Love Huggy

HuggytheHusky
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ขี้เกียจเป็นนิจ ถูกผิดไม่ชัวร์
หาเรื่องใส่ตัว ตอบมั่วตลอด
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add HuggytheHusky's blog to your web]
Links
 

 

แด่เจ้า Coffee หมาน้อยที่ถูกเจ้าของทิ้งให้ตาย

วันที่ 27 ธันวา ปี 53 เหมือนกับวันอื่นๆที่ต้องพาโก้ไปเดินที่สวนตอนเช้า

วันนี้เจอหมาหลุดมา สองตัว มิเนเจอร์ตัวแสบที่พยายามไล่กัดโก้ กับ โกลเด้นที่โดนโก้เห่าใส่ก็วิ่งหนีกลับบ้าน เดินเสร็จกำลังจะข้ามถนนกลับไปที่บ้าน โก้ก็ไม่ยอมกลับเหมือนมันได้กลิ่นอะไรสักอย่าง มันพยายามดึงเราไปที่แถวๆพุ่มไม้ แล้วก็ไปเจอสิ่งๆหนี่งอยู่บนดิน โก้ก็เอาจมูกไปดมๆดุนๆ ดูไม่ผิด มันเป็นหมาตัวเล็กๆ ตอนแรกคิดว่ามันตายแล้ว แต่ลองสังเกตดูพบว่ามันยังหายใจกระเพื่อมๆแบบแผ่วๆอยู่ ตัวมันเล็กนิดเดียวเอง แถมมีอะไรชื้นๆเปื้อนตัวไปหมด กลิ่นเหม็นคาวมาก

เรารีบพาโก้กลับบ้าน ขอแม่ไปช่วยลูกหมา พอแม่อนุญาติ ก็รีบออกพาน้องชายมาช่วยเก็บมันอีกทีนึงตัวมันเปียกมาก แถมโดนมดกัดเต็มไปหมด เราต้องเช็ดตัวมัน แล้วก็เอาผ้าคลุมกันมันหนาวเช้านั้นอากาศถือว่าเย็นมาก โก้มันคอยลุ้นอยู่ข้างๆ แต่พ่อเรากลัวว่าลูกหมาจะเป็นโรคร้ายแรง จึงให้เราแยกโก้ไปไกลๆลูกหมาตัวนั้น พอเริ่มอุ่น เราได้ยินเสียงมันครางเบาๆ เราโทรปรึกษาพี่นี(เป็นอาจารย์สัตวแพทย์) ถามว่าควรทำอย่างไรบ้าง แต่เราไม่รู้ประวัติน้องหมาเลย พี่นีเลยแนะว่าลูกหมาอาจช๊อกให้ทำให้อุ่นก่อน และควรพาไปหาหมอ

ครอบครัวเราคิดขนาดว่าถ้ามันหายจะเอาไปให้ญาติที่อุบลที่รักหมาเลี้ยง
เราเลยไปหากล่องมาใส่มันเพื่อให้มันอุ่นขึ้น แล้วหาผ้าขนหนูมาห่ม รอเวลาที่จะพามันไปหาหมอ อาการหมาน้อยเหมือนจะดีขึ้นเรื่อยๆ มันส่งเสียงครางเป็นบางครั้งบางคราว น้องชายเราก็คอยเฝ้าเจ้าลูกหมาพยายามเอานมให้มันกิน แต่มันกินไม่ไหว บองทีมันก็อาเจียนออกมา แล้วก็ถ่ายออกมาด้วย น่าสงสารมาก

ทุกคนในครอบครัวเราก็ลุ้นให้มันรอด ขออย่าให้มันเป็นอะไรมากเลย

ตอนเที่ยงเราแม่ก็พามันไปหาหมอ
ปกติจะไป NP แต่วันนี้เราต้องไปต่างจังหวัดช่วงบ่ายเลยไปคลีนิคตรงข้ามตลาดปัฐวิกร เพราะใกล้กว่า ตอนไปถึงเราเจอแม่ลูกคู่หนึ่งเอาชิสุมาหาหมอ แม่เค้าก็มาดูหมาเรา เค้าบอกท่าไม่ดีแล้วลูกหมามันairhunger เราได้ยินก็ใจหาย
พอหมอออกและผู้ช่วยออกมาดู ก็อุทานอย่างตกใจว่า นี่มันหมาตัวเมื่อวานนี่!
เราก็ถึงกะงง ว่าอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น แม่เรารีบเล่าให้คนที่ร้านฟังว่าได้ลูกหมามาอย่างไร คนที่ร้านยังมองในแง่ดีว่าตอนที่เราเก็บมาคือได้มาทั้งกล่องแบบสภาพที่เห็นนี่ เราเลยต้องเล่าความจริงว่า ตอนเราไปเจอมันโดนทิ้งแบบเดียวดายไม่มีผ้าหรืออะไรคลุมกันหนาวเลย แถมโดนมดรุมกัด น่าสงสารมาก ผู้ช่วยในร้านได้ยินก็หน้าเสียเพราะสงสารหมามาก

หมอบอก ว่าตัวนี้หมอดูมาสองวันจนอาการเริ่มทรงแล้ว เพิ่งให้กลับบ้านเมื่อวานนี่เองแล้วบอกเจ้าของให้วันนี้พามาใหม่ ซึ่งเมื่อวานเจ้าของก็รับปาก ไม่นึกว่ากลับบ้านไปเค้าจะเอาหมามาทิ้งเลย หมอเล่าว่า เจ้าของเค้าซื้อหมาตัวนี้มาจากตะวันนา อายุสองเดือน ชื่อเจ้าคอฟฟี่ หมอบอกแม่เราว่าจะเอาไปคืนเจ้าของดีไหม? แม่เราส่ายหน้าบอกถ้าเค้าเอามาทิ้งแล้วเอาไปคืนเค้าก็คงเอามาทิ้งอีกอยู่ดี

แม่เราเลยขอหมอให้ช่วยดูเจ้าตัวนี้ให้ก่อนเพราะต้องไปต่างจังหวัดวันนี้ ถ้ารอดกลับต่างจังหวัดมาก็จะมารับเลี้ยงต่อ แล้วก็จ่ายค่าฝากเลี้ยงไปก่อนพันบาท หมอก็บอกว่าอาการเจ้าคอฟฟี่น่าเป็นห่วงมาก ทั้งที่เมื่อวานดีขึ้นแล้ว แต่เพราะถูกทิ้งให้นอนตากน้ำค้างทั้งคืน อาการมันเลยทรุดหนัด วัดอุณหภูมิยังไม่ได้เลย หมอถึงกับถามว่าถ้ามันไมรอดให้จัดการศพให้เลยไหม?

ประมาณบ่ายสามโมง ขณะที่เราเดินทางไปเขาใหญ่ หมอก็โทรมาบอกเราว่า เจ้าคอฟฟี่เสียแล้ว เค้าจะจัดการศพให้เลย แล้วเมื่อเรากลับมาให้มารับเงินที่เหลือจาการรักษาด้วย เราก็บอกครอบครัวเราตามนั้น น้องชายเราก็เศร้าๆ



มันทำให้เราคิดได้ว่าบ้างคนบ้านใหญ่โตมีสตางค์ แต่แค่สัตว์ตัวเล็กๆตัวนึงที่เค้าซื้อมาเค้ายังไม่มีความรับผิดชอบเลย

แถมลูกสุนัขที่เค้าเลี้ยงเป็นโรคลำไส้ซึ่งติดต่อสู่สัตว์อื่นได้ เค้ายังเอาไปไว้ที่สนามส่วนรวมซื่งก็อาจมีหมาคนอื่นมาติดโรคเข้าก็ได้ ทำไม ถึงไร้สามัญสำนึกขนาดนี้
แล้วหมาที่ตัวเองเลี้ยงจะให้มันตายดีๆหน่อยไม่ได้หรอ เอาไปทิ้งให้มันตายแบบอ้างว้างอย่างงั้น ไม่มีแม้แต่ผ้าคลุม ทิ้งให้มันนอนหายใจรวยรินโดนมดรุมกัด ถามหน่อยเถอะ ใจคอทำด้วยอะไร ยังมีความเป็นคนเหลืออยู่อีกหรอ ถ้าไม่อยากรับผิดชอบก็ไม่น่าซื้อมาเลี้ยงตั้งแต่แรก....ใจดำจริงๆ




หลับฝันดีนะ coffee หนูไม่ต้องทรมานอีกต่อไปแล้ว




 

Create Date : 31 ธันวาคม 2553    
Last Update : 31 ธันวาคม 2553 9:08:29 น.
Counter : 3320 Pageviews.  
Share

ปีหน้าคงมีแต่เรื่องดีๆ

หลังจากเรื่องเงินมือถือคราวที่แล้ว ที่เราโก๊ะเองจนเสียไปเกือบสองร้อยบาท

ความโชคดีก็เริ่มเข้ามากเรื่อยๆ(หรือคำอวยพรของคุณ cranky dong จะได้ผล!!?)
เริ่มจากตอนเช้า คุณยายสุดที่รักได้ให้เงิน เราพันนึง บอกจะได้ไม่โดนแม่ว่า
พอรู้ว่าเราเงินหมดเท่านั้นแหละ
คุณยายน่ารักมากๆ ทั้งๆที่เราไม่ได้เอ่ยปากขอเลย

(อาจเป็นเพราะสามอาทิตย์ที่แล้วเราสั่งซื้อ เฮซาลีน สโนว์ครีม
จากมาเลย์ไปให้ยายด้วยรึเปล่าน้า?
เพราะคุณยายชอบครีมนี้มากๆแต่มันดันไม่ผลิตในไทยแล้ว
เราเห็นเวปชมพูมีคนประกาศขายเลยลองสั่งดู
แต่ไม่กล้าสั่งเยอะ เลยได้มาแค่กระปุกเดียวให้คุณยาย)

เรื่องวิทยานิพนธ์ซึ่งถูกดองมาเป็นปีแล้ว (ยังไม่มีแม้กระทั่งหัวข้อวิทยานิพนธ์)
เริ่มมีความคืบหน้า
เมื่อ Adviser เรา(อาจารย์หมอที่รามาธิบดี)
หาอาจารย์เทคนิคการแพทย์มาเป็น Co adviser ให้เรา
เราไปคุยกะอาจารย์เรื่องวางโปรเจกต์ แค่สองครั้ง
เราก็ได้เริ่มแลป (เมื่อพุธ 29 ที่ผ่านมานี้เอง) อาจารย์สอนวิธีแยก sample
เก็บ WBC, Serum, RBC, RNA, DNA ใช้เวลาแค่สองชั่วโมงเท่านั้น
คาดว่าภายใน มกราคม คงได้คลอดโปรเจกต์เจ๋งๆออกมาแน่นอน

เรื่องความรักตอนนี้ก็ดีไม่มีอะไรทะเลาะกัน

เรื่องโกโก้มันก็โตและรู้เรื่องมากขึ้น แข็งแรงดี แต่ไม่แน่ว่าจะโดนhipกินป่าว

ครอบครัวเราก็ดี คุณแม่เราก็โชคดี ถูกล๊อคเตอรี่เลขท้ายสองตัว
(แต่ที่โชคร้ายคือ อย่าหวังว่าแม่จะหยุดซื้อ ยิ่งถูกเหมือนยิ่งได้ใจ T T)

เพื่อนที่รามาเราก็มี เพื่อนรักอยู่คนนึง
ซึ่งตอนนี้เราก็รู้สึกว่าเค้ามีความสุขกว่าแต่ก่อนมาก
เราก็ดีใจกะเพื่อนด้วย เพื่อนกะลังจะจบและไปใช้ทุนปีหน้านี้
เราคงคิดถึงเพื่อนคนนี้มากๆเลย เพราะร่าวทุกข์ร่วมสุข มาตั้งสามปีแหนะ

เครื่องสำอาง เราก็บ้าน้อยลง แต่ก็ยังหมดเงินไปเยอะอยู่
กะพวกขายตรง มีสทีน(ไม่ได้เป็นสมาชิกนะคะ แค่ซื้อช่วยพี่เค้าเฉยๆ)
และ ออริเฟลม(อันนี้ซื้อมากองเต็มบ้านเลย ฮือๆ)

เสื้อผ้าที่ไปแลกคนกะอื่นในเวป ชมพู ก็ถูกใจมากๆ อยากทำ DUC สุดๆ
แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาเลย เราต้อง review paper เพื่อ Project Thesis เรา

ปล.ไปซ่ารัชดามาได้give มาสี่อันแหนะ (จากคนที่ฉลาด อิอิ)
คนที่นี่ดูมีส่วนน้อยเท่านั้นที่ทันคนไม่เหมือนสาวๆหนุ่มๆห้องแป้ง
ที่รู้จักวิเคราะห์แยกแยะมากกว่า
(ที่นั่นแย้งอะไรก็หาว่าเราจับผิด เป็นโรคชอบสวนกระแสมั่ง)
ส่วนมากจะอ่านกระทู้อะไรก็เชื่อหมด แถมมีพวกชอบตอบมั่วเต็มไปหมด
ใครไปหาข้อมูลเกี่ยวกับรถคงต้องกรองให้ดีค่ะ
พอๆกะพวก FW mail เลย แบบฟังเค้าเล่าว่่า
แล้วเอามาตอบยังกะตัวเองเป็นกูรู หรือเคยใช้ ซะงั้น

อิอิ...แอบบ่นอีกแล้วนะเนี่ย
ยังไงก็สุขสันต์ปีใหม่ทุกๆคนนะคะ
วันนี้วันเกิดแพรด้วย แวะมา happy birthday หน่อยก็ดีนะคะ ขอบคุณค่ะ


ขอให้ทุกๆคนโชคดีเช่นกันนะคะ สาธุ!!!




 

Create Date : 31 ธันวาคม 2552    
Last Update : 4 มกราคม 2553 21:38:07 น.
Counter : 508 Pageviews.  
Share

ซวยกว่านี้มีอีกไหม

เงินช้านนนน หายไปกะค่โทร one 2 call
ไม่เหลืออะไรเลย
อยากจะร้องเป็นเพลงดังๆ

เหอะๆคืนนี้อุตส่าห์โทรคุยกะแฟนอย่าง sweet
และแล้วก็มีเสียงตุ๊ดๆๆ หายนะ
ที่เป็นลางบอกเหตว่าค่าโทร ที่อุตส่าห์เจียดมาเติมเงินได้มลายหายสิ้นไปหมดแล้ว
ว่าไปก็ได้ความว่า ตังค์หมด โทรออกไม่ได้เลย

ไมพี่เอทำกะเค้าแบบนี้ เค้าก็เติมเงินแล้วนะ
หักไม่ได้ก็ไม่บอกกัน

ถึงนู๋ call center จะยืนยันว่าระบบส่งไปแล้วแต่นู๋แพรคนนี้ก็ขอยืนยันว่า
ระบบส่งมาไม่ถึงนู๋ค่ะ เรื่องเติมตังค์นู๋ไม่เคยพลาด

แต่พักนี้มึน thesis ไปหน่อยเลยลืมเช็คแบบบ้านๆว่ามันคิดตังค์อะป่าว

เช็คแบบบ้านๆคือ เช็คตังค์ก่อนโทร โทรไปแว๊บๆ วางหู แล้วเช็คตังค์อีกรอบ
ว่าอยู่ครบอะป่าว

ก็บอกแล้วว่าพักนี้ นู่แพรเรียนหนัก ห้องแป้งยังไม่ได้เข้าเลย

พอตังค์หมด รักก็หดหาย คุณแฟนโทรมาซ้ำเติมเราอีก
(ผู้ชายที่ sensitive ไม่มีในโลกเลยรึไงฟระ!)

บอกไมไม่ซื้อบัตรเติมเงิน ว่าไปมั่วซั่ว
เราก็กะลังเจรจากะ call center อยู่ตอนนั้น
ก็เลยคุยกะเค้าไม่รู้เรื่อง
เค้าก็โมโหแล้วก็วางหูไป(รักแฟนจริงจริ๊ง)

เงินในกระเป๋าเหลืออยู่ไม่ถึงสามร้อยบาท
ถ้าตรูเอาเงินไปเติมเพื่อจะได้โปรเดิมคืนมาอีก ที่เหลืออีกอาทิตย์นึงตรูจะเอาไรกิน

จะขอยืมตังค์คุณแฟน(สุดgent)
ก็คงโดนสวดอีกบานนนน


เมื่อความซวยมาเยือนก็จงยิ้มรับมัน
นี่เขียนให้ขำๆนะ แกมเซ็งชีวิต ตอนนี้แทบจะน้ำตาตกในแย้ว
งอน แฟน งอน AIS งอนๆ


ไปอ่านหนังสือต่อหละ ท่องเนตไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น บายจ๊า




 

Create Date : 19 ธันวาคม 2552    
Last Update : 19 ธันวาคม 2552 0:43:55 น.
Counter : 496 Pageviews.  
Share

หลังไมค์ เจ้าปัญหา

เคยหลังไมค์มาหลายรอบแล้ว

บางคนตอบไม่ถูกใจเรา เราก็หลังไมค์ไปชี้แจง

แต่ไม่เคยหลังไมค์ไปด่าใครนะ

วันนี้มีคนหลังไมค์ มาด่าเรา สามรอบ

เหตุเพราะ เราไปพาดพิงเค้าในกระทู้ ของก๊อป

รอบแรก ก็ดีไม่ได้ด่าอะไร ค่อนค้างสุภาพด้วยซ้ำ เราอ่านก็รู้สึกดีกะคนๆนี้นะ



รอบสอง ชักเริ่มแหม่งๆแล้ว มันโรคจิตป่าวเนี่ย



รอบสาม ชัวร์ โรคจิตแน่นอน



ก็ดูเอาเองละกาน เราคงไม่ลบหรอก พิมพ์ได้ก็รับผิดชอบที่พิมพ์เองละกาน

เราเป็นแค่ นศ.พ. เรียนน้อยกว่า คนคนนั้นเยอะ
และเราคงใช้ภาษาดูถูกคนอื่นไม่ได้เท่าเค้าหรอก
เราไม่ต่ำขนาดนั้น

ปล. อยากด่าอะไรอีกก็เชิญนะคะ IP ใช้เป็นหลักฐานในการฟ้องหมิ่นประมาทได้
คน จริง ค่ะ



Edit เพิ่มต่อค่ะ

คำแนะนำของจ่าหมานคงมาช้าไปเพราะเราดันไปตอบเค้าก่อน



หลังจากนั้นก็ได้รับการตอบกลับมาอีกชุดนึง



เราก็ตอบกลับไปอีก เบื่อไม่อยากยุ่งแล้ว






 

Create Date : 24 สิงหาคม 2552    
Last Update : 24 สิงหาคม 2552 23:17:09 น.
Counter : 516 Pageviews.  
Share

เตือนภัย!!! อยู่บ้านใช่ว่าจะปลอดภัย (เจอมากะตัวสดๆร้อนๆ )

เรื่องเกิดเมื่อตอนสี่ทุ่มกว่าๆนี่เอง

โชคดีที่วันนี้พ่อเราอยู่บ้านด้วย
นี่ถ้าเราอยู่กะแม่กะน้องชาย(เพิ่งสิบเอ็ดขวบ)สามคนจะทำยังไง

เรื่องมีอยู่ว่า บ้านเราอยู่ในหมู่บ้าน ป.(ชื่อค่อนข้างดัง)
ที่มียามรักษาความปลอดภัยคอยดูแลตลอด

คนนอกจะเข้าออกก็ต้องแลกบัตร
(แต่บางครั้งยามขี้เกียจ เคยเลินเล่อจนมีคนขับรถเข้ามา
งัดบ้านที่โชคร้ายเอาของออกไปรอบนึง หลังจากนั้นก็กลับมาเข้มงวดใหม่)

เรื่องของเรา ไม่ได้เกิดจากโจร หรือคนนอกที่ไหน


แต่เกิดจาก "ยาม" ในหมู่บ้านนั่นเอง


เราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์โดยตรงนะคะ
เพราะเล่นเนต อยู่ในห้องตอนเกิดเรื่อง

แต่สถานที่ๆเรื่องที่เกิดก็คือในรั้วบ้านเราค่ะ

ปกติเราต้องพาสุนัขออกมาวิ่งเล่นตอนมืดๆ สามสี่ทุ่มค่ะ
เพราะมันปลอดคน สุนัขเราไม่ดุนะคะ แต่ไม่อยากให้มันไปกวนใคร
เพราะมันขี้เล่นเกินไป แต่ตัวใหญ่ บางคนก็กลัวมันค่ะ

วันนี้โชคดีเราพามันออกข้างนอกตั้งแต่สองทุ่มครึ่งแล้ว
เราก็บอกพ่อว่า ปิดรั้วเลยแล้วกัน ไม่ออกไปแล้ว
แต่พ่อเราขี้เกียจ เพราะล๊อกประตูหน้าบ้านไปแล้ว
เราก็เลยคิดว่าเดี๋ยวซักห้าทุ่มพามันไปเดินอีกก็ได้

ปกติ ถ้าเราเอาสุนัขออกรอบดึก เราจะเป็นคนล๊อครั้วเอง

สภาพตอนนั้นคือ ปิดล๊อคประตูบ้าน แต่รั้วยังเปิดเข้ามาได้ค่ะ
หมายความว่า คนยังเข้ามาบริเวณบ้านได้
แต่เข้าในตัวบ้านไม่ได้ค่ะ

บ้านเราดูหนังช่องสามเสร็จ(วันนี้ตอนจบเย่)
ก็แยกย้ายกันขึ้นข้างบนบ้านค่ะ

มีแต่พ่อเราที่อาบน้ำเสร็จก็ลงมาดูโทรทัศน์ต่อค่ะ

ซักพักนึงก็มีเสียงคนมาเรียกค่ะ
มาขอความช่วยเหลือ

พ่อเราออกไปดู เห็นยามเปิดรั้วเข้ามาในบ้าน ตะโกนโหวกเหวก
ให้ช่วยเค้าด้วย

สภาพยามคือ กลิ่นเหล้าหึ่งค่ะ
แต่จากอาการคงไม่ใช่เมาเหล้าอย่างเดียวหรอกค่ะ
(คุณพี่ประสาทหลอนขนาดคิดว่ามีคนมาฆ่าเนี่ยนะ!!!???)

พ่อเราก็ออกไป ล๊อกประตูบ้านก่อนเลย
จากนั้นก็พยายามหลอกล่อยามออกไปนอกบ้านค่ะ

ดีนะคะที่ว่าพ่อเรามีสติ(สุดยอดคุณพ่อไปเลย)
ก็พยายามหลอกยามไป
"ไหนๆ เดี๋ยวผมไปดูให้"(ใช้มุขล่อยามออกจากบ้าน)

ยามก็หลงเชื่อออกมาจากบริเวณบ้านได้สำเร็จ
แต่ก็เดินวนๆอยู่หน้ารั้วบ้านอยู่ดี

เผอิญเพื่อนบ้านผ่านมา(เพิ่งกลับจากเล่นไพ่ขำๆกัน)
มีทั้งคุณยายยังซิ่ง คุณลุงฉายาผู้ใหญ่บ้าน ป.
สาวๆ หนุ่มๆ มากกันห้าหกคนได้

พวกผู้หญิงเห็นยามคนนั้นก็กลัวกันใหญ่
พวกผู้ชายเลยยังช่วยอะไรพ่อเราไม่ได้
ต้องเดินไปส่งผู้หญิงกันก่อน

พ่อเราก็พยายามเจรจาล่อยามไปเรื่อยๆ
แต่ยามก็ไม่ยอมไปไหนซักที


พ่อเราก็คิดว่าเอาไงดี

เลยปล่อยมุขเด็ด
"เดี๋ยวผมไปโทรเรียกคนมาช่วยนะ คุณรออยู่ตรงนี้ก่อน"
ยามก็เชื่อ

พ่อเราก็เรียกแม่ให้เอาโทรศัพท์มาให้(พ่อเข้าบ้านไม่ได้เพราะล๊อคประตูไว้)
ซึ่งในโทรศัพท์เครื่องนั้นมีเบอร์ป้อมยามอยู่

พ่อเราก็โทรบอกให้ป้อมยามมาเอาตัวยามไป


ไม่นานยามคนอื่นก็มาช่วยลากเอายามเจ้าปัญหานั้นไป
แต่เป็นแบบ ค่อยๆกล่อมไป เพราะเค้าเมายาอยู่
ไม่รู้จะดีจะร้ายเมื่อไหร่

จากนั้นพ่อเราก็คุยกะหัวหน้ายาม
ประมาณว่า อย่้าเอายามคนนี้มาทำงานอีกเลย
มันอันตรายกะคนในหมู่บ้าน

หัวหน้ายามบอกว่า จะให้"สายสืบ"มาเอาตัวยามคนนั้นไป
เราก็ไม่รู้ว่า "สายสืบ" นั้นเป็นตำรวจรึเปล่า หรือเป็นเจ้าหน้าที่อะไร

พอจัดการเรื่องยามเสร็จ แม่เราก็มาเคาะประตูห้องเรา
บอกเราว่าคืนนี้ไม่ต้องเอาหมาออกไปอีกแล้วนะ
เราก็งง ตอนแรก เลยถามไปว่า มิกกี้ มาหรอ?
(มิกกี้คือสุนัขที่ชอบไล่กัดคน กะสุนัขตัวอื่น
แฟนเก่าเจ้า ฮักกี้นั่นแหละ แต่ตอนนี้มันดุมากกกกกก)
แม่เราก็บอกไม่ใช่หมา แต่เป็นยามต่างหาก
เนี่ยเมายาเข้ามาในบ้านเราเลย

เราก็อึ้ง แบบ นึกไม่ถึงอะ
เลยไปซักแม่ต่อ ก็เลยได้เรื่องมาเล่าให้เพื่อนๆฟังนี่แหละค่ะ

เราก็คิดว่าต่อไปนี้
คงพาหมาเราออกไปดึกๆไม่ได้อีกแล้วเพราะไม่ปลอดภัยซะงั้น

ครั้งนี้ยังโชคดีที่เค้าไม่จับใครเป็นตัวประกัน
โชคดีที่พ่อเราล๊อคบ้านไว้ ถึงเข้ามาได้ก็แค่ในรั้ว
โชคดีที่พ่อเราและคนอื่นๆปลอดภัย ไม่เป็นอะไร

แต่ครั้งหน้าหละ ใครจะเจอ
ยังไงถึงอยู่ในหมูบ้านก็อย่าคิดว่าจะปลอดภัยกันนะคะ

อย่าลืมล๊อคประตูบ้านทุกครั้ง ถึงแม้จะเป็นตอนกลางวัน
และคุณอยู่บ้าน เพราะเมื่อเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น
มันจะช่วยคุณให้ปลอดภัยได้เยอะเลย

และ สติ นี่สำคัญนะคะ จะได้ช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้

อย่าลืมเมมเบอร์ที่ขอความช่วยเหลือได้ยามฉุกเฉินเช่น สน ตำรวจ ป้อมยาม ฯลฯ ไว้ในมือถือนะคะ

ภัยสมัยนี้มันใกล้ตัวจริงจริ้ง




 

Create Date : 17 สิงหาคม 2552    
Last Update : 17 สิงหาคม 2552 3:51:14 น.
Counter : 547 Pageviews.  
Share

1  2  
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.