ตุลาคม 2568
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
9 ตุลาคม 2568

: อยู่ในความคิดคำนึง 5 :


: อยู่ในความคิดคำนึง 5 :









33
ผีเสื้อหลากสี
ดอกไม้หลากพันธุ์
ความสัมพันธ์ --- จบแล้วลืม !



34
อย่าหายใจทิ้งอย่างเปล่าเปลือง
จงซ่อมแซมส่วนที่ผุพังของชีวิต
เพื่อขีดเขียนตอนจบของชีวิตให้งดงาม



35
คนเคยถูกงูกัด
แม้เห็นเชือก
ก็ยังกลัว



36
เราค้นหา
เราคาดหวัง
ความฝันที่ซ้อนทับความจริง



37
ศิลปะของความบาดหมาง
เยียวยาด้วยการแก้แค้น
และรักษาด้วยการให้อภัย



38
ชูดอกไม้
ขึ้นสู่ท้องฟ้า
เมื่อดอกไม้ลืมต้น --- มันจึงเป็นอิสระ !



39
แสงลอดออกมาจากช่องเล็ก ๆ
จงมีความหวังเสมอ
แม้ยังมองไม่เห็นมันในตอนนี้ก็ตามที



40
หน้ากากแห่งความหลอกลวง
ใส่เอาไว้อำพราง
ปิดบังตัวตนที่แท้จริง





























Create Date : 09 ตุลาคม 2568
Last Update : 9 ตุลาคม 2568 4:34:34 น. 11 comments
Counter : 615 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณปรศุราม, คุณNior Heavens Five, คุณThe Kop Civil, คุณChow Tu Tu, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณปัญญา Dh, คุณnewyorknurse


 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

เคยมีบางวันที่พี่คิดว่าตัวเองหายใจทิ้งไปวันๆ
ช่วงที่คิดก็คือช่วงที่ป่วยค่ะ พอเราไม่ได้ทำอะไรเราก็โหยหาสิ่งที่เราทำ
แต่พอปกติดี รู้สึกเหนื่อยกับสิ่งที่ทำ
เนี่ย!!! คนเรามักเป็นแบบนี้นะคะ(บางคน)

พ่อกับแม่พี่ห่างกัน 10 ปีเลยค่ะ

อาจารย์น่าจะกำลังคุยยาวๆ รอคุณหอมกรนะคะเช้านี้


โดย: tanjira วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:6:40:50 น.  

 
อาจารย์โหวตแล้วหายไปเลยค่ะคุณธัญ
แขกมาครบร้านแล้วตั้งวงกาแฟได้คุณก๋า



โดย: หอมกร วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:7:01:14 น.  

 
37 นี่ เรื่องความบาดหมาง สมัยหนุ่มๆนี่ อาจารย์เต๊ะ อารมณ์ร้อนมาก
มีอาวุธอยู่ใกล้ตัวไม่ได้เลย อยู่บ้านก็พกปืนตลอด วันๆก็เฝ้ารอ เมื่อไหร่โจรจะเข้าบ้านมาซักทีน้อ อยากจะลองปืนมากกก อิอิ
หลังๆ ญาติพี่น้องเห็นอาการไม่ค่อยดี เลยเอาอาวุธไปซ่อนหมด ตอนนี้ เหงา คิดถึงมากกก แฮร่555

พูดถึงเรื่องล้างแค้น ใช่ มันต้องล้างแค้น ก่อน แล้วเราค่อยให้อภัยนะครับ ไม่งั้นมันคาใจ อยู่ข้างใน ลึกๆ ฟังดูคล้ายๆเนื้อเพลง 5555

เรื่องบัตรทองนี่เรื่องจริงเลยครับ อาจารย์เต๊ะ สังเกตดูมาหลายเรื่องแล้ว รพ รัฐ น่าจะขาดสภาพคล่องเอามากๆ
คนไข้ใครจ่ายเงินสด นี่ ถือเป็น คนไข้พรีเมี่ยม ตั้งแต่ตอนไปผ่าไส้เลื่อน แล้วครับ รอตามสิทธิ์ประมาณ ปีกว่า จ่ายเลย คุณได้สิทธิ์นั้น เดี๋ยวนี้ ผ่าทันทีไม่รีรอครับ เดี๋ยวมันเปลี่ยนใจ 5555



โดย: multiple วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:7:46:03 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

ขาประจำของ ก๋า มาครบทีมทุกเช้าแล้วนะ กลุ่มนี้เหนียวแน่น
จริง ๆ จ้ะ อิอิ ครูก็มาต่อท้ายพวกเขาตามแต่โอกาส เร็ว ช้า แล้ว
แต่ความว่างของครู จ้ะ ห้าห้าห้า

ภาพในบล็อกวันนี้ ส่วนใหญ่เป็นทิวทัศน์ธรรมชาติ เป็นเส้นทาง
ยาว วกวนหน่อย สองข้างทาง มีต้นไม้ให้ความร่มรื่น น่าเดิน
ออกกำลังกาย นะ
ข้อความประกอบภาพ "ในห้วงคำนึง ยังคงเป็นข้อความที่ให้
ข้อคิด สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันเหมือนเดิม จ้ะ
โหวดหมวด งานเขียนฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:9:32:16 น.  

 
สวัสดีครับพี่ก๋า
คนเคยถูกงูกัดไม่เห็นเชือกก็ยังกลัว นึกถึงตอนเด็กที่ ผมเคยตกบันไดแล้วกลายเป็นกลัวความสูงไปเลย ต้องใช้เวลาอยู่นานหลายปีกว่าจะเลิก กลัวความสูงได้


โดย: Nior Heavens Five วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:13:07:02 น.  

 
เรื่องบาดหมางใจบางคนกว่าจะให้อภัยกันได้ ก็ลาโลกไปแล้วนะครับ
วันนี้ภาพประกอบสวยมากครับ เขียว สดชื่นใจเลยครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:15:03:43 น.  

 
นาโซ่ ก็มีในชามที่เสริฟมา ปกติเราชอบอาหารไทยเผ็ดๆ ไม่ถึงกับพริกร้อยเม็ด ข้าวเหนียว ส้มตำ แกงไทยต่างๆนะคะ
อาหารของคนทางนี้จะออกเค็ม จืด ชีส เนย คือพกเครื่องปรุงและผงปรุงรส จากไทยมาทำทานเอง :) ไปทานอาหารไทยที่ Bogota ถามว่า Thai Restaurant มี Chef ไทยมั้ย เค้าตอบว่า ม่ายยย
หน้าตาอาหารก็ไม่ใช่แล้ว สั่งต้มยำมา คือเปรี้ยวอย่างเดียว
Chef ละตินทำอหารไทย ทานครั้งเดียวพอ ทำเองอร่อยกว่า


โดย: Chow Tu Tu วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:18:59:12 น.  

 
บ้านนี้วันนี้ธรรมชาติสดชื่น สดชื่นนนนนน


โดย: Chow Tu Tu วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:19:18:34 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


สะพานนั้นตรงสวนธรรม มช ใช่มั๊ยคราบ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:20:02:31 น.  

 
อยู่บ้านชนบท ออกนอกบ้านค่ำๆต้องมีไฟฉายครับ กลัวเหยียบงู/งูกัด
เห็นเป็นเส้นๆในที่มืดก็ต้องคิดเป็นงูไว้ก่อน
หลายวันก่อน เปิดประตูบ้านตอนบ่าย มองไปหลังประตู งูสิงห์ขนาดเท่าแขน คนตกใจ งูก็ตกใจเลื้อยหนีไปเลย

เช้ามืดมีแค่ฝนพรำๆ ฟ้าร้องครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:23:33:21 น.  

 
ถ้ามัวแต่ให้อภัยกันแล้วเมื่อไหร่จะได้ล้างแค้น

แสงนี่แหละคือความหวัง แม้เราจะเห็นมันแค่เล็กๆ ก็ตาม มันก็เหมือนแสงที่ลอดผ่านช่องเล็กๆ มันชี้ทางเราได้


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 ตุลาคม 2568 เวลา:23:34:34 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

BlogGang Popular Award#21


 
กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]