พฤษภาคม 2568
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
11 พฤษภาคม 2568

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 376 ::


:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 376 ::

โจทย์ --- กระดาษหนึ่งแผ่นที่แสนมีค่า
ผู้คิดโจทย์ --- จันทราน็อคเทิร์น






: กระดาษแผ่นหนึ่ง :













วันที่เราเกิด
กระดาษแผ่นนั้นจดบันทึกวันเดือนปี
เวลาที่ตกฟาก รอยยิ้มของพ่อและแม่
ความห่วงใย ความทรงจำ เดือนผ่านเดือน ปีผ่านปี
เราเติบโตกลายเป็นใครคนหนึ่งซึ่งเติบใหญ่
พ่อแม่เริ่มแก่ชราลงไป
ใครบางคนที่เราเคยรู้จัก...หายไป

วันที่เราตาย
กระดาษแผ่นนั้นจดบันทึกวันเดือนปี
เวลาที่เราหยุดหายใจ
และเราหายไปจากใครหลายคนที่เรารัก
เราหายไปจากความรักของใครหลายคนที่รักเรา
เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้น
ในค่ำคืนที่ไม่มีเราอยู่อีกต่อไป

กระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งบันทึกวันเวลาเอาไว้
ว่าเราเคยอยู่ เคยพบ เคยรัก และเคยจากไป

 



Create Date : 11 พฤษภาคม 2568
Last Update : 11 พฤษภาคม 2568 6:00:43 น. 12 comments
Counter : 612 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtanjira, คุณmcayenne94, คุณหอมกร, คุณ**mp5**, คุณmultiple, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปัญญา Dh, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปรศุราม, คุณtoor36, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณโอพีย์คุณนายกุ๊งกิ๊ง, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku


 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

สูติบัตร เรามีกันทุกคนนะคะ

เราเติบโตเป็นคนคนนึง
พ่อแม่เราก็แก่ชราและกลาบเป็นคนที่เราไม่คุ้นเคยเป็นเรื่องจริงค่ะ
ถึงจะไม่คุ้นเคยแต่เราก็ต้องทำตัวให้คุ้นชินกับท่านนะคะ
ถึงแม้บางครั้งเราก็เหนื่อยใจบ้าง เราก็ต้องอดทนค่ะ
เพราะตอนเราเป็นเด็ก เราก็คงทำออกฤทธ์ ออกเดชไว้เยอะเหมือนกันนะคะ

เรื่องรวยเพราะเสี่ยงโชคนี่พี่ก็ไม่มีดวงค่ะ
ต้อง2 มือเท่านั้น อย่างก๋าบอกค่ะ รวยหรือไม่รวยก็ไม่เป็นไรเนาะ
แค่เรารู้สึกว่าเราพอกับสิ่งที่เรามี เราก็รวยแล้วค่ะ

เช้านี้พี่มาก่อนทั้งอาจารย์เต๊ะและคุณหอมกรแน่ๆค่ะ
วันพระใหญ่ด้วยนะคะวันนี้



โดย: tanjira วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:6:18:38 น.  

 
พระพุทธเจ้าท่านเปรียบ รูปขันธ์นี้
ดังฟองน้ำ เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นชั่วคราว
แล้วแตกทำลายสลายไป
ชีวิตเป็นความจริงแค่ชั่วขณะ
ยึดสิ่งใดก็ทุกข์เพราะสิ่งนั้น ไม่ว่ากระดาษแผ่นเดียว
หรือเสื้อตัวเดียว คนทุกข์เพราะความยึด
สิ้นยึดจึงสิ้นทุกข์ค่ะ พระพุทธองค์จึงสอนให้สละละวาง
สิ่งที่ยึด ครูบาอาจารย์ สอนให้ละจะนอกเข้าใน
ละสิ่งภายนอก ละคนอื่นก่อน จึงละรูปกายตนเอง
แล้วจึงละนามธรรมใดๆที่ยังยึดอยู่
การปฏิบัติก็คือ ขบวนการแห่ง สงบ สติสัมปชัญญะ
เพื่อ มองเห็น จิตใจตนเองให้ชัดเจน และขัดเกลา
ถอดถอน สละละวางความยึดถือ และตรวจสอบเป็นอัตโนมัติค่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:7:13:10 น.  

 
วันนี้คุณธัญมาก่อนมัวไปใส่บาตร
ตอนเช้ามืดคุณก๋ายังไม่อัพบล็อก
ขิงกันหน่อย อาจารย์ท่าจะระบบมแผล
วันนี้ยังไม่เห็นมารายงานตัวคุณก๋า



โดย: หอมกร วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:8:22:42 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:8:59:01 น.  

 
ใบสูติบัตร ไม่ได้เจอได้จับมานานแล้วครับ
แต่มรณะบัตร นี่จับบ่อย เพราะต้องไปเขตไปขอให้ ปู่ย่า พ่อแม่ ครบหมดแล้วละครับ เหลือแต่ของตัวเองนี่แหละครับ ขอต่อเวลาช่วงบาดเจ็บอยู่ครับ แฮร่555


โดย: multiple วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:11:00:31 น.  

 
ลืมบอกคุณก๋าไปว่าป้ารัตนาแกมาเล่นหนังกับพี่แจ๊สกำลังฉายในโรง อยู่ตอนนี้เลยนะครับเขาว่าฮามากๆเลยครับ555


โดย: multiple วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:11:04:01 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

ทั้ง 2 ใบ สูติบัตร คือ เกิด มรณบัตร คือ ตาย ก็ถือเป็น
กระดาษแผ่นเดียวาำคัญทั้งสอง ประเภท เนาะ มนุษย์ หรือสิ่งมีชีวิต
ล่วนแต่ตอ้งเจอทั้งนั้น จ้ะ หนีไม่พ้นแน่นอน

โหวดหมวด ตะพาบ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:17:26:11 น.  

 
สวัสดีครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:19:22:42 น.  

 
สวัสดีครับคุณป๊อป



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:21:08:55 น.  

 
อันแรกโอเค แต่อันหลังคิดว่าคงไม่มีใครอยากได้เท่าไหร่ แต่ก็ต้องได้กันทุกคน ขึ้นอยู่กับเวลาก็เท่านั้น


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:21:16:20 น.  

 
กระดาษมีค่าแต่ละชนิดมีแค่ 1 แผ่น ใบเกิด ใบตาย ใบสมรส ฯ
แต่ก่อนทะเบียนบ้านก็ 1 แผ่น แล้วมาเปลี่ยนเป็นเล่ม

ฝนกำลังใกล้จะตกในไม่ช้าครับ ฟ้าร้องมาก่อนแล้ว



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 11 พฤษภาคม 2568 เวลา:22:37:02 น.  

 
ใบแรกเราอาจได้เห็น แต่ใบหลังตอนที่เราตายแล้วก็คงไม่มีโอกาสได้เห็น


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2568 เวลา:19:14:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]