จากคำแนะนำของผู้รู้หลายท่าน ที่เห็นพ้องตัองกันว่า "การปล่อยวางจากสิ่งที่ยึดติดและเชื่อมานานแสนนาน เป็นเรื่องที่ไม่อาจจะทำได้ง่ายๆ การยอมรับว่าสิ่งที่เราเลือกใช้ในการแก้ไขปัญหาชีวิตบางอย่างมันช่างไร้ประสิทธิภาพ (สิ้นดี) เป็นเรื่องยากเกินกว่าทำใจ"
เป็นเรื่องธรรมดาที่คนเรา มักเลือกทางออกผิดๆ เสมอ...แต่ก็ยังรอดมาได้ทุกครั้ง (ตัวเป็นๆ ของพยานสำคัญ ลองมองกระจกสิคะ..ก็ตัวเรานี่เเหละชัดเจนที่สุด)
ตราบที่มีลมหายใจ...ถึงจะเลือกทางออกผิด
แต่ชีวิตก็ยังคงดำเนินต่อ...
ฉันเชื่อว่าทุกคนรู้เรื่องนี้ดี
ตัวชี้วัด คือ แค่คิด หรือทำให้เป็นจริง
การได้เห็นอิฐและต้นวัชพืชที่ไม่รู้จักชื่อต้นนั้น มันช่วยทำให้ฉันตัดสินใจทำบางสิ่งบางอย่างได้ง่ายมากขึ้น "อาจเป็นเพราะ...ฉันเริ่มมองเห็นซากของตัวเองชัดเจน (จนขนหัวลุก) ฉันคิดว่ามันคงน่าเสียดายและไร้ค่าเกินไป ถ้าหากซากชีวิตของฉันไม่มีแม้กระทั่ง...วัชพืชงอกขึ้นเลยสักต้น"
"
เรื่องเล่าจากพืชต้นเล็กๆ ที่เกิดจาก
ซากอิฐเก่าๆ ไร้ค่า...
กำลังบอกใบ้แบบไร้เสียง...ผ่านกาลเวลา
ไม่มีอะไรที่หนักเกินไปที่จะสร้าง...
(เพื่อใครสักคน)
หรือยากเกินไปที่จะวางมันลง...
(เพื่อตัวเราเอง)
"
พวกเราคือซาก...จางๆ ซากหนึ่ง
ที่พร้อมจะสูญสลายและเลือนลาง
ตามเงื่อนไขของเวลา...
ดังนั้นจงมีหัวใจแห่งความกล้า
ทุกปัญหาของชีวิต....มีทางออกเสมอ
"
ข้อความส่งท้าย : แด่ซากจางๆ ของฉันและเเด่อิฐก้อนหนึ่งกับพืชเล็กๆ ต้นนั้น ...ด้วยรักและคิดถึงตลอดไป
By sakormaree
Blog นี้ เกิดจากเศษกระดาษ 3 แผ่น ที่กลายเป็นงานเขียนที่สั้นๆ (กึ่งกุด) แก้แล้วแก้อีกเพราะรู้สึกว่าอ่านแล้วทำไมมันจบไม่ลงสักที...ทำไมนะ? ตอนนี้ก็ยังงงอยู่ (T_T) 555
ปล..ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน "ซาก...จางๆ" นะคะ ฝันดีค่ะ :)