กระทบใจ วันนี้ อาจารย์เต๊ะ คิดว่า
การ ชนะใจตนเองได้ ดีที่สุด แต่มันก็ยากที่สุดเลยละครับ555

ถ้านับสถิติ ตั้งแต่เกิดมา แล้วต้องตัดสินใจเรื่องต่างๆนี่
สถิติการ ชนะใจ ตัวเอง ของอาจารยืเต๊ะ น่าจะแพ้ยับเยินมาตลอด
พึ่งจะมาตีตื้น ดีขึ้นช่วงหลังๆนี่แหละนะครับ 5555

ส่วนเรื่องที่คุณก๋า ไม่อยากไป รพ เพราะกลัวอุปกรณ์การแพทย์นี่
จากประสบการณ์ อาจารย์เต๊ะที่โดนมาเกือบครบแล้ว
ขอบอกว่า ตอนเราไม่รู้สึกตัวไปแล้วนี่ หมายถึงโดนวางยาสลบก็ไม่มีอะไรน่ากลัวแล้วครับ555

แต่ตอนตื่นๆนี่ อาจารย์เต๊ะว่า การเสียบสาย เข้าเส้นเลือดตรงข้อมือ นี่เจ็บสุดๆ แต่ พยาบาลกลับบอกเจ็บนิดเดียว ป้าดดด555

แล้วก็ การเสียบสายสวนปัสสาวะ ก็เพลิน เอ๊ย ไม่เจ็บเท่าไหร่ แต่อยู่ต่อหน้าฝูงพยาบาลทั้งสาว แก่แม่หม้ายนี่ ใจต้องด้านพอ 5555

ส่วนไอ้ที่น่ากลัวกว่าเพื่อน คือการเสียบท่อหายใจ ตอนผ่าตัดนี่ก็น่ากลัวมาก แต่ตอนนั้น เราสลบไปแล้วเลยไม่รู้เรื่องครับ

แต่ทุกอย่างต้องมีครั้งแรกเสมอครับ การไป รพ ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด
คือน่ากลัวมากกกกว่าที่คิดไว้แยะครับ 5555

แม่โมไม่ได้แวะมาทักพี่ก๋านานเลยค่ะ
อากาศเชียงใหม่เริ่มเปลี่ยนแล้วนะคะ พี่ก๋าสบายดีเนาะ
อ่านป้ายในวัด ตามศาลาธรรมบางทีก็ได้อะไร ๆ ดี ๆ กลับมา
ไว้แวะมาใหม่นะคะ

ที่ยังไม่เจอประสบการณ์เหมือนอาจารย์เล่า
ก็น่าจะเป็นการเสียบท่อหายใจนี่แหละคุณก๋า
นอกนั้นครบหมดแล้ว อาจารย์เล่าแบบนี้
คุณก๋ายิ่งกลัวใหญ่ เรียนรู้จากคนเกิดก่อนจ้า

แวะมาโหวต

กำลังคิดอยู่ค่ะว่าเชียงใหม่รามเป็นของรามคำแหงไหม

วันนี้ได้ฉุกคิด ฉุกใจทุกป้ายเลยครับ โดยเฉพาะชนะใจตนเอง

ขอบคุณมากๆเลยครับ

คำสอนที่ติดอยู่ในบริเวณวัดทุกที่ อ่านแล้วดีต่อใจครับ

วันนี้ ฝนตกหนักเที่ยงกว่าๆ บ่ายๆ ฟ้าแรงเลยครับ

วันอาทิตย์ มีวิ่งระลึกสะพาน ที่อุทัย ศุกร์ เสาร์ ไม่นอนดึกครับ

อ่านแล้วก็ได้คิดนะครับ มีป้ายที่โดนทำลายด้วย

Como estas tu?

Yo esta bien.....

คนทางนี้รู้จักกันเกือบหมดทุกคนนะคะ
เหมือนทางบ้านเราในชนบท
ฝนจะมาอีกแล้ว
รักษาสุขภาพนะคะ ทั้งครอบครัวเลย