กันยายน 2567
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
11 กันยายน 2567

: แสงลอดเมฆ 1 :


: แสงลอดเมฆ 1 :






1

ฉันเขียนอะไร ?
ฉันเขียนความคิด

ความคิดอะไร ?
ความคิดที่อยู่ในใจ

ฉันเขียนเรื่อยไป
เพราะความคิดและสิ่งที่อยู่ในใจ
ยังคงหลั่งไหลมา
ไม่สิ้นสุดเลย






2

ความรู้สึก
อันเปราะบางราวกับแก้วบาง
ปะทะสิ่งใดก็แตกร้าว

ที่เธอเป็นทุกข์
และไม่มีความสุขตลอดเวลา
ไม่ได้เป็นเพราะใคร
แต่เป็นเพราะตัวเธอเอง

เธอเลือกเขียนความทุกข์
ลงบนแผ่นหิน
สลักและฝังแน่นไปนาน

ทำไมไม่เขียนความเจ็บปวด
ลงบนผืนทราย
เจ็บแล้วให้มันผ่านไป
อย่าฝังใจจำ
อย่าทำร้ายตัวเองอีกเลย










3

หนึ่งล้านปีที่แล้ว
ที่ตรงนี้อาจเป็นมหาสมุทร

หนึ่งแสนปีก่อน
ที่ตรงนี้อาจเคยเป็นขุนเขา

หนึ่งหมื่นปีที่แล้ว
สัตว์บางสายพันธุ์กำลังสร้างวิวัฒนาการ

หนึ่งพันปีผ่านไป
ฉันและเธออยู่ตรงไหนของเขตคาม

หนึ่งร้อยปีต่อมา
ทั้งเธอและฉัน
ต่างรบราฆ่าฟัน
เพื่อนแย่งชิงพื้นที่ “ตรงนี้”
ที่ซึ่ง...แท้ที่จริงแล้ว
ไม่เคยเป็นของใครอย่างแท้จริง















Create Date : 11 กันยายน 2567
Last Update : 11 กันยายน 2567 19:52:19 น. 15 comments
Counter : 538 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณkae+aoe, คุณmultiple, คุณThe Kop Civil, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtuk-tuk@korat, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmcayenne94, คุณทนายอ้วน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน


 
พอดีไม่เคยเจ็บปวดเลยไม่รู้มันเขียนยังไง
ไม่เคยปล่อยให้อะไรมาทำร้ายใจตัวเองคุณก๋า
วันนี้คุณธัญไปหาหมออีกหรือเปล่านะ



โดย: หอมกร วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:7:00:42 น.  

 
สวัสดี ยามสาย จะ น้องก๋า

" แสงลอดเมฆ 1" ข้อความที่เขียน แสง น่าจะ เปรียบเป็น
ความทุกข์ เมฆน่าจะ เป็นอดีตที่เจ็บปวด เนาะ จึงต้องพยายาม
หาทางให้ชีวิตของตนรอดออกจากเมฆ ออกจากเมฆที่ปิดตา ปิดใจ ไม่ให้เราพบความสุข
ลอด มุดผ่าน แหวก พ้นไปได้
รอด ไม่ตาย เอาชีวิตรอด
สรุปจบ ก็เหมือน สัจธรรม ทุกคนต้อง ตาย

โหวดหมวด งานเขียน ฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:9:06:51 น.  

 
อาทิตย์นี้ผมฟังเพลงของปาล์มมี่ทั้งอาทิตย์เลยครับ
วันนี้มีคอนเสิร์ตของปาล์มมี่ที่อิมแพ็คเมืองทองด้วย ไปดูว่ายากแล้ว ซื้อบัตรทันยากกว่าอีกครับ 555


โดย: The Kop Civil วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:10:32:29 น.  

 
สวัสดีตอนเที่ยงค่ะ พี่ก๋า

ไทยเราบุกไปชนะเวียดนามถึงบ้าน แจ๋วมากค่ะ

แปดริ้วกลางวันแดดดีมากค่ะ
เมื่อคืนมีฝนลงมาหน่อย

เชียงใหม่ยังมีฝนไหมคะ


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:12:13:00 น.  

 
เลือกที่จะบันทึก และเลือกที่จะให้เก็บดีที่สุดครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:12:14:45 น.  

 
สวัสดีเจ้า
มันมีแรงบันดาลใจเนาะเจ้าคุณก๋า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:13:02:16 น.  

 
ความทุกข์เก็บไว้ไม่ดีครับ ต้องพยายามลืมๆไปบ้าง

เมื่อเช้าดูข่าวน้ำท่วมเชียงราย น้ำแรงน่ากลัวมาก
หวังว่าเชียงใหม่คงจะไม่หนักนะครับ เอาใจช่วยครับ


โดย: multiple วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:14:43:09 น.  

 
นาน ๆ ทีจะได้เห็นภาพประกอบ ภาพต้นฉบับ สวย สดชื่นดีค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:17:22:44 น.  

 
แค่ลมพัดอย่าคิดเยอะค่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:17:50:31 น.  

 
มีคนเคยให้กล้วยแมงปอแดงต้นใหญ่มากมาต้นนึง เค้าคงเห็นว่าบอลชอบเลี้ยงกล้วยไม้


แต่บอลชอบเลี้ยงแคทลียาแคระกับหวายแคระ เข็มแคระ มากกว่าครับ กล้วยไม้แมงปอมันใหญ่ล้นสวนมากกกกกก


นี่เพิ่งจะหาทางกำจัดไปได้ครับ ให้คนอื่นไปอีกทอดนึงครับ ฮ่าๆๆ



-------------------------------------------


ตอนแรกวันนี้ว่าจะโพสซักบล็อกนึง



ตีสิ่ครึ่งตื่นขึ้นมารอบนึงแล้วลุกไม่ไหวครับ เหมือนจะไม่สบาย เลยล้มตัวนอนต่อ ... ปล่อยให้คนที่จะออกไปข้างนอกเค้าหากินกันเองทั้งเช้า ทั้งกลางวันครับ


พอหกโมงเช้ารู้สึกตัวอีกทีนึกขึ้นได้ว่าวันนี้รถขยะจะมาเก็บขยะ เลยรีบลงมาเก็บนั่นเก็บนี่ไปทิ้ง เลยลามปามไปทำความสะอาดหลังบ้าน หน้าบ้าน ที่จอดรถ ลืมตัวไปว่าตัวเองไม่ค่อยมีแรง เหมือนจะไม่สบาย ฮ่าๆๆๆ



ถ้ามี 2 อย่างให้เลือกระหว่างความสกปรกต้องทำความสะอาดกับนอนเปิดแอร์ ... บอลเลือกอย่างแรกเลยครับ เห็นอะไรที่รก สกปรกแล้วจะต้องทำอะไรซักอย่างครับ ไม่งั้นนอนไม่หลับ ฮ่าๆๆๆๆ ติดนิสัยแม่ที่เป็นพยาบาลมาเต็มๆเลยครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:19:56:10 น.  

 
สวัสดีครับพี่หนู

งานภาพของผมเปลี่ยนไปเรื่อยๆครับ
บางปีก็แต่งภาพด้วย prisma อย่างสนุกสนานเลยครับ
ตอนนี้ผมสนุกกับ ai อยู่ครับ 555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:20:00:59 น.  

 
ที่ตรงนี้เป็นที่ที่ทำให้เราได้แสดงความคิดที่อยู่ในหัว ในใจเราออกมา

โลกเราเปลี่ยนแปลงตลอด ใตมนุษย์ก็เช่นเดียวกัน


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:21:40:34 น.  

 
ถ้าเราได้เริ่มเขียน สิ่งต่างๆ ที่อยู่ข้างไหนก็จะค่อยๆ ออกมา ผมว่ามมันยากตอนเริ่มต้นนี่แหละครับ แต่ถ้าเริ่มได้มันก็จะง่ายขึ้น

ความเจ็บปวดจำมันได้ แต่ให้มันเป็นบทเรียนเพื่อที่ครั้งต่อไปจะได้ไม่เจ็บแบบนี้อีก

มันก็น่าคิดเหมือนกันว่าเราฆ่ากันไปเพื่ออะไร แต่โลกเรานี้ทุกคนไม่ได้เข้าใจถึงสัจธรรมนี้ ไม่งั้นโลกเราคงจะสงบสุขขึ้นอีกเยอะ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:21:58:32 น.  

 
เกิดวนเวียนเจอกันรู้จักกันไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ แต่เจอกันชาติใหม่ ก็ไม่รู้จักกัน

เย็นนี้ ฝนตกหนักก่อนวิ่งครับ วิ่งในโรงรถ ได้ 9 โล ฝนตกพรำๆจนถึงเวลานี้ครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 11 กันยายน 2567 เวลา:22:16:48 น.  

 
หลังไมค์ด้วยครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 กันยายน 2567 เวลา:0:32:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

BlogGang Popular Award#20


 
กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 394 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]