ปล่อยวางนะคะ..
ชีวิตเธอ เจอมาทั้งดีและร้ายใช่ไหม?
เธอลิ้มรสชาติชีวิตมาทั้งหวานและขมใช่ไหม?- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เธอรู้ไหม ผ่านได้จึงเติบโต กรำได้จึงกล้าแกร่ง
บางคนยิ่งทุกข์ยิ่งแกร่งยิ่งก้าวไป
บางคนเจอหมัดเดียวก็ล้มไม่เป็นท่า
บางคนบาดแผลเต็มตัว ก็ยังยิ้มแย้ม
บอกกับโลกใบนี้ว่า "ฉันยังโอเค!"- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - บางคนเสพสุขอยู่กับวาสนาความสบาย
กลับบูดบึ้งยิ้มไม่ออกบอกกับผู้คนว่า . ."ไม่เป็นฉันจะรู้ได้ยังไง?"- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เธอรู้ไหม ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ไม่ทุกข์
เพราะถ้าสุข . . เธอจะร้องไห้
ตั้งแต่วันที่ลืมตาดูโลกนี้ทำไม?เธอรู้ไหม ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ทุกข์แล้วมันผ่านไม่ได้!วันที่แม่เธอเบ่งคลอดเธอมา เจ็บแทบเป็นแทบตาย
พอได้ยินเสียงร้องอุแว๊ของเธอดังขึ้น แม่ก็ยิ้มทั้งน้ำตา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เธอรู้ไหม ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ก้าวข้ามไม่พ้น!
คนที่พิการ คนที่สูญเสียครอบครัว
คนที่ไม่มีบ้านไม่มีงานทำ
ทำไมเขาจึงอยู่กับทุกข์เหล่านั้นได้? เพราะน้ำหนักของความทุกข์ที่พวกเขาเจอนั้นหนักมาก
จึงทำให้เขาเข้าใจโลกนี้ได้มากตาม!
เธอรู้ไหม หากใจของเธอกว้างใหญ่ดั่งมหาสมุทร
หมาเน่าตัวหนึ่งลอยอยู่ก็มองแทบไม่เห็นซากเธอรู้ไหม หากใจของเธอแคบเล็กดั่งแก้วน้ำ
แม้เพียงแค่หมึกหยดเดียวก็ทำให้น้ำทั้งแก้วขุ่น
จนแทบหาความใสของสีเดิมไม่เจอทั้งหมดนี้เป็นเพราะอะไร ?
เพราะความกว้างของใจเธอ !เธอเอ๋ย เรื่องบางเรื่องที่ไม่ได้ดั่งใจ
ก็ปลงๆ ซะบ้าง คนบางคน ครอบครองไว้ไม่อยู่
ก็ปล่อยๆไป ลืมๆมันไป . . ปล่อยวาง
เธอไม่ปลงไม่ปล่อยในตอน นี้เจ็บก็คือเธอ
ทุกข์ก็คือเธอ หาใช่ใครอื่น!_______________________________ป ล่ อ ย ว า ง น ะ ค ะ . .
C r . นุ ส น ธิ์ บุ ค ส์ 
 ความจริง ช่วงวันสองวันนี้ งานยุ่งมาก เพราะที่ออฟฟิต
จะมีไปออกบูทที่งาน Nepcon 2025 มันเลยต้องทำโปสเตอร์
ไปตั้งที่บูท แบบตั้งติดผนังบูททั้งหมด และนายฉันนี่คือ
จะต้องทำโปสเตอร์เพิ่ม เอาไว้เปลี่ยนในวันที่เวลาซัพฯ เจ้านั้น
แวะมาที่งาน . . ไม่พอ ยังต้องทำพวกโบรชัวร์ A4 แต่ละแบรนเอาไว้
แจกลูกค้าด้วย . . มันก็จะยุ่งๆ มึนๆ อึนๆ 55+ เพราะอีทั้งหมดทั้งมวล
มันมากองๆ กันอยู่ที่เรา และถูกบีบบังคับด้วยระยะเวลาที่กระชั้นชิด
ใดใด คือ งานอ่ะ จริงๆ วันมันยังไม่ถึงหรอก แต่ อาทิตย์หน้านายฉันไม่อยู่
ไปดูงานเมืองนอกอีกละ มันเลยอะไรที่ต้องสรุปให้เสร็จก่อน ไม่พอนางบอก
นางอยากให้ทำ E-Brochur ที่น่าสนใจในแบรนนั้น ทำ QR ให้คนมาดูบูทแสกน
มันจะไม่ยากเลย ถ้าโบรชัวร์ชิ้นนึง สมมติว่ามี 20 หน้า แต่นางบอกว่า
บางหน้านางไม่อยากได้ แบบจะเอา 2, 5, 10, 20 บลาๆ ฮ่าๆ
เอาจริงๆ ทุกอย่างมันทำได้หมดละ ถ้านางอยู่ออฟฟิตแล้ว
มีเวลามาบอกว่า . . หน้าไหนเอาหน้าไหนไม่เอา แต่นางไม่อยู่ไง
เมื่อวานช่วงบ่ายไปนั่งประชุมกับพวกมาเกตติ้งมา นางบอกว่า
เนี่ยะ . . ผมไปอาทิตย์นึง พอผมกลับมาจะมีเวลาว่าง 1 วัน ทำทัน!!
ใช่นางอ่ะทัน . . แต่ฉัน ทันแบบไหนก๊อนนน . . มีสินค้า 11 แบรน
แต่ละแบรนก็มีโบรชัวร์ อีกหลายชิ้น . . พอเห็นเรามองบน
นางเลยขำ แล้วบอกงั้นไม่ทำแล้วก็ได้ 555555+ แบบนี้ก็ได้ว่ะ
ยังดี ยังดี ที่ฉันไปนั่งประชุมอยู่ตรงนั้นด้วย!! 
ส่วนฉันนั้น . . มาทำงานตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่ง ทั้งๆ ที่วันเสาร์
เข้างานเก้าโมง แน่นอนว่า มาคนแรกอีกแล้ววว บ้าบอ..
ถามว่าขยันหรอ เปล่าววววว แค่นอนไม่หลับเท่านั้น 5555+
ช่วงนี้เลยยังชีพด้วยกาแฟ เป็นหลัก ขี้เกียจแวะร้านกาแฟ
ก็กดตู้เต่าบินมันใต้ตึกนี่แหละ เพิ่มชอตอีก 15 บาท เข้มสะจุยยย
กาแฟไม่พอ เมริงเติมชาไปอีก 1 เหยือกกินระหว่างวัน
เหมือนชีวิตตอนนี้ . . กำลังปรับจูนกับบางอย่าง ซึ่ง . .
ฉันน่าจะมึนๆ งงๆ กับมันอยู่บ้าง บางครั้งก็มีความรู้สึกว่า
นี่มันเรื่องอะไร ฉันควรจะทำยังไงต่อไป . . หาคำตอบไม่ได้
เลยใช้วิธีถามเข้าไปในใจของตัวเอง แล้วใช้ชีวิตไปตามความเชื่อนั้น
แน่นอนว่า มันอาจจะต้องใช้เวลาในการปรับตัว แหละ . .
เรียกว่า . . ต้องมาปรับ Balance กันใหม่ ในหลายๆ เรื่องเลยทีเดียว
แต่ยังมุ่งหวังมาก ว่าการปรับตัวแรกที่ทำได้คือ การปรับเรื่องการนอน
ตอนนี้ กะว่าจะไม่นั่งสมาธิก่อนนอนแล้ว . . จะว่า กลับบ้าน ออกกำลังกายเสร็จ
อาบน้ำนอนเลย แล้วค่อยมานั่งสมาธิช่วงตีสามถึงตีห้าแทน . . นะ
ไทม์ไล มันดูตลกว่าไม๊ แต่ก็ถ้าเมริงจะชอบตื่นตอนมา
ช่วงเวลานั้นบ่อยๆ เมริงก็ตื่นมานั่งสมาธิตอนนั้นมันเลยเหอะ
ยังออกกำลังกายทุกวันเหมือนเดิม แน่นอนว่า Heart Rate
ก็ยังสูงเหมือนเดิมอยุ่นั่นแหละ . . แต่ทำใจแระ 555+ 
จำได้ไหมที่เราเล่าว่า . . เรากินมังทุกวันเกิดกับวันพระ
ช่วงเช้าหลังวันที่เรากิน เราไปจะกรวดน้ำที่ต้นขนุนข้างบ้าน
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ขนลุกอีกแล้วแต่มันอิ่มเอิบอยู่กลางอก
คือ มันรู้สึกดีมาก ฉันรู้สึกว่า . . อืมม ไงดีอ่ะ เหมือนตัวเอง
จะชอบความรู้สึกนี้อยู่นะ . .
ไม่พอ . . ผ่านมาอีกวัน ผัดคะน้าใส่เนื้อมากินที่ออฟฟิต
คือ เตรียมเสต็กมาชิ้น 200 กรัม และผัดคะน้า เนื้ออีก 200 กรัม
ปรากฎว่า . . มื้อเดียวของฉันกินไม่หมด จร้าาาา มันฝืนมาก
มันรู้สึกเหนื่อยต่อการกินเนื้อมาก สุดท้ายคือเลาะกินคะน้าหมด
เหลือเนื้อทิ้งไว้ 200 กรัม นี่คือ . . อะไรกันนี่!! คนที่เคย
มีสถิติกินนื้อ 11 ถาดคนเดียวที่ร้าน Kakonoya อย่างฉัน
ตอนนี้ . . กินเนื้อต่อวันไปแค่ 200 กรัมไปแล้วววว . .
ใช่แล้ว . . ในเมื่อขัดขืนไม่ได้ เมริงก็เข้าร่วมมันซะเลย
นี่เลยกะว่าจะลองกินมังฯทุกวันแระนะคะ อยากรู้เหมือนกันว่า
กินแบบนี้ นน. มันจะขึ้นหรือลง แล้วมันจะยังกินมื้อเดียวเหมือนเดิมได้ไหม
แต่การกินคีโตฯวีแกน ก็น่าจะยุ่งยากอยู่ . . และคิดว่า ถ้าาา
ถ้าาาาา มันมีโอกาสที่จะกินแบบนี้ได้จริงๆ อาจจะต้อง
มาจริงจังเรื่อง การหัดทำเทมเป้ และ ถั่วเน่า อีกครั้งหนึ่ง คือ
สองอย่างนี้ มันแพงอ่ะ แล้วก็หาซื้อยากมากด้วย ถ้าต้องกินทุกวัน
คนงกอย่างฉัน ย่อมไม่อยากเสียตังค์เยอะๆ แน่ๆ ดีหน่อยที่มังกินกรีโยเกิร์ตได้
มีพี่ที่ทำงานคนนึงบอกให้เราทำขาย เออ ไหนๆ ตูก็ต้องกินทุกวันแล้ว
พรีออเด้อขายมันซะเลย เอาน่าาาาา ข้อดีของการกินมังฯ ทุกวัน คือ
ตูจะได้แผ่เมตตาให้สรรพสิ่งได้ทุกวัน อิ่มเอิบใจแม่มทุกวัน
การทำบุญแบบไม่เสียตังค์นี่มันดีย์จริงๆ ว่ามะ 
 ใช่ . . แพนด้าหน้าสดขอบตาคล้ำที่เห็นนี้คือฉันเอง!ไปก่อนวันนี้แวะมาสั้นๆ . . ขอบคุณเพื่อนๆ
ที่แวะมาทักทายและส่งกำลังใจนะคะ . .   บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
| Create Date : 07 มิถุนายน 2568 |
| Last Update : 7 มิถุนายน 2568 15:41:16 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 313 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณ**mp5**, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณmultiple, คุณหอมกร, คุณAnanya Amy_1994, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtoor36, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณกะว่าก๋า |
โดย: หอมกร   วันที่: 7 มิถุนายน 2568 เวลา:17:15:09 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 7 มิถุนายน 2568 เวลา:19:50:18 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน  วันที่: 7 มิถุนายน 2568 เวลา:20:01:24 น. |
|
|
|
| โดย: ทนายอ้วน วันที่: 8 มิถุนายน 2568 เวลา:7:47:50 น. |
|
|
|
| โดย: ทนายอ้วน วันที่: 8 มิถุนายน 2568 เวลา:7:48:25 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 8 มิถุนายน 2568 เวลา:7:56:11 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 8 มิถุนายน 2568 เวลา:21:31:45 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 9 มิถุนายน 2568 เวลา:12:59:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
อะไรยุ่งยากมากนักเราก็ปล่อย อย่างต้นไม้เลี้ยงยาก ๆ
เลี้ยงเมื่อไหร่ก็ตาย เราก็ปล่อย ๆ ไป ถือว่าเราคงไม่มีวาสนาต่อกัน กร๊ากก ๆ ๆ
หันมาเลี้ยงอะไรที่มันอึดถึกทน แบบรักกับพี่ก็ต้องอดทนอะไรแบบนั้น
มันจะใจฟูกว่ากันเยอะเลย 555
เหมือนเรื่องอาหารการกิน ก็เอาที่สะดวก
อะไรยุ่งยากนับคาร์บโน่นนี่ก็ปล่อย ๆ ไป เอาที่เหมาะกับตัวเองก็แล้วกัน
แต่ละคนก็มีหนทางของตัวเองแหละเนอะ อิอิ