|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
สัตว์สมิง - กลายร่างเมื่ออายุสิบห้า
เรื่อง สัตว์สมิง ภาพโดย Tamaki Hisao เรื่องโดย Sakai Naoyuki
--- SPOILER ALERT ---
ทหารเรือสหรัฐพบร่างเด็กหญิงในชั้นน้ำแข็งขั้วโลกเหนืออายุเกือบหนึ่งแสนห้าหมื่นปี ดร.อุดาจิมะ ที่พบไวรัสก็ได้โคลนร่างเป็นลูกสาวชื่อ ซาราห์ ภายหลังไวรัสแคดเคอุสที่อาจจะไม่ใช่สิ่งมีชีวิตบนโลกได้แพร่ออกมา ก่อให้เกิดโรคกิลสไตน์ ที่ผู้ป่วยมีไฮเปอร์นาโนแมชชีนสร้างมวลขึ้นเป็นเกราะ กลายร่างเป็นสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ ทำร้ายคนรอบข้างและต้องถูกฆ่าเท่านั้น โดยคนที่กลายร่างคือเด็กอายุสิบห้าปี รัฐบาลปิดข่าวไว้ แต่ก็มีข่าวลือ มีกลุ่มคนที่ออกทำร้ายเด็กหนุ่มสาวที่เป็นตัวอ่อนจนกลายมีโอกาสกลายร่างมากขึ้นอีก
นักเรียนมัธยมต้น ทาคิงาวะ อิโอริ มาจากครอบครัวธรรมดา มีพ่อ แม่ และพี่ชายที่เป็นทหาร โดยอิโอริได้ฝันเห็นซาราห์และคำที่ว่า 'เจ้าคือทายาทผู้เป็นสัตว์สมิง ผู้มาจากก้นบึ้งอันมืดมิด จากพลาสม่าอันร้อนระอุ จากสะเก็ดเศษเสี้ยวแห่งดวงดาว'
เมื่อเพื่อนคนหนึ่งถูกทำร้ายจนกลายร่าง อิโอริที่พยายามช่วยก็ถูกกระตุ้นไปด้วย แต่สามารถคืนร่างเดิมได้หลังจากฆ่าเพื่อนที่อาละวาด แถมเพื่อนกลับร่างเดิมได้ด้วย เหตุการณ์นี้ทำให้อิโอริมีความสำคัญในการหาวิธีรักษษโรคทันที เมื่อถูกส่งไปสถาบันวิจัยนามิซาโตะที่เป็นกึ่งที่คุมขังกลางป่า ก็เป็นตัวทดลองหลักของ ดร.เฮเลนา แอล มารีเอตตา ผู้ดูแลซาราห์ที่ความจำเสื่อม เฮเลนาที่น้องชายกลายเป็นกิลสไตน์ก็จัดการกระตุ้นให้เด็กคนอื่นกลายร่างเพื่อพิสูจน์ความสามารถคืนร่างของอิโอริด้วยว่าเป็นของจริง
เรื่องร้อนแรงถึงที่สุดเมื่อ มีฮาอิล อุดาจิมะ ลูกชายของผู้พบไวรัส สามารถคุมพลังและเปลี่ยนร่างได้โดยอิสระ และบังคับคนอื่นคืนร่างได้ด้วยก็มาบุกสถาบัน หลังจากนั้นอิโอริก็สามารถบังคับดึงร่างมนุษย์จากกิลสไตน์ได้เมื่อร่วมมือกับซาราห์ จึงต้องรับงานช่วยคนกลายร่าง เมื่อเครียดจัดจนอิโอริกลายร่าง ก็มีซาราห์ที่ควบคุมได้
เมื่ออิโอริและซาราห์เอาชนะมีฮาอิลได้ มีฮาอิลก็บังคับเปลี่ยนร่างคนที่ชินจูกุจนเป็นกลียุคและเผยตัวกิลสไดตน์กลุ่มแรก ทั้งหมดออกอาละวาดในฐานะที่ไม่ใช่มนุษย์และต้องการควบคุมโลกโดยการนำของร่างจริง กิลสไตน์ควีน ที่ตื่นหลังซาราห์หมดพลังและสูญสลายไป ...
เรื่องนี้ถือว่าเป็นการ์ตูนกลายร่างอย่างสั้นที่มีระดับมาตรฐานนะคะ ถึงไม่รู้สึกว่าแปลกใหม่อะไรแต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ ถึงรู้สึกว่าการขมวดปมจบจะไม่ค่อยไร้รอยต่อนัก เพราะมีการกระโดดอยู่บ้าง ประโยคหลักออกมาบ่อยมาก พอซ้ำหลายรอบมากก็ทำให้เซ็งแทน ลายเส้นใช้ได้ เหมาะกับโครงเรื่องค่ะ
ที่มา [1] Tamaki Hisao & Sakai Naoyuki. สัตว์สมิง (Jyuseiki Guilstein). วิบูลย์กิจคอมมิกส์, 4 เล่มจบ, ต้นฉบับ 2001-2002.
Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2560 |
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2560 22:45:17 น. |
|
0 comments
|
Counter : 2000 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|