(รีวิวรูปใหญ่ในพันทิป คลิกที่ลิงค์ได้เลยค่ะ)//www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10354268/E10354268.htmlฟิตเปรี้ยะรีวิวรายวัน (ในพันทิป) ก่อนจะหายกันไปอีกรอบกับสังขละบุรีศรีเมืองกาญฯ กับความทรงจำสีเข้มๆก่อนจะกลายมาเป็นรีวิวนี้ เห็นคนอื่นเดินทางไปสัมผัสบรรยากาศเงียบเรียบง่ายของที่นี่กันให้ควั่กมาหลายปีดีดัก แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เยือนเมืองเล็กๆทีมีเสน่ห์เหลือเฝือเมืองนี้ หลายครั้งที่ตั้งใจไปก็มาจอดป้ายอยู่ที่ทองผาภูมิทุกครั้ง ครั้งนี้เป็นทริปที่ไม่ได้แปลนมาก่อน จากการที่ได้กลับไปเที่ยวทองผาภูมิเมื่อตอนปลายปีที่แล้ว แปลนจะนอนที่นั่น 2 คืนแต่คุณยายน้องโจเกิดเหงาเลยเปลี่ยนใจหาที่นอนก่อน และด้วยความที่ไปค้างที่ทองผาภูมิแล้วเลยคิดว่าอีกนิดเดียวก็จะถึงป้อมปี่ อีกหน่อยก็จะถึงสังขละบุรีแล้ว ก็ไปกันเลยล่ะกัน ทริปนี้พกกล้องไปตัวเดียวคือ D90 และพกที่ชาจ์จแบตไปอันเดียวคือของ canon (อันนี้หยิบผิด แหะๆ) กรำเลยมาอยู่ที่ตอนที่รู้ตัวว่าจะไปสังขละฯ ก็เช็คแบตเห็นว่าเหลืออยู่ 10% เลยเซฟทุกวิถีทางทีจะทำให้กล้องมีอายุอยู่ไปจนถึงสังขละให้ได้ เพราะเป็นครั้งแรกที่จะไปที่นี่ และคิดเอาเองว่าไม่เป็นไรน่า เดี๋ยวไปยืมนักท่องเที่ยวหรือแขกที่รร.ชาร์จเอาก็ได้ เมืองท่องเที่ยวแบบนี้ นักท่องเที่ยวน่าจะเยอะอยู่?? ไม่น่าห่วงเท่าไหร่ พอไปถึงก็เช็คอินรร.แรกที่ค่อนศรีแนะคำคือสามประสบ เพราะอยู่ใกล้สะพานมากที่สุด รร.พอใช้ได้ราคาห้องพักวันธรรมดาคืนล่ะ 1200 สำหรับ 3 ผู้ใหญ่ 1 เด็ก รวมอาหารเช้าอีกต่างหากแต่กวาดตามองแล้วไม่ยักกะเห็นนักท่องเที่ยวที่ไหน ถามหาที่ชาร์จแบตกับเจ้าหน้าที่รร.ก็ไม่มี เลยคิดว่าลองไปหาที่ตลาดดูเผื่อจะมีร้านกล้องพอจะชาร์จได้บ้าง?? แต่ .....
แต่ไปตลาดและเช็คร้านขายของทุกร้าน (ไม่รู้จะเช็คทำไมกับร้านขายของชำเนี้ย?) ก็ไม่มีแม้แต่เงานิค อิอิ เลยไม่แน่ใจว่านี่เป็นตัวอำเภอปล่าว? 555+ ถามไปถามมามีร้านรูปอยู่ร้านนึง เป็นร้านฟูจิ อยู่เยื้องๆ 7 แถวตลาด ตอนนั้นหัวใจพองโตและคิดว่าชัวร์ๆๆได้ชาร์ตแน่ๆสบายแระ !!แต่ก็ไม่มีแม้แต่เงานิคเหมือนเคย ขับวนไปตามรร.อื่นๆตีซี้กับเจ้าของถามหาที่ชาร์จไปทั่ว พลางก็กวาดตามองนักท่องเที่ยวที่สะพายกล้องใหญ่ๆแต่ก็ไม่มีเลย อาจะเป็นเป็นวันธรรมดาหรือปล่าวก็ไม่รู้ เมืองถึงได้เงี้ยบเงียบ สุดท้ายก็ต้องกลับไปร้านกล้องร้ายเดียวของอำเภอถามหากล้องคอมแพ็คถูกๆเอาไว้สแตนด์บาย ก็ได้กล้อง FinePix รุ่นไหนไม่รู้่ล่ะราคา 2999 บาท ตัวบางๆเล็กๆแต่ 14 ล้านพิกเซล เลยซื้อมาไว้ให้่อุ่นใจก่อนว่ายังไงซะทริปในฝันทริปแรกทริปนี้ต้องมีหลักฐานแน่ๆ อิอิรูปนี้เป็นบ้านพักของเราที่สามประสบและรูปจากกล้องฟูจินะคะ
จริงๆก็พอถ่ายถาพที่พักมาบ้างแต่เมื่อซักอาทิตย์กว่าๆที่ผ่านมา laptop เจอไวรัส ไฟล์รูปหายยกโฟลเดอร์ รูปถ่ายเป็นปีเกลี้ยงคอมพ์เลยจ้า ย้ำว่าเกลี้ยง !!! แต่ดีว่าเซฟเก็บไว้ใน external HD ไว้บ้าง เลยหายไปสี่ห้าเดือนเอง รวมทั้งทริปกลับเมืองไทยทั้งหมดก็หายวับไปกับตา เลยต้องหาทางกู้ด้วยโปรแกรมกู้ไฟล์ฟรีไปก่อน ได้ภาพคืนมาบางส่วนและยังดีที่กู้ไฟล์สังขละที่ขลุกขลักและขรุขระกลับมาได้บ้างให้ชื่นใจ