: คิดกับการจากลา ค้นหาคุณค่าของการอยู่ต่อไป :
: คิดกับการจากลา ค้นหาคุณค่าของการอยู่ต่อไป :ที่มา : Shortcut ปรัชญา EP.16
ถ้ามีโอกาสได้เลือกหรือออกแบบตอนจบของชีวิตตัวเอง
คุณอยากจะจบมันแบบไหน ? อย่างไร ?จุดจบของชีวิตในบางครั้งไม่ใช่จุดจบ
แต่มันคือ จุดเริ่มต้นของชีวิตการหายไปของใครคนหนึ่ง
ไม่ได้ทำให้โลกถล่ม ไม่ได้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแบบพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน
ต่อให้คุณคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่ ร่ำรวย มีอำนาจ
เมื่อลมหายใจสุดท้ายสิ้นสุดลง
มันคือ “ความตาย” ในความหมายเดียวกันกับเพื่อนร่วมโลก
หลายประเทศจึงให้สิทธิ์ในการเลือกจบชีวิตตนเองอย่างถูกต้องตามกฎหมาย
เมื่อคุณป่วยจนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อีกต่อไป
เมื่อคุณเจ็บปวดด้วยโรคซึ่งรักษาไม่หายและต้องทนอยู่กับมันอย่างยาวนาน
ฯลฯ
เราสามารถใช้ “สิทธิ์” ในการ “จัดการ” กับชีวิตตัวเองได้
โดยมีการรองรับด้วยกฏหมายที่ถูกต้อง
และแม้เราจะสามารถเลือกได้ว่าจะอยู่หรือตายเมื่อไร ? และแบบไหน ?
คำถามคือ แล้วคนที่รักเราและคนที่เรารัก
คนเหล่านั้นจะรู้สึกอย่างไรกับ “สิทธิ์”
ซึ่งเราเลือกตัดสินใจใช้มันกับ “ชีวิต” ของตัวเอง
Seneca เคยกล่าวไว้ว่า“ชีวิตเหมือนบทละคร ดำเนินไปยาวนานเท่าไหร่ไม่สำคัญ
สำคัญคือจบแบบไหน ? และจบอย่างไร ?”เพราะในวันที่ชีวิตหม่นมัวซึมเศร้าไร้สุขอย่างที่สุด
จนใครบางคนอาจมีเหตุผลนับร้อยที่จะสนับสนุนการจากลาโลกนี้ไป
แต่การจากไปของใครบางคนอาจสร้างความเสียใจให้กับคนที่ยังอยู่
อาจสร้างความทุกข์ระทมต่อเนื่องยาวนานให้กับคนที่รักเขา
อาจสร้างคำถามมากมายไม่สิ้นสุดว่า“เพราะอะไร ? เหตุใด เขาจึงทำอย่างนั้นกับตัวเอง ?”ช่วงหนึ่งในคลิปภาคินยกตัวอย่างซึ่งน่าสนใจมากเอาไว้
โดยอ้างอิงจากบทพูดของตัวละครในซีรี่ย์ Shogun
เมื่อตัวละครหนึ่งพร้อมยอมสละชีวิตตัวเอง เพื่อปกป้องหรือทำภารกิจบางอย่างที่ยิ่งใหญ่
ตัวละครอื่นในเรื่องที่รักเธอพยายามห้าม แต่เธอก็ตอบออกมาด้วยประโยคที่ว่า“ดอกไม้จะเป็นดอกไม้
เมื่อยามร่วงหล่น”ก่อนที่เธอจะจากไป.....
แล้วมีดอกไม้บ้างอะไรที่ไม่ร่วงหล่น ?
มีเพียง ‘ดอกไม้ปลอม’ เท่านั้นที่ไม่ร่วงหล่น
ชีวิตก็เฉกเช่นกัน
มันจะเป็นชีวิตที่แท้จริงได้
ก็ต่อเมื่อมันจบลง
และการเลือกที่จะจบชีวิตลงนั่นแหละ
คือการที่เธอกำลังบอกว่าเธอได้ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าและมีความหมาย
เธอสละมันเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวเอง“ดอกไม้จะเป็นดอกไม้
เมื่อยามร่วงหล่น
แต่โชคดีที่สายลมยังพัดปลิว”ถ้าดอกไม้ร่วงหล่นลงบนพื้นดินและไม่มีสายลมพัดมา
คงไม่มีใครเห็นความงดงามและคุณค่าของดอกไม้ดอกนี้
แต่เพราะมีสายลมพัดปลิว ดอกไม้ซึ่งยอมสละชีวิตตัวเอง เพื่อบางสิ่งที่ยังไม่ได้มา
การร่วงหล่นลงมาจึงมีคุณค่าและความหมาย และนำไปสู่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวเองได้
ไม่ใช่เป็นเพราะทุกคนมองดูการร่วงหล่น แล้วคิดว่านี่คือ ‘สัจธรรมของชีวิต’
แต่อาจเป็นสิ่งจำเป็นที่คนในสังคมอาจต้องทำตัวเหมือน ‘สายลม’
คือ ช่วยกันพัดดอกไม้ดอกนี้ให้ปลิวขึ้นมา เพื่อให้คนเห็นว่าเธอจากไปเพราะอะไร ?
ด้วยวิธีนี้เราอาจทำให้ ‘การตายด้วยตัวเอง’ ของใครบางคน
มีคุณค่าและความหมายอย่างที่ควรจะเป็น
เราทุกคนมีวิธีรับมือกับความกลัวตายที่ต่างกัน
อย่ารีบร้อนตัดสินถูกผิดในการตัดสินใจของใครบางคนซึ่งเลือกจบชีวิตตัวเอง
คุณไม่มีวันรู้สึกอย่างที่เขารู้สึก ไม่มีวันเจ็บปวดอย่างที่เขาเผชิญอยู่
การรู้ว่าเขากำลังทุกข์ ไม่ได้แปลว่าคุณจะผ่องถ่ายหรือแบ่งเบาทุกข์นั้นให้ใครได้
จงเคารพทุกการตัดสินใจของทุกคน
ในฐานะของมนุษย์คนหนึ่งซึ่งมีความแตกต่างหลากหลายในความคิด
เพราะเราเองก็เช่นกัน....ถึงจุดหนึ่งเราอาจเลือกวิธีการจากไปในแบบที่เราต้องการได้
เพราะนั่นเป็น “สิทธิ์” อันสำคัญที่สุด
ในความหมายของความเป็นมนุษย์ที่มีเจตจำนงอันเสรีในตนเอง
-----------------------------------------------
รับชมคลิปนี้ทางลิ้งค์นี้ได้เลยครับ
| Create Date : 04 มิถุนายน 2568 |
| Last Update : 4 มิถุนายน 2568 4:37:39 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 677 Pageviews. |
|
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณหอมกร, คุณDevastar, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณAnanya Amy_1994, คุณkae+aoe, คุณmultiple, คุณThe Kop Civil, คุณnonnoiGiwGiw, คุณmcayenne94, คุณปรศุราม, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณnewyorknurse, คุณnewyorknurse |
โดย: หอมกร   วันที่: 4 มิถุนายน 2568 เวลา:7:26:44 น. |
|
|
|
| โดย: Devastar วันที่: 4 มิถุนายน 2568 เวลา:7:47:20 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 4 มิถุนายน 2568 เวลา:9:13:47 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94  วันที่: 4 มิถุนายน 2568 เวลา:18:54:53 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 4 มิถุนายน 2568 เวลา:22:37:11 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 4 มิถุนายน 2568 เวลา:23:45:19 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [
ทุกสิ่งอย่างล้วนตกอยู่ในกฎไตรลักษณ์จ้า
วันนี้เจ้าประจำยังไม่มากันเลย