พอซีรีส์ออนแอร์แล้ว​ เราก็ได้โอกาสขุดขึ้นมาอ่านอีกรอบ ยังเป็นแนวเทพเซียนภาษาสวยเบอร์หนึ่งในใจ ใช้คำศัพท์​ไม่ปวดหัว และยังรักมากเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือยิ่งเอามาอ่านซ้ำ เรายิ่งได้เก็บตกในรายละเอียดมากขึ้น โดยเฉพาะการวงปมหลักของเรื่องประหนึ่งเล่นซ่อนหาให้เราเดาทางแบบนึกไม่ออกว่าจะปิดจบอย่างไร ชายอยากให้เขาเขียนภาคต่อจัง ตัวละครบรรพเทพนอกจากพระนางที่เขาวางไว้ น่าติดตามมาก
.
.
_________________________________
ด้านล่างคือรีวิวที่ชายเคยเขียนไว้ สำหรับคนไม่เคยอ่าน
.
📙รีวิวเชิงวิเคราะห์ ตำนานรักสองสวรรค์ - ชิงหลิง 4 เล่มจบ
👉แนวหนังสือ : ความรักซ่อนเงื่อน เทพเซียนบรรพกาล ดราม่าไม่มาก จบสุขนิยม
👉คำแนะนำ : ถ้าไม่เอาเรื่องย่อให้เลื่อนลงไปที่รีวิว
.
________________________
[คุณชายสายย่อเรื่อง]
.
.....จุดเริ่มทุกอย่างเกิดขึ้นจาก 'มหันตภัยหุนตุ้น' เหตุการณ์ที่ทำให้เกือบสิ้นสามภพเมื่อหกหมื่นปีก่อน บรรพกาลซางกู่สังเวยร่างของตนดับสูญไปกับห้วงเวลาเพื่อคงไว้ซึ่้ง สวรรค์ ภพมาร และโลกมนุษย์ ครานั้น..มีชายชุดขาวร่ำไห้บนลานพิธี สดับวาจารั้งบรรพกาลซางกู่ด้วยน้ำตาและความรู้สึกทั้งหมดที่มี แต่มิอาจหักห้ามให้บรรพกาลซางกู่เห็นแก่ความรู้สึกส่วนตน เพิกเฉยต่อภาระอันยิ่งใหญ่นั่นได้
.
หลายหมื่นปีให้หลัง มหันตภัยร้ายหุนตุ้นมลายสิ้น
(ซ่างกู่ ไป๋เจวี๋ย เทียนฉี่ จื้อหยาง) สี่เทพบรรพกาลดับสลาย เหลือแต่เพียงตำนานกล่าวขาน เข้าสู่ยุคมหาเทพสามองค์ (กู่จวิน เทียนโฮ่ว เทียนตี้)
.
นางเอกของเรื่อง "โฮ่วฉือ" เป็นบุตรธิดาของมหาเทพกู่จวินกับมหาเทพเทียนโฮ่ว ทว่ากลับมีกลิ่นอายเทพเซียนแผ่ซ่านออกมาเพียงน้อยนิด แต่มีดวงชะตา 'มหาเทพ' คงอำนาจทัดเทียม กู่จวิน เทียนตี้ เทียนโฮ่ว ซ้ำร้ายนางยังเกิดอยู่ท่ามกลางรอยร้าวระหว่างบิดามารดา ชนวนเหตุชิงภรรยาผู้อื่นเป็นของตน
(#เทียนตี้แต่งกับเทียนโฮ่ว #พรากเทียนโฮ่วมาจากกู่จวิน)
.
หลายพันปีต่อมา...โฮ่วฉือออกจากไข่ได้สำเร็จ แต่กลายเป็นมหาเทพที่ทุกผู้ลืมเลือน สืบเนื่องจากนางไม่เคยปรากฎต่อหน้าสวรรค์ชั้นฟ้าเกือบหมื่นปี ครั้นได้ออกนอกเขตสถานพำนัก เรื่องราววุ่นวายทุกอย่างพลันบังเกิดขึ้น เสมือนด่านเซียนชั้นฟ้าให้นางฝ่าฟัน
- ประสบพบกับมารดาเดิมพร้อมพี่น้องต่างสายเลือด มีเพียงศักดิ์มหาเทพที่ช่วยให้นางยืนหยัดไม่ต้องก้มหัวให้ผู้ใด
- ตัวนางนั้นเป็นลูกที่มารดาทอดทิ้ง หรือ..เป็นใครกันแน่?
- ภายใต้ความรักฉบับ.....เดาทางไม่ออกว่าจะจบยังไง?
- ภายใต้ความหลัง 6 หมื่นปีที่ผ่าน เกิดสิ่งใดขึ้นก่อนจะเข้าสู่ยุค 3 มหาเทพ
- ภายใต้เทพบรรพกาลฟื้นคืนกลับ #พร้อมกับความรักที่ซับซ้อนซ่อนปม จนเราคาดเดาไม่ถึง
- และมหันตภัยหุนตุ้น ที่บรรพสวรรค์ซางกู่พลีชีพปกป้องสามภพเอาไว้ กับสามบรรพเทพที่หายสาบสูญ มีสิ่งใดซ่อนเร้นอยู่เบี้องหลัง
.
.
________________________
[คุณชายรีวิวสายวิเคราะห์ ]
.
เรื่องนี้เนื้อหาหลักยืนพื้นอยู่ในแนวเทพเซียน-ความรักฉบับซับซ้อนระหว่างเทพด้วยกัน แล้วสะท้อนในเรื่องรักได้สวยงามชนิดที่ว่า....อ่านจบแล้วมีน้ำตาปราย ๆ เกิดจากความประทับใจ
.
👉เรื่องนี้ขายอะไร? : ทุกอย่างมาตรงตามชื่อเรื่อง 'ตำนานรักสองสวรรค์' อยู่ในยุคปฐมบรรพกาล ฟ้าปางหลัง กับ.. ฟ้าปางใหม่
👉ฟ้าปางหลังคือยุคกำเนิดปฐมเทพ มีองค์เทพสี่ตัวละคร
- ซ่างกู่ (สตรีผู้อยู่เหนือทุกคน)
- ไป๋เจวี๋ย (นิสัยเย็นชามีรักมั่น)
- เทียนฉี่ (รูปโฉมล้ำมากปัญญา)
- จื้อหยาง (มากคุณธรรม)
สี่คนนี้อยู่ในระดับบรรพสวรรค์สูงกว่าเทพขั้นอื่น ซึ่งทั้ง 4 คนนั้นเป็นสหายกัน ทว่าเพราะอุบัติฟ้าตอนต้นเรื่องทำให้เทพทั้งสี่ผกผันมาอยู่ในฟ้าปางใหม่ เหมือนกับอีกภพหนึ่งที่มีแต่กลุ่มเทพทั่วไปอาศัยอยู่ ตรงนี้แหละถือว่าเป็นความน่าสนใจอย่างแรกสำหรับคนอ่าน เราจะไม่รู้เลยว่าบรรพเทพทั้ง 4 คนจากฟ้าปางเก่าสวมบทเป็นใคร และพวกเขาเองก็มีภารกิจส่วนตัวอยู่ร่วมร่วมด้วย อาทิ มหันตภัยหุนตุ้นหรือจุดสิ้นโลก ตลอดจนทั้งการปลุกให้คนผู้หนึ่งฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง แล้วคน ๆ นั้นเป็นใคร
.
👉หัวใจหลักของนิยายชุดนี้คือความรักสิบหมื่นภพของพระเอก ซึ่งเจ้าตัวอยู่ในตำแหน่งสี่บรรพเทพแห่งฟ้าปางหลัง ดูสูงส่งแต่ก็ยังต่ำกว่าคนที่เขารัก เขาจึงรับบทเป็นฝ่ายแอบรัก และโจทย์รักก็สมกับเป็นความรักของเทพแห่งปางบรรพ์ ไม่มีคำว่าง่าย
.
เริ่มจากนักเขียนบันดาลให้นางเอกมาเกิดใหม่ในช่วงหกหมื่นปีให้หลัง นางไม่มีความทรงจำของเทพองค์เดิม ไม่รู้ว่าตนเป็นใคร ถูกดูหมิ่นดูแคลนเรื่องความสามารถ พูดได้ว่าชีวิตมีแต่ปัญหา ทั้งยังหลอกให้คนอ่านดราม่าไปกับบทครอบครัว แม่หนีไปแต่งงานกับเทียนตี้(ผู้บัญชาสวรรค์)​ แล้วค่อย ๆ ใส่ให้นางเอกสูญเสียทีละหนึ่งสิ่ง จากนั้นก็พรากทุกอย่างในชีวิตของนางไปจนเหลือตัวคนเดียว จุดชนวนให้นางเกิดความแค้น เพื่อปลุกให้นางตื่นขึ้นแล้วคืนสู่ตำแหน่งที่แท้จริง(คีย์ใหญ่ของเรื่อง) และคนที่ลงมือคือพระเอก มันเด็ดตรงนี้!!!
.
ความสนุกจึงบังเกิดตั้งแต่เราได้วิเคราะห์ตามบทเขียนของตัวพระเอก เหตุใดต้องดูร้ายทำให้นางเอกเกลียดและแค้นเคือง เขามีคำตอบวางไว้ให้เราตามหา ในเรื่องพระเอกจะพูดน้อยมาก น้อยจนเราเกลียดตัวละครตัวนี้ไปเลย เพราะเหมือนกับคอยสร้างความเข้าใจผิดแล้วให้เราเดาว่าเขาเลวจริงหรือหลอกกัน แล้วชายบอกได้เลยว่าพอถึงบทเฉลย จากเกลียดพระเอกนิด ๆ จะกลายเป็นน้ำตาจุก แล้วเราจะรู้ความจริงทุกอย่างไปพร้อมกับนางเอก ทำไมพระเอกถึงต้องทำเช่นนั้น
.
👉จุดประทับใจในมุมของชาย ชายชอบตอนที่นักเขียนเล่าให้เราเห็นอีกมุมหนึ่งของพระเอกใจร้ายในช่วงยุคก่อนสิ้นฟ้าปางเก่า แม้เขาจะเป็นเทพแต่เขาก็เคยตกอยู่ในฐานะพระแอบ คอยนั่งอยู่ในธารป่าท้อ ครองเป็นเจ้าถิ่น ไม่ว่าใครก็ห้ามเข้า เพราะมันเป็นมุมที่มองเห็นตำหนักหลังหนึ่งได้ชัดที่สุด แล้วเขาทำอยู่แบบนี้จนเวลาล่วงผ่านไปหนึ่งแสนกว่าปี ทุกคนต่างคิดว่าเขามีใจให้กับเพื่อนของนางเอก #เพราะมุมตรงที่นั่งหันหน้าไปทางตำหนักเพื่อนของนางเอก
.
ความรักยังไม่ทันสมหวัง อีกทั้งยังไม่เคยได้บอกออกไปก็มามีเหตุให้คลาดกันเกือบชั่วชีวิต ดังนั้นพอมีโอกาสอีกครั้ง ท่านเทพหนุ่มของเราเลยทุ่มสุดตัวเพื่อคนที่เขารัก ซึ่งเจ้าบทความรักตรงนี้ มันดีมากจริง ๆ โดยเฉพาะคำพูดที่ว่า "เขาจะรักนางแบบนี้ ต่อให้ผ่านไปหนึ่งแสนปีก็ช่างปะไร นางใช้ชีวิตของนางไป ส่วนข้าก็รอของข้าไป"
.
อีกอย่างเลย ส่วนใหญ่ไฮไลต์ของธีมนิยายแนวเทพเซียนจะอยู่กับแท่นประหารเซียน หรือการฝ่าด่านเซียน แต่เรื่องนี้มีมากกว่านั้นสิบเท่า หรืออย่างตัวร้าย ยิ่งไม่ใช่ระดับนางสนม แต่เป็นมหาเทพด้วยกัน มันสุด!!
.
.
________________________
[ทิ้งท้ายสไตล์คุณชาย]
.
ผู้เขียน "ซิงหลิง" เหมือนกับตั้งใจทำเรื่องนี้มาเพื่อล้างใจคนอ่านที่ไม่ชอบแนวเทพเซียน เพราะปัญหาส่วนใหญ่ของหนังสือสายนี้คือศัพท์เฉพาะ เขาเลยใส่สำนวนภาษาให้เน้นอ่านง่าย ซึ่งบนความง่ายของเขา ไม่ใช่ใส่อะไรง่าย ๆ มาขาย แต่มีอรรถรสเยอะมาก สำนวนภาษาสวย การบรรยายดี มาครบแบบลงตัว แล้วจุดเด่นของซิงหลิงคือชอบหลอกคนอ่าน บางครั้งไอ้น้ำตาที่เราเสียไปในแต่ละตอน เหมือนเราร้องไห้ฟรี อย่างการวางเส้นเรื่องให้เราเดากันอย่างไม่มีสิ้นสุด ปล่อยปริศนาเข้ามาเรื่อย ๆ มารู้ดำรู้แดงกันจริง ๆ ก็ตอนใกล้จบ ตลอดทั้ง 4 เล่มมันเลยเต็มไปด้วยความรู้สึกหลายแบบประหนึ่งไบโพล่าร์ประทับร่าง ไม้เด็ดคือพระเอก ยกให้เป็นตัวเก็บความลับขนานแท้ ชายเลยอยากให้มองตัวละครตัวนี้ดี ๆ อย่าเพิ่งเกลียดเขา เพราะเดี๋ยวจะกลับลำไม่ทัน
.
แล้วชายก็ชอบความยิ่งใหญ่ของตัวละครโฮ่วฉือ(นางเอก)สมกับคำบรรยายในหนังสือ ซึ่งนักเขียนคนนี้แปลกมาก เขาไม่ได้ใส่ความเยอะในการอธิบายเรื่องเสื้อผ้าหน้าผม แต่เขามีบางอย่างทำให้เราติดตา อย่างต้นเรื่องสวมใส่เสื้อผ้าอะไรเรียบ ๆ ทั้ง ๆ ที่ครองตำแหน่งมหาเทพ แต่...พอพบกับคู่อริ สิ่งที่นางทำคือ..#ฉันใส่แบบนี้ไม่ได้ เพื่อต้องการรักษาชื่อเสียงของมหาเทพผู้เป็นพ่อ #เปลี่ยนจากไร้เดียงสาสู่ความผยอง #ความไม่ยอมศิโรราบให้กับใครหน้าไหน #แฝงรังศีอำมหิตข่มจนไม่มีใครเงยหน้ามองนาง ทำให้คนอ่านตื่นเต้นขนลุก - เข้าถึงบารมีนางเอกเวลาแสดงตัวข่มทุกคน ยิ่งมาตอนกลางเรื่องไปแล้ว...ฐานะเปิดเผย เสื้อลายหงส์เพลิง รองเท้าปักลายมังกร มันขนลุกปนสะใจดีเวลาเห็นนางเอกยืนสยบ
.
👉อีกนัยหนึ่งคือการชูความสัมพันธ์ของตัวละครร่วมบทหลัก ๆ อย่างสี่บรรพเทพ ซ่างกู่ ไป๋เจวี๋ย เทียนฉี่ จื้อหยาง หรือความรักของเฟิ่งหรั่นผู้อยู่ข้างกายนางเอกกับกู่จวินในฐานะพ่อ หรือตอนมี 'เด็ก'​ กับตัวสำคัญเข้ามาเพิ่ม หรือ..ความจำกัดความของคำว่าสหาย การปกป้องคนของตัวเอง ตลอดจนบทความรัก ชายมีแต่ความประทับใจมอบให้
.
ในส่วนของการแปล.. เขาใช้คำสวย เลือกคำโบราณเหมาะกับธีมเรื่อง กระทั่งฉากอธิบายถึงความยิ่งใหญ่ของปวงเทพ ความโดดเด่นของแต่ละตัวครหลักอย่างสี่บรรพเทพ ทุกอย่างมาชัดหมด ยกเว้นการใส่เวลา 15 นาทีผ่านไป 😂 คุณชายจับผิดได้แค่นั้น ตอนอ่านเจอขำอยู่นาน
.
.
เรื่องนี้รีวิวยาก...เขียนยาก บอกได้คำเดียวว่าเป็นหนังสือแนวเทพเซียนบนความรักที่คุ้มกับการอ่านมากที่สุดเรื่องหนึ่ง
________________________
ระบบขั้นเทพ
(1)บรรพกาล - สูงสุด
(2)มหาเทพ - ฟ้าปางใหม่มีได้เพียงสามคน
(3)ซ่างจวิน - ขั้นสูงสุดของเทพทั่วไป
ขนาดตงหัวยังมียศแค่ซ่างจวิน 😂
(ยศสูงสุดของเทพในยุคนั้น)