พฤศจิกายน 2567
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
17 พฤศจิกายน 2567

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - แก่นพุทธศาสน์ [ 3 ] :

 
: แก่นพุทธศาสน์ [ 3 ] :
บรรยายธรรม : พุทธทาสภิกขุ






หัวข้อธรรมะ : วิธีปฏิบัติเพื่อเป็นอยู่ด้วยความว่าง


เรารู้ คือ เรารู้ว่ามีความว่าง
เราเห็นแจ้ง คือ เราเห็นแจ้งในความว่าง
เราเข้าถึง คือ เข้าถึงความว่าง
เราเป็นอยู่ คือ เป็นอยู่ด้วยความว่าง
เราว่าง คือ ว่างอยู่ด้วยความว่างนั้น
ที่สุดแล้ว เราเป็นตัวความว่างนั้นเสียเอง

การเอาความรู้สึกนึกคิด หรือความรู้ ไปหาความว่าง
ย่อมไม่มีทางพบเจอ ‘ความว่าง’ ที่แท้แท้จริง
มีเพียงการวาง ‘ความคิด’ ลง และใช้ ‘ปัญญา’ เท่านั้น
จึงจะพบ ‘ความว่างที่แท้จริง’ ได้



‘ความว่างที่แท้จริง’ คือ ‘ดับไม่เหลือซึ่งตัวกู - ของกู’
‘ตัวกู - ของกู’ ซึ่งเราต้องเป็นผู้ดับมันด้วยตัวเอง
ดับที่ไหน ? ก็ดับที่ความรู้สึกนึกคิดของเรา
หรือดับที่ ‘จิต’ ของเรานั่นเอง
ดับอย่างไร ? ก็ด้วยการเตือนตนอย่างสม่ำเสมอ
ทุกครั้งที่จิตเผลอคิดว่า นี่คือ ตัวกู คนรักของกู บ้านของกู รถของกู
การงานของกู ชื่อเสียงของกู อำนาจของกู ชีวิตของกู ฯลฯ
ทั้งหมดนั่นก็แค่ ‘ความจริงในชั่วขณะหนึ่ง’
หากเมื่อไหร่เราเอาชีวิตไปผูกมัดกับมันไว้จนแน่น
‘ความยึดมั่นถือมั่น’ ก็ทำงานของมันเต็มสูบ
‘ความยึดติดมั่นหมาย’ ก็ลากลวงให้เราหลงผิด
จนต้องหลงทางไปเรื่อย ๆ และหาทางกลับไม่เจอ

วิธีปฏิบัติเพื่อเป็นอยู่ด้วยความว่าง
ก็คล้ายกับการเดินทางจากที่หนึ่งไปยังที่หนึ่ง
มีวิธีเดินทางมากมายให้เราเลือก ทดลอง ฝึกฝน
ปฏิบัติไปจนกว่าจะเกิดผลของความเปลี่ยนแปลงขึ้นที่ความคิดจิตใจ

จะไปทางไหน แบบใด วิธีใด ไม่สำคัญเลย
ขอเพียงไปให้ถูกทิศ ถูกทาง และถูกธรรม เท่านั้นเอง









 



Create Date : 17 พฤศจิกายน 2567
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2567 5:05:17 น. 8 comments
Counter : 469 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณปรศุราม, คุณกะริโตะคุง, คุณปัญญา Dh, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว


 
คนเราจะมีความสุข อย่างเดียว คงเป็นไปไม่ได้
ความทุกข์ เกิดมา เป็นของคู่กัน
แต่เราก็ยังสามารถ มีความสุข ขณะที่มีความทุกข์ให้ได้นะครับ
ถ้าทำไม่ได้ เตาถ่านรมควันมาแน่เลยครับ แฮร่ 555

เมื่อเช้าดูแต่ข่าว คนถูกล็อตเตอรี่ 6ล้านมั่ง 12 ล้านมั่ง
อาจารย์เต๊ะ ก็ได้แต่นั่งฝันไปว่า ถ้าเราถูกแล้วจะเอาไปซื้ออะไร
จะเอาไปเที่ยวไหน ตอนนี้ไม่คิดจะเก็บเอาไว้เลยละครับ แฮร่ 555



โดย: multiple วันที่: 17 พฤศจิกายน 2567 เวลา:5:17:49 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

วางก็ยาก ว่างก็ยาก
แต่ถ้าเราพยายามก็คงวางจนว่างได้สักวันะคะ

ตอนนี้ก็แค่ เข้าใจในสุข และทุกข์ที่เรามีให้ได้ก่อนเลยค่ะก๋า

เช้านี้พี่มาพร้อมฝนตกเลยค่ะ ตกหนักด้วยนะคะ
ช่วงนี้ก๋าก็ป่วยบ่อยพอๆกับพี่เลยนะคะ
เมื่อวานไปทำบุญให้น้าผชมา เจอคนรู้จักก็บอกว่าเพิ่งจะดีขึ้น
ไอมาเป็นเดือนๆแล้ว คือตอนนี้เจอใครก็จะพูดแบบเดียวกันเลยค่ะ
ก็มาสรุปว่าเราไม่ได้ป่วยอยู่คนเดียวล่ะ เลยไม่แปลกใจ 555
แต่ก็ต้องทำใจล่ะว่าคงจะไอไปอีกสักพักแน่ๆ ....

พี่มาก่อนคุณหอมกรนะคะ แต่ช้ากว่าอาจารย์เต๊ะ


โดย: tanjira วันที่: 17 พฤศจิกายน 2567 เวลา:6:19:38 น.  

 
นี่มันหนังสือเล่มเดิมนี่คุณก๋า
เมื่อวานที่ กทม. ก็มีฝนจ้า
แต่วันนี้ไม่มีเหมือนบ้านคุณธัญนะ



โดย: หอมกร วันที่: 17 พฤศจิกายน 2567 เวลา:6:29:28 น.  

 
สวัสดีครับ
เล่มเดิมแต่เนื้อหาคนละหน้าก็ไม่เป็นไรเนอะ

ครอบครัวผมก็ไม่ชอบเที่ยวช่วงเทศกาลครับ ความพลุกพล่าน รถติดมันพาให้เราเหนื่อยจริงๆ ชอบเที่ยวก่อนคนอื่นหรือหลังคนอื่นมากกว่า แบบไม่ต้อง peak มาก ขอแค่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ดื่มด่ำกับความสงบและธรรมชาติก็พอแล้ว


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 17 พฤศจิกายน 2567 เวลา:11:41:17 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

หนังสือนี้อ่านมานานแล้ว
ธรรมะที่คุณก๋านำมาบอก ยังพอจำได้ครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 17 พฤศจิกายน 2567 เวลา:14:10:23 น.  

 
อันที่สองนี่น่าสนใจ มันเหมือนเป็นเงากับแสงสว่าง มีด้านหนึ่งก็ต้องมีอีกด้านหนึ่งเช่นกัน


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2567 เวลา:21:54:47 น.  

 
คิดว่าภิกษุบางจำพวกคงไม่เข้าใจคำสอนเหล่านี้

ตัวอย่างมันก็มีให้เห็น

https://www.facebook.com/reel/499998979666650


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2567 เวลา:21:59:55 น.  

 
จิตว่าง จิตมีความว่าง ไม่มีเหลือ

วันนี้ 9โมงกว่าๆฝนตกพรำๆเกือบช.ม.ครับ ทั้งวันแทบไม่มีแดด
อากาศก็ยังไม่หนาวครับ ผมนอนเปิดพัดลม ตื่นมาในห้อง 31 องศา







โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 17 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:28:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]