สืบเนื่องมาจากสายการบิน peach air ออกโปรมาเย้ายวนอยู่เนืองๆ จึงตัดสินใจเคาะราคาเข้าไป

ถึงแม้จะไม่ถูกเท่าเปิดตัวใหม่ๆแต่ก็เป็นราคาที่พอทำใจรับไหว 4500 ไปได้ถึงญี่ปุ่น

ถึงแม้จะไม่ญี่ปุ่นจ๋าแต่ก็ได้ชื่อว่าได้ไปญี่ปุ่นนั่นล่ะนะ…

ตอนที่จองตั๋วเครื่องบิน(เดือนกรกฎาคม)พูดตามตรงว่า ความรู้เกี่ยวกับโอกินาว่า = 0

จึงต้องหาข้อมูลท่องเที่ยวอย่างหนักทั้งการหารีวิวอ่าน ดูรายการท่องเที่ยวจากยูทูป

ซื้อหนังสือ รวมถึงไปงานท่องเที่ยวเพื่อรวบรวมรายละเอียดให้ได้มากที่สุด

ด้วยความว่ามีเวลาแค่ 4 วัน 3 คืน ถ้าจะเที่ยวแบบเอาครบๆหน่อย ก็ควรจะเช่ารถขับ

เพื่อออกไปเที่ยวนอกเมืองและดูซากปราสาทบางที่ ส่วนในเมืองนั่งยูอิเรลได้

เราจึงเช่ารถแค่ 2 วันค่ะ ค่าเช่ารถประมาณ 2700 บาท 

ตอนจอง จองรุ่นถูกที่สุด ไดฮัทสุ มูฟ ค่าน้ำมันรถ 2 วัน 2500 เยน

ส่วนเรื่องของที่พัก เราจอง hotel stork ไกลจาก ยูอิเรลพอสมควร(800เมตร)

แต่พอเดินได้ ราคาถูก มีห้องน้ำในตัว ที่นอนอยู่เหนือห้องน้ำ มีบันไดให้ปีนขึ้น

มีผ้าขนหนูบริการ รวมถึงแปรงสีฟันยาสีฟัน สบู่-แชมพูแบบกด

มีแก้วให้ไปกดน้ำฟรีดื่มที่ด้านล่างทั้งเป๊บซี่ กาแฟ ฯลฯ ค่าจอดรถ คืนละ 700 เยน

วันเดินทาง ใจตุ๊มๆต่อมๆ จะโดนเทมั้ย สรุปว่าไม่เท แต่ดีเลย์นิดหน่อยเนื่องจาก กทม.ฝนตกหนัก

14 ตุลาคม 2017 เวลา 8.50 เครื่องแลนดิ้งอย่างปลอดภัย ได้ลงเครื่องแถวแรกๆ 

และเข้า ตม.คนแรกๆ เนื่องจากบางคนมาเป็นกลุ่มๆ รอกันบางคน ยังไม่กรอกใบเข้า ตม. 

เราเลยผ่าน ตม.ได้อย่างรวดเร็ว ส่งไลน์ เฟส กลับบ้านแจ้งครอบครัวว่าถึงแล้วอย่างสบายใจ 

ปล.เราใช้ sim2fly สัญญาณดีมาก เนต4G

ผ่าน ตม. ก็มาผ่านศุลกากร ไม่ตรวจอะไรมากเพราะมีกระเป๋ามาใบเดียว 

ยิ้มให้ โค้ง แล้ว thank youลากกระเป๋าออกมา

เดินมานิดนึง ออกจากประตูไม่ถึง 3 ก้าว ก็เจอแถวสำหรับนั่งบัสไป อาคารผู้โดยสารในประเทศ

ใช้เวลาไม่นาน บัสก็มา เราก็ขึ้นรถประจำที่ รถวิ่งไปนานพอสมควรวนไปวนมาซักพัก

ก็มาจอดที่อาคารผู้โดยสารในประเทศป้ายรถบัสที่ 4

จากนั้นข้ามถนนไป เพื่อไปขึ้นบัสของบริษัทรถเช่า (มีเคาน์เตอร์เล็กๆให้ติดต่อ)

รถของบริษัทรถเช่าก็ขับออกมานานพอสมควรกว่าจะถึงบริษัทก็ใช้เวลาพอสมควร

ทำการแสดงเอกสาร(วอยเชอร์ ใบขับขี่สากล ใบขับขี่ไทย)

เราได้รถเป็นซูซูกิ จำรุ่นไม่ได้ แต่น่าจะใหญ่กว่ามูฟ

(ไม่ได้ถ่ายรูปมาค่ะ ลืม...แต่คุ้นๆว่าออฟชั่นตามภาพ)

ตรวจสอบร่องรอยของรถ เรียนรู้วิธีการใช้รถและGPS เล็กน้อย แล้วนำรถออกได้เลย

(รถที่เราได้ ไม่มีเบรกมือแต่มีเบรกทีนแทน หาแทบตายว่าเบรกมืออยู่ตรงไหน

เพราะมันขึ้นจอแสดงผลว่าติดเบรกมืออยู่ มองไปมองมา เอ๋า.... อยู่ตรงทีนซ้ายของเรานี่เอง

ใช้ทีนเหยียบ ก็เป็นการปลดล๊อคเบรกมือเอ๊ย.... เบรกทีน)

บริษัทเช่ารถจะให้เอกสารมา มีใบ map code อันนี้ดีมากเลย แต่เล็กมากๆ หาไม่ค่อยเจอ

ควรมีปากกาสำหรับขีดไว้สักหน่อยว่าจะไปไหนบ้าง จะได้ไม่ตาลาย เพราะเราตาลายมาแล้ว 555

ที่เที่ยวแรกของวัน ตอนแรกว่าจะไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำชูราอูมิ

แต่คิดว่า ตัวเองน่าจะนอนบนเครื่องไม่ค่อยหลับอาจจะพักผ่อนไม่เพียงพอ

ควรเที่ยวใกล้ๆก่อนวันพรุ่งค่อยไปไกลๆ เลยเปลี่ยนโปรแกรม มาที่ โอกินาวาเวิลด์ซะก่อน

ขับรถในโอกินาวา แรกๆก็ยังไม่คุ้นถนนแคบ ไฟแดงเยอะ ขับผ่านป่าอ้อย ขับเร็วก็ไม่ได้

ขับไปมองแผนที่ใน GPS ไป เกร็งขึ้นบ่าขึ้นคอเลยทีเดียว แต่พอซักพัก รู้จังหวะ ก็พอไปได้

ต๊ะต่อนยอนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ถึงเอง ราวๆ 10.00 น.ก็ถึงโอกินาวาเวิลด์

บริษัทรถมีคูปองลดราคาโอกินาวาเวิลด์ให้ด้วย แต่ลดแล้วเหลือเท่าไหร่ จำราคาไม่ได้จริงๆ

จุดแรกที่เข้าคือ ถ้ำเกียวคุเซนโดแนะนำว่าควรใส่รองเท้าที่เกาะพื้นมาเที่ยวในถ้ำ

เพราะทางเดินเปียกตลอดเวลาเดินๆอยู่น้ำหยดลงหัว

ก่อนเข้าถ้ำมีจุดบริการถ่ายรูปรูปเล็กฟรี รูปใหญ่จ่ายตัง คนถ่ายให้ทำท่า ชิสะ น่ารักดี

เดินชมเพลินๆไป ถือว่าเดินนานพอสมควรบางที่มีภาษาอังกฤษให้อ่าน บางที่ก็ไม่มี เดาๆกันไป

สวยดี มีธารน้ำไหลตลอดเวลา หายใจสะดวกแม้จะอยู่ในถ้ำ นับว่าประทับใจอยู่

แต่คิดว่าสู้ตอนที่นั่งเรือนอนลอดท้องมังกรที่ถ้ำเลเขากอบ เมืองตรังไม่ได้

โผล่ขึ้นมาด้านหลังเจอสวนผลไม้เมืองร้อน ก็ไม่ได้เข้าไปดู

เพราะรู้สึกว่าบ้านสวนเราที่ลำปางก็มีแบบนี้

เดินไปที่บ้านโบราณ 2 หลังแล้วนั่งอยู่ใต้ถุน

รับประทานอาหารเช้าที่แลกมาจาก subway เป็นแซนวิชและน้ำแร่

แลกฟรีโดยใช้บัตรเครดิตซิตี้แบงค์

อิ่มแล้วจึงเดินเที่ยวต่อ...เจอของอย่างแรกมะพร้าวราคาเบาๆ

เดินชมบ้านเก่า เข้าไปนั่งฟังเขาเล่นซันชินดูการเขียนลายผ้า เป่าแก้ว

เสียดายไม่ได้เช่าชุดบิงกาตะถ่ายรูปที่นี่ 500 เยนเอง ที่อื่นๆ 1000 เยน

ที่ไม่ได้เช่าเพราะกลัวทำชุดเขาเหม็นเราไม่ได้อาบน้ำมาทั้งคืน ไว้ถ่ายวันอื่น

(เพื่อนๆอย่าพลาดเหมือนเรานะ)

จากนั้นไปนั่งรอชมการแสดง super eisa การตีกลองเอซา

ฟังแล้วฮึกเหิมดี การแสดงดีมากๆเสียดายเขาไม่ให้ถ่ายภาพและวิดีโอ

เมื่อแสดงเสร็จเขาจะพูดเป็นภาษาญี่ปุ่นซึ่งฟังไม่เข้าใจ

แต่มองด้วยตาคือให้ถ่ายรูปกับนักแสดงได้ ...กว่าเราจะเก็ต แถวก็ยาวยืดไปแล้ว

เลยไม่ได้ถ่ายรูปกับนักแสดงเลย......

มองนาฬิกา บ่ายโมงพอดีเราจึงออกเดินทางไปเที่ยวต่อ

มื้อเที่ยง แวะร้าน LAWSON ระหว่างทาง ได้ข้าวไข่เจียวราดน้ำซอสและปูอัด กับโค้กกระป๋อง

รอดไป 1 มื้อ ราคาอยู่ในงบ(มื้อละ 1000เยน)รสชาติดีทีเดียวเชียวละ

ตอนแรกตั้งปณิธานไว้ว่าชั้นจะไม่ฝากท้องกับร้านสะดวกซื้อ....แต่สรุปคือ

เกือบทั้งทริป โตด้วย Lawson และ family mart....

ตั้ง GPS ไป nakagusuku

เมื่อถึงก็จอดรถและมองขึ้นไปบนเขาที่มีซากปราสาท พร้อมกับร้องอุทานในใจว่า

cheerrrrrrrrrrrrrr................ ตรูจะปีนขึ้นไปไหวมั้ย!!!!!!

กัดฟัน....สู้....เอาวะ....ไหนๆก็ขับรถมาแล้ว....จัดไป.....

ซื้อตั๋วค่าเข้า ใบละ 400 เยน คนขายก็คุยโน๊ะๆเนะๆ ชี้ไปที่รถกอล์ฟ จับใจความได้ว่า ฟรี

ใจชื้นมานิดนึงอย่างน้อยก็สบายไปถึงทางเข้าด้านบนล่ะมั้ง

แต่ปรากฏว่า ลุงคนขับ เอาแผนที่ให้ดูแล้วสปีคอิงลิชว่า จะพาเราไปเข้าประตูฝั่งโน้นนนนนน

แล้วทำนิ้วท่าคนเดินบนแผนที่ว่าให้ยูเที่ยว เดินชมลงมาเรื่อยๆ จนกลับมาที่ด้านหน้าตรงนี้ได้เลย

โอยยยย......น้ำตาจิไหล......ขอบคุณคุณลุงคนขับรถและคุณป้าคนขายตั๋ว

มิเช่นนั้นเราคงได้เดินวนขาลากแน่ๆ

Nakagusuhuเป็นซากปราสาทที่มีความสมบูรณ์ที่สุดในโอกินาวา

เป็นที่เดียวที่รอดพ้นจากการถูกทำลายในช่วงสงครามโลกครั้งที่2

ถึงแม้จะเหลือเพียงกำแพงปราสาทและป้อมปราการ แต่ความสวยงาม เกิน 100

เมื่อมองจากด้านบนลงมาจะเห็นมหาสมุทรแปซิฟิกและเมืองyomitan

เรียบร้อยจาก nakagusuku ก็ตั้ง GPS ไปอเมริกันวิลเลจ

รถค่อนข้างติดค่ะเราจอดรถที่ห้างอิออน แล้วเดินไปหาไอศกรีม Blue seal ก่อน

ซื้อชิมซักหน่อยค่ะมาแล้วต้องลองนะ.....เพื่อนถามว่าอร่อยมั้ย

ตอบเพื่อนไปว่าราคานี้กินสเวนเซ่นสบายใจกว่าค่ะ 555

กินเสร็จก็เดินไปนั่งเล่นที่หาด sunset beach ซักหน่อย และแวะมาช็อปที่ อิออนค่ะ

ได้อาหารเย็นมาพอประมาณจะยืนรอแบบลดราคาก็รอไม่ไหว อยากอาบน้ำแล้ว

เลยจ่ายตัง ขับรถมาโรงแรม

ถึงโรงแรมประมาณ 2ทุ่มกว่าๆ เช็คอิน เอารถจอด ขึ้นไปพัก ทานข้าว อาบน้ำนอนค่ะ

รุ่งขึ้น 15 ตุลาคม 2017 ตื่นแต่เช้าฝนโปรยเล็กน้อย ตั้ง GPS ไป zakimi ค่ะ

พอถึง ลานจอด ฝนก็ยังตกอยู่เลยหอบเอาข้าวที่แวะซื้อมาจาก family mart มานั่งกินในศาลา

พอกินเสร็จ ฝนหยุดตกพอดี ท้องฟ้าโปร่งแจ่มใส ได้เที่ยวค่ะ

ที่นี่ ไม่ต้องจ่ายค่าเข้าเป็นซากปราสาทเล็กๆ แต่เงียบสงบดีค่ะ

จากนั้น ตั้ง GPS ไป ริวกิวมุระค่ะ

เรามาถึงริวกิวมุระ 8 โมงกว่าๆ ที่นี่เปิด 8.30 ค่ะนั่งรอแป๊บเดียวก็เปิดแล้ว

เดินดูศิลปวัฒนธรรมหลายๆอย่างของที่นี่และชมการแสดงของเขาค่ะ

สนุกสนานเพลิดเพลินดีค่ะ

ชมการแสดงไป 2 ชุด มองนาฬิกา ก็ได้เวลาอันสมควร จึงออกจากริวกิวมุระ

ตั้ง GPS ไปพิพิธภัณฑ์ชูราอูมิ

แวะชมหน้าผามันซาโมระบบจัดการจอดรถดีมาก รถออกมา 1 คัน ปล่อยรถเข้า1คัน

ทำให้ไม่ต้องไปวนหาที่จอด เสียอารมณ์

ออกจากมันซาโม ก็แวะร้านขายของฝากได้ขนมมา 2 กล่อง เท่านั้นเอง จากนั้น ไปต่อ

ขับรถเลาะริมฝั่งมา น้ำทะเลที่เกาะนี้สีคราม สวยมากๆๆๆ เหมือนในทีวีเลย

ทะเลบ้านเราก็ไม่ใช่สีนี้นี่คือครั้งแรกของเราเลยล่ะ (ไม่มีรูปนะคะ ขับรถอยู่)

ถึงพิพิธภัณฑ์ประมาณ 13.00 น. แดดเปรี้ยง มากๆๆ

เดินเข้าพิพิธภัณฑ์แทบเป็นลม หิวด้วยแต่ก็อดทน

ชมความงามในพิพิธภัณฑ์ เขาทำไว้ดีมากๆอลังการ ให้ความรู้

เจอลอปสเตอร์ตัวใหญ่เท่าน้องหมาบ้านเรา ใช้เวลาในนั้น เกือบ 2 ชั่วโมง

เดินออกมา เขาจะมีแสดงโชว์ โลมาแต่เราไม่ได้ดู ตอนนั้นหิวมาก

แวะทานอาหารซึ่งจะมีศูนย์อาหารอยู่ซุ้มนึง ราคาไม่แพงมาก แต่ก็จำไม่ได้

มีน้ำเย็นบริการฟรี รอดตายไปอีกมื้อทานเสร็จโชว์ก็จบพอดี T_T

ได้เวลาขับรถกลับมาคืนศูนย์

ขากลับใช้ทางด่วนเลยถึงค่อนข้างเร็วพอสมควร จึงแวะชม outlet ก่อน

อยากจะดู coach ซักหน่อย หาไม่เจอ อดเสียตังเลย

ขับรถมาเติมน้ำมัน เพื่อคืนศูนย์ แต่พอแวะไปคืน พนักงานชี้ให้ดูหน้าจอแจ้งว่ายังไม่เต็ม

งงมาก ขอเขาขับไปเติมซ้ำอีกที ไปเติมก็เติมได้อีกนิดเดียว เครื่องก็ตัดอีก

ยังดีที่ได้ใบเสร็จจ่ายค่าน้ำมันมาทั้ง2 ใบ เลยยื่นให้พนักงานไป

หน้าจอก็ยังไม่เต็มนะแต่พนักงานเห็นใบเสร็จน้ำมัน 2 ใบแล้วก็บอกโอเคๆ ไม่เป็นไร

จึงคืนรถได้ ไม่มีปัญหา

นั่ง shuttle bus มาลงอาคารผู้โดยสารในประเทศ แล้วซื้อตั๋วยูอิเรล 300 เยน เพื่อกลับไปโรงแรม

ปล.มื้อเย็นฝากท้องกับ Lawson อร่อยมาก โครอคเกะ ดีงามสุดๆ

ตื่นเช้า 16 ตุลาคม 2017

เดินมาซื้อตั๋ววัน แบบ 2 days ราคา 1400 เยน

นั่งไปลงสถานีชูริ แล้วเปิด GPS เดิน

กะว่าวันนี้จะไม่ฝากท้องไว้ร้านสะดวกซื้อเด็ดขาด

แต่ร้านที่เดินผ่านกลับยังไม่เปิดให้บริการซักร้านเลย

หิวแล้ว จึงฝากชีวิตไว้ที่ Lawson อีกครั้ง

เดินเข้าปราสาทชูริ ด้านหลังจึงเห็นจุด stamp ถ่ายรูปไว้ก่อน

พอขึ้นไป ขอใบstamp rally และเดินหาจุดที่ 1 ดันไปเจอกับป้ายทางไป ทามะอูดูน

เลยตัดสินใจ ไปดูทามะอูดูนก่อน

ค่าบัตร 300 เยน ได้ชมบริเวณรอบๆ ด้านหน้า และลงไปชมพิพิธภัณฑ์

ออกจากทามะอูดูน ก็ไปตามหาทางเดินหินพูดเลยว่าป้ายไม่มีบอก 

เราถามทางไปเรื่อยๆ เดินจนเหนื่อย

ขึ้นๆลงๆหาทางไป ดีที่ใส่รองเท้าผ้าใบทางเดินชันมาก กว่าจะเจอเล่นเอาเหนื่อย

เราก็นั่งพักอยู่ศาลานานพอควรจึงกลับขึ้นมาเที่ยวปราสาทชูริ

เที่ยวไปเก็บ stamp ไปด้วย เพลินดี เขาก็ไม่ค่อยมีรายละเอียดอะไรบอกเราเท่าไหร่

วันนี้ พระตำหนักตรงกลาง ที่เรียกว่าเซอิเดน ยังคงซ่อมแซม แงงงงงงง......

เดินงึมๆงำๆ ดูไปเรื่อยๆพอเข้าด้านในปราสาท เขาก็ให้เอารองเท้าใส่ถุง ถือไปด้วย

เดินชมวังไป จนถึงห้องชิมชาก็จ่ายตังไปชิม 300 กว่าเยน

ชาหอม ขนมอร่อย เราขอเติมชาตั้ง 3 รอบแน่ะ แฮ่ๆๆๆ

หลายคนบอกว่า ปราสาทที่นี่คล้ายไปทางจีน มากกว่าญี่ปุ่น

แต่ในความคิดของเราคือ ไม่คล้ายทางจีนนักแต่ทางญี่ปุ่นเราไม่ทราบ เพราะยังไม่เคยเข้า

อาจเป็นเพราะที่นี่ใช้สีแดงจึงคล้ายไปทางจีน 

แต่เราว่าเปรียบเทียบกับพระราชวังต้องห้ามของปักกิ่งแล้ว

ต่างกันมากทีเดียวล่ะ เอาเป็นว่า พูดว่าปราสาท มีความเป็น “ริวกิว” น่าจะดีกว่า

เดินวนไปเก็บตรา stamp เกือบครบ ที่สุดท้ายคือจุดชมวิว irinoazana

พอได้ขึ้นไปแล้ว ต้องร้องโว้วววววววววววววววววววววววววววว ออกมา ดังๆยาวๆ เลย

เพราะมันสวยมากๆๆ

ชมวิวเสร็จก็ไปรับเอาของที่ระลึกและตราประทับ completewinner

จากนั้นเดินย้อนกลับมาแวะชมวัดเล็กๆแห่งนี้ก่อน

ไม่รู้ว่าชื่อวัดอะไร แต่สวยดี

แล้วก็เดินมาจะขึ้นยูอิเรล เกิดอาการหิวข้าว ซึ่งข้าวเที่ยงยังไม่ได้กิน

เลยแวะกินโอกินาวาโซบะจำราคาไม่ได้อีกแล้ว อร่อย กลมกล่อมดี

จากนั้นลงที่สถานี เพื่อแวะเดินโคคุไซโดริ

ของฝากที่ต้นๆซอยยังราคาค่อนข้างแพงนะคะ

ควรเดินไปเรื่อยๆจนเจอร้านไอศกรีมเกลือก่อน แถวนั้นของจะถูกลงค่ะ

และยิ่งถ้าเลี้ยวเข้าซอยที่เป็นตลาดปลาแล้วล่ะก็จะรู้สึกว่า จะซื้อมาทำไม๊........

แถวนี้ถูกกว่าเยอะ ปล.เราแวะซื้อ Pablo มาลองทานค่ะ อร่อยมากๆๆๆ

ในตลาดปลา เท่าที่ดูราคาก็ไม่ได้ถูกมากมาย เราก็ซื้อมาไม่เยอะค่ะ

มื้อนี้ แพงที่สุดที่ทานค่ะ ซื้อกลับมาทานที่โรงแรมค่ะ

ปล. จากปากซอย จะเข้าตลาดปลา เดินไปไม่ไกลนะคะตลาดปลาอยู่ทางขวามือ มีประตูกระจกค่ะ

ตลาดปลาอยู่ห้องแอร์ค่ะเราหลงไปตั้งไกล ไม่ทันมองน่ะค่ะ

ออกจากตลาดปลาก็กลับโรงแรมค่ะ

เช้าวันสุดท้าย เช็คเอ้าท์แต่เช้าฝากกระเป๋าไว้ที่โรงแรม

แล้วเดินไปตลาดปลาโทมาริ ระยะทางเกือบ 2 กม. เบาๆ ฝนตกตลอดทาง

มื้อเช้าแบบสดๆค่ะ

ปล.ซื้อข้าวปั้นเพิ่มกลัวขาดคาร์โบค่ะ

จากนั้นเดินกางร่ม เดินหลบฝนซึ่งเดี๋ยวเบา เดี๋ยวหนัก มาshopที่ sport depot , ยูนิโคล่ , supermarket

เดินมาขึ้นรถไฟฟ้า จะไปสถานีอะชิบานะเพื่อไปศาลเจ้านามิโนะอุเอะ

พอลงรถ ฝนตกหนักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ยืนเฝ้าฝนจนหิว ได้ควักเอามันเผาหัวละ470 เยนมากิน

อร่อยดีเหมือนกัน เสียดายไม่ใช่มันม่วง ซื้อมาจาก supermarket

จากนั้น เดินไป หลบฝนไปจนถึงศาลเจ้านามิโนะอุเอะ

กะว่าจะไปชมชายหาดนามิโนะอุเอะด้วยเลยไม่ได้ชม เพราะฝนแรงมากๆ

มองนาฬิกาก็กลับไปเอากระเป๋าที่โรงแรมดีกว่า

ถึงโรงแรม 17.00 พอดี ทานมื้อเที่ยงที่ family mart (มื้อเที่ยงจริงๆ)

เข้าโรงแรม จัดกระเป๋า เปลี่ยนชุดเพราะชุดเปียกๆทั้งวัน

แล้วออกมานั่งรถยูอิเรล มาสนามบิน

จากนั้นก็รอเวลาเช็คอิน ขึ้นเครื่องกลับ

ฝนตกไล่กลับเมืองไทยเลย.............

สรุป ทริปนี้ดีต่อใจมากๆๆๆ ราคาไม่แพงค่าตั๋ว ค่าที่พัก ค่ารถ จ่ายไปก่อนแล้ว

แลกเงินไป 10,000 บาท ยังได้เสื้อ ถุงเท้า ถุงมือ ของฝาก ฯลฯ กลับมากระเป๋าแน่นมากๆค่ะ

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2560
Last Update : 21 มกราคม 2561 16:23:30 น.		1 comments
Counter : 1741 Pageviews.
Share Tweet