเภณีตาบอด : “ยินดีต้อนรับค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ แค่คืนละ 10 เหรียญเท่านั้น จ่ายก่อนนะคะ” เมื่อนิโคลัสได้เห็นใบหน้าของหญิงสาวคนนั้นก็ต้องตกตะลึงเพราะใบหน้าของเธอนั้นคล้ายกับพระนางมารีอังตัวเน็ตมาก
นิโคลัส : “ว๊าว เธอหน้าตาคล้ายราชินีมากเลย”
จินนี : “ช่างน่าสงสาร เธอตาบอดน่ะ ถ้าไม่นับเรื่องนั้นเธอดูเหมือนราชินีมากเลย!”
โสเภณีตาบอด : “จ่ายก่อนนะคะคืนละ 10 เหรียญเท่านั้น”
แผนการของจินนี่ก็คือ จัดการให้คาร์ดินัลโรอองได้เข้าเฝ้าพระราชินีตัวปลอมที่เธอจ้างมานั่นเอง
สี่สัปดาห์ผ่านไปอย่างรวดเร็วจนถึงวันที่จินนี่ได้นัดหมายกับคาร์ดินัลโรอองว่าจะได้เข้าเฝ้าพระราชินี โรอองรู้สึกตื่นเต้นและอารมณ์ดีมาก
คนรับใช้ : “ท่านโรอองได้เวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วครับท่าน”
โรออง : “อะไรนะ? โอเค ได้เลย”
ส่วนทางด้านจินนี่นั้น ตอนนี้เธอได้แปลงโฉมโสเภณีตาบอดที่หน้าตาละม้ายคล้ายกับพระนางอังตัวเน็ต ให้เหมือนกับพระนางอังตัวเน็ตมากที่สุดทั้งเสื้อผ้าและทรงผม จากที่มีความคล้ายอยู่แล้วก็ยิ่งคล้ายกับพระราชินีอังตัวเน็ตมากขึ้นไปอีก ต่างกันก็แต่แววตาเท่านั้น จินนี่จึงจัดการซักซ้อมสิ่งที่เธอจะต้องพูดกับโรออง
จินนี่ : “โอเคมั้ย? แค่พูดว่า“ท่านคงรู้ว่าฉันรู้สึกเช่นไร” แล้วก็ส่งดอกกุหลาบนี่ให้เค้า” จินนี่หยิบดอกกุหลาบสีแดงดอกใหญ่ใส่ในมือของโสเภณีตาบอด
โสเภณีตาบอด : “ท่านคงรู้ว่าฉันรู้สึกเช่นไร”
จินนี่ : “นั่นแหละ! เธอจะสามารถหาเงินได้มากกว่าที่เธอทำงานของเธอ10 ปี ถ้าเธอทำมันสำเร็จ!”
นิโคลัส : “รถม้าพร้อมแล้ว”
          ในค่ำคืนนั้นเองหลังจากที่ออสการ์ทำภารกิจต่างๆเรียบร้อยแล้ว เธอจึงบอกให้อังเดรกลับบ้านไปก่อน
ออสการ์ : “อังเดรกลับบ้านไปก่อนเลย ฝ่าบาทจะไปเดินเล่นในสวน หลังจากจบการประชุมคณะรัฐมนตรีในวันพรุ่งนี้ ฉันจะไปตรวจตราตามเส้นทางให้แน่ใจก่อน”
อังเดร : “ไปคนเดียวหรอ? ฉันจะไปกับเธอด้วย”
ออสการ์ : “ไม่ต้องหรอกฉันทำคนเดียวได้” อังเดรจึงเดินทางกลับบ้านไปก่อนตามคำสั่งของออสการ์
เมื่อถึงเวลานัดหมายคาร์ดินัลโรอองจึงแอบเข้าไปในสวนการ์เด้นออฟวีนัสภายในพระราชวังแวร์ซายส์ตามที่ได้นัดหมายกับจินนี่เอาไว้ ภายในสวนเงียบสงัดและมืดมิดมีเพียงแต่แสงของดวงจันทร์ที่ส่องสว่าง
โรออง : “อืม การ์เด้นออฟวีนัสมันอยู่ตรงไหนซักที่แถวนี้นี่นา...” เขาเดินมองซ้ายมองขวาก็ได้พบกับจินนี่
จินนี่ : “ยินดีต้อนรับ ท่านคาร์ดินัลพระนางกำลังรอท่านอยู่” และโรอองก็ดีใจสุดขีดเมื่อได้พบกับพระนางมารีอังตัวเน็ตโดยที่ไม่รู้เลยว่า พระนางอังตัวเน็ตที่เขาพบนั้นเป็นตัวปลอม เขารีบเข้าไปคุกเข่าต่อหน้าพระนาง
โรออง : “ฝ่าบาท! พระองค์ทรงพระศิริโฉมงดงามมากในยามค่ำคืนพะยะค่ะ!”
โสเภณีตาบอด : “ท่านคงรู้ว่ามันหมายถึงอะไร” โสเภณีตาบอดก็ได้พูดบทสนทนาที่เธอท่องมาเป็นอย่างดีและยื่นดอกกุหลาบสีแดงดอกใหญ่ให้กับคาร์ดินัลโรออง ตามที่ได้ซักซ้อมกันไว้
โรออง : “พะยะค่ะ! โอ้ว...ทรงมอบดอกกุหลาบให้หม่อมชั้นหรอพะยะค่ะ?! หม่อมชั้นรู้สึกเป็นเกียรติและมีความสุขที่สุดในโลกเลยพะยะค่ะ!”
โสเภณีตาบอด : “ท่านคงรู้ว่าฉันรู้สึกเช่นไร”
โรออง : “แน่นอนพะยะค่ะ ฝ่าบาท! ฝ่าบาท!ฝ่าบาท! หม่อมชั้น...”
เพื่อไม่ให้คนอื่นมาพบกับพระราชินีตัวปลอม จินนี่จึงดำเนินการตามแผนขั้นต่อไปโดยการรีบเข้าไปขัดจังหวะการสนทนาของทั้งคู่
จินนี่ : “คาร์ดินัลโรออง! มีคนกำลังมาทางนี้!” จินนี่โกหก
โรออง : “ไม่ดีแน่เลย!”
จินนี่ : “ได้โปรดหลบไปก่อนเถอะ!”
โรออง : “ได้ ได้! ฝ่าบาทหม่อมชั้นจะมาเข้าเฝ้าใหม่นะพะยะค่ะ...ขอประทานอภัยพะยะค่ะ หม่อมชั้นเสียใจจริงๆ!” คาร์ดินัลโรอองจึงรีบกลับออกไปเพราะกลัวคนอื่นจะมาเห็นเข้า หลังจากที่คาร์ดินัลโรอองกลับออกไปแล้ว จินนี่ก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่สามารถหลอกโรอองได้สำเร็จ แต่ทันใดนั้นเองนิโคลัสซึ่งซุ่มดูต้นทางอยู่ก็ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาทางนี้จึงรีบบอกจินนี่
นิโคลัส : “แย่แล้วจินนี่! มีคนกำลังมาทางนี้จริงๆ!” เมื่อมองลอดพุ่มไม้ เขาก็เห็นออสการ์กำลังเดินมา
นิโคลัส :“อุ้ย นั่นหัวหน้านี่นา!”
เมื่อเห็นท่าไม่ดีจินนี่และนิโคลัสจึงพยายามจะวิ่งหนีออกจากสวนโดยให้นิโคลัสแบกโสเภณีตาบอดขึ้นบนหลัง พวกเขาวิ่งไปเรื่อยๆ แต่ออสการ์ได้ยินเสียงฝีเท้าของพวกเขา จึงเดินตามเสียงนั้นมา เหมือนโชคไม่เข้าข้างนิโคลัสและจินนี่วิ่งมาจนสุดทางก็เจอกับแม่น้ำขวางอยู่ด้านหน้า ให้ขณะที่ออสการ์เดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
นิโคลัส : “นี่มันทางตัน! พวกเราจะทำยังไงดีจินนี่? พวกเราแย่แน่ๆถ้าเธอเห็นราชินีตัวปลอม!”
จินนี่ : “ไม่ต้องกลัวหรอก กล้าๆหน่อยพาเธอออกไปจากที่นี่ก่อน ฉันจะจัดการทางนี้เอง” จินนี่ล้วงมือลงไปใต้เสื้อคลุมของนิโคลัสและหยิบเอามีดสั้นออกมาและซ่อนมันไว้ใต้เสื้อคลุมของเธอและเดินกลับออกไปเผชิญหน้ากับออสการ์ ส่วนนิโคลัสที่แบกร่างของโสเภณีตาบอดเอาไว้ก็กระโดดลงไปในน้ำและพาเธอหนีออกไปทันที ออสการ์ได้ยินเสียงกระโดดน้ำจึงรีบวิ่งตามเสียงมาแต่ก็พบเพียงแค่จินนี่เดินอยู่คนเดียวเท่านั้น
ออสการ์ : “เมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงเหมือนอะไรตกลงไปในน้ำ” ภายใต้เสื้อคลุมนั้นจินนี่กำดาบไว้แน่น
จินนี่ : “ไม่รู้สิ อาจจะเป็นปลากระโดดขึ้นมาหรืออย่างอื่นก็ได้” จินนี่ตอบด้วยสีหน้านิ่งเฉย
ออสการ์ : “ท่านมาทำอะไรที่นี่ในยามวิกาลเช่นนี้?”
จินนี่ : “แค่มาเดินเล่น ไม่ต้องมีเหตุผลหรอกมั้ง? แล้วพบกันใหม่ขอตัวก่อน ท่านออสการ์ ฟรังซัวส์ เดอ จาร์เจส์...” แล้วเธอก็เดินผ่านออสการ์ไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จบตอนที่ 21

ถัดไป




Create Date : 27 กันยายน 2557
Last Update : 29 มีนาคม 2563 21:57:42 น.
Counter : 2018 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Lady Oscar
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]



New Comments
กันยายน 2557

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
28
29
30
 
 
All Blog