: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - รู้เห็นเป็นธรรม เส้นทางแห่งธรรมศิลป์ :
: รู้เห็นเป็นธรรม เส้นทางแห่งธรรมศิลป์ :เขียน - เชอเกียม ตรุงปะแปล - สายพิณ กุลกนกวรรณ ฮัมดานี

หนังสือบางเล่ม อ่านยาก เข้าใจยาก และหนังสือเล่มนี้ ทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้น อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ค่อยสัมผัสใจ แต่ก็อยากอ่านจนจบ
ผมลังเลใจในว่าจะซื้อมาอ่านดีหรือไม่ เพราะตอนแรกเดาเนื้อหาว่าน่าจะเกี่ยวกับการวาดภาพพู่กัน แต่พออ่านไปเรื่อย ๆ ผมกลับรู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้ เป็นหมือน “แนวคิด” การมองศิลปะในแขนงต่าง ๆ โดยใช้แนวคิดแบบพุทธสายวัชรญาณของธิเบตเป็นกรอบในการศึกษา“ธรรมศิลป์” ที่ท่านเชอเกียม ตรุงปะ คุรุชาวธิเบตได้บรรยายสอนลูกศิษย์นั้น จึงคล้ายคำสอนของธรรมะ มากกว่าการบรรยายด้านศิลปะ
การรับรู้งานศิลปะผ่านความเชื่อ หลักการ หรือรูปแบบ วิธีการ อาจไม่ได้เป็นหัวใจหลักในคำบรรยายของท่าน เท่ากับการอธิบายเรื่องการฝึกภาวนาก่อนที่จะทำงานศิลปะ รวมทั้งการปรับใช้แนวคิดด้านหลักธรรมเพื่อผสานกับหลักสุนทรียศาสตร์ทางศิลปะ
หลักธรรมที่อาจกล่าวได้ว่า “ศิลปะแห่งความเป็นจริง” นั้นมันจะถูกค้นพบ และการรับรู้ไม่ได้เกิดขึ้นผ่านการเรียนการสอน แต่เกิดขึ้นจากการเตรียมสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมกับการค้นพบ แล้วจึงนำการค้นพบนั้นไปใช้ในชีวิตประจำวัน รวมทั้งการสร้างงานศิลปะในทุกแขนงด้วย ไม่ว่าจะเป็น การล้างจาน การพับเสื้อผ้า การกวาดบ้าน การทำสวน การวาดรูป ถ่ายภาพ จัดดอกไม้ ฯลฯ ทั้งหมดมี “ธรรมศิลป์” อยู่ในนั้น
ศิลปะที่แท้จริงในความหมายของผู้ปฏิบัติธรรม คือ การสื่อแสดงความจริง การงาน คือ การปฏิบัติธรรม การปฏิบัติธรรม คือ การสื่อสารกับตนเองอย่างตรงไปตรงมา
งานศิลปะก็เฉกเช่นเดียวกัน มันคือการสื่อสารระหว่างตัวเรากับสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ และเปิดให้ผู้อื่นสื่อสารกับงานศิลปะของเราอีกครั้ง โดยหากงานศิลปะที่ถูกสร้างขึ้นมานั้นเกิดจากผู้รังสรรค์ซึ่งมีจิตอันตื่นรู้ งานชิ้นนั้นก็อาจส่งต่อพลังในการยกระดับความคิดของผู้ชมได้เป็นวงกว้าง
ผมนึกถึง “พู่กันเดียว” ที่ผมวาดอยู่เป็นประจำ ผมใช้มันเป็นการฝึกฝนทบทวนตรวจสอบความคิดของตนเอง ว่างเมื่อไหร่ก็วาด วาดด้วยความว่าง เพราะถ้าไม่ว่าง ก็จะวาดไม่ได้ ผมใช้จิตเดียวกันกับตอนที่ล้างจาน ถ้าฟุ้งซ่านก็จานแตก
เอาเข้าจริง ผมไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าทำไมจึงต้องวาด วาดไปทำไม ผมรู้แค่ว่าผมวาด วาดเสร็จแล้วก็วางพู่กัน อยากวาดก็วาด ไม่อยากวาดก็ไม่วาด ง่าย ๆ เท่านี้เอง
หนังสือบางเล่ม อ่านยาก เข้าใจยาก และหนังสือเล่มนี้ ทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้น อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ค่อยสัมผัสใจ แต่ผมก็อ่านจนจบ จบแล้วก็วางมันลง





Create Date : 04 มีนาคม 2566 |
Last Update : 4 มีนาคม 2566 4:54:28 น. |
|
21 comments
|
Counter : 634 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณปัญญา Dh, คุณtanjira, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณhaiku, คุณNior Heavens Five, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณอุ้มสี, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณเนินน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณกิ่งฟ้า, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse |
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:5:18:12 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:6:46:50 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:8:06:06 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:11:43:21 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:14:07:07 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:15:08:58 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:21:45:53 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 5 มีนาคม 2566 เวลา:0:34:05 น. |
|
|
|
| |
มาอ่านธรรมะครับ