: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ปรัชญาชีวิตจากครูมอร์รี :
: ปรัชญาชีวิตจากครูมอร์รี :เขียน - Morrie Schwartzแปล - จิรันธรา ศรีอุทัย
ผมเคยเขียนถึงหนังสือเล่มโปรดเล่มหนึ่งที่ชื่อว่า “วันอังคารแห่งความทรงจำกับครูมอร์รี” ซึ่งเขียนโดย Mitch Albom หนังสือเล่มนั้นเป็นเขียนร่วมกันระหว่างลูกศิษย์หนุ่มกับครูวัยชราซึ่งป่วยเป็นโรคร้ายแรงรักษาไม่หาย หนังสือเล่มนั้นช่วยสะท้อนความจริงของความป่วยไข้ การทำใจยอมรับความจริง และการเตรียมใจเพื่อรับมือกับความตายได้อย่างดงามที่สุดเล่มหนึ่ง
แต่หนังสือ “ปรัชญาชีวิตจากครูมอร์รี” นั้นเขียนโดยครู Morrie Schwartz เอง เขาเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้น ขณะมีอายุ 78 ปี ป่วยด้วยโรคเอเอลเอสหรือโรคลู เกห์ลิก โรคที่ทำให้กล้ามเนื้อหยุดทำงานไปทีละส่วน และจะต้องเสียชีวิตในที่สุด ครูมอร์รีตั้งใจเขียนงานชุดนี้ เพื่อบอกเล่าเรื่องราวในชีวิตที่แฝงไปด้วยแง่คิดและมุมมองการใช้ชีวิตของตน ด้วยความซึ่งเคยเป็นครูมาอย่างยาวนานตลอดทั้งชีวิต ครูมอร์รียังใช้ความเจ็บป่วยของตน เป็นบทเรียนสำคัญในการสอนผู้คนให้ตระหนักถึงความจริงแห่งชีวิต ให้เข้าใจความตายในมุมที่ลึกซึ้งและสงบงาม ครูมอร์รีจากไปอย่างสงบที่บ้านในวันที่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 พร้อมทิ้งบทเรียนชีวิตอันยิ่งใหญ่ให้กับโลก ในรูปแบบหนังสือและบทสัมภาษณ์รายการโทรทัศน์
“ปรัชญาชีวิตจากครูมอร์รี” ไม่ได้เป็นหนังสือคู่มือเตรียมพร้อมรับมือกับความตาย หากแต่บอกเล่าถึงความป่วยไข้อย่างตรงไปตรงมา พูดถึงอารมณ์ ความรู้สึกของคนที่ต้องป่วยจนช่วยเหลือตนเองไม่ได้ การเขียนถึงความทุกข์ที่ตนต้องเผชิญ ทำให้เราเห็นเส้นทางซึ่งคู่ขนานกันไป ทางหนึ่งร่างกายเริ่มเสื่อมสภาพ แต่อีกทางหนึ่งกลับลงลึกไปในความเข้าใจ จนรับมือกับการลาจากได้อย่างสงบไม่มี ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่มีเพียงแต่ความตายของใครบางคน กลับทำให้คนที่ยังอยู่ได้เห็นถึงคุณค่าและความหมายชีวิตมากขึ้น ด้วยการบอกเล่าความคิด ความรู้สึก รวมทั้งปรัชญาในตน จนเราได้เห็นและเรียนรู้ไปกับครูมอร์รี ตราบจนวันสุดท้ายของท่านนั่นเอง
Create Date : 25 พฤษภาคม 2565 |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2565 5:39:08 น. |
|
19 comments
|
Counter : 1133 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณtanjira, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณปัญญา Dh, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณnonnoiGiwGiw, คุณmultiple, คุณTui Laksi, คุณทนายอ้วน, คุณtuk-tuk@korat, คุณtoor36, คุณThe Kop Civil, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณตะลีกีปัส, คุณSweet_pills, คุณสองแผ่นดิน, คุณไวน์กับสายน้ำ |
โดย: tanjira วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:6:53:52 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:7:40:47 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:7:59:03 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:8:11:04 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:9:38:51 น. |
|
|
|
โดย: Tui Laksi วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:9:56:33 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:11:11:42 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:16:18:13 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:17:20:55 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 25 พฤษภาคม 2565 เวลา:23:37:26 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 26 พฤษภาคม 2565 เวลา:0:05:47 น. |
|
|
|
| |
" เราต่างหนีความตายไม่พ้น
เราทุกคนล้วนต้องตาย "
มันคือสิ่งที่เราต้องเข้าใจและยอมรับนะคะ
พี่ชอบทุกประโยคที่ก๋านำมาเสนอเลยค่ะ
อ่านรีวิวเล่มนี้ของก๋า
ทำให้พี่คิดถึง น้าผช ที่จากไปเลยค่ะ
น้าผช เป็นข้าราชการครูที่ทุ่มเทมากๆคนนึงค่ะ
หลังเกษียณอายุก็มาทำประโยชน์ให้สังคม
พี่ยังทำหนังสือที่ระลึกให้น้าเลยนะคะ
น้าเคยทำหนังสือไว้ 3 เล่มด้วยค่ะ
สุดท้ายแล้ว เมื่อคนเราจากไป ความดีเท่านั้นที่จะอยู่ในใจคนนะคะ
ร้านนี้ยายน่ารักค่ะ ทำอาหารก็เก่ง
เหมือนแม่พี่เลย ทุกวันนี้ยังชาวยน้องสาวอยู่เลยค่ะ
ใครๆมาก็จะถามหาแม่ครัวมือหนึ่งล่ะค่ะ ^^
ก๋า มาดาม หมิงหมิง สุขกายสบายใจนะคะ