กรกฏาคม 2567
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
25 กรกฏาคม 2567

:: ลืมสิ้นทั้งสิ่งที่ได้ให้และให้ได้ ::



:: ลืมสิ้นทั้งสิ่งที่ได้ให้และให้ได้ ::


























Create Date : 25 กรกฎาคม 2567
Last Update : 25 กรกฎาคม 2567 5:06:57 น. 10 comments
Counter : 670 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtanjira, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmcayenne94, คุณnonnoiGiwGiw, คุณ**mp5**, คุณปรศุราม, คุณอุ้มสี, คุณปัญญา Dh, คุณThe Kop Civil, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน


 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

ไม่มีอะไรที่เป็นของเราจริงๆนะคะ
แม้แต่ตัวเราเอง ... นะคะ


จากบล็อก
ขอบคุณค่ะก๋า


บ้านพี่ฝนตกค่ะ
อากาศน่านอนดูซีรี่ย์แบบไม่ต้องลุกไปทำอะไรจังค่ะ 555

พี่มาก่อนคุณหอมกรอีกเช้านึงนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:6:23:46 น.  

 
มรณานุสติ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา นั่นเองคุณก๋า
คุณธัญต้องระวังแล้วนะเริ่มหายใจรดต้นคอแล้ว



โดย: หอมกร วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:6:40:09 น.  

 
เราครอบครองอะไร เอาไว้ไม่ได้เลยนะครับ
แม้กระทั่ง ร่างกาย และ ชีวิตของเรา
เหมือนขอยืมใช้ ชั่วคราว แล้วก็ต้องคืนเค้าไป

พล นิกร กิมหงวนนี่ เป็นหนังสือที่สุดยอดมากเลยนะครับ
อ่านกี่ทีก้ไม่เบื่อ อาจารย์เต๊ะ พึ่งจะรู้ว่ามีฉบับพิมพ์ใหม่ด้วยนะครับนี่

นิ้วกลม นี่ได้ยินชื่อมานาน เดี๋ยวต้องลองหามาอ่านบ้างครับ


โดย: multiple วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:8:50:41 น.  

 
สิ่งที่ยากและคนทำไม่ได้ก็คือ
ปล่อยความเป็นฉัน ความเป็นของฉัน นี่ล่ะค่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:9:48:49 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"ลืมสิ้นทั้งสิ่งที่ได้ให้และให้ได้" โห !ทั้งสิ่งที่ได้ให้ หายถึง
เราได้ให้ไปแล้ว คงลืมยากนะเนี่ย ให้ไปแล้ว แสดงว่าตอนให้เรา
ต้องเต็มใจให้นะ แต่ให้ไปแล้ว หวังผลที่ได้กลับมาไม่ได้สมหวัง
มันก็ลืมยาก น่ะซี่ จ้ะ แต่ว่า ถ้าเราเข้าใจหลักธรรมที่ว่า ทุกสิ่งอยู่
กับเราได้เพียงชั่วคราว ตอนนี้รักเรา เป็นของเรา สักวันก็ต้อง
พลัดพรากจากกันไปตามกาลเวลาที่เขากำหนดมาให้เท่านั้น เราก็จะ
ไม่ทุกข์ หรือ ทุกข์ชั่วขณะหนึ่ง เนาะ สรุป ให้เรียนรู้หลักธรรมะที่
ว่า ไม่มีอะไรที่จะอยู่กับเราตลอดไป นอกจาก ความตาย จ้ะ อิอิ
อ่านเรื่องที่เธอเขียนทุกวันก็ดีนะ ได้ประโยชน์ เป็นการย้ำ
เตือนทุกวัน ได้ซึมซับและเตือนใจทุกวันนะ ก๋า อิอิ

โหวดหมวด งานเขียนฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:10:30:48 น.  

 
ใช่เลยจ้า


โดย: อุ้มสี วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:13:23:39 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:14:26:55 น.  

 
สุดท้ายก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่างเลยนะครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:15:51:00 น.  

 
ทุกอย่างเป้นสิ่งชั่วคราว สักวันเราก็ต้องเสียมันไป

ตอนแรกที่อ่านผมนึกถึงเรื่องว่า ทำสิ่งดีๆ กับคนอื่นให้ลืม คนอื่นทำสิ่งดีๆ ให้เรา เราจำ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:22:45:58 น.  

 
มาเปล่า ไปเปล่า แถมไม่รู้ตัวด้วยว่าไปทำอะไรมาบ้าง แล้วจะไปอย่างไร ไปไหน

เมื่อคืนวานฝนตกพรำๆจนถึงเช้านี้ครับ ขับรถฝ่าฝนพรำๆไปทำงาน
ช่วงเย็นไม่มีฝน วิ่งครับ






โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 25 กรกฎาคม 2567 เวลา:23:02:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 394 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]