: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ปล่อยให้ความเศร้า เคลื่อนผ่านเราไป :
: ปล่อยให้ความเศร้า เคลื่อนผ่านเราไป :เขียน : นิ้วกลม

บทกวีไร้ฉันทลักษณ์ของคุณเอ๋ นิ้วกลมเล่มนี้เขียนถึง “ความรัก” ความรักซึ่งยากนักจะเข้าใจความหมายของมันได้อย่างถ่องแท้ ความรักซึ่งมักพ่วงพามากับ ความเหงา ความเศร้า ความรักเหมือนเหรียญสองด้าน เหมือนสุขกับเศร้า เหมือนเหงากับเริงรื่น เหมือนพบพานและจากลา“ปล่อยให้ความเศร้า เคลื่อนผ่านเราไป”“ความเศร้า” เป็นหนึ่งในความทรงจำที่ยากจะลืมเลือน มันเหมือนเงาซึ่งไม่เคยจากไปไหน มีแสงก็มีเงา
ปีนี้เป็นปีที่ผมตามอ่านงานของคุณเอ๋ นิ้วกลมเยอะมาก ค่อย ๆ ตามอ่านมาเรื่อยๆ ถ้าย้อนไปช่วงอายุ 25-35 ปี เวลาผมอ่านหนังสือของใครแล้วชอบ ผมจะตามซื้ออ่านผลงานของนักเขียนคนนั้นครบทุกเล่ม เพื่อดูแนวคิดและแนวทางการเขียนของนักเขียนคนนั้นอย่างครอบคลุม ถ้าชอบ...นั่นหมายถึงผมจะตามอ่านงานเล่มใหม่ของนักเขียนคนนั้นทันที ไม่ว่าจะเขียนงานแนวไหนก็ตาม เช่นเดียวกัน...มีนักเขียนหลายคนที่ผมเคยตามซื้องานทุกเล่ม ก่อนจะหยุดติดตาม เพราะแนวทางการเขียนของนักเขียนคนนั้นไม่ใช่แนวที่ผมอ่าน
นักเขียนที่ผมตามอ่านงานทุกเล่ม (มีครบทุกเล่มเท่าที่จะตามซื้อได้) เช่น พี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ , พี่ตุ้ม หนุ่มเมืองจันท์ , คุณเสกสรรค์ ประเสริฐกุล คุณแดนอรัญ แสงทอง , คุณปะการัง , คุณฟ้า พูลวรลักษณ์ งานแปลของท่านโอโช , งานแปลของท่านกฤษณมูรติ , งานแปลของเปาโล คูเอลโญ่ เป็นต้น
คุณเอ๋ นิ้วกลม ถือเป็นนักเขียนซึ่งผมตามอ่านงานมากที่สุดคนหนึ่งในรอบหลายปีที่ผ่านมา เมื่อก่อนผมไม่เคยคิดอ่านงานเขียนของคุณเอ๋เลย เพราะคิดว่าเป็นงานของนักเขียนรุ่นใหม่วัยรุ่น ซึ่งไม่ใช่แนวหนังสือที่ผมอ่าน ผมไม่อ่านนิยาย ไม่อ่านสารคดีท่องเที่ยว ไม่อ่านบทความ ฯลฯ แต่ในช่วงโควิด ผมออกไปไหนไม่ได้ เมื่อกลับไปค้นหนังสือในชั้นหนังสือที่บ้าน ก็ไปเจอ “อาจารย์ในร้านคุ้กกี้” ผลงานของคุณเอ๋ ซึ่งน้องสาวของผมซื้อมาอ่าน ผมนำกลับมาอ่านที่บ้าน แล้วก็รู้สึกเลยว่านักเขียนคนนี้สำนวนดี เขียนเรื่องได้น่าอ่าน จากนั้นจึงเริ่มกดติดตามเพจของคุณเอ๋ที่ชื่อ Roundfinger และค่อย ๆ ทยอยซื้อหนังสือของคุณเอ๋มาอ่านเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
ผมเดาเอาเองว่าหนังสือกวีที่คุณเอ๋เขียนจำนวน 4-5 เล่ม ยอดขายน่าจะน้อยมาก แต่ผมเชื่อว่าสำหรับนักเขียนแล้ว หากเขียนกวีเป็น ทุกคนอยากตีพิมพ์หนังสือบทกวีอย่างแน่นอน
ผมเองก็เคยใช้เวลา 10 ปีเขียนบทกวีเก็บไว้เป็นจำนวนมาก เพราะเชื่อว่าบทกวีมันพูดในสิ่งที่เราไม่ได้เขียนออกมาได้ดีที่สุด เราสามารถซุกซ่อนความรู้สึกเอาไว้ในบทกวีได้มากที่สุด โดยที่คนอ่านไม่จำเป็นต้องรู้สึกเหมือนเราในขณะอ่าน บทกวีมักจะเปิดเปลือยอารมณ์ ความคิดคำนึง และความรักเอาไว้ โดยที่ไม่จำเป็นต้องเล่าหรือบอกออกมาตรง ๆ
บทกวีเหมือนทางลัดที่พลัดหลงจากทางหลัก มันสื่ออารมณ์ได้เร็วและตรง แต่ขณะเดียวกันก็พาคนอ่านลัดเลาะไปตามหุบห้วงอารมณ์ที่ยากจะหยั่งถึง ท่ามกลางทัศนียภาพซึ่งยากจะคาดเดา
หนังสือบทกวีของคุณเอ๋ให้ความรู้สึกเช่นนั้น ผมไม่ได้อ่านเพื่อรู้เรื่อง ผมอ่านเพื่อรู้สึก รู้สึกไปกับความรู้สึกของตัวเองขณะอ่าน
ถ้าให้เลือกมาเพียงหนึ่งบทกวีที่ชอบที่สุดในเล่มนี้ ผมจะเลือกบทกวีบทนี้โดยไม่ลังเลใจ
----------------------------
ดอกไม้จะบาน ใบไม้จะร่วง อาทิตย์จะขึ้น ความมืดจะมาถึง จันทร์จะเต็มดวง พายุจะมา มรสุมจะสงบ ความรักจะก่อเกิด เราจะแยกจาก จูบแรก กอดสุดท้าย ความตาย ทุกสิ่งเกิดขึ้นแน่ แค่เมื่อไหร่เท่านั้นบทกวี : แค่เมื่อไหร่


Create Date : 11 มิถุนายน 2568 |
Last Update : 11 มิถุนายน 2568 5:28:56 น. |
|
15 comments
|
Counter : 629 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณtanjira, คุณAnanya Amy_1994, คุณhaiku, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณThe Kop Civil, คุณปรศุราม, คุณโอพีย์คุณนายกุ๊งกิ๊ง, คุณtuk-tuk@korat, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณDevastar, คุณmcayenne94, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse |
โดย: tanjira วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:6:45:41 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:9:30:17 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:9:44:15 น. |
|
|
|
โดย: sawkitty วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:10:30:21 น. |
|
|
|
โดย: Devastar วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:13:38:41 น. |
|
|
|
โดย: Devastar วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:14:30:41 น. |
|
|
|
โดย: sawkitty วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:17:07:00 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:18:49:56 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:20:24:08 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:22:37:28 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 11 มิถุนายน 2568 เวลา:23:52:51 น. |
|
|
|
โดย: ศาสนาอิสลาม IP: 172.96.141.81 วันที่: 12 มิถุนายน 2568 เวลา:6:08:37 น. |
|
|
|
| |
เป็นหนังสืออีกเล่มที่น่าอ่านมากค่ะก๋า
หลายปีมาแล้วที่พี่หยุดซื้อหนังสือมาบทกวีมาอ่านค่ะ
ก็ได้แต่อ่านในมือถือนิดๆหน่อยๆเองค่ะ
อ่านจากบล็อกก๋ามากกว่าค่ะ
เช้านี้อากาศครึ้มๆค่ะ
พี่น่าจะมาก่อนใครนะคะเช้านี้
อาจารย์ยังไม่มา คุณหอมกรน่าจะใกล้มาแล้ววว