: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ที่สุดแห่งการแสวงหา :
: ที่สุดแห่งการแสวงหา :บรรยาย : กฤษณมูรติ
แปล : ทีมงานมูลนิธิอันวีกษณา
 เราแสวงหาสิ่งใด ?
อะไรคือที่สุดแห่งการแสวงหา ?คำตอบของการใช้ชีวิต ความเชื่อทางศาสนา อุดมการณ์ทางการเมือง
ล้วนไม่อาจแสวงหาคำตอบที่ถูกต้องที่สุดเพียงคำตอบเดียวได้
เพราะเรามิได้เกิดมาพร้อมกับ ‘อิสรภาพทางความคิด’
การเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว ชุมชน แม้กระทั่งหน่วยหนึ่งในสังคม
เราย่อมถูกกำหนดกฏเกณฑ์ไว้ด้วยกฎหมาย ค่านิยมทางสังคม วัฒนธรรมประเพณี
ความเชื่อทางด้านศาสนา ฯลฯ
เมื่อตั้งคำถามว่า “ต้องทำอย่างไรจึงจะเกิดสมาธิ ?”
‘การทำอย่างไร ?’ มิใช่ปัญหา
ปัญหาอยู่ที่เราไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่า ‘สมาธิที่แท้จริง’ คืออะไร ?
หากเรารู้ว่า ‘สมาธิ’ คืออะไร การทำสมาธิอย่างไรย่อมมิใช่ปัญหาอีกต่อไป
การรู้ว่าอะไรคืออะไร ไม่ได้อยู่ที่การอ่านหนังสือ ไม่ได้อยู่ที่การเรียนรู้ผ่านคำสอนจากอาจารย์
ไม่ได้เกิดขึ้นจากการฟัง การอ่าน การเห็น การทำตาม หรือการเลียนแบบ
การรู้ว่าอะไรคืออะไรต้องเกิดจากการลงมือทำ แม้ในขณะลงมือทำเราอาจยังไม่รู้
แต่การลงมือทำจะนำไปสู่การรู้ใน ‘ความจริง’ ด้วย ‘ตัวเราเอง’
เหมือนการตั้งคำถามว่า “เป้าหมายของชีวิตคืออะไร ?”
เราจะต้องการคำตอบสำเร็จรูปเหล่านี้ไปเพื่ออะไร
ชีวิตที่มีความหมายย่อมมิได้เกิดจากการให้คำจำกัดความ
เพราะนิยามความหมายเหล่านั้น มิอาจแสดงออกถึงชีวิตที่แท้จริง
จนกว่าเราจะเข้าใจความสับสนในใจที่มีอยู่
คำถามเหล่านี้จึงจะหมดไป
จิตที่สับสนย่อมแสวงหาหนทาง มันอยากออกไปจากทุกข์ที่เผชิญอยู่
จิตที่กระจ่างแจ้งเท่านั้นซึ่งจะพบ ‘หนทางที่แท้จริง’ ในการออกจากปัญหาทั้งปวง
เรามิได้ต้องการผู้ชี้นำหรือผู้ชี้ทาง
ทิศทางที่เราต้องไป จำเป็นต้องค้นพบมันให้ได้ด้วยตัวเราเอง
แต่สิ่งแรกที่ต้องทำ คือ ยอมรับก่อนว่าความคิดของเรากำลังสับสน
และถูกครอบงำด้วยแนวคิดเก่าที่ติดตัวมาโดยตลอด
ทั้งหมดเป็นสิ่งที่ครอบงำความคิด สร้างความกลัวให้กับชีวิตของเรา
การหยุดจิตที่สับสนลงได้ ด้วยการหยุดคิด
แล้วสืบค้นไปที่จิต จนกว่าจะเห็นแจ้งในความจริงแห่งชีวิต
นั่นเป็นหนทางแห่งการดับทุกข์โดยสิ้นเชิง
เมื่อจิตหยุดสับสน มันจึงหยุดค้นหา
เมื่อหยุดแสวงหา จึงค้นพบความจริงที่มีอยู่แล้วในตัวเอง
การเข้าใจตนเองไม่ใช่เรื่องง่าย แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้
การตระหนักรู้ในตนเองมาจากปัญญาในตน
ซึ่งเราต้องค้นพบด้วยตนเอง เพื่อปลดปล่อยตนเองให้เป็นอิสระจากการร้อยรัด
จากความคิดเก่าทั้งปวงซึ่งเคยมีอยู่
ไม่มีใครช่วยให้เราเป็นอิสระจากความโง่เขลาและความทุกข์ทั้งปวงในชีวิตได้
เพราะเราเป็นผู้สร้างทุกข์โศกทั้งหมดด้วยตัวเอง
ไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากตัวเราเอง
ไม่มีใครมอบสัจธรรมแห่งความรู้แจ้งนี้ให้กับเราได้
ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวจะส่งมอบปัญญาให้กับเราได้
สิ่งนี้มิใช่ผลรางวัลที่หยิบยื่นให้กัน
แต่มันคือการลงมือปฏิบัติกับตนเอง ด้วยตัวเอง
ด้วยการตระหนักรู้ในตนเองอย่างสม่ำเสมอ
เราจะค้นพบได้ในที่สุดว่าตัวเองคือใคร ชีวิตที่แท้จริงคืออะไร
โดยการรู้ตัว รู้จักตนเอง พร้อมกับความคิดที่ถูกต้องตามหลักธรรมแห่งความเป็นจริง
| Create Date : 09 มีนาคม 2568 |
| Last Update : 9 มีนาคม 2568 5:32:22 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 480 Pageviews. |
|
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณmultiple, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณร่มไม้เย็น, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณThe Kop Civil, คุณSleepless Sea, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปัญญา Dh, คุณปรศุราม, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse |
โดย: หอมกร   วันที่: 9 มีนาคม 2568 เวลา:6:36:14 น. |
|
|
|
โดย: tanjira  วันที่: 9 มีนาคม 2568 เวลา:6:59:35 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 9 มีนาคม 2568 เวลา:8:03:45 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 9 มีนาคม 2568 เวลา:8:07:46 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 9 มีนาคม 2568 เวลา:11:59:23 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 9 มีนาคม 2568 เวลา:23:24:22 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [
ตั้งแต่การออกแบบหน้าปกเลยคุณก๋า
แถมอ่านแล้วยังวิงเวียนอีกต่างหาก
ป.ล.ทายกันวันนี้คุณธัญจะแวะมามั๊ย