| All Blog
|
ฝากรักไว้ที่ท้ายครัว Dating in the kitchen  https://www.youtube.com/watch?v=h_iJM966yxw # ฝากรักไว้ที่ท้ายครัว # Dating in the kitchen พระเอก ลู่จิ้น ประธานลู่ - หลินอวี่เซิน นางเอก - จ้าวลู่ซือ เสี่ยวหนาน หนาน นาน อวี๋ซินเหอ จางเสี่ยวเฉียน ฟู่เจีย หลี่เชี่ยน จำนวน 24 ตอน WeTv เรื่องราวของลู่จิ้นธุรกิจมาดเข้มที่ เย่อหยิ่ง มีความเป็นเจ้าระเบียบสูงทำงานเก่งมาก อายุ 36 ปี กับเสี่ยวหนานเชฟวัยเด็กอายุเพียง 21 ปี ลู่จิ้น ซื้อโรงแรมที่เสี่ยวหนานทำงานอยู่กำลังทดสอบระบบไฟไหม้ทำให้ทั้งคู่เจอกันในสภาพที่โดนน้ำเปียกปอน  จากนั้นลู่จิ้นได้เทสอาหารเกิดถูกใจในรสชาติเมนูผักตบหน้าของเสี่ยวหนาน มีเหตุการณ์ให้เจอกันอีกครั้งเมื่อได้ไปแก้แค้นให้เพื่อนสาวโดยการโรยแป้งเค้กและเส้นบะหมี่บนรถ Ferrari ลู่จิ้นเลยให้เบอร์โทรติดต่อกลับ เพื่อชดใช้ค่าเสียหาย มื้อค่ำลู่จิ้นได้ออกไปหาทานอาหารถูกปากอาหารร้านปู่ของเสี่ยวหนาน และได้เจอเสี่ยวหนานขณะแอบทำกับข้าวโดยใช้ช้อนม้วนผม พอดีปู่มาเสี่ยวหนานวิ่งหนีทำช้อนหล่น ลู่จิ้นซึ่งแอบประทับใจเก็บช้อนไว้ อย่างดีใส่กล่องไว้และพกติดตัวไปด้วยตลอด ลู่จิ้นชื่นชอบรสชาติอาหารที่เสี่ยวหนานเป็นคนปรุง จนเธอกลายเป็นเชฟประจำของแขกห้อง 1123 ของลู่จิ้น แล้วน้าลู่จิ้นและเพื่อนเปิดห้องปาร์ตี้ข้างห้องลู่จิ้น เสี่ยวหนานแกล้งเมาเข้าไปในห้อง 1123 ลู่จิ้น เก้งๆกังๆ ในการช่วยเหลือ ลู่จิ้นให้เลขาตามสืบหล่อนคือใครเพราะเจอที่ไร มีแต่เรื่องไม่ดี ลู่จิ้นขอพบเชฟ แต่เสี่ยวหนานปฏิเสธ เธอเสิร์ฟเมนู ไข่ต้มติดปิก ลู่จิ้นแปลว่า "ถ้าหากรู้สึกว่าไข่อร่อย ไม่จำเป็นต้องรู้จัก ไก่ที่ออกไข่" เพราะไม่กล้าเจอ มีหลายคดีแล้วววว เธอสร้างเรื่องอีกกดตุ๊กตาลมยางโดน เขาทำให้ตกน้ำสระสวนของโรงแรม จนคิดว่ามีแผนถูกปองร้ายแน่ เหตุการณ์ตามมาอีกคือลู่จิ้นเข้าครัวไป แอบชิมซุปเห็ดไม่สุกของเธอ ต้องล้างท้องโดยใช้น้ำยาซัลไลต์ ฟองลอยละล่องออกจากปากเชียว ลู่จิ้นโกรธ และอับอายพนักงานมาก เสี่ยวหนานโดนไล่ออก ปรากฏว่าลู่จิ้นไม่ถูกใจอาหารกลับไปร้านปู่เจอเสี่ยวหนาน ลูกค้าทะเลาะกัน ในขณะนั่งกิน ลู่จิ้นโดนลูกหลง ขวดลอยมาติดท้ายทอยเข้าโรงพยาบาลอีก จึงคิดค่าเสียหาย ค่ารักษา ค่าเสียเวลา ค่าทำขวัญ เป็นจำนวนเงินที่เธอไม่สามารถชดใช้ได้ ลู้จิ้นเสนอปลดหนี้โดยทำสัญญาการทำอาหารให้ลู่จิ้นทาน สถานที่คือห้องเสี่ยวหนาน 302 นานวันทั้งสองเริ่มมีใจให้กัน เสี่ยวหนานเริ่มรุกเพราะน้าๆเชียร์ และพยายามทำวิธีอ่อยลู่จิ้นเพื่อจะได้คิดค่าใช้จ่ายแพงๆ และจะได้หมดหนี้ไวๆ ลู่จิ้นวางแผนให้เสี่ยวหนานลง เช่นหามุมอ่านหนังสือเท่ห์ แต่แล้วน้ำตาลเปื้อนปากลู่จิ้นเสี่ยวหนานเช็ดให้ น้ำตาลเปื้อนผมลู่จิ้นเช็ดให้ ใกล้ชิดมากๆ เริ่มมีใจให้กัน เอาขยะไปทิ้งลู่จิ้นดันไปเหยียบส้นรองเท้าเสี่ยวหนานสะดุดหน้าจะชนกัน ให้เรียกชื่อใหม่ พี่จิ้น อาหารทุกมื้ออร่อยฟินๆ เริ่มช่วยกันดูแลกัน ลู่จิ้นเปลี่ยนหลอดไฟทั้งช้างในห้องและ หน้าห้องที่ดับเป็น โคมไฟระย้ารุ่นควบคุมด้วยเสียง เสี่ยวหนานดุอีกว่าเปลืองไฟ เมื่อเริ่มสนิทสนมกันแล้ว ทานข้าวเสร็จลู่จิ้นนอนพักเสี่ยวหนานเห็นความน่ารักในตัวจึงถ่ายรูปและนั่งจ้องมอง ลู่จิ้นสะดุ้งตื่นเลยได้จุ๊บกันต่างคนต่างเขิน และแล้วหลี่ม่านเลขาที่รู้ใจเขาดูแล เขาทุกเรื่อง ครั้งหนึ่งเขาเคยเลือกทำงานกับหลี่ม่านแทนที่จะตามใจคู่หมั้นจนถึงขั้นเลิกรากันไป นางเข้าใจว่าลู่จิ้นรักนาง ตามตัวเขาเพื่อกลับไปทำงาน ลู่จิ้นคิดหนัก คิดเสียดายความสัมพันธ์ ความสุข ความสดใสของเสี่ยวหนาน สุดท้ายเลือกกลับไปทำงาน ลู่จิ้นชวนเสี่ยวหนานทานข้าวนอกบ้าน เสี่ยวหนานทำวอลนัทอบน้ำผึ้งให้ ลู่จิ้นบอกว่าต่อไปไม่ต้องทำกับข้าวอีกแล้วหมดหนี้สินซึ่งกันและกัน ไม่มีอะไรติดค้างอีกแล้ว เพราะเขาจะกลับไปทำงานแล้ว เสี่ยวหนานเสียใจ มาก ลู่จิ้นเฝ้าคิดถึง นั่งดูรูปภาพอาหาร เมื่อทราบว่า เสี่ยวหนานตกบันไดลู่จิ้น รีบทำงานเพื่อกลับไปหาแต่สภาพอากาศไม่ดีทำให้เครื่องบินไม่สามารถบินได้ เลือกที่จะไปกับทางรถไฟก็ไปไม่ได้ จึงยอมเหมาแท็กซี่กลับไปซูไห่ ลู่จิ้นอดทนกับการเดินทางมากทั้งกลิ่นตัวของผู้ร่วมเดินทางทั้งฝุ่นทั้งระยะทางแรมคืนที่นอนในรถแท็กซี่จากนั้นต่อด้วยมอเตอร์ไซค์ เพื่อที่จะกลับไปดูแลเสี่ยวหนาน แต่กลับเจอเสี่ยวหนานอยุู่กับพี่จื่อเชียน ลู่จิ้นเจอเสี่ยวหนานบอกเธอว่าเขาไม่ต้องการให้เธอคบกับจื่อเชียนคนนั้น เสี่ยวหนานต่อว่าเขาบอกว่าเรื่องของเขาไม่ต้องยุ่ง ต่อว่าเขาว่ามาอีกทำไม เธอต่อว่าเขาต่างๆนานาด้วยความน้อยใจ ลู่จิ้นนิ่ง มองด้วยความเป็นห่วง จึงจุ๊ฟเสี่ยวหนานพร้อมคำขอโทษและสั่งให้โรงแรมรับเสี่ยวหนานก็ไปทำงานตำแหน่งที่ดีขึ้นและเงินเดือนมากขึ้น แล้วเธอก็รู้ความจริงว่าลู่จิ้นลำบากขนาดไหนที่รีบกลับมาดูแต่เธอเมิ่งซฺินเจี๋ยได้เขาให้เธอฟัง เสี่ยวหนานจึงเล่าให้น้าฟังว่าลู่จิ้นจุ๊บเธอแต่เธอก็ว่าเขาลู่จิ้นจึงหนีไป น้าถามว่าชอบเขาไหม เสี่ยวหนานตอบว่าชอบ ดังนั้นจึงให้ทำน้ำซุปแม่มด ไม่ทราบว่าเขาจะเดินทางกลับไปสวิตเซอร์แลนด์แล้วทางรถไฟจึงรีบนำน้ำซุปไปให้แต่ปรากฏว่าโดนชนกระป๋องตกลู่จิ้นมาเจอพอดีก็หยิบขึ้นมาดม ฉากบอกรักในอาหารก้อมา ลู้จิ้นรู้วาเสี่ยวหนานบอกรักตัวเอง จึงขอเธอทำซุปแม่มดให้ชิมอีกครั้ง โลก สีชมพูก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง หลีม่านทำอาหารให้ ลู่จิ้นทานในขณะที่เสี่ยวหนานนำเค็กมาให้ แต่เธอกลับมองเห็นเมนูรัก แทนใจ และหลี่ม่านทำเป็นไม่รู้เรื่อง เสี่ยวหนานขอคุยกับลู่จิ้น แต่ดีมากกับเสมอตัวแก้ปัญหาแทนลู่จิ้น จึงเป็นเหตุให้เข้าใจผิดว่าทั้งสองเป็นคู่รักกัน ยิ่งเลขาบอกว่าเขาทั้งสองเป็นคนรู้ใจกัน ยิ่งเสียใจหนักขึ้นอีก หลี่ม่าน และลู่จิ้นมาตรวจมาตรฐานโรงแรม ทำให้เลู่จิ้นเผชิญหน้ากับเสี่ยวหนาน แต่ลู่จิ้นก้นิ่งทำเป็นไม่รู้สึก ทำหน้าที่ทานอาหารคู่หลี่มาน จนเสริฟอาหารเมนู บีฟเวลลิงตัน ที่เธอถกเถียงกันเรื่องเห็ดที่เป็นส่วนประกอบ และถูกตำหนิเรื่องทำอาหารต่อหน้าลู่จิ้น โดยลู่จิ้นก้อพยายามนิ่ง จนทนอึดอัดไม่ได้ที่เสี่ยวหนานถูกตำหนิ จึงบอกให้หลี่ม่านหยุด เขาแสดงความไม่พอใจที่หลี่ม่านทำแบบนั้นจึงขอตัวเข้าห้องน้ำ แต่ลู่จิ้นกลับไปปลอบใจเสี่ยวหนาน เสี่ยวหนานก็น้อยใจที่ตัวเองเป็นแค่เชฟตัวเล็กๆมีคุณค่าใดๆ ถามเขาว่า “คุณคนเดียวไม่สามารถกินอาหารของผู้เสี่ยวหนานทั้งสองคนได้” “ใช่แต่ก่อนฉันเคยชินกับอาหารของเขาแต่ตอนนี้ฉันเคยชินกับ อาหารของเธอเท่านั้น ฉันยอมรับว่าเธอพิเศษมาก แต่ได้โปรดเธออย่าพิเศษเกินไป เธอพิเศษจนฉัน เริ่มลังเล เธอไม่ใช่แค่เชฟคนหนึ่ง เธอยังเป็น... ให้เวลาฉันคิดและยืนยันหน่อย จะรู้เองว่าตำแหน่งของฉันอยู่ที่ไหนกันแน่ ลู่จิ้นสุขุมเยือกเย็นจำเป็นต้องทบทวนจุดยืนของตัวเองอีกครั้งว่ากลับไปทำงานตามที่หลี่ม่านบอก แต่หัวใจและสมองมีแต่ภาพเธอ ตัดสินใจเช่าห้อง 303 อยู่ติดกับห้องเสี่ยวหนาน ลู่จิ้นใช้วิธีการเนียนๆ แสดงตัวเป็นเพื่อนบ้าน ขอใช้ครัว และ ยิงมุกกับผู้จัดการโรงแรมเชฟว่ามาเยี่ยมพนักงาน แล้วกำลังจะกลับบ้าน 303 ลู่จิ้นตามดูจึงรู้ว่าเสี่ยวหนานจะไปอบรมโรงแรมกับผู้จัดการพี่ลู่จิ้น และเพื่อนลู่จิ้นอีกคน เขาจึงหวง แต่ยังกั๊กอยู่ ลู่จิ้นตามแอบดูอย่างใกล้ชิด จับป้ายอธิฐานของสองคนออกจากกันแล้วเอาของตนไว้ข้างเสี่ยวหนาน  และแล้วสุดท้ายลู่จิ้นสุดทนไม่ไหว เพราะเสี่ยวหนานเมาและปฏิเสธความรักจากผู้จัดการพี่ลู่จิ้น ลู่จิ้นจ้างเด็กโรงแรมรายงานภายในห้องว่าเขาทำอะไรกัน จนสุดท้ายเขาได้อยู่กับเสี่ยวหนานสองคนแต่ทำตัวแบบเนียนๆ ลู่จิ้นเก็กกว่าจะตะโกนสารภาพรัก ว่า "ถ้าเธอชอบยิงธนูฉันไปฝึกได้ ถ้าเธอชอบถ่ายรูปฉันไปเรียนรู้ได้ แต่เธออย่าไปเดทกับคนอื่นอีกได้ไหม ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเอง " คุณชอบฉันใช่ไหม ใช่ ส่งหัวใจปิ้งปิ้งๆ  แม่บินตามมาสอบถามลู่จิ้นที่เลือกคบ เสี่ยวหนาน เขาว่าตอบเข้ากันได้ดี แม่นัดเจอเสี่ยวหนาน เธอได้รับการติวจากน้ามากอย่างดี “เมื่อว่าเธอต้องการเงินเท่าไหร่ถึงจะไปจากลูกลู่จิ้นฉัน” ทั้งสองกลับมาปรึกษากัน แต่เสี่ยวหนานพูดเล่นว่าไปก้อได้เงินก้อนโตนะ ลู่จิ้นงอน และบอกว่าห้ามพูดอีก  และแล้วก็ถึงเวลาทำอาหารแข่งกันเพื่อเลื่อนระดับหัวหน้าเชฟ ลู่จิ้นติวเมนู รสชาติอาหารที่แม่ลู่จิ้นชอบ เสี่ยวหนานชนะ เสี่ยวหนานเลี้ยงฉลองพร้อมญาติพี่น้อง ลู่จิ้นก็ไปด้วยแต่เก้ๆ กังๆ กลับมาห้องลู่จิ้นพิถีพิถันในการต้มบะหมี่ ส่วนเสี่ยวหนานกินแบบดิบ จิ้มมัวๆไปอร่อยกันไป เสี่ยวหนานถามพี่จื่อเชี่ยนเกี่ยวกับหลีม่าน จึงได้รู้ว่าเธอเก่งและสวยระดับนางฟ้าเลย เสี่ยวหนานถูกเชฟด้วยกันต่อต้าน เพราะทุกคนคิดว่าเธอใช้เส้นทำให้เธอเสียใจ แต่เธอตั้ทำอาหารเสริฟ แม่ของลู่จิ้น แต่ถูกแกล้งทำเมนูที่ไม่น่าชื่นชอบจึงโดนตำหนิต่อหน้า หลี่ม่าน และลู่จิ้น แต่ลู่จิ้นก้อตามมาปลอบใจถึงห้องครัว ได้ยินทุกคนต่อว่าเสี่ยวหนานมีสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวจึงได้ดี ลู่จิ้นใช้วิธีบอกให้เสี่ยวหนานเดินไปกับเขาเพราะมีเรื่องคุยเป็นการส่วนตัว แต่ลู่จิ้นให้กำลังใจและบอกให้เธอกลับบ้าน เดี๋ยวเขาหาทางจับคนทำผิดมาจนได้ ในขณะเ ดียวกันเธอเล่าให้เจ้าตี๋กับน้าฟัง พวกเขาบุกไปถึงบ้านต่อว่าแม่กับหลี่ม่าน ทั้งสองตามมาเจอ ลู่จิ้นยินดีรับคำตำหนิจากแม่แทน เดี่๋ยวจัดการเสร็จเขาจะโทรหาเสี่ยวหนาน แม่เห็นความเปลี่ยนแปลงของลูกลู่จิ้น ลู่จิ้นบอกว่า”แม่กับเธอสำคัญกับผมมากทั้งคู่” แม่บอกไม่ติดใจ ให้เชิญเสี่ยวหนานมาทานข้าวด้วยกัน เขาถามว่าเป็นมือที่ง่ายๆและมีเพียง 3 คนใช่ไหม ลู่จิ้นบอกเสี่ยวหนาน ว่ามีเพียง แม่ ลู่จิ้น เสี่ยวหนานเท่านั้นที่จะร่วมโต๊ะ แต่ความเป็นจริงแล้วแม่กับ หลีม่านวางแผนให้คณะกรรมการโรงแรมทุกคน ชิมฝีมือการทำอาหารของเสี่ยวหนาน ลู่จิ้นแสดงความไม่พอใจ บอกให้หลี่ม่านไปทำแทน เพราะเรียนมาแล้ว แต่แม่บอกว่า "ฐานะอะไรก้อให้ทำตามฐานะ" ลู่จิ้นทนไม่ได้ที่เสี่ยวหนานโดนแกล้งลุกไปช่วยเสี่ยวหนานทำเสร็จลู่จิ้นประชดแม่แล้ว ตามเสี่ยวหนานออกไป   ทางกลับบ้านเสี่ยวหนานถูกหัวหน้าเชฟเก่าทำร้ายแต่ ลู่จิ้นมาทันเวลา จึงช่วยไว้ทัน เสี่ยวหนานต่อว่าเขา หนาน หนาน - "ทำแบบนี้อันตรายทำ ทำไม" ลู่จอมเป๊ะ - " ฉันไม่อยากเห็นเธอบาดเจ็บ" หนาน หนาน - ฉันไม่มีค่าพอที่คุณจะมาบาดเจ็บเพราะฉัน ลู่จอมเป๊ะ - เธอมีค่าพอ หนาน หนาน - ฉันไม่มีค่าพอให้คุณมาปกป้อง ลู่จอมเป๊ะ - เธอ มีค่า เพราะฉันรักเธอ เจ้าตี๋และเซินเจี๋ย ความรักหวานฉ่ำ ลู่จิ้นเสี่ยวหนานไปพักผ่อน เจอกันอย่างมีความสุขแล้วลู่จิ้นก็เล่าชีวิตให้ฟัง เขากลับหลีม่านเป็นเพียงเพื่อนร่วมงานกันเป็นคู่คิดกันเท่านั้นไม่เคยคิดเรื่องอื่นได้เลย เขามีแฟนมาแล้วแต่มีปัญหาเลิกลากันเพราะชีวิตเขาต้องทำงานและไม่มีเวลาอยู่ร่วมกัน แต่พอเขามาคบกับเสี่ยวหนาน เวลาไม่เคยพอสำหรับเขาเลย คิดถึงเธอตลอดไม่ว่าจะเป็นเวลาทำงานก็ตาม ลู่จิ้นและเสี่ยวหนานได้ใช้ชีวิตด้วยกันอย่างโรแมนติก น่ารักช่วยกันทำอาหารปิกนิคกัน  แต่แม่กลับสนับสนุนหลี่ม่านกับลู่จิ้น เมื่อมีโอกาสไปเที่ยวเปิดตัวกับเพื่อนๆ มีทั้งเมิ่งเชินเจี๋ย เจ้าต๋า น้า พี่จื่อเชียน ได้เวลาที่จื่อเชียนกับลู่จิ้นคุยกันแบบลูกผู้ชาย ลู่จิ้นบอกว่า เสี่ยวหนาน เธอคือผู้หญิงของฉัน ตอบทุกคำถามแบบผู้ใหญ่ สุขุมใจเย็นบอกว่า "นายไม่มีโอกาสได้ดูแลเธอแน่" ลู่จิ้นและลูกน้องเมิ่งเชินเจี๋ย วางแผนแบ่งห้องให้ลู่จิ้นและเสี่ยวหนานได้ นอนห้องเดียวกันแต่ผิดแผน 555 เสี่ยวหนานมอมเพื่อนหลับลู่จิ้นแชทมาพอดีรีบออกไปห้องลู่จิ้น คิดว่าจะได้โรแมนติก แท้ลู่จิ้นเรียกมาช่วยเล่นไพ่ แต่ได้นอนห้องเดียวกัน ตื่นเช้ามาลู่จิ้นรีบกลับไปทำงานด่วน ของบริษัท ลู่จิ้นและลูกน้องเปลี่ยนไปมีความสุขกัน ทำงานไปโทรหากันไป  ปู่ตกเตียงต้องใช้เงินจำนวนมากแต่เธอกลุ้มใจไม่มีเงิน ทำงานอย่างหนัก เลยได้มีโอการเจอกับลู่เจิง น้องลู่จิ้นต่างมารดาลู่จิ้น แม่ลู่จิ้นมาพบเสี่ยวหนาน พูดว่า -ลู่จิ้นเปลี่ยนไปส่งผลต่อการบริหารเจิ้งหง กรุ๊ปมาก -นางไม่เห็นด้วยที่เสี่ยวหนานคบกับลู่จิ้น -เพราะเธอปรากฏตัวจึงกลายเป็นจุดอ่อนของลู่จิ้น -เพราะว่าเธอทำให้ลู่จิ้นวอกแวกและกระวนกระวายใจ -จะทำให้เขาสูญเสีย ความเด็ดเดี่ยวในการตัดสินใจเรื่องง่าย - เธอรักลูกจริงๆใช่ไหม หวังดีกับลู่จิ้นใช่ไหม -เธอเคยได้ยินเรื่อง ของเซี่ยงอวี่ วีรบุรุษผู้หญิ่งใหญ่รบเป็นอย่างเดียว แต่กลับ แพ้หลิวปังรบชนะแบบมีมิตรภาพตลอดทาง - ตอนนี้ลู่จิ้นทำงานใหญ่ที่แวนคูเวอร์ ถ้ารู้ว่าปู่เธอป่วยเขาต้องทิ้งงานมาอยู่เป็นเพื่อนเธอแน่ แม่มีธุระคุยกับลู่จิ้น เธอจึงยื่นโทรศัพท์ให้เสี่ยวหนานพูดเพื่อแสดงให้เห็นว่าจะไม่รบกวนลูกชายนาง ลู่จิ้นเรียกชื่อเธอหลายรอบ ถามว่าเป็นอะไร แม่ลู่จิ้นจิกตาเสี่ยวหนานให้ตอบคุยกับลู่จิ้น ว่า"เธอเจอแม่ลู่จิ้นและสบายดีไม่ต้องเป็นห่วงแต่น้ำตาคลอ ตลอด พูดอะไรไม่ออก" แล้วเธอจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากพี่จื่อเชียน พี่ปลอบโยนอย่างห่วงใย ปู่จัดการเรื่องการคบกันของจื่อเชียน กับลู่จิ้นใครเหมาะสมกับหลาน ปู่เข้ารักษาตัวอีกครั้ง เสี่ยวหนานโทรไปหาลู่จิ้นดึกมาแล้ว ลู่จิ้นวางโทรศัพท์ไว้ แต่หลีม่านรับ และไม่ยอมบอกลู่จิ้น เสี่ยวหนานคิดมาเรื่องความสัมพันธ์ของคนทั้งสอง หลีม่านพยายามระลึกถึงตอนทำงานกับลู่จิ้น เธอชอบลู่จิ้นมา 10 ปี พยายามอยู่เคียงข้างลู่จิ้น เธอบอกชอบเขา แต่เขาบอกว่าหลี่ม่านว่า คุณดื่มมากไปแล้วผมคือว่าคุณไม่ได้พูดอะไร ชายตัดความสัมพันธ์แล้วเดินออกจากร้าน หลีม่าน - ฉันอาบน้ำในห้องน้ำอยู่แต่ว่า ในห้องน้ำไม่มีผ้าเช็ดตัว คุณเอามาให้ฉันสักผืนได้ไหม ลู่จิ้น - ก็ได้แค่เอาวางไว้หน้าประตู เพราะผมไม่มีทางเปิดประตูบานนั้น ขอแค่เพียงมีประตูบานนั้นกั้นไว้ คุณกับผม จะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ตลอดไป เป็นคู่หูร่วมงานกันตลอดไป และคุณคงไม่หวังว่า ประตูบานนั้นจะถูกเปิด จริงไหม เมื่อเธอหมดความหวัง เธอจึงบอกเขาว่า เสี่ยวหนานโทรมาแล้ว เธอเป็นคนรับและเป็นคนลบประวัติการโทร ลู่จิ้นวางโทรศัพท์ทันที เพราะเธอคิดว่ายังมีโอกาส พี่จื่อเชียนที่แอบมีความหวังเอาแบบห้องครัวให้ดูเสี่ยวหนานแล้วบอกว่า "ฉันหวังว่าโลกอนาคต จะมีที่ของฉันอยู่ด้วย ให้เธอเป็นคนฉันได้ไหม" เสี่ยวหนานปฏิเสธ ลู่จิ้นขึ้นเครื่องบินกลับมาที่โรงพยาบาลทันที  ทั้งสองกอดกันด้วยความห่วงใยและความรัก เสี่ยวหนานร้องไห้และนึกถึงคำพูดของแม่ จึงรีบหนีปฏิเสธความช่วยเหลือจากเขา ลู่จิ้นถามว่าแม่มาพูดอะไรหรือเปล่า ลู่จิ้นได้แต่ขอโทษที่ไม่ได้อยู่เคียงข้างยามลำบาก แต่ตอนนี้เขากลับมาแล้ว เขาดูแลช่วยเหลือเธอเอง เสี่ยวหนานถามว่าหลิวปังกับเซี่ยงอวี่ จะเลือกคนไหน ลู่จิ้น บอกว่าผู้ชนะเขียนประวัติศาสตร์ เลือก หลิวปัง คำถามนี้สำคัญมากนักเหรอ ตึงเครียดสงสารลู่จิ้นเดินทางมาไกลเพื่อเสี่ยวหนาน ลู่จิ้นตามเช็คน้าที่ไม่บอกเรื่อง แฟนผม น้าบอกว่าเสี่ยวหนานแบกรับความทุกข์คนเดียวไม่ไหว เพราะคุณไปหลายวัน ลู่จิ้นตามมาเช็คบิลแม่ แม่ครับ แม่ทำอะไรลงไป เรื่องงานผมไม่เคยทำให้แม่ผิดหวังมาก่อน แต่ความรัก ผมหวังว่าแม่จะไม่เข้ามาข้องเกี่ยว แม่มายุ่งอะไรไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ส่งผลถึงความรู้สึกของผมที่มีต่อเสี่ยวหนานหรอก ผมไม่อยากเป็นเครื่องจักรไร้ความรู้สึก พี่จื่อเชียนยอมถอนตัวเองจากความรักกับเธอ เสี่ยวหนานต้องทำงานหนักขึ้นลู่จิ้นมาช่วยทำงานที่ร้านทั้งๆ ที่ทำไม่เป็น ปอกมันฝรั่ง หั่นกุ้ง เสิร์ฟอาหาร เปิดเบียร์ครั้งแรกด้วย เช็ดโต๊ะ เก็บโต๊ะ ทั้งๆกลัวความสกปรก พยายามอย่างมากให้เสี่ยวหนานหายงอน รวมถึงหาพนักงานบริษัทมานั่งกินที่ร้านให้เต็มภายในครึ่งชม แล้วขึ้นเงินเดือนให้  มะรืนไปเดตกับฉันนะ หายงอนแล้ว ปู่เปิดไฟเขียวให้แล้วสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจ วาดรูปห้องครัวติดกำแพงไว้ให้ที่โรแมนติกดีมากน่ารัก สวยไหม ฉันหมายถึงกำแพง แต่ฉันหมายถึงเธอ   ลู่จิ้นขอน้าช่วย วางแผนเปิด คู่หมั้นในงานเลือกเลือกตั้งประธานหอการค้า เธอไม่มีโอกาสลู่เจิง แม่ให้ลู่จิ้นเดินตามมาแต่เจออดีตสามี พ่อขอร้องเขาเรื่องการซื้อ เหมิงถิงกรุ๊ป แต่ลู่จิ้นแก้แค้น ที่ถูกทิ้ง ไม่ญาติดีกับน้องลู่จิ้น แต่พ่อลู่จิ้นเคยช่วยเหลือเรื่องเตียงพักของปู่ ลู่จิ้นงอนที่เสี่ยวหนานไปพูดถึงน้องชาย รักษาระยะให้เหมาะสม แม่ลู่จิ้นวางแผนให้เสี่ยวหนานไปเก็บวัชพืชในแปลงผักของเธอ ทำให้เสี่ยวหนานป่วยลู่จิ้นเข้าใจ ดูแลเสี่ยวหนานอย่างดี อยากกินผลไม้กระป๋องก็ศึกษาลงมือทำให้กิน นอนเฝ้าเธอหลับในอ้อมกอดค่อยๆวางแล้วกลับมานั่งพื้นห้องแทนโต๊ะทำงานหรูหรา จนถูกตำหนิทำงานช้า ทำงานจนดึก เสี่ยวหนานสะดุ้งติ่นเห็นความอดนอน จึงสัญญาว่าจะรักษาตัวเองไม่ให้ป่วย สุดท้ายได้พักผ่อนนอนร่วมเตียงกันด้วยความบริสุทธิ์ใจ เสี่ยวหนานตั้งใจจะไปอยู่เป็นเพื่อนลู่จิ้นทำงานแต่มันวุ่นวายเกินไป และทำให้ลู่จิ้นลำบากใจ  ลู่จิ้นตัดสินใจจะซื้อหมิงถิงกรุ๊ป พ่อได้ขอให้เสี่ยวหนานนัดลู่จิ้นให้เพื่อขอร้องปล่อยเหมิงถิง แต่ลู่จิ้นแค้นที่พ่อทิ้งไป และสัญญากับตัวเองว่าจะต้องอยู่เหนือพ่อให้ได้ ลู่จิ้นปลดปล่อยอารมณ์โดยการชกมวยจนเลือดออกมือ เสี่ยวหนานปลอบใจลู่จิ้นด้วยความเห็นใจกันและกันได้ร่วมเรียงเคียงหมอนกันอย่างแท้จริงแล้วววว ลู่จิ้นก้อรักและถนอมเสี่ยวหนานมากมาย แต่แล้วลู่จิ้นก้ได้ทราบว่าพ่อเสียชีวิตแล้วหลังจากพบกับเขา พ่อสั่งเสียให้น้องลู่เจิ้นรักษาหมิงถิงกรุ๊ปไว้ จึงแค้นใจพี่ลู่จิ้นมาก ลู่จิ้นก้ไปไหว้ศพแต่ไม่ให้ใครเห็น น้องลู่เจิ้นขอร้องพี่ไม่ให้เข้าซื้อหมิงถิงกรุ๊ป แต่ลู่จิ้นตั้งใจจะจัดการแก้ไขปัญหาให้ก่อน ให้น้องได้แสดงฝีมือในการรักษาหมิงถิงกรุ๊ป ลู่จิ้นต้องเดินทางไปทำงานหลายวัน เขาได้จัดการ เตรียมความสะดวกสบายไว้ให้เธอเรียบร้อยและขอให้เธอมีความสุขในการทำงานก้อพอ ลู่จิ้นให้บัตรเครดิตเธอไว้ใช้งาน ลู่จิ้นตามเช็คบิลรอยรั่วในธุรกิจของพ่อ ลู่เจิ้นได้ตีสนิทกับเสี่ยวหนานเล่าความทุกข์ใจที่พี่ลู่จิ้นทำให้ และขอความเห็นใจให้พี่ลู่จิ้นยอมรับเขาเป็นน้อง ลู่เจิงและเสี่ยวหนานมีวัยใกล้เคียงกันจึงเข้ากันได้ง่ายชวนกันเล่นแข่งรถ จนเธอลืมรับโทรศัพท์ของลู่จิ้น จนวันหนึ่งลู่เจิ้นแอบตั้งกล้องเพื่อถ่ายภาพที่ใกล้ชิดกันของเขา กับเสี่ยวหนาน น้าเห็นทั้งสองสนิทสนมกัน เล่นและอยู่ด้วยกันตลอดแม้ยามดึก น้าเลยโทรไปบอกลู่จิ้น ลู่จิ้นโทรถามเสี่ยวหนาน เสี่ยวหนานโกหก กลับตอบว่าอยู่คนเดียว ลู่จิ้นรู้ว่าเสี่ยวหนานโกหกทิ้งงานหนีกลับมาพร้อมรูปที่ลู่เจิงแอบถ่ายตอนกินขนมเค็กให้เธอดู เสี่ยวหนานอธิบายให้ฟัง ให้เรื่องนี้จบแค่ตรงนี้จะ ไม่เป็นไร ฉันจะจัดการกับภาพนี้เอง และขอตัวกลับไปพักผ่อนที่บ้าน พร้อมกับความรู้สึกแย่ แบบคนหมดแรงเครียดทั้งเรื่องการซื้อ หมิงถิงกรุ๊ป และเรื่องคนรัก   เสี่ยวหนานเตรียมอาหาร ไวน์ใต้แสงเทียนรอ แชทบอกลู่จิ้น แต่ลู่จิ้นเครียด เศร้าตอบปฏิเสธ มีเรื่องต้องจัดการ คืนนี้ไปไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่เขาปฏิเสธคนรัก ลู่จิ้นตัดสินใจมาเช็คบิลน้องลู่จิ้นเรื่องรูปที่เขาถ่ายกับเสี่ยวหนาน ลู่เจิงบอกว่าชอบกู่เสี่ยวหนาน ผมเหมาะสมกว่า ยั่วจนลู่จิ้นทนไม่ไหวต่อยไป แต่เสี่ยวหนานโผล่มาทำให้เข้าใจผิดกันไปอีกเสี่ยวหนานถึงขั้นต่อว่าลู่จิ้น ไม่เชื่อใจ ไม่ยอมกลับไปกับลู่จิ้น ไม่มีอะไรอธิบาย เข้าทางลู่เจิ้นที่อยากให้พี่เจ็บปวด เขายิ่งทำตัวน่าสงสาร เธอพาเขาไปโรงพยาบาล เสี่ยวหนานไปปรับทุกข์กับน้า น้าถึงบอกความจริงว่าเขาโทรไปบอกลู่จิ้นว่า เธออยู่กับลู่เจิง แต่เธอกลับปิดบังเขาเพราะไม่อยากให้เขาห่วงทำให้เข้าใจผิดกันไปใหญ่เสี่ยวหนานสำนึกผิด  ในที่สุดลู่จิ้นก็เดินกลับเข้ามาหาอย่างสุขุมสำนึกผิด ขอโทษเธอที่ต่อยน้อง ลู่เจิ้น ผิดเองไม่ควรวู่วามไม่ควรต่อยคนอื่น ขอโทษนะ วันนี้ฉันมาเพื่อจะบอกเธอฉันไม่เคยคิดที่จะไม่เชื่อมั่นในตัวเธอแม้แต่น้อย ไม่มีเลย ฉันแค่หึงเธอ พอเห็นเธออยู่กับผู้ลู่จิ้นคนอื่นฉันก็ไม่ชอบใจ เพราะฉันรักเธอ ฉันรักเธอมากจริงๆ  เสี่ยวหนานก้อสำนึกผิดสัญญาจะรักษาระยะห่างกับลู่เจิง พอละนะเราจะไม่ทะเลาะกัน คุยกับลูกน้อง เขาอิจฉาที่มีเวลา บนโลกใบนี้มีผู้ชายอยู่ 2 ประเภท ประเภทแรกใช้การงานปกป้องความรัก ประเภทที่สอง ใช้เวลาอยู่เคียงข้างความรัก ไม่ใช่ผู้ชายที่ประสบ ความสำเร็จในงาน ถึงจะคู่ควรกับความรัก ลู่เจิ้นตามตื้อแชทหาเธอตลอด ลู่เจิ้นวางแผนให้เสี่ยวหนานวนเห็นใจความทุกข์ใจ ชวนดื่มจนเมา อุ้มเธอไปส่งที่หน้าบ้านพี่ลู่จิ้นในสภาพที่เธอเมาไม่รู้ตัว แล้วบอกว่าผมหลีกทางให้พี่ ลู่จิ้นอดทน กล้ำกลืนอุ้มเธออย่างถนุถนอม และเสียใจมากได้แต่นั่งมองหน้าคู่หมั้นที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่ในอ้อมกอดคิดถึงเหตุการณ์ที่เธอรับปาก น้ำตานองหน้า ร้องไห้จนต้องกัดตัวเองไม่ไห้มีเสียง จนแม่เห็นแล้วอดสงสารลูกลู่จิ้น   แต่ลู่จิ้นยอมเสียนิสัย ปลดรหัสโทรศัพท์อ่านแชทของเสี่ยวหนาน กับลู่เจินจึงรู้ว่าเธอเป็นหมากที่น้องปั่นหัวเขา เช้ามาเธอไม่รู้ตัวว่ามานอนที่นี่ได้อย่างไร แม่ลู่จิ้นจัดการตำหนิกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ให้เสี่ยวหนานไปไปพูดกับลู่จิ้นให้ชัดเจนว่าจะเลือกใคร "นี่คือเช็คเงินสด ไปซะ" เสี่ยวหนานพยายามโทรติดต่อลู่จิ้นแต่ลู่จิ้นไม่ยอมรับโทรศัพท์ เสี่ยวหนานถึงรีบปรึกษากับลู่เจิ้น เพื่อปรับความเข้าใจกับลู่จิ้น เขาไปส่งเสี่ยวหนานที่บริษัท พอเขาเห็นพี่ลู่จิ้นเดินมาและยุ่งงาน เขาแกล้งให้เธอสะดุดและกอดเธอไว้เป็นจังหวะที่ลู่จิ้นและลูกน้องเห็นพอดี หายิ่งขุ่นข้องใจไม่ยอมฟังคำอธิบายและเดินออกจากบริษัทไป แต่เมื่อหันหลังกลับมากลับมองทะลุไปเห็นน้องลู่จิ้นที่กำลังทำท่าสะใจ  ลู่จิ้นมีความเครียดทั้งเรื่องความรักและเรื่องงานซื้อหมิงถิงกรุ๊ป เมิงเชินเจี๋ยจะซื่้อบ้าน แต่งงาน มีครอบครัวขอยืมเงิน 2 ล้าน แต่เขาเขียนเช็คให้ 4 ล้านให้ยืมเอาไปเลย เมื่อกลับมองย้อนถึงความรักของตัวเองมันน่าเศร้า ลู่เจิ้นให้คำปรึกษากับเธอ และไปส่งเธอที่หน้าบ้านลู่จิ้น ลู่จิ้นใจอ่อนแล้วที่เห็นเธอร้องไห้ แต่มองเห็นรถของน้องลู่จิ้น จึงบอกให้เธอกล้บบ้านไปก่อน เราใจเย็นลงก่อนคุยกัน กลับบ้านเถอะ ลู่จิ้นหันหลังเดินกลับเข้าบ้านอย่างไม่เหลียวหลังกลับมา พร้อมประตูรีโมทปิดกั้นคนทั้งสองไว้  ลู่เจิ้นปลอบใจเธอและเสนอให้เธอไปเที่ยวพักผ่อนให้สบายใจแล้วค่อยกลับมาทำงานใหม่ แต่เธอต้องให้อาหารเต่า เขาอาสาดูแลให้ เธอตกลงและเอากุญแจสำรองของห้องให้เขาไป เมื่อลู่จิ้นอารมณ์เย็นแล้วกลับมาที่ห้องพักของเสี่ยวหนาน แต่กลับเจอน้องชายกำลังเก็บของอยู่ในห้องรวม ถามพี่ลู่จิ้นว่าเธอไม่บอกเหรอว่าจะไปพักผ่อน ข้างนอก สัก 2 วัน เขาถือโอกาสเก็บของ และทิ้งรูปถ่ายของกู่เสี่ยวหนานกลับลู่จิ้นทิ้งต่อหน้าต่อตา แต่ลู่จิ้นระงับความโกรธเดินออกจากห้องพักไป  ลู่จิ้นกลับมาทำงานเดินหน้าเช็คบิลหมิงถิงกรุ๊ปต่อ จนถึงวันหนึ่งที่เจิงหง กรุ๊ป ได้เข้าถือหุ้นใหญ่ของหมิงถิงกรุ๊ฟ ลู่เจินเจอหน้าพี่ลู่จิ้นก็ยังคงตอกย้ำเรื่องความสัมพันธ์ที่อาจเกิดขึ้นในวันที่เธอเมา แต่ลู่จิ้นนิ่งเงียบ มีเพียงแววตาเท่านั้นที่มีทั้งความแข็งกร้าวในการทำงาน และแอบซ่อนไว้ในเรื่องของเสี่ยวหนาน ในที่ประชุมเปลี่ยนบอร์ดบริหาร แต่น้องชายบอกว่าบริษัทมีปัญหาด้านการเงินที่เขาได้วางแผนยักยอก ถ่ายเทไปก่อนหน้านี้ ลู่จิ้นเชิญกรรมการทุกคนออกห้องเหลือเพียงลู่เจิง ในสนามธุรกิจไม่มีที่สำหรับ ผมก็เลยอยากลองว่า ประโยคนี้ พี่จะทำได้หรือเปล่า "ฉันทำไม่ได้ ฉันเอาความรู้สึก ไปใส่ในงาน อาจเป็นเพราะฉันแก่แล้ว" เขาคิดว่าชนะพี่ลู่จิ้น ในสนามธุรกิจแกจะทำอะไร ฉันก็ไม่ถือสา แต่แกทำผิดไปเรื่องหนึ่ง "แกไม่ควรหรอกใช้กู้เซิ่งหนาน เพราะเธอเป็นผู้เสี่ยวหนานที่ฉันรักที่สุด งั้นแกถึงหลอกใช้เธอ แกจึงต้องจ่ายค่าตอบแทน ในเรื่องนี้ " ลู่จิ้นเล่าแผนการชั่วร้ายทางธุรกิจ และที่ทำกับกู้เซิงหนาน และผลที่ลู่เจิงทำ ลู่จิ้นชนะขาดลอย เอาขนมดอมให้น้องก่อนเดินจากไป เมื่อเช็คบิลลู่เจิ้นเรียบร้อย ลู่จิ้นไปหาเสี่ยวหนานที่กำลังโมโหอยู่ ด้วยความสุขุม เธอต่อว่าเขาและลู่เจิง ที่เล่นต่อความรู้สึกของเธอ แม้นจะโดนขว้างปาข้าวของแต่ก้อพูดด้วยเหตุผล และความใจเย็น จนพายุใจนางสงบ ลู่จิ้นโอบกอดเสี่ยวหนานไว้อย่างอ่อนโยน ขอโทษ ออดอ้อนหิวแล้ว แต่เสี่ยวหนานยังงอนอยุู่จึงส่งความหวานกันซะเลย น้องลู่จิ้นได้แต่เสียใจที่ทำผิดพลาดไป เมื่อตื่นเช้ามา ลู่จิ้นนอนทับผมเธอ เธอบ่นเจ็บ เขาเลยม้วนผมให้เธอเหมือนครั้งแรกที่เคยเห็นเธอทำ แล้วรีบไปเอาช้อนมาเสียบให้  เมื่อเสี่ยวหนานเอาออกมาดูจึงเห็นว่าเป็นช้อนร้านของปู่ ลู่จิ้นบอกว่าลู่จิ้นประทับใจผู้หญฺิงคนหนึ่งที่ม้วนผมแบบนี้ในห้องครัว และช้อนนี้เขาเก็บติดตัวไว้ตลอด เข้าใจกัน รักกัน ลู่จิ้นกลับไปหาน้องชายลู่เจิ้น เมื่อจัดการหมิงถิง กรุีฟได้เรียนร้อยแล้ว ก็ยก หมิงถิงกรุ๊ฟคืนให้น้อง ในฐานะพี่ ลู่จิ้นและเป็นมิตรทางธุรกิจ แม่เรียกเสี่ยวหนานมาพบแล้วพรุ่งนี้จะกลับสวิตเซอร์แลนด์แล้ว ฉันอยากให้ลู่จิ้นไปกับฉันด้วย จากนั้นไม่คิดจะกลับมาที่ซูไห๋แล้ว เธอคิดว่าการให้ลูกที่เลือกระหว่างฉันกับเธอ เขาจะเลือกใคร ถ้าเขาเลือกคุณ ก็เท่ากับเขาไม่ต้องการ แม่แท้ๆที่ให้กำเนิดและเลี้ยงเขามา เขาจะอยู่กับความรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต ถ้าเลือกฉัน เขาก็จะตำหนิฉันที่ทำร้ายความรักของเขา เขาจะอยู่กับความเสียดายไปตลอดชีวิต ถ้าลู่จิ้นต้องเลือกฉันขอถอนตัวค่ะ ฉันถอนตัวไม่ใช่เพราะยอมรับในการตัดสินใจของคุณน้า และก็ไม่ใช่เพราะความกลัว ฉันถามตัว เพราะฉันรักลู่จิ้นมากๆ ไม่อยากเสีย แม่ที่รักเขามากขนาดนี้ไปเพราะฉัน บนโลกใบนี้ไม่มีลูกคนไหน ที่สูญเสียการสนับสนุนและคำอวยพรของแม่แล้วจะมีความสุขจริงๆได้ ฉันหวังแต่ว่าเขาจะมีความสุข ก็พอแล้วค่ะ ฉันทำได้ค่ะ แม่น้ำตาจะไหลพรั่งพรูออกมาแต่เธอก็โค้งคำนับลา ขอให้คุณน้ามีความสุขนะคะ ลู่จิ้นทำงานเสร็จรีบโทรหาหญฺิงไม่รับสายอีกเลย ลู่จิ้นบอกแม่ทำให้เขาซวยอีกแล้ว แม่ฝากบอกว่าไม่ต้องหลีกทางแล้ว ให้มาทานข้าวที่บ้านด้วยกัน ลู่จิ้นมาเจอหญฺิงที่ห้องกำลังลากกระเป๋าจะออกจากห้อง เขาชักไม่แน่ใจว่าเธอรักเขาจริงไหมถีงได้ยอมยกเขาให้คนอื่นง่ายๆ แต่เธอบอกว่ารักเขามาก แม่มีความสุขมากไม่ต้องให้เธอหลีกทางให้ ฉันแค่ไม่อยากให้คุณลำบากใจ เพราะฉันรู้ว่าแม่คุณเป็นคนที่สำคัญมากๆสำหรับ แต่เธอก็สำคัญกันมากเหมือนกัน แม่ให้ฉันมาบอกเธอว่า แม่ชื่นชมมาก บอกว่าลูกชาย วันนี้ พาหล่อนไปกินข้าวมื้อสบายๆที่บ้านหน่อย แม่ยอมรับแล้ว ลากกระเป๋าเข้าบ้านขายไปเลย ส่งมือมาจับมือกันมาด้วยความมั่นใจ พร้อมลากกระเป่า แม่ทำกับข้าวให้ว่าที่สะใภ้ทานเอง ทั้งสองมีความสุข ส่งหัวใจให้กันแล้ว ลู่จิ้นรับมุกเก็บหัวใจใส่กระเป๋าแบบเขินๆๆ   เธอเปิดร้านขายดอกไม้จ้า ลู่จิ้นขอแต่งงานทำเค้กรูปรถเฟอรารี่ แล้วแหวนวางไว้บนรถ แต่งงานกับฉันนะ เป่าแป้งบนรถ…...  
|
Link |
|||||||||||
krurung141....แบ่งปันความสุข
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [