กรกฏาคม 2567
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
28 กรกฏาคม 2567

:: Remember You must die ::



:: Remember You must die ::























Create Date : 28 กรกฎาคม 2567
Last Update : 28 กรกฎาคม 2567 9:59:30 น. 11 comments
Counter : 453 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณtanjira, คุณmcayenne94, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณหอมกร, คุณปรศุราม, คุณThe Kop Civil, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills


 
ทุกข์กาย ยังพอมีหนทางบรรเทาได้บ้างนะครับ
แต่ทุกข์ใจนี่ มันแก้ไขยากจริงๆเลยเชียวครับ

เมื่อเช้า อาจารย์เต๊ะ ก็ว่า บล็อกเป็นอารายไป
ตีห้า บอกผู้ใช้แยะเกิ้นไป ป้าดดดด เค้ายังไม่ตื่นกันเลยนะจ๊ะ 555

วันนี้ อาจารย์เตีะ อุตส่าห์รีบตื่นมาซ่อม ไมล์จักรยาน
พอเสร็จใช้ได้ ฝนตกมาซะนี่ จะออกไปปั่นลดพุงซะหน่อย
ตอนนี้ก็ยังพรำๆอยู่เลย
เซ็งมาก เดี๋ยวปั๊ดนอนตีพุงซะเลย เย้ย555





โดย: multiple วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:10:53:11 น.  

 
อาจารย์เต๊ะ ไปปั่นจักรยานกลับมาแล้วนะครับ
พอดีเห็นแดดออก รีบถีบไปเลย ไมล์ใช้ได้ หลังเสียมาเป็นปี
ทีแรกว่าจะซื้อใหม่ ลองซ่อมดูก่อน
อ้าว ดันใช้ได้ซะงั้น เซ็งเลย กะจะเอาของใหม่สวยๆซะหน่อย555
ลองขี่วัดความเร็ว ถีบไปสุดชีวิตด้วย จานใหญ่สุด ได้แค่ 20 km@hr
วันนี้ขี่แค่ ห้ากิโลก่อน เอาแยะเดี๋ยวจะเป็นลมนะครับ แฮร่ 555

วันนี้คุรก๋าตอบเม้นท์สบายเลยนะครับ
คนเข้าบล็อกไม่ได้ เลยไปเที่ยวกันหมด
มีแต่ อาจารย์เต๊ะ ที่คอยสแตนบาย ไม่มีใครเม้นท์
อาจารย์เต๊ะ เม้นท์เอง นักเลงพอ นะครับ 555



โดย: multiple วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:12:12:27 น.  

 
สวัสดียามเที่ยงค่ะก๋า

เมื่อเช้าพี่ก็เข้าบล็อกไม่ได้ค่ะ
พี่นึกว่าพี่เป็นอยู่คนเดียวค่ะ สรุปว่าน่าจะเป็นกันหมดนะคะ

สรุปเมื่อวานพี่นอนทั้งวันค่ะ


โดย: tanjira วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:12:32:50 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ ทุกคนคงประสบปัญหาเข้าบล็อกไม่ได้เหมือนกันเนาะ
สมาชิกที่เคยเข้ามาหนีไปเที่ยวเหมือน อ.เต๊ะว่า แน่นอน เลยหาคน
เม้นท์ไม่ได้ อ.เต๊ะ เลยเข้ามาเม้นท์ 2 รอบ ห้าห้า ที่ขึ้นเป็นข้อความว่า มีคนใช้เยอะ พวกเราชาวบล็อกแก๊งมันเหลืออยู่สักกี่คน เนาะ ช่างเป็นเหตุผลที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เลยเนาะ

"Remember You must die "จำไว้ว่าท่านจะต้องตาย" ศัพท์
วันนี้ แปลได้ไม่ยาก จ้ะ ความหมาย ก็เป็นไปตามความเป็นจริง
ของชีวิต เนื้อหาที่ประกอบหัวข้อ อ่านแล้วค่อนข้างหนัก เนาะ
นักโทษทางกาย แก้ง่าย (ขังแต่กาย) แต่ทางใจ นั้นถ้าถูกขังด้วย
ทุกข์หนักกว่าทางกาย นะ คนที่จะแก้ได้ คือ ตัวเราเอง น่ะนะ
โหวดหมวด งานเขียนฯ



โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:13:57:11 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:14:27:44 น.  

 
วันนี้อ่านแล้วมึนมึนคุณก๋า
เมื่อวานเหมือนคุณธัญจะไม่ค่อยสบายนะ



โดย: หอมกร วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:17:06:49 น.  

 
วันนี้เหมือนจะบอกว่า ทุกข์ที่เรามีเป็นกรงขังตัวเราอย่างนั้นรึเปล่าครับ ใช่ครับวันนึงเราก็ต้องตาย อยู่ที่ว่าตายไปแล้ว คนจะพูดถึงเราอย่างไรเท่านั้นเอง


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:21:11:13 น.  

 
พูดถึงแก่เพราะกิน้ข่าวเฒ่าเพราะอยู่นาน คนรุ่นเราๆ น่าจะโดนเด็กมันถอนหงอกแบบนี้เยอะ เราอยากเป็นแบบไหนให้เด็กมันไหว้ หรือให้เด็กมันด่า ก็ขึ้นอยู่กับตัวเรานี่แหละ

แต่เห็นว่าเขาจะขายประเทศแล้ว เพราะเด็กมันไม่เชื่อฟัง เลยจะไม่ส่งวต่อมรดก (แผ่นดิน) ให้ คนยุคเรามันเป็นพวกชังลูกหลาน อยากให้ลูกหลานพินาศจริงๆ น่าเศร้าใจมาก กับกฏหมายเช่าที่ดิน 99 ปี

จีนมันรอ 99 ปี กว่าจะเอาฮ่งอกงคืนมาได้ แต่ไทยนี่จะขายให้เขาง่ายๆ


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:21:47:09 น.  

 
โตเพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน นี่เจ็บจี๊ดโดนใจเลยครับ
ช่วงนี้ฝนตกทุกวันเลยนะครับ แต่ยังดีมีกีฬาโอลิมปิกให้ดูทั้งวันครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:22:21:27 น.  

 
ชีวิตเลือกได้ ในแบบที่เราเป็น
เว้นเสียแต่เกิดบนกองเงินกองเท้า เงินต่อเงิน
ผู้ใหญ่บ้านพูดถึงเงิน 10000บาทดิจิทัล เตรียมตัวทำเรื่องรับเงิน

วันนี้ วันพระไปทำบุญ ฝนพรำๆก่อนออกจากบ้าน กลายเป็นฝนตกพรำๆปรอยๆทั้งวัน
วันนี้ไม่ได้วิ่งครับ





โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 28 กรกฎาคม 2567 เวลา:23:39:27 น.  

 
ขอบคุณคำอธิบายและกำลังใจค่ะคุณก๋า

ความตายเป็นสิ่งที่หนีไม่พ้น
เมื่อยังมีชีวิตจะทำอย่างไรเพื่อให้การเกิดมาไม่สูญเปล่านะคะ

คุณก๋าฝันดีค่ะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 29 กรกฎาคม 2567 เวลา:0:25:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 394 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]