Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
กันยายน 2553
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
25 กันยายน 2553
3 ปีที่นิวยอร์ก
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
3 ปีที่นิวยอร์ก
3 ปีที่แล้วเหมือนจำได้คร่าวๆว่ามาถึงนิวยอร์กราวตี 1 ลงเจเอฟเค แล้วนั่งรถไฟฟ้าต่อมาลงบ้านที่ 61 อากาศคงราวๆนี้ไม่หนาว ไม่ร้อน มีลมพัดมาเบาๆพอเย็นสบาย
คืนแรกที่นอน เรื่องราวที่ฝันยังคงเป็นเรื่องที่เมืองไทย ฉาก สถานที่ ผู้คน ยังเกี่ยวโยงกลับไปยังบ้านเกิดเมืองนอน แล้วคืนต่อๆมากับการต่อสู้ของชีวิตก็เริ่มขึ้น
ปีที่ 1 กับการฝึกหัดทำงานทุกอย่าง ความรู้ ความสารถได้มาจากร้านเอราวัณ ทั้งเรื่องอาหาร เหล้า การบริการ เอราวัณ คือ โรงเรียนอนุบาล ผู้อบรมสั่งสอนถ่ายทอดวิชาความรู้ทุกอย่างให้ ก่อนที่ทุกอย่างมันจะถึงเวลาที่ต้องก้าวเดินต่อไป
ปีที่ 2 กับ ไทนี่ ร้านในเมืองซึ่งต้องปรับตัวครั้งยิ่งใหญ่ ทั้งเรื่องของการทำงานอย่างรวดเร็ว เพื่อรองรับลูกค้าจำนวนมหาศาลและบุคลิกภาพที่ต้องเนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า ไทนี่ เหมือนโรงเรียนประถมแบบอยู่ประจำ ทำงานทุกวันแทบไม่มีวันหยุด ด้วยรายได้มหาศาลชนิดที่คงหาไม่ได้อีกแล้ว แต่เต็มไปด้วยความเครียดและเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน แล้วก็ถึงเวลาอีกครั้ง
ปีที่ 3 ก้าวเข้ามาทำงานในรูปแบบบริษัท เครือข่ายร้านสไปซ์ ยักษ์ใหญ่ของธุรกิจร้านอาหารไทยในนิวยอร์ก ที่นี่ คือ สนามการต่อสู้ของจริงของชีวิตคนทำงานร้านอาหารไทย หนักจริง เหนื่อยจริง ทุกบาททุกสตางค์ที่ได้ทิปมา แลกมากับทุกหยาดเหงื่อแห่งความเหนื่อยยาก
สไปซ์ เหมือนชีวิตเป็นวัยรุ่น วุ่นวาย ไม่หยุดนิ่ง ในบางครั้งก็วู่วาม ท่ามกลางอุปสรรคต่างๆที่ต้องเจอตลอดเวลา
3 ปี แล้วกับชีวิตการทำงานในร้านอาหาร ไม่ว่าจะเป็นบ้านแห่งแรกอย่างเอราวัณ บ้านหลังที่สองของไทนี่ และบ้านหลังนี้สไปซ์ บ้านทุกบ้านให้ประสบการณ์กับชีวิตที่ไม่เคยหยุดนิ่ง ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้ เพื่อการทำงานให้ดีที่สุด
3 ปีก่อน เคยคิดย้อนกลับไป ถ้าไม่มาที่นี่ ตอนนี้จะทำอะไรอยู่นะที่เมืองไทย อาจจะเป็นนักข่าวของหนังสือพิมพ์สักฉบับ อาจจะเป็นคอลัมนิสต์ อาจจะเรียนจบโทแล้ว สารพัดความฝันที่คงไม่มีทางเป็นจริง
คืนนี้ก่อนเข้านอนสวดมนต์ คิดถึงบ้าน คิดถึงวันเวลาที่เมืองไทย 3 ปีที่เท่ากัน แต่รูปแบบการใช้ชีวิตที่ไม่เหมือนกัน แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม คืนนี้ ถ้านอนฝันอีกครั้ง ฉาก เรื่องราว และผู้คน ยังคงอยู่ที่เมืองไทย เพราะคงมีเพียงแต่ตัวเท่านั้นที่อยู่นิวยอร์ก เพราะใจยังคงอยู่ที่เมืองไทยเสมอ ไม่เปลี่ยนแปลงไปตามวันเวลา
Create Date : 25 กันยายน 2553
Last Update : 25 กันยายน 2553 13:40:18 น.
11 comments
Counter : 8167 Pageviews.
Share
Tweet
โดย:
หน่อยอิง
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:17:35:39 น.
ดิฉันตามอ่านบล็อกนี้ประจำ ถ้าเห็นชื่อเจ้าของบล็อกละก็รีบคลิ๊กทันที สู้ๆนะคะ
ปล เพิ่งดูหนังนางมารสวมปราด้ารอบที่สี่เสร็จ เห็นนิวยอร์กในมุมสวยๆ แต่มุมอื่นๆไม่ได้เห็นหรอกค่ะ คิดว่าสักวันจะไปเดินเล่นๆ วินโดว์ชอปปิ้งแถวนั้นสักวัน
โดย:
settembre
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:17:44:36 น.
อยากไปเที่ยวนิวยอร์ค บ้างจังเลยค่ะ
ถ้ามีโอกาสคงได้ไป อยากเห็นบ้างเมือง ตึก ใหญ่ๆ ว่าเป็นยังงัย มันเหมือนในหนังที่เราดูหรือเปล่า
อยากเข้าไปอยู่ในความรู้สึกนั้นค่ะ แหะๆๆ
โดย:
ณ เมืองเบียร์
วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:6:50:00 น.
อยากไปเหมือนกันอะ
โดย:
พลูด่างในอ่างดิน
วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:10:32:17 น.
มีคนบอกว่าคนไทยในนิวยอร์กน่ากลัว จิงป่าวค่ะ
โดย: ลิลลี่ IP: 124.157.150.42 วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:19:24:20 น.
สวัสดีค่ะ. อยู่ซานฟราน. ทำมาสองปีแล้ว. แต่อยากย้ายไปนิวยอร์ก. ฝากให้ได้มั้ยค๊ะ
โดย: แพม IP: 67.174.253.64 วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:13:01:27 น.
ดีครับพี่ อยู่ Massachusetts ร้านไทยเหมือนกันครับ เมื่อก่นอ เป็ฯ chef แต่ตตอนนี้ กำลังเปลี่ยนตัวเองไปเป็นพนักงาน หน้าร้าน ยังไม่รู้เหมือกันว่าจะไปได้หรือป่าว แต่ พอนึกถึงรายได้ ที่จะได้รับมันก็สู้อ่ะครับ ติดตามเรื่องราวของพี่มาตลอดเพราะว่าผมก็เด็กกบ้านนนอกเหมือนพี่น่ะครับ เด็กย้านนนอกก็ต้องสู้ชีวิตอย่างนี้ล่ะครับ
โดย: papjung IP: 72.224.44.118 วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:14:32:33 น.
ตอนนี้พี่เป็นยังไงบ้างคับ
ยังติดตามพี่อยู่นะครับ
ตอนนี้กำลังตัดสินใจจะไปเป็นโรบินฮูต คับ
ตัดสินใจครั้งใหญ่เลย แต่ไม่มีเพื่อนที่เป็นโรบินฮูต อยู่ที่นั่นซักคน จะมีใครช่วยหาบ้านหาอะไรได้มั้ย
คิดเยอะเลยคับพี่
โดย: เมล IP: 110.169.121.160 วันที่: 18 สิงหาคม 2554 เวลา:13:35:05 น.
แวะมาเยี่ยมเยียน ทักทายและชมภาพสวยๆ ครับ
โดย:
3KKK
วันที่: 10 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:53:14 น.
นับจากโพสต์นี้ถึงวันนี้ ก็รวมน่าจะ 6-7 ปีแล้ว
ตอนนี้พี่เป็นอย่างไรบ้างค่ะ รออ่านเรื่องราวดีดีอยู่นะค่ะ
โดย: BBKK90 IP: 122.154.24.254 วันที่: 13 มีนาคม 2557 เวลา:10:17:20 น.
หายเงียบไปเลยนะครับ. เคยหาบล็อคไม่เจอตั้งนานเกิดอะไรขึ้นครับ
โดย: มันแดง (
redPoTatO
) วันที่: 10 เมษายน 2557 เวลา:18:32:08 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.