|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
บันทึกการจากลาวันที่ 3
เราไม่มีทางรู้เลยว่า บทเรียนจากความรักแต่ละครั้งมันจะช่วยอะไรในชีวิต บ่อยๆครั้งเราก็มักจะโทษโลกใบนี้ว่ามันเส็งเคร็ง
ความรักไม่ได้ทำร้ายเรา มันสวยงามเสมอ ที่เรายังเจ็บอยู่เพราะเรายังคงคิดถึง... คิดถึงคนที่ไม่มีหัวใจ เราก็จะเจ็บอยู่อย่างนั้น เราคาดหวังกับสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเรามากไป ไม่มีอะไรที่แน่นอนบนโลกใบนี้ เรามักบอกตัวเองเสมอ ว่าความรักนั้นมีวันหมดอายุ เพราะฉะนั้นเราทำท่าเหมือนเตรียมใจมานาน แต่เราทำใจไม่ได้อยู่ดี นั่นเพราะรักที่เราให้เขานั้นยังไม่หมดอายุ
ที่ว่าความรักอย่าวู่วาม ใช่แล้ว ความอดทนและวางเฉยต้องมีมากกว่านี้ แม้ความรักจะเหมือนมีมือที่สาม เราก็ต้องเฉยๆให้ได้ แต่เราทำไม่ได้...เราเดินออกมาทันที เพราะเรามองไม่ออกว่าเรามีที่ยืนไหม เหมือนเราเป็นคนนอกโลก
ถึงวันนี้จะแค่วันที่ 3 แต่เราก็จะพยายามไปให้ถึง 21 วัน เพราะเราเชื่อทฤษฎี 21 วันจะช่วยบรรเทาบาดแผลเราได้ มันจะเข้มแข็งขึ้นพอที่จะสามารถรับรู้อย่างมีสติ
แล้วเราจะเข้า step 60 วันต่อไป เราหวังว่าอย่างนั้น หวังว่าหัวใจจะแข็งแรงพอที่จะไม่กลับไปอีกแม้จะอยากกลับไปมากแค่ไหนก็ตาม เพราะ รักยังคงอยู่ ร้องไห้จนกว่าจะไม่รู้สึกอะไร การยอมรับความรู้สึกตัวเองคงไม่ผิดมากนัก
หากเวลาผ่านไปแล้วเก็บย้อนกลับมาอ่านคงจะตลกน่าดู ว่านี่เราอะไรเนี่ยเป็นอะไรขนาดนี้เลยเรอะ 555
เจ็บให้สุดแล้วหยุดที่ตัวเอง...
Create Date : 06 กันยายน 2562 |
Last Update : 6 กันยายน 2562 8:51:47 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1316 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|