: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - คัมภีร์คุณธรรม :
: คัมภีร์คุณธรรม :เขียน : เหลาจื่อ แปล : สมเกียรติ สุขโข
ผมอ่านคัมภีร์ ‘เต้าเต๋อจิง’ หรือ ‘เต๋าเต็กเก็ง’ ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ หลายสำนวน นับดูที่บ้านน่าจะมีเกิน 20 สำนวนแปล แต่ละครั้งที่อ่าน ผมรู้สึกว่าคัมภีร์นี้มีเสน่ห์ อ่านแล้วให้ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมเลยสักครั้ง มีอะไรใหม่ ๆ ให้ขบคิด และตีความอยู่เสมอ
‘คัมภีร์คุณธรรม’ ก็คือ ‘เต้าเต๋อจิง’ นั่นเอง มีเนื้อหาเดียวกัน จำนวน 81 บทกวีเท่ากัน แต่ผมกลับอ่านสำนวนแปลนี้ได้อย่างพึงพอใจ รู้สึกว่าเข้าใจง่าย เลือกคำซึ่งสื่อความหมายได้ดี ไม่มาก ไม่น้อยเกินไป
เนื้อหาสาระของคัมภีร์เต้าเต๋อจิงนั้น ลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนปมพอ ๆ กับประวัติของผู้เขียน คือ ท่านเหลาจื่อ ว่ากันว่าในพงศาวดารจีนนั้นปรากฏเรื่องราวของท่านเพียงสามครั้งเท่านั้น หนึ่ง คือ การบันทึกไว้ว่าท่านเกิดในยุคสมัยราชวงศ์โจว ทำหน้าที่อาลักษณ์ในหอสมุดแห่งชาติ ครั้งที่สอง มีการบันทึกไว้ว่าท่านเคยพบปะสนทนากับท่านขงจื่อเพียงหนึ่งครั้ง และครั้งที่สาม คือ การที่นายด่านชายแดนพบกับท่านเหลาจื่อ และขอให้ท่านเขียนคัมภีร์คำสอนเพื่อให้ได้เก็บไว้ศึกษาเล่าเรียน ท่านจึงเขียน ‘เต้าเต๋อจิง’ ให้นายด่านคนนี้ และ ไม่มีใครทราบเบาะแสของท่านอีกเลยหลังจากนั้น‘เต้าเต๋อจิง’ เดินทางข้ามผ่านกาลเวลานับพันปี หลายช่วงเวลา ได้ถูกยกย่องนับถือให้เป็นศาสนาประจำชาติของคนจีน หลักธรรมคำสอนของเต๋าได้ถูกผสมกลมกลืนกับคำสอนของพุทธ เซ็น และ ขงจื่อ จนกลายเป็นเนื้อเดียวกัน ส่งผลต่ออิทธิพลความคิด จารีตประเพณีของคนจีนตราบจนทุกวันนี้
ถ้ามีใครสักคนถามว่า “เต๋า” คืออะไร ? ผมคิดว่าบทกวีแรกในหนังสือเล่มนี้ อธิบายความเป็น “เต๋า” ได้ดีที่สุด
-------------------------------------เต๋าซึ่งบอกเล่าได้ มิใช่เต๋าอันเป็นนิรันดร์ เต๋าที่เรียกขานได้ มิใช่ชื่ออันเป็นนิรันดร์ สิ่งที่ไร้ชื่อให้กำเนิดฟ้าดิน สิ่งที่มีชื่อเป็นที่มาแห่งสรรพสิ่ง ยุติความปรารถนาแล้วจะมองเห็นสิ่งที่ลึกซึ้ง มองด้วยความปรารถนาจะเห็นเพียงสิ่งที่ปรารถนาออกมา ทั้งสองสิ่งนี้มาจากแหล่งกำเนิดเดียวกัน แตกต่างกันเพียงชื่อ ความแตกต่างเป็นเสมือนความมืด ความมืดในความมืด คือทางเข้าสู่ความลึกซึ้ง-------------------------------------
คำสอนใน ‘เต้าเต๋อจิง’ ผมคิดว่าเป็นคำสอนที่ลึกซึ้ง และทวนกระแสความคิดความเชื่อของคนในยุคโบราณมาก ๆ ในยุคสงครามและการขยายดินแดน การพูดถึงสันติและความสุขสงบ ดูจะเป็นสิ่งที่แทบเป็นไปไม่ได้เลย การสอนให้ผู้ปกครองไม่ก้าวร้าว นอบน้อม และดูแลประชาชน ยิ่งเป็นสิ่งแปลกประหลาดของชนชั้นปกครองอย่างแน่นอน ยังมิต้องกล่าวถึงการโน้มน้าวให้ประชาชนอยู่อย่างเรียบง่าย ไม่ไขว่คว้าดิ้นรนในทรัพย์สินเงินทอง ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย และดำรงชีวิตตามความเลื่อนไหลแห่งความเป็นจริง ซึ่งปรัชญาเช่นนี้ บางครั้งอาจดูเหมือนอุดมคติซึ่งยากจะนำมาใช้ได้จริงในชีวิต
แต่สำหรับผู้รู้แจ้งเห็นจริงย่อมมิอาจปฏิเสธได้เลย ว่าการดำรงชีวิตในแนวทางเต๋านั้น จะมีความขัดแย้งน้อยมากทั้งกับตนเองและโลก การปล่อยวางและไม่ยึดติดในตัวตน เป็นหลักการเดียวกันกับศาสนาพุทธ นั่นคือ การลดทอนความยึดมั่นถือมั่นในตนเอง ไม่เห็นแก่ตัว ไม่โลภในของผู้อื่น ความนอบน้อมถ่อมตน ความมัธยัสถ์ ความซื่อสัตย์ ความมีเมตตา ฯลฯ เหล่านี้ล้วนนำพาให้ผู้ปฏิบัติพบกับความสุข สงบ พบความเจริญในชีวิต ได้โดยสันติ สันโดษ และไม่ก่อบาปเวรกับใครผู้ใด
ที่สุดแล้ว ผมคิดว่าคำถามที่คนถามว่า “เต๋า” คืออะไร ? ก็ไม่ได้มีความสลักสำคัญอันใดเลย เฉกเช่นเวลามีคนถามว่าเรานับถือศาสนาหรือความเชื่อแบบใด ? เพราะสิ่งสำคัญ คือ เรารู้จักตัวเองดีเพียงใด ? เราปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแล้วหรือยัง ? ถ้าทั้งหมด เราตอบว่า “ใช่...เราทำทุกอย่าง...อย่างดีที่สุดแล้ว” บางที...เราอาจไม่จำเป็นต้องตอบคำถามอะไรเลย เพราะเรารู้แล้วว่า “คำถาม” และ “คำตอบ” ล้วนเป็น “หนึ่งเดียวกัน”
Create Date : 14 ธันวาคม 2567 |
Last Update : 14 ธันวาคม 2567 4:49:35 น. |
|
12 comments
|
Counter : 473 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณกะริโตะคุง, คุณnonnoiGiwGiw, คุณmultiple, คุณhaiku, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณปัญญา Dh, คุณปรศุราม, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว |
โดย: หอมกร วันที่: 14 ธันวาคม 2567 เวลา:6:32:37 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 14 ธันวาคม 2567 เวลา:6:51:58 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 14 ธันวาคม 2567 เวลา:6:52:59 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 14 ธันวาคม 2567 เวลา:7:45:52 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 14 ธันวาคม 2567 เวลา:8:51:12 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 14 ธันวาคม 2567 เวลา:10:51:37 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 14 ธันวาคม 2567 เวลา:23:10:17 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 ธันวาคม 2567 เวลา:20:50:22 น. |
|
|
|
| |
วันนี้มาก่อนคุณธัญได้ไงนี่