มีนาคม 2568
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
5 มีนาคม 2568

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - การศึกษาและสาระสำคัญของชีวิต :


: การศึกษาและสาระสำคัญของชีวิต :
บรรยาย : จ.กฤษณมูรติ
แปล : นวลคำ จันภา







[ ว่าด้วยเรื่องราวด้านการศึกษา ]


ผมเคยอ่านหนังสือเล่มนี้เมื่อ 6 ปีที่แล้ว
หนังสือเล่มนี้รวมรวมเรื่องราวด้านการศึกษาและสาระสำคัญของชีวิต
ที่ท่านกฤษณมูรติได้ร่วม พูดคุย สนทนา และเสวนา
กับครู นักเรียน และบุคคลอื่น ๆ ทั่วโลก

ท่านมองเห็นปัญหาด้านการศึกษาและการเรียนรู้
ไม่เพียงแต่ในประเทศอินเดีย
หากแต่เป็นปัญหาซึ่งซับซ้อนและเกิดขึ้นเป็นวงกว้างแทบจะในทุกประเทศทั่วโลก

“การศึกษาที่ถูกต้อง” จะเกิดขึ้นได้อย่างไร ?
หากมนุษย์ยังไม่รู้จักตัวเอง
ปัญหาด้านการศึกษาจึงไม่ใช่เรื่องของเทคนิคการสอน อุปกรณ์ สื่อการเรียนการสอน
คุณภาพของอาคารและห้องเรียน หรือ การร่างหลักสูตรการเรียนรู้ที่ดีที่สุด


“การศึกษาที่ดี” ต้องทำให้ผู้เรียนเกิดความเป็นเอกภาพในความคิด ในความรู้สึก
รวมไปถึงการมีโลกทัศน์ที่ถูกต้องกับโลก ผู้คน และตนเอง

หน้าที่ของการพัฒนาการศึกษาจึงมิใช่หน้าที่ของรัฐบาล
นักการศึกษา หรือ กระทรวงทบวงกรม หน่วยงานหนึ่งหน่วยงานใด
แต่เป็นหน้าที่ของผู้คน ทั้งผู้สอนและผู้เรียน
พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ตลอดจนลูกศิษย์
ทั้งหมด คือ มนุษย์ผู้มีความรู้สึกนึกคิด
หากสำนึกในตนเองบิดเบี้ยว ผิดเพี้ยน
ต่อให้มีหลักสูตรที่ดีแค่ไหน มีวิธีการสอนที่ดีเลิศประการใด
ก็ไม่อาจสร้างผู้เรียนรู้ที่มีคุณภาพขึ้นมาได้อย่างแน่นอน


หน้าที่สำคัญของการศึกษา คือ การช่วยให้บุคคลสามารถเผชิญกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต
ทำให้บุคคลสามารถรับมือกับทุกปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตได้อย่างสร้างสรรค์และกล้าหาญ
สิ่งสำคัญ คือ การสอนให้เด็กค้นพบ ‘ปัญญา’ ในตน
ไม่ใช่การจดจำข้อมูลเพื่อนำไปสอบและวัดผลด้วยคะแนนเพียงอย่างเดียว

‘สติปัญญา’ คือ ความสามารถในการหยั่งเห็นความจริงของชีวิต
‘สติปัญญา’ จะเกิดขึ้นต่อเมื่อเราเข้าใจตนเองจนเป็นอิสระจากความยึดมั่นถือมั่นในตน


‘ปัญญา’ ไม่อาจทดแทนได้ด้วยความรู้
การสะสมข้อเท็จจริงไม่อาจทำให้ผู้คนพ้นทุกข์

ดังที่ท่านกฤษณมูรติกล่าวไว้ว่า


“‘อิสรภาพ’ ในการสร้างสรรค์
จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเราเข้าใจตนเอง
แต่ความเข้าใจตนเองนี้ ไม่ใช่พรสวรรค์
เราสามารถเป็นคนที่สร้างสรรค์ได้
โดยไม่ต้องเก่งด้านใดเป็นพิเศษก็ได้
การสร้างสรรค์ คือ ภาวะที่เกิดขึ้น
เมื่อไม่มีความขัดแย้งและความทุกข์อยู่ในใจเลย
เป็นภาวะที่เกิดขึ้น เมื่อจิตใจพ้นจากความหมกมุ่น
ที่จะสนองความอยากและความต้องการต่าง ๆ”



เช่นนี้แล้ว...
การศึกษา คือ การค้นพบความจริงในตัวเอง
การศึกษา คือ อิสรภาพของการเรียนรู้และรับมือกับทุกปัญหาในชีวิต
การศึกษา คือ การสลายความขัดแย้งระหว่างตัวเรากับโลกและคนรอบตัว
การศึกษา คือ การสลายความกลัวภายในจิตใจของตัวเอง
การศึกษา คือ การทำลายความเห็นแก่ตัวที่เราเคยมี
การศึกษา คือ การดำเนินชีวิตให้ดีและมีความสุขตามความพึงพอใจที่ถูกต้อง
การศึกษา คือ การทำให้เรารู้จักตัวเองอย่างถ่องแท้
และเมื่อรู้จักตัวเองอย่างดีที่สุด เราก็จะวางความเป็นตัวตนลงไปเรื่อย ๆ จนหมดสิ้น
ซึ่งนั่นจะนำไปสู่
“อิสรภาพแห่งการเรียนรู้” ที่แท้จรริง !































Create Date : 05 มีนาคม 2568
Last Update : 5 มีนาคม 2568 4:14:02 น. 16 comments
Counter : 595 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณหอมกร, คุณnewyorknurse, คุณtanjira, คุณmultiple, คุณhaiku, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปรศุราม, คุณThe Kop Civil, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณกะริโตะคุง, คุณnonnoiGiwGiw, คุณSleepless Sea, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปัญญา Dh, คุณสองแผ่นดิน


 
เนื้อหาดีที่เดียวแหละคุณก๋า
แต่ชื่อหนังสือกับภาพปกนี่
ไม่ดึงดูดใจให้หยิบขึ้นมาอ่านเลย
ที่จริงคุณก๋าแนะนำไว้ในบล็อก
แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะบางคน
จะได้รู้จักหนังสือที่ไม่เคยรู้จักจ้า
ป.ล.คุณธัญตื่นแล้วแต่ยังไม่เข้าบล็อกแน่



โดย: หอมกร วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:6:00:51 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องก๋า

ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกค่ะ
ได้ข้อคิดดีๆด้วยค่ะ


โดย: newyorknurse วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:6:18:01 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

การศึกษาเริ่มต้นมาจาก การเรียนรู้ตัวเอง
และเข้าใจตัวเองก่อนนะคะ .....
พี่ว่าหลายๆคนมักมองออกไปไกลว่าต้องศึกษาหาความรู้จากภายนอกก่อนค่ะ

เหมือนที่เราคุยเรื่องเลี้ยงลูก พ่อแม่ต้องรู้จักลูกก่อนว่าลูกชอบอะไร
หาสิ่งที่ลูกชอบมาเล่นกับลูก พูดคุยกันไปเรื่อยๆ

พี่ว่าพ่อแม่ไม่ค่อยรับฟังลูกตัวเอง คอยแต่จะสั่งๆ มากกว่า
การรับฟังเด็กไม่ได้เป็นการตามใจนะคะเนาะ




สายๆพี่ต้องไปศิริราชค่ะ น่าจะเข้าบล็อกก๋าบล็อกเดียวค่ะ

ตอนคุณหอมกรคอมเม็มท์น่ะตื่นแล้วค่ะ



โดย: tanjira วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:6:23:40 น.  

 


โดย: หอมกร วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:6:31:18 น.  

 
ชีวิต คือการเรียนรู้ แบบไม่จบสิ้นนะครับ จนกว่าเราจะตายนั่นแหละ
แต่ถ้าเราไม่เข้าใจตัวเอง ไม่เข้าใจชีวิต
มัวแต่ไปเรียนรู้เรื่องที่ไม่สำคัญ ไม่มีความจำเป็น ก็จะเสียเวลา โดยเปล่าประโยชน์เลยนะครับ

เรื่องพระเครื่องนี่ อาจารย์เต๊ะ ก็ไม่มีความรู้เอาซะเลยครับ
รู้แต่ว่าเอาไว้กันผีได้อย่างเดียว เท่านั้นแหละครับ 5555



โดย: multiple วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:8:13:15 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

ในมุมมองผมว่าการเรียนยุคนี้ มีวิธีการที่เปิดกว้างมากกว่ายุคก่อนแบบเราๆ นะครับ ทั้งสื่อการเรียนการสอน การค้นคว้า และเข้าถึง
เด็กยุคใหม่ชินกับเทคโนโลยีได้ไวมาก


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:9:37:27 น.  

 
เล่มนี้ดีจุง


โดย: อุ้มสี วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:10:04:14 น.  

 
ผมว่าการรู้จักตัวเองนั้นสำคัญจริง ๆ นะครับ ผมงี้ยังไม่แน่ใจเลยว่ารู้จักดีหรือเปล่า 555
ผมหลงวันนึกว่าลิเวอร์พูลเตะเมื่อคืน ตืนมาตอนตีสีครึ่ง ไม่มีเตะนี่หว่าดูคู่อาร์เซน่อลยิงกระหน่ำเลยครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:10:20:50 น.  

 
การรู้จักตัวเองนี่ยากเหมือนกันนะครับ ทั้ง mentally และ physically เลย(ร่างกายและจิตใจ) ณ ปัจจุบันผมยังไม่รู้จักร่างกายตัวเองดีพอ วางแผนการซ้อมโหดไปหน่อย แทบแย่เลยครับเมื่อกี้

การเรียนรู้มีอยู่ตลอดชีวิตแหล่ะ แค่รู้จักตัวเองให้ได้ก็น่าจะหมดช่วงชีวิตแล้วครับ


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:11:33:08 น.  

 
สวัสดี จ้ะ ก๋า

"การศึกษาและสาระสำคัญของชีวิต" หนังสือเล่มนี้ อ่านจาก
การแนะนำของเธอ นับว่าเป็นหนังสือที่ดีให้ข้อคิดเกี่ยวกับการศึกษา
ของชาติและของทุก ๆ ประเทศน่าจะนำไปคิด แก้ไขเกี่ยวกับการศึกษา
โดยเฉพาะประเทศไทย จ้ะ ชอบบทสรุปนี้ จ้ะ
"การศึกษา คือ การค้นพบความจริงในตัวเอง
การศึกษา คือ อิสรภาพของการเรียนรู้และรับมือกับทุกปัญหาในชีวิต
การศึกษา คือ การสลายความขัดแย้งระหว่างตัวเรากับโลกและคนรอบตัว
การศึกษา คือ การสลายความกลัวภายในจิตใจของตัวเอง
การศึกษา คือ การทำลายความเห็นแก่ตัวที่เราเคยมี
การศึกษา คือ การดำเนินชีวิตให้ดีและมีความสุขตามความพึงพอใจที่ถูกต้อง
การศึกษา คือ การทำให้เรารู้จักตัวเองอย่างถ่องแท้
และเมื่อรู้จักตัวเองอย่างดีที่สุด เราก็จะวางความเป็นตัวตนลงไปเรื่อย ๆ จนหมดสิ้น
ซึ่งนั่นจะนำไปสู่ “อิสรภาพแห่งการเรียนรู้” ที่แท้จรริง !"

การศึกษาต้องให้ผู้ศึกษา เข้าใจตนเองเสียก่อน จึงจะเกิดสติ
ปัญญาและเข้าใจและเรียนรู้ได้เข้าใจ ตรงจุด ตรงประเด็น

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ





โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:12:17:28 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายครับคุณก๋า

มาอ่านรีวิวหนังสือด้วยครับ
เนื้อหาในหนังสือเน้นที่ การรู้จักตัวเอง
คล้ายกับที่ว่า ทำอะไรที่ตัวเองรักตัวเองชอบแล้วจะทำได้ดี นะครับ


โดย: Sleepless Sea วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:13:38:23 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ก๋า

พี่ก๋าเวทที่บ้านหรือไปเข้ายิมคะ
เมื่อวานได้ไปเดินที่สวนมาค่ะ

เมื่อคืนปืนโหดมากค่ะ
คืนนี้เชียร์หงส์กันต่อค่าา



โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:13:46:18 น.  

 
ผมว่าเวธจนปวดขานั่นก็ถือว่าดีแล้วนะครับ

เวลาเล่นเวธก็ควรจะให้กล้ามเนื้อมันปวดๆ ใหม่มีการฉีกขาดในระดับหนึ่งครับ(บาดเจ็บแต่ไม่มากจนเกินไป จนต้องพักนาน) ร่างกายเราจะปรับตัวและจะสร้างกล้ามเนื้อใหม่ขึ้นมาในขณะที่เราพักผ่อนนอนหลับ เพื่อให้รองรับโหลดที่เคยทำให้มันแย่มาก่อนได้ครับ เป็นกลไกการฟื้นฟูร่างกายปกติครับ

พยายามต่อไปครับ เล่นเวธส่วนนี้เสร็จ ก็ไปเล่นส่วนอื่นต่อ จนครบทั่วตัวเลยครับ


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:17:00:36 น.  

 
ไปอ่านบล็อกใหม่ของคุณกะริโตะคุงมาแล้ว

วันนี้เชียงใหม่ควันเยอะมากครับ
แสบตา ปากแห้งเลย
อากาศร้อนมาก
จนผมตัดสินใจไม่เล่นเวทครับ
กลัวสูดควันเยอะเกินไป 555

ภาพดอกไม้และแมวสวยมากๆครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:21:14:14 น.  

 
หนังสือของกฤษณมูรติน่าอ่านครับ
นึกถึงหนังเรื่องหนึ่ง มีการแบ่งแยกชนชั้นด้วยปัญญา
ผู้มีปัญญาอยู่บนสุด ผู้ใช้แรงงานอยู่ต่ำสุด
คนที่น่ากลัวที่สุดคือ คนที่มีหลายๆสิ่งอยู่ในตัวเอง ต้องกำจัด

พายุฤดูร้อนใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้วครับ อุทัย 6-8 มี.ค. ขอฝนอย่างเดียวครับ

ค่าฝุ่นเช้าปกติ บ่ายเกิน



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:22:43:20 น.  

 
โลกอาจไม่ค่อยใจดีก็ได้ เพราะผมก็ไม่ค่อยใจดีเท่าไหร่ จริงๆ ก็คิดอยู่ว่าควรโหดร้ายมากกว่านี้สักหน่อย


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:23:08:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]