เราเป็นคนอายุ 30 กว่า ๆ ที่เกิดมาในร่างมนุษย์เพศหญิง แต่จริตเราไม่หญิงตาม เราจะออกบอย ๆ ทั้งการแต่งตัว นิสัย เราเลยไม่ชอบที่จะแต่งหน้าเยอะแยะ ไม่รู้สึกว่าการมี makeup อยู่บนหน้าเยอะๆมันสวยและเข้ากับตัวเรา ไม่ชอบทำอะไรจุกจิกเป็น routine ไม่ชอบใช้อะไรที่เหนอะหนะผิว ไม่ชอบทำอะไรที่มัน time consuming รวมทั้งไม่ได้จัดเรื่องความสวยความงามเป็น first priority ด้วย ก็เลยไม่ชอบที่จะเสียเงินจำนวนมากเพื่อการนี้ แต่เราก็ยังอยากดูดีในแบบของเราไง ไม่ได้อยากดูสวยเป๊ะ แต่งหน้าจัดเต็ม makeup is magic อย่างผู้หญิงคนอื่นทั่วไป เราขอแค่ดูดีสมวัย 30 กว่าในแบบคนที่หญิงไม่ใช่ทอมไม่เชิงตามประสาเรา อาจจะมีปกปิดจุดบกพร่องให้ดูเนี้ยบขึ้นบ้างเวลาที่ต้องออกงานสำคัญๆ แต่คงไม่ใช่มานั่งแต่งหน้าทุกเช้า มี everyday look มี look ออกงาน อะไรทำนองนั้นหรอก 

นั่นแหละ ด้วยความคิดและความต้องการแบบนั้นทำให้เรามานั่งนึกถึงว่าพวกผู้หญิงที่ดูไม่สมหญิงสักเท่าไหร่มันก็มีให้เห็นมากขึ้นทุกวันนะ รวมทั้งคนที่เกิดมาในร่างมนุษย์เพศหญิงแต่ไม่นิยามตัวเองว่าเป็น "ผู้หญิง" แบบตัวเรานี่ก็ด้วย อาจจะเพราะพวกเรากล้าเปิดเผยตัวกันมากขึ้นในยุคนี้ เราคิดว่าความต้องการพื้นฐานของคนกลุ่มนี้ที่มีในเรื่องเครื่องสำอางหรือบิวตี้ไอเท็มก็น่าจะคล้าย ๆ กับของเราตามที่เล่าไปข้างบน การมีบล็อกที่พูดถึงบิวตี้ไอเท็มต่างๆด้วยมุมมองของเรามันน่าจะตอบโจทย์คนแบบเราได้มากกว่า พวกรีวิวรองพื้นไลน์ใหม่ 25 เฉดรวดหรือลิปสติกรุ่นใหม่ 12 สีแบบนั้นมันก็น่าตื่นตาตื่นใจดีอยู่ เราเองก็ชอบดูเหมือนกันแหละ แต่มันไม่ใช่อะไรที่เราเอามาใช้ประโยชน์ได้จริงไง ดูเอาสนุกไปอย่างงั้นเอง เป็น window shopping ซะมากกว่าที่จะใช้อ้างอิงอะไรได้ ดูแล้วก็แท็กเพื่อนที่สาวกว่าเราให้ไปตำมาเล่นๆ ส่วนตัวเองพอใจที่จะแค่บำรุงผิวเล็ก ๆ น้อย ๆ ต่อไป

 

ที่พล่ามมา 2 ย่อหน้ายาว ๆ ข้างบน แปลสั้น ๆ คือบล็อกนี้เน้นพูดถึง skin care มากกว่า makeup ที่อัตรา 80:20 โดยประมาณ ซึ่งก็จะมีทั้ง haul ทั้ง review แล้วก็พวก favourite กับ empty ตามที่เขาชอบทำกันทั่วไปด้วย แค่เราพูดถึงมันด้วยมุมมองที่ไม่มีจริตหญิงสาวเท่าไหร่ ตรงนี้คือที่จะต่างออกไป และสำหรับชื่อบล็อกก็ตรง ๆ ตัวนะกับความหมาย 'In Boyish Skin' ก็คือเรื่องผิวพรรณ/ความงามของคนบอย ๆ แบบเรา

 

ก่อนจะจบก็ขอพูดถึงสภาพผิวของตัวเองนิดนึง พอให้เป็นข้อมูลอ้างอิง เราเป็นคนผิวผสม ที่จะมันมากช่วงจมูกและหน้าแก้ม (ตรงที่รูขุมขนกว้างน่ะ) ส่วนจุดอื่นนอกนั้นเป็นผิวธรรมดา คือเกิดมานี่ไม่เคยสัมผัสว่าหน้าแห้งเป็นยังไง มีแห้งบ้างตอนหน้าหนาวที่หนาวจัด ๆ แต่ก็แตกแค่ข้างจมูกนิดนึงเอง ในเรื่องของสิว เรามีสิวอุดตันจัดว่าน้อยนะ (พนง.คลินิกความงามที่ไปประจำเขาว่างั้น) สิวผดก็นาน ๆ มาที สิวใหญ่มาไม่บ่อยแต่มาทีจะเป็นสิวหัวปิดแทบทั้งนั้น ไม่มีแบบหัวช้างหัวม้าอะไร ส่วนสิวเสี้ยนขาว ๆ นี่มีเต็มคาง ขูดออกกันวันเว้นวันเลยแหละ ฝ้ากระไม่เคยมี ริ้วรอยนั้นมีบ้างตามประสาคนหลักสามแหละ มีตรงตัวตาลึกโคตร ๆ กับเส้นแถวหัวคิ้ว แต่ปัญหาที่หนักที่สุดบนหนังหน้าคือเรื่องแพนด้า เป็นคนใต้ตาคล้ำมาตั้งแต่ยังไม่สิบขวบ โดนทักตลอดว่าเล่นยาหรือเปล่า แล้วมันคล้ำขึ้นเรื่อย ๆ ตามอายุ จนตอนนี้อมเขียวอมน้ำตาลน่าสยดสยองสุด ๆ ผิวตัวก็ผิวธรรมดานะ ไม่แห้งอะไรมาก เอาเป็นว่ามีแต่หน้าหนาวอะที่จะทาโลชั่นตัว เวลาอื่นไม่ทาก็อยู่ได้ ผิวดูมีสุขภาพดีปกติเลย 

 

โอเค เรื่องที่จะพูดก็มีประมาณนี้ คิดว่าคงพูดไปครอบคลุมแล้วว่าทำไมถึงมีบล็อกนี้ กลุ่มเป้าหมายคนอ่านคือใครบ้าง บล็อกจะเน้นพูดถึงอะไรบ้าง และตัวเรามีผิวแบบไหน หวังว่าจะชอบกัน มีอะไรก็เมนท์พูดคุย ติชมกันได้ตลอด เราจะได้ไม่เหมือนเห่า ๆ เพ้อ ๆ อยู่คนเดียวนะฮะ

 

 

ปล. ที่เห็นชื่อบล็อกมันดูเหมือนจะพูดถึงหนังอินเดีย เอ่อ คือเราบ้าหนังอินเดียแล้วเคยจะทำบล็อกมาก่อน ทีนี้เราย้ายไปเขียนใน platform อื่นที่เราคิดว่าใช้ง่ายกว่า พอจะกลับมาเขียนบิวตี้ในนี้มันเปลี่ยนชื่อไม่ได้เพราะเราเป็นล็อกอินหมายเลขน่ะ ก็ทนกับชื่อบล็อกที่ดูไม่เข้ากับเนื้อหาไปก็แล้วกันนะ โทษที