"เพื่อนก็เหมือนขนม 
แม้จะไม่ทำให้เราอิ่มได้เหมือนข้าว
แต่มันก็ทำให้เรามีความสุข"

 

ฉันเคยสงสัย...
ความเป็นเพื่อนเริ่มจากตรงไหน
อาจเป็นใครสักคนที่เดินสวนกันไปมา
หรืออาจเป็นใครสักคนที่เฝ้ารอเวลาให้มิตรภาพผลิบาน

พลอยเป็นลูกค้าประจำที่ร้าน นิสัยเราคล้ายกัน
จะต่างกันก็ตรงที่พลอยเป็นผู้หญิงที่สวยและดูไฮโซมาก
พลอยทำงานภายใต้การกดดันของนายใหญ่ 
นั่นเป็นสาเหตุที่พลอยมักจะมานั่งปรับทุกข์ที่ร้านกับฉันบ่อยๆ
ในบางวันพลอยจะเอาขนมมาฝาก 
เธอมีอาชีพเสริมคือการขายขนมออนไลน์

"สมัยนี้ใครๆก็ขายของออนไลน์แต่น่าเสียดายที่ไม่มีเพื่อนดีๆขายอยู่ในนั้น"
นั่นคืออีกหนึ่งคำคมเท่ๆของพลอย

พลอยมักจะมีคำคมเท่ๆบางทีก็มีมุกตลกแบบเสี่ยวๆมาล้อเล่นกับฉันอยู่เสมอ
เพราะเธอรู้ว่าฉันชอบอ่านหนังสือ แต่เธอไม่ 
พลอยบอกว่าเธอชอบใช้ชีวิต
การอ่านหนังสือ ก็คือการเฝ้ามองชีวิตของคนอื่น
แต่เธออยากเฝ้ามองชีวิตของตัวเธอเองมากกว่า

หลายครั้งพลอยก็ไม่รู้ตัวหรอก
บางครั้งพลอยก็ทำตัวเหมือนกับจะเหวี่ยงโลกทั้งใบออกไปให้ไกลตัว
และหลบอยู่ในมุมที่เป็นส่วนตัวมากๆ
แต่พอเธอหายดีแล้ว
เธอก็มักจะถือขนมสูตรใหม่ๆเข้ามาที่ร้านเสมอ

วันหนึ่งเราไปกินข้าวด้วยกัน พลอยเอ่ยขึ้นมาลอยๆว่า...
"เพื่อนก็เหมือนขนม แม้จะไม่ทำให้เราอิ่มได้เหมือนข้าว แต่มันก็ทำให้เรามีความสุข"
ประโยคนั้นเองที่ทำให้ฉันเข้าใจพลอยได้ทะลุปรุโปร่ง
ฉันมองเห็นอะไรบางอย่างในคำพูดของพลอย

"ความเหงาและการโหยหาในมิตรภาพ"

นั่นคงเป็นสิ่งที่เราต่างก็โหยหามันอยู่เหมือนกัน
ฉันกับพลอย...เรามีนิสัยคล้ายๆกัน