::22::ความฝันของป้าต้อย
::22:: 04 FEB 2019 ความฝันของป้าต้อย
::Illustration By Aeppol::
ที่จริงมันก็เป็นร้านข้าวต้มข้างทางธรรมดา ที่อยู่ติดถนนริมทะเลนั่งมองออกไปเห็นผืนน้ำเวิ้งว้าง และกลิ่นหอมของสายลมเดินทางในบางวันอาหารก็รสชาติธรรมดาๆ จนถึงขั้นที่เรียกได้ว่าไม่อร่อยเอาเสียเลยไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมลูกค้าที่ร้านนี้ถึงน้อยกว่าร้านอื่นๆแต่ทำไมฉันถึงเลือกมานั่งที่นี่บ่อยๆ คงเป็นเพราะเธอคนนี้
ป้าต้อย อายุมากแล้วแต่ยังทำงานหนักอยู่ ป้าต้อยไม่ใช่เจ้าของร้าน แกเป็นแค่เด็กเสริฟ และทำงานอีกสารพัดในร้านด้วยความคล่องแคล่ว และแกมักคิดไปเองเสมอว่าฉันเป็นเจ้าของร้านเกมส์
ทุกครั้งที่ฉันมาที่ร้านแกมักจะมานั่งเป็นเพื่อนชวนคุยไปเรื่อยเปื่อย นั่งคุยบ้าง ลุกขึ้นเดินไปมาดูแลลูกค้าโต๊ะอื่นๆบ้างหากวันไหนไม่มีลูกค้าแกก็มักจะนั่งหลับจะเรียกว่ามานั่งหลับเป็นเพื่อนฉันซะมากกว่า
ครั้งหนึ่งเราคุยกันเรื่องความฝัน..."ข้อดีของการมีความฝัน คือมันช่วยสร้างแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต"ฉันเคยบอกป้าต้อยอย่างนี้
ป้าต้อยเองก็มีความฝัน ในแบบที่คนธรรมดาสามัญจะฝันถึงได้"อยากถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง จะได้ไม่ต้องมาทำงานที่มันไร้ค่าแบบนี้"นั่นคือความฝันของป้าต้อย
คืนนั้นไม่มีลูกค้า และเช่นเดิมป้าต้อยก็ค่อยๆปิดเปลือกตาลง เหลือเพียงฉันกับเรื่องราวของความใฝ่ฝันที่ยังคงติดค้างวนเวียนอยู๋ในหัว
ทะเลคืนนั้นมีดาวบางดวงทอแสงวับวาว และเรือประมงบางลำที่กล้าฝ่าคลื่นลมแรงออกไปในคืนเดือนมืด แสงดาวแลดูห่างไกล แต่แสงไฟของเรือลำนั้นโชนแสงเรืองรองมากกว่า
ความฝันน่ะหรอ...ก็คงเหมือนแสงของดาวดวงนั้น มันอยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแล้วนะ บางวันดับลับลาบางวันทอแสงวับวาวออกมาให้เห็น
ป้าต้อยเคยบอกว่า "ไม่ต้องไปหามันมันหรอกแรงบันดาลใจน่ะ ใช้แรงกายนี่แหระ ทำงานให้มันหนักๆเข้าไว้ จะได้นอนหลับสบาย"
ส่วนฉันมีความฝันเล็กๆเก็บไว้ในหัวใจ บางวันเหมือนมันจะมอดดับ บางวันเหมือนมันลุกโชน และอาจเรียกได้ว่าฉันใช้มันเป็นพลังขับเคลื่อนชีวิตไปข้างหน้า...อย่างช้าๆ ในขณะที่ป้าต้อยมีแรงกายเหลือเฟือเพื่อทำงานหนัก และมีความฝันที่แสนจะธรรมดาเรียบง่าย
เราต่างก็ใช้ชีวิตพุ่งตรงไปข้างหน้าในแต่ละวันเหมือนๆกัน มีดวงดาวของความฝันกันคนละดวง เพื่อใช้มันหล่อเลี้ยงหัวใจให้ชุ่มฉ่ำ
"ถ้าป้าต้อยถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง จะลืมหนูมั้ย" ..
"ลืมได้งัย... ลูกค้าที่ชอบมาชวนคุยเรื่องอะไรที่ไร้สาระแบบนี้ไม่ค่อยมีเท่าไหร่นักหรอก"
ป้าต้อยสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาตอบคำถามของฉันก่อนเดินหายลับไปหลังร้าน
|
|
Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2562 |
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2562 13:10:07 น. |
|
28 comments
|
Counter : 1663 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณเรียวรุ้ง, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณhaiku, คุณเริงฤดีนะ, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณSai Eeuu, คุณ**mp5**, คุณหอมกร, คุณคนผ่านทางมาเจอ |
โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:12:51:13 น. |
|
|
|
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:14:53:19 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:17:52:26 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:20:57:16 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:22:48:25 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:23:19:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:12:16:16 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:6:41:34 น. |
|
|
|
โดย: Sai Eeuu วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:21:21:39 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:21:27:43 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:9:35:30 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:13:49:02 น. |
|
|
|
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:15:18:51 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:15:59:35 น. |
|
|
|
โดย: ชมพร วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:16:47:27 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:20:19:54 น. |
|
|
|
โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:21:46:09 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:21:35:20 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:11:13:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
คนแบบป้าต้อยไม่ได้ต้องใช้สมองอะไรมาก
ทำทุกวันที่เค้าพอจะทำให้ดีอย่างมีน้ำใจได้
พี่โหวตงานเขียนนะคะ เพราะจริงๆแล้ว
คุณผีเสื้อเขียนถึงป้าต้อยมากกว่าตัวเองหรือ
ว่าจะเล่นไดอารี่ควบไปด้วยก็บอกกันนะคะ
ขอบคุณที่รีบวิ่งไปหานุ้ง เค้าจะอยู่หน้าบ้าน
วันนี้วันสุดท้ายแล้วค่ะ พรุ่งนี้จะเป็นตะพาบ
รักษาสุขภาพด้วยเด้อ ระวังฝุ่นนะคะ