Group Blog All Blog
|
รักในโลกพิศวง
โดย ฮิงาชิโนะ เคโงะ รักในโลกพิศวง โดย ฮิงาชิโนะ เคโงะ บัณฑิต ประดิษฐานุวงษ์ แปล
บอกเล่าเรื่องราวของ ทากาชิ เขาตกหลุมรัก มายุโกะ หญิงสาวแปลกหน้าที่พบผ่านกระจกของรถไฟฟ้าอีกขบวน เธอมักจะนั่งรถไฟสายคู่ขนานกับขบวนที่เขานั่งอยู่เป็นประจำ เมื่อได้มีโอกาสทำความรู้จักกัน เขากลับพบว่าเธอเป็นแฟนของเพื่อนรักที่สุดของเขา นั่นคงทำให้เส้นทางของเขาและเธอคงไม่มีทางบรรจงกันได้ ดังเช่นรถไฟคู่ขนานสองสายนั้น.... เมื่อลืมตาตื่นขึ้นในอีกวัน เรื่องทั้งหมดเป็นแค่เพียงความฝัน ตัวเขาเองต่างหากที่เป็นแฟนเธอ เราอยู่ด้วยกันทุกวัน ส่วนเพื่อนรักของเขานั้นก็บินไปทำงานไกลห่างจากพวกเขาเกือบครึ่งโลก... ไม่มีอะไรเปลี่ยนไป หากแต่ในใจกลับรู้สึกถึงความผิดปกติ เมื่อเขาค้นพบความทรงจำที่แปลกประหลาดที่สุด มันปรากฏขึ้นแล้วยังส่วนลึกในสมองของเขา...
(สนพ.Blisspublishing ตีพิมพ์ ต.ค.49 จำนวนหน้า 299 ราคาปก 225) ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...
เรื่องนี้ได้เรารับรสความแปลกใหม่จากเคโงะ ตรงที่ได้ความเป็นวิทยาศาสตร์ไซไฟจ๋ามากๆ ถึงคำแปลในส่วนนั้นจะตรงทื่อไปบ้าง แต่คำแปลในส่วนอื่นไม่ได้เป็นปัญหาอะไร พล็อตเรื่องต่างหากที่ดึงความสนใจเราไปได้มากกว่า แม้จะไม่ใช่นิยายฆาตกรรมอำพราง เคโงะก็ยังคงไม่ทิ้งลายของความลึกลับ ซับซ้อน ยังให้กลิ่นสืบสวนอย่างมาก... รักในโลกพิศวง เป็นงานไซไฟที่พูดถึงการสร้าง..โลกเสมือนจริง ที่ชวนค้นหาว่าแล้วโลกไหนละ คือโลกจริง??
เรื่องนี้มีตัวละครหลัก 3 คน มีพระเอก เพื่อนพระเอก และนางเอก พวกเขากำลังทำวิจัยเกี่ยวกับการควบคุมการทำงานและความนึกคิดของสมอง โดยไม่ผ่านการกระตุ้นที่ระบบรับสัมผัสของร่างกาย แต่ใช้วิธีการกระตุ้นไปที่เส้นประสาทในสมองแทน เช่นว่า กระตุ้นไปที่เส้นประสาทที่ควบคุมมือซ้ายในสมอง ว่าให้กำมือซ้าย เราจะรู้สึกว่ากำลังกำมือซ้าย ทั้งที่จริงแล้วเราไม่ได้กำลังกำมือ ซึ่งต่อไปคงถึงขั้นสร้างโลกแห่งจินตนาการใหม่ๆให้สมอง และนำไปสู่การสร้างโลกเสมือนจริงได้ในที่สุด....
ทว่า เมื่อเริ่มต้นของนิยายเรื่องนี้ ในขณะที่พวกเขากำลังคิดค้นกันอยู่ โลกเสมือนจริงนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว ณ จุดใดจุดหนึ่งของเวลา เกิดเป็น 2 เส้นเรื่องที่เดินเหตุการณ์ไปข้างหน้าพร้อมๆ กัน สลับกันเล่าไปมาด้วย point of view ที่ต่างกัน สองทั้งโลกนั้นแทบไม่มีอะไรแตกต่าง พวกเขาทั้งสามคนยังคงทำงาน บุคคลแวดล้อมยังคงเหมือนเดิม แต่จุดที่ต่างนั้นกลับเป็นเรื่องใหญ่มาก...
จุดต่างอยู่ตรง...ความสัมพันธ์ เมื่อโลกหนึ่งพระเอกรับรู้ว่าเขาแอบหลงรักแฟนเพื่อน ส่วนอีกโลกหนึ่งหญิงสาวคนนั้นเป็นแฟนของเขาเองต่างหาก...
เรื่องนี้ไม่ได้จบแบบหักมุมให้เหนือคาดอะไรนัก แต่ที่เราจะได้มากกว่า คือการได้เสพความลึกของพล็อตที่ผู้เขียนจะมีให้เราเสมอ และมากขึ้นไปอีกคือชั้นเชิงในการเล่าเรื่อง การแบ่งพาร์ทเล่าสลับกันไปมาระหว่าง 2 ไทม์ไลน์ นอกจากจะให้เห็นการดำเนินไปของความสัมพันธ์ตัวละคร ยังเป็นการให้คำตอบในข้อสงสัยระหว่างกันได้อย่างลื่นไหล ตั้งแต่เริ่มต้นจนย้อนมาเจอกันในตอนจบ และยังมีบางช่วงบางตอนที่เอา point of view มาเล่นซ้อนลึกลงไปอีกชั้น เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นวิธีเล่าที่มีชั้นเชิงขนาดนั้น...
สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือด้านจิตวิทยา ชอบแม้เพียงกระทำเล็กๆน้อยๆ ก็ยังสามารถบ่งบอกถึงความสับสน ความกังขา ความอิจฉาริษยาที่เกิดขึ้นได้ในเวลาเดียวกับมิตรภาพ เราจะรู้สึกได้เลยว่ามันเป็นความนึกคิดตามพื้นฐานของมนุษย์ เคโงะยังคงสร้างความลึกซึ้งให้เราเข้าถึงสัญชาตญาณของความเป็นมนุษย์
ในเรื่องนี้ได้ตั้งคำถามว่า...ระหว่างมิตรภาพกับความรัก สองสิ่งนี้จะสามารถเดินไปด้วยกันได้หรือไม่ เพื่อนจะรักผู้หญิงคนเดียวกันได้หรือไม่? หรือชายกับหญิงจะเป็นแค่เพื่อนกันได้ยังไง? บางครั้งบางคำถามก็ไม่ควรมีคำตอบ เพราะบางคำตอบของคำถามก็เหมือนรถไฟสายคู่ขนานสองขบวนนั้น ที่ไม่มีวันจะวิ่งมาบรรจบกันได้ ผลลัพธ์ของความสัมพันธ์คงหนีไม่พ้นความเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน ไม่ว่าเราจะเลือกมิตรภาพหรือจะเลือกความรักก็ตาม...
และมนุษย์มีวิถีการหลบเลี่ยงความผิดบาปในใจเสมอ ขณะที่เราลังเลไม่แน่ใจในการกระทำ หรือกำลังกล่าวคำพูดสวยๆ ปลอบประโลมจิตใจตน ลึกแล้วๆเราเองรู้ดีกว่าใคร ว่าเรากำลังเสแสร้งด้วยความมั่งคงแค่ไหน มันเป็นเรื่องที่น่าตกใจ เพราะแม้กระทั่งลงไปยังส่วนลึกที่สุดในจิตใจ มนุษย์ก็ยังมีกลไกป้องกันตัวเองจากความทุกข์ทรมานที่เกิดจากความรู้สึกผิดเหล่านั้นได้ เราสามารถพาตัวเองหนีไปไกลโดยไม่รู้ตัวแบบนั้นได้...
ผู้เขียนชี้ให้เราเห็นว่า แม้เราจะหลีกหนีจากความทรงจำที่เป็นบ่วงผูกมัด เป็นเครื่องพันธนาการให้เราทุกข์ทรมาน แล้วเราจะแน่ใจได้อย่างไร ว่าวิธีการหลบหนีจะไม่ใช่การทำไปเพื่อ....ลดความรู้สึกผิด หรืออีกในด้านหนึ่ง การที่เราไม่ยอมละทิ้งความเจ็บปวดในใจ ก็อาจเทียบเท่าได้ว่า...เราแค่ไม่อยากรู้สึกผิดที่จะกลายเป็นคนหนีความจริงเช่นกัน ไม่ว่าทางใดเราก็หนีความรู้สึกผิดไปไม่พ้น ไม่ว่าทางใดก็เป็นแค่หนทางที่ทำให้เราสบายใจได้ชั่วคราวเท่านั้น หนทางที่ดีที่สุด...จงอย่าได้ทำสิ่งใด ที่หันหลังกลับไม่ได้ สวัสดีค่า คุณอ้อม ^^
ตามมาอ่านรีวิว จากที่เห็นที่เฟส แนวนี้ก็น่าอ่าน งาน อ. เคโงะนี่มีอะไรน่าสนใจเสมอ ขนาดไม่ค่อยได้อ่านเอง ตามอ่านที่คุณอ้อมรีวิวก็รู้แล้ว นิยายจะสนุกอยู่ที่นักเขียนนี่ละ จะนำเสนอพล็อตยังไงให้สนุกแปลกแหวกแนวไม่ซ้ำ ลึกลับซับซ้อน แบบคาดเดาไม่ได้นี่ยิ่งแจ่มมากนะคะ ชอบๆ ได้อ่านอะไรที่แตกต่างบ้าง ดีกว่าหวานๆตลอด บางทีเบื่อ ไม่รู้จะอ่านอะไรเลยค่ะ เรื่องชุดวงร้าวที่บล็อค สงสารออมบุญตอนรู้เหมือนกันค่ะ แต่พอเฉลยในตอนเพลงใบไม้ก็มีอึ้งไปนะ แถมบางตอนรู้สึกว่าเอ๊ะ ทำไมออมบุญเล่าแบบนี้ พอมาดาห์ลิยาทำไมเป็นแบบนี้ แล้วพอตุลย์เล่า มันอะไรกัน 555 คนอ่านถึงกับ เฮ๊ยยยย ช่วงนี้ใกล้งานหนังสือ คงมีทรัพย์จางกันบ้าง ภูมิต้านทานก็ต่ำ เห้นเป็นไม่ได้ รออ่านรีวิวเรื่องอื่นๆค่า ท่าทางจะได้เยอะนะปีนี้ หนังสือใหม่เพียบเลยค่ะ โดย: lovereason วันที่: 9 ตุลาคม 2558 เวลา:1:37:45 น.
มาจดชื่อหนังสือน่าอ่านอีกเล่มค่ะ
งานหนังสือนี้ว่าจะไปหางานของเคโงะมาไว้อ่านอีก โดย: polyj วันที่: 9 ตุลาคม 2558 เวลา:18:54:58 น.
น่าสนใจค่ะ ปกสะดุดตาด้วย
กลไกป้องกันทุกข์ของคนนี่จริงเลย โดย: ออโอ วันที่: 9 ตุลาคม 2558 เวลา:19:38:02 น.
---- ขอบคุณทุกความเห็น และขอบคุณสำหรับผู้โหวตบล็อกให้ด้วยนะคะ TvT ---
@ Serverlus --- เค้ายังตามเก็บไม่หมดเลยค่าา ชอบงานของเฮียแกจริงๆเนอะ เท่าที่อ่านมาก็ชอบทุกเรื่องเลยย >___< @ lovereason --- ถ้ามาแนวสืบคดีอีกคงจะเบื่อได้ แต่เรื่องนี้เคโงะมาแปลกดีค่ะ นับว่าชอบเลย แนะนำนะคะคุณนุ่น @ ผีเสื้อยิปซี --- ถ้าสนใจนิยายแปลญี่ปุ่น แนะนำค่าา ^^ @ polyj --- ที่งานหนังสือพอจะมีงานของเคโงะอยู่นะคะ ทั้งเก่าใหม่ เราค้นเจอบ่อยๆ แถวโซนซี กับบูธเนชั่นค่ะ ส่วนเล่มนี้น่าจะหายากอยู่สักหน่อย อาจต้องลองเสิร์ทหาในเน็ตดูค่ะ เล่มนี้อ้อมได้มาแบบฟลุ๊คมากๆ แฮ่ ;P @ ออโอ --- แนะนำนามปากกานี้เลยค่ะคุณโอ เราชอบวิธีเล่าเรื่องของเค้ามากค่ะ พล็อตก็เจ๋งมาก ทำให้เรื่องที่ดูเหนือจริงเป็นเรื่อง ธรรมชาติได้ด้วย (ไอ้ที่เราขียนข้างบน อ่านรู้เรื่องใช่ไหมคะ เรารู้สึกงงๆกับที่ตัวเองเขียนมากเลย คิดว่าใครจะมารู้เรื่องกะแกบ้างไหมนี่ ==') โดย: kunaom วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:0:19:53 น.
|
kunaom
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?] kunaom's bookshelf: read
เวลาคนเป็นแฟนกัน เขาต้องทำอะไรกันบ้างนะ?
เออ..จริงนะ เป็นคนที่คิดไม่ออก บอกไม่ถูก นึกคำตอบไม่ได้เช่นกัน คนเป็นแฟนกันเขาต้องทำไงบ้างหว่า? อาจเพราะในชีวิตนี้เรามีแค่ช่วงเวลาของการแอบๆรักคนเดียวเท่านั้นอะ ไปไม่ถึงขั้นรัก..กันแบบคนอื่นเขาเสี...
ไม่ถึงกับผิดหวัง น่าจะบอกว่าความตื้นเต้นเร้าใจมีน้อยกว่าผลงานอื่นๆที่ได้ลองจากผู้เขียนอย่างที่เคยอ่านผ่านๆมา อาจเพราะเคยชินในมุกหรือวิธีการคิดซ่อนเงื่อนไขต่างๆที่คนเขียนมี จะว่าเป็นวิธีเก่าก็ไม่เชิง แต่ถูกนำเสนอในแบบที่นักเขียนสืบสวนส่วน...
จะบอกว่าอ่านโปรยหลังแล้วสยดสยองมาก อะไรจะยุ่งเหยิงปานนั้น น้องชายพยายามจะแย่งคู่หมั้นพี่ชาย ส่วนไอ้คนพี่ก็จ้างวานเมียเก็บ (นางเอก) ของน้องให้มาเป็นเมียตัวเอง เพื่อช่วยปกปิดและรับเป็นพ่อเด็กที่ไอ้น้องเลวมันไข่ทิ้งไว้... คือคิดอะไรกันอยู่...
ใจไม่แข็งพอ อย่าอ่าน...
ก็ว่าเล่มนี้ไม่เห็นมีอะไร แต่ทำไมน้ำตาต้องไหล บอกได้แค่ว่านี่เป็นแค่นิยายน้ำเน่าเรื่องนึง ที่ไม่ใช่แค่นิยายน้ำเน่า...ดาดดื่นธรรมดาแน่นอน
หลังจากงงกับเล่มหนึ่งว่าจะไปต่อได้ยังไง มาเล่มนี้อารมณ์ไม่เห็นจะบีบใจกันเท่...
Friends Blog
Link |
ทุกเรื่องที่แปลไทย เราอ่านหมดแล้ว ชอบมากน้อย ต่างกันไป
เฮ้อ....อยากอ่านเรื่องใหม่ ๆ ของเคโงะจัง คิดถึงความหนึบหน่วง