พี่เคยได้ขึ้นไปเห็นดอกนางพญาเสือโคร่ง
เมื่อประมาณปี 2510 คุณก๋ายังไม่เกิดเนอะ
แล้วก็ตั้งใจว่า ต้องหาเวลาไปอีก แต่ก็ได้ไป
แต่ตอนไม่มีต้นนี้บานจนบัดนี้ก็ยังนึกเรื่อยว่า
อยากได้เห็นอีกสักครั้ง ชมพูภูคาอีกต้นนึง
ที่ไปสองครั้งแล้ว ไม่ได้เห็นตอนเค้าบานเต็มที่
ครั้งหนึงเกือบจะโรยแล้ว อีกครั้งเพิ่มเริ่มบานเล็กน้อย
ไม่มีอะไรที่เรากำหนดได้เลยจริงๆนะคะ

เมื่อวานร้อนมาก ถึงคืนก่อนจะมีฝนก็ช่วยไม่ได้มาก
ค่ำวานเลยหมดสตีม อาบน้ำแล้วนอนเลย
โหวตแหวตทิ้งหมด พักนี้ใช้โหวตไม่ค่อยหมด
หาที่ลงไม่ค่อยได้ เหมือนว่ากิจกรรมโหวต
ก็ซบเซาด้วยนะคะ พี่คุยกับทีมงาน เค้าบอกว่า
เค้าก็เข้าใจ แต่การยกเลิกโหวต เค้าต้องปรับระบบ
เลยอยากให้เราตัดสินใจกันเอง บล็อกเก้อเลิกเล่นกันหมด
ระบบก็จะเลิกไปเอง พี่เลยว่า ใครไม่โหวตบล็อกพี่แล้ว
พี่ก็จะเลิกไปเรื่อยๆ เพียงแต่ว่าก็ตัดสินแบบนี้ลำบาก
เพราะตอนนี้หลายคนเลิกโหวตบล็อกพี่แต่เค้าก็ยังโหวต
ให้คนอื่น พี่ก็ไม่รังเกียจจะโหวตให้เค้าต่อไปก่อน
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องทำแบบนี้ แหะๆ

รูปแรกกับรูปสุดท้ายสวยมากๆ เลยคุณก๋า

ใครมีวิธีจัดการกับความทุกข์ได้เร็วและถูกต้อง ก็จะไม่ทุกข์นานนะคะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Photo Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

อ.เต๊ะ สังเกตดู เดี๋ยวนี้ พอเจอแต่เรื่องหนักๆมาเรื่อยๆ

เหมือนจะชาชิน นะครับ ความเศร้าความโศก ทุกข์ใจ

เดี๋ยวพอเวลาผ่านไป จิตใจเราก็เยียวยา ตัวเอง ไม่นานก็กลับมาเหมือนเดิมนะครับ สงสัยจะเริ่มมีภูมิต้านทาน

แต่ มีเรื่องนึง คือ อ.เต๊ะ ยังไม่เคยมีกิ๊ก เอ๊ยมีเมีย มีลูกมาก่อน เรื่องรับมือกับเรื่องพวกนี้ คงต้องปรึกษา ตะเอง เอ๊ย คุณก๋า แล้วละครับ อิอิ

คุณก๋า ยืดอก พกถุง เย้ย555 ตอบเสียงดังฟังชัด
เอ็งปรึกษา ถูกคนแล้ว ในเชียงใหม่ ไม่มีใครไม่รู้จัก ฉายาข้า ป๋าก๋า ใจถึงพึ่งได้ ฟังดูคุ้นๆมั้ยครับ555

พุธสวัสดีครับ คุณก๋า
มีเหตุก็ต้องมีผล
หลายเรื่องที่เกิดกับชีวิต ผ่านแล้วผ่านเลย ไม่เก็บมาย้ำคิดย้ำทำ
เจ็บแล้วต้องไม่จำ แต่บางคนเจ็บแล้วจำจนวันตาย 555
มีบางครั้ง ผมเบลอสูญเสียความทรงจำชั่วคราว ลืมชื่อเพื่อนบางคนที่ไม่เจอกันมาหลายปี 555
แพทย์ที่ทำงานคนหนึ่งเป็นโรคสูญเสียความทรงจำชั่วคราว
ต้องลาออกจากงานเลยครับ ท่านเป็นแพทย์ศัลยกรรม
ท่านกลัวว่า ขณะกำลังผ่าตัดคนไข้ แล้วสูญเสียความทรงจำกชั่วคราว คนไข้อาจเกิดอันตรายได้

อ่านเม้นพี่ภาข้างบน ถ้าบล็อกแก๊งปิดตัวลง คงได้เวลาไปปฏิบัติธรรมครับ
เพราะ เฟซไม่อยากเล่นครับ อัพบล็อกแรก ม.ค. บล็อกที่สอง เมื่อวาน
ยังไม่ได้เป็นเพื่อนเฟซกับคุณก๋าเลย 555
ปีที่ผ่านมา อุทัยเพิ่มแหล่งท่องเที่ยวอีกหลายที่ ยังไม่ได้ไปเลยครับ

ขอบคุณสำหรับโหวตครับ

สวัสดียามเช้าค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ขอบคุณกำลังใจที่มีให้ทุกๆวันนะคะ

สุขมารับได้เสมอ
แต่พอทุกข์ถาโถม
ไม่ทันตั้งตัว
ยิ่งทุกข์หนัก
สติและการตื่นรู้
รวมทั้งประสบการณ์เจ็บปวดช่วยได้เสมอจริงๆค่ะ

ทุกข์ได้แต่น้อยๆอย่าทุกข์นาน

เดี๋ยวจะพาลกลายเป็นโรคซึมเศร้า

ทุกข์มากไม่มีใครทุกข์กับเรา

ทุกข์เบาๆพอเข้าส้วมก็หายเอย

ขอบคุณครับ​ คุณก๋า​ อ่านง่าย​ เข้าใจสบาย​ ไม่ต้องคิดมากครับ

คนปกติ มีค่าเฉลี่ยการปรับตัวจากเรื่องราวอะไรก็ตามไม่เกิน 3 เดือน ถ้านานกว่านั้น อยู่นอกค่าเฉลี่ยมาตรฐาน
ถ้าพบคนประเภทนั้น. แนะนำพบจิตแพทย์


บางครั้งยาก็ช่วยปรับสารเคมีในสมอง
ตัดวงจร ที่วกวนกับความคิด แล้วถึงจะใส่ข้อมูลใหม่ๆ
เรื่องการจัดการกับความสุข ความทุกข์ ของชีวิต

นางพญาเสือโคร่งสวยงาม ในวันไร้แดดค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
โอน่าจอมซ่าส์ Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
รู้จักเจ็บไว้เป็นครู อันนี้จริงเลยค่ะพี่ก๋า หนูประจำเลยเวอร์ชั่นนี้

อ้าว แล้วพี่ไปดูดอกอะไรมาล่ะ
บนดอยอินทนนท์นะคะ จำว่าคล้ายๆแบบนี้แหละ
อ่ะ งั้นขออภัยที่จำผิดค่ะ

พี่ก็ยังจะเขียนต่อไปทั้งที่ไม่ค่อยมีประโยชน์สักเท่าไร
คือก็เขียนเท่าที่อยากจะเขียน ชื่นชมที่คุณก๋า
เขียนได้ทุกวันค่ะ พี่เดือนละหกเจ็ดเอนทรี่ก็เหนื่อยแล้ว
นี่ก็ยังค้างดอกไม้ที่สิงคโปร์อยู่อีก น่าจะสรุปเป็น
เอนทรี่สุดท้ายที่มีภาพเกือบ 200 แต่จะเอามาเท่าที่
พอเหมาะกับอีกเอนทรี่แล้ว

วันนี้ก็ร้อนมากอีก คงต้องเปิดแอร์กันอีกละ

ชีวิตที่ต้องเดินหน้าต่อไป..กล้าที่จะเดินหน้าต่อก็กล้าที่จะ
ยอมรับความเจ็บปวดนั้น..ผิดพลาดรีบแก้ไข...ถือเป็นบทเรียน..

2 ภาพสุดท้ายแกงชอบมากเลยค่ะ..

สวัสดีครับคุณก๋า


เวลาจะช่วยอะไร หากใจมันยังฝังจำ
ยังเตือนยังย้ำ ทุกคำ ที่ร่ำลา

เนื้อเพลงท่อนฮุค ที่พี่ติ๊นาร้องเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว

เจ็บแล้วก็เศร้า เศร้าแล้วก็ซึม
เจ็บ —> เศร้า —> ซึม
อันนี้เป็นไทม์ไลน์แห่งศาลาคนเศร้าเลยครับ

ครั้งแรกจะเจอเหตุการณ์ที่ทำให้เจ็บในหัวใจก่อนเลยครับ
หลังจากนั้นแล้ว อาการเศร้าจะเฝ้าถามหาเรา เคาะประตูหัวใจของเราทุกวัน
ถ้าเรายังเปิดรับความเศร้าที่มาเคาะประตูเรียกทุกวันๆ โดยไม่ยอมปิดประตู
ความเศร้ามันจะเข้ามาขังอยู่ในหัวใจเราเต็มยั้วเยี้ยไปหมด
นานวันเข้า เหล่าความเศร้ามันจะสถาปนาตัวเองในหัวใจเรา เปลี่ยนเป็นชื่อใหม่ว่าอาการซึม
คราวนี้เจ้าอาการซึม จะจัดการมันยากลำบากแล้วครับ
มันจะอยู่ในใจชนิดติดทนนนาน แบบเราไม่รู้ตัว สลัดไม่ออก เรียกว่า “อาการซึมเศร้า”

ย้อนกลับไปเพลงพี่ติ๊นาด้านบน สอดคล้องกับบทกวีที่คุณก๋าเขียน
เวลามีนะ จัดการความเศร้าซะ ตัดตอนมัน อย่าให้ใจเราเข้ามาสู่วงจรศาลาคนเศร้าครับ

สวัสดีตอนเที่ยงค่า ^^

จริงค่ะ จะบอกคนรอบตัวเสมอค่ะว่าเศร้าได้ ร้องไห้ได้ แต่หลังจากนั้นต้องก้าวเดินต่อ ทุกๆวันเป็นวันใหม่ มีเรื่องราวใหม่ๆเข้ามาเรื่อยๆ อย่ายึดติดกับเรื่องเดิมๆค่ะ

เศร้าล้ำ เลยมีคบหื้อกำลังใจ๋ตวย
วันนี้ฮูปงามลดความฮ้อนไปนักเลยเจ้า

รูปสวยมากค่ะคุณก๋า

เจ็บแต่จบป่าวครับ 555

คืนนี้ไม่รู้จะหมู่หรือจ่าครับ ดาร์บี้แมทซ์แห่งเมืองแมนเชสเตอร์

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ภาพประกอบเห็นแล้วสดชื่นเศร้าไม่ลงเลยคุณก๋า

สวัสดียามเย็นค่า พี่ก๋า

การได้เรียนรู้เป็นสิ่งที่มีค่ามากๆ ค่ะ

เรื่องมีเวลานี่ นึกถึงคำพูดแฟนเลยค่ะ
อะไรก็ตามที่สำคัญสำหรับผม ผมมีเวลาให้เสมอ
แต่อะไรที่ไม่สำคัญสำหรับผม ผมไม่เคยว่างให้มัน

ระยะนี้ คนไทยต้องทำใจ เห็นการกระทำของคนมีอำนาจ
เอะอะ ก็กฏหมาย ที่ดูไม่เป็นธรรม เขาใช้เฉพาะฝ่ายตรงข้าม
ดีแล้วครับ ที่คุณก๋า พาเข้าธรรมมะ

...

แต่เมื่อครู่นี้ ก็ดูจะมีการระมัดระวัง ไม่เพิ่มหน้าที่ หรือเพิ่มอำนาจ
ของหน่วยงาน.. ปฏิเสธที่จะให้ความเห็น.. ดีเหมือนกัน

แต่อีกฝ่ายคงต้องระวังตัว ...ถ้าตีความตาม กม.ลูก มีสิทธิ์ต้อง
ถูกฟ้อง แต่จะติดคุกหรือไม่ ..ไม่รู้...ต้องคิดหนัก

ผิดเป็นครู เจ็บแล้วจำ เป็นประสบการณ์ ... เริ่มต้นใหม่ ชีวิตเป็นของเรา เนาะ

พี่โหวตโฟโต้นะคะ ชอบภาพชุดนี้ สวยค่ะ ตัวเปียกได้ ระวังกล้องอย่าเปียกละกัน

สวัสดีเจ้าคุณก๋า
ีเวลาหื้อตัวเองได้ทบทวนกับทุกสิ่ง
มีเวลาหื้อดูจิตตัวเองหื้อนักกว่าเรื่องราวตางนอก
ท่องจำไว้ตลอด แต่ทำยากขนาดเน้อเจ้า

วันนี้ที่ร้านเงียบเหงา
ทั้งสองฝั่งถนน ยิ่งกว่าตะวาแห๋ม
สุด ๆ แต้เน้อ เดือนนี้หนา ฝุ่นควันพิษหาย
เข้าหน้าฝนก้าขายแทบบะต่างกันเลย
จ่มเรื่องเดิม ๆ แต่มันกะดีจ่มแต่ะ

แถมมีประเด็นเรื่องภาษีแห๋ม
ไล่เก็บภาษีทุกทางทุกเม็ด อย่างเรื่องล่าสุดภาษีเงินฝาก
ปี้ว่าประเด็นหลักเรื่องของเรื่องสรรพกรต้องการล้วงข้อมูล
ปี้ตึงบะยอมเซ็นเด็ดขาด ยอมหื้อหักภาษีเงินฝาก
ดีกว่ายินยอมหื้อฮู้ข้อมูลเฮา อิอิ
แห๋มอย่างมีวิธีออมทรัพย์หลายวิธี
ใจ๊ว่าฝากเงินอย่างเดียว

คนกะตกอกตกใจกับข่าวนี้
เพราะทำข่าวออกมาเสียใหญ่โต ทำหื้อคนตื่นตูม
แล้วเผลอเซ็นยินยอมส่งข้อมูลหื้อสรรพกร
มีหลายคนที่บะเข้าใจเลยเน้อเคสนี้อ่ะ

ไปละเจ้า จ่มนักเดียวไมเกรนขึ้นแห๋ม แฮร่

กรี๊ดดดดดด
เม้นส์ถูกบล็อก เพราะ!!!

ชอบบทความนี้มากเลยเจ้า

มันตรงไหนกับความเป้นจริงดี
มีความเศร้าใดๆ ก็ตาม เราก็ต้องรู้จักพอใจ
พอแล้ว
มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยจริงๆ

ยอมรับ และเดินหน้าต่อ
แล้วมันก็จะผ่านไปได้ จริงๆ

เสียดาย ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
สู้มองไปข้างหน้าดีกว่า

ตรงใจหมดเลย

ถ้าเราจมกับความเศร้า มันจะรู้สึกแย่ ผมมีความคิดแบบนี้นะครับว่า เราควรทำตัวอย่างไรไม่ให้ตังเราในอีก 5 ปี มาว่าเราได้ มันได้คิดอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกัน (ผมเอาหลักการนี้มาจากญี่ปุ่นน่ะ)