๓๖๕ วันสวรรคต โศกสลดไม่จางหาย...
ภาพจากกระทู้ รวมภาพถ่ายและวีดีโอพระเมรุมาศฯ
ไม่ได้เป็นซุปเปอร์แมนในนิยาย ไม่สามารถบินได้ไปทุกที่ แต่พระบาทย่างไปทั่วปฐพี ซุปเปอร์แมนที่มีลมหายใจ
ไม่มีเสียงปรบมือในตอนจบ มีแต่เสียงกราบพระศพแล้วร้องไห้ ซุปเปอร์แมนช่วยมนุษย์เป็นรายราย แต่พระองค์ช่วยไทยไว้ทั้งแผ่นดิน
ผ่านเวลาออกทุกข์มาเกือบเดือนแล้ว แต่ยังเศร้าไม่หายและมีอีกหลายเรื่องเกี่ยวกับในหลวงรัชกาลที่ ๙ ที่อยากจะอัพบล็อก คงจะทะยอยอัพให้อ่านกันไปเรื่อย ๆ ค่ะ คิดว่าเพื่อน ๆ อาจจะเคยผ่านตาบทร้อยกรองและคลิปข้างบนมาแล้ว เผื่อบางท่านที่ยังไม่ได้ดู คลิปนี้เป็นฝีมือของชาวต่างชาติ เนื้อหาพูดถึงซุปเปอร์แมนที่เขาไม่เชื่อว่ามีอยู่จริง แต่เมื่อได้พบและรับรู้ถึงสิ่งที่ ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงทำเพื่อคนไทยมาตลอดพระชนม์ชีพก็ต้องเปลี่ยนความคิด ประทับใจทั้งถ้อยคำในคลิปและร้อยกรองที่ คุณสุภาพ คลี่ขจาย บรรจงร้อยเรียงออกมาได้อย่างซาบซึ้งกินใจ โชคดี บังเอิญได้ดูรายการ "๓๖๕ วันสวรรคต โศกสลดไม่จางหาย" ทางช่องไทยรัฐทีวี คุณเขมสรณ์ หนูขาว เป็นพิธีกร เชิญ คุณสุภาพ มาพูดคุยถึงบทกลอนที่แต่งถวายอาลัยตลอดหนึ่งปีที่ ในหลวง รัชกาลที่ ๙ เสด็จสวรรคต เปิดมาดูตอนกลางรายการแล้ว ดูจบแล้วต้องรีบหาคลิปย้อนหลังมาดู ในรายการจะมีบทกวีที่เขียนด้วยลายมือของคุณสุภาพ เป็นลายมือแบบคนโบราณ สวยได้ใจมาก แคปภาพจากรายการและหาภาพจากหลาย ๆ เวบมาฝาก เสียดายที่หาคลิปรายการไม่เจอ หาได้แต่คลิปอีกรายการที่คล้าย ๆ กัน แปะไว้ตรงท้ายบล็อกค่ะ
|
รู้ว่ามาแล้วลำบากก็อยากมา โบกรถโบกรามานั่งเฝ้า ตากแดด ตากฝนก็ทนเอา ทิ้งเรือน ทิ้งเหย้า ทิ้งทั้งปวง
ฉากหน้า คือมหาราชวัง ฉากหลังคือท้องสนามหลวง นั่งยองยองมองแสงไฟสาดแสงดวง น้ำตาร่วง...คิดถึงแต่พระองค์
มาจากไหนกันหนอเป็นแถวแถว รู้ว่าพ่อสิ้นแล้วก็มาหา มาอยู่นอกกำแพงวังก็ยังมา มานั่งปาดหยาดน้ำตาที่บ่าริน
โอ้ว่า...พระทูลกระหม่อมแก้ว ดั่งประเทศมืดแล้วทุกสิ่งสิ้น ซบหน้าซึมซาบกราบแผ่นดิน นั่งคิดถึงพระภูมินทร์ข้างกำแพง
ที่นี่...เคยเป็นทุ่งพระเมรุ มีประวัติชัดเจนให้เล่าขาน มีเรื่องราวยิ่งใหญ่ในบรรพกาล ที่ก่อเกิดตำนานแห่งแผ่นดิน
และนี่คือหนึ่งหน้าประวัติศาสตร์ ให้สืบทอดสู่ชนชาติไม่รู้สิ้น คนนับแสนร่วมสรรเสริญ สยามมินทร์ แล้วน้ำตาก็ไหลรินไปตามเพลง
"เรา มาคาราวะพระบรมศพ มาถวายความเคารพ หน้าวังหลวง มาย่อเข่าค้อมคุ้ มาชูงวง" คนเห็นช้างน้ำตาร่วงที่หน้าวัง
"บรรพบุรุษเราคือพญาคชสาร มีประวัติในรัชกาลแต่หนหลัง ว่าเราร่วมกู้ชาติราชบัลลังก์ น้ำตาเราถึงหลั่ง...แด่พระองค์"
ไม่ได้เป็นคนไทยในสูติบัตร แต่รับรู้จริยวัตรของพ่อหลวง ว่าเมตตาต่อชนเผ่าเราทั้งปวง แม้นเวลาเลยล่วงเรายังจำ
เคยได้พึ่งพระโพธิสมภาร ยามเมื่อถูกรุกราน และเหยียบย่ำ จึงวันนี้มาคู้ค้อมมาน้อมนำ น้ำตาฉ่ำคลอเบ้าตา ลาพระองค์
จะไปไหนมาไหนก็ลำบาก แต่ก็อยากจะมาให้ถึงที่ อยู่กับบ้านก็กราบแต่จอทีวี แล้ววันนี้ก็ยันกาย จนได้มา
แค่อยากมาให้ได้ใกล้ที่สุด แต่อยากอยู่ในจุดของแถวหน้า แค่อยากมาเปล่งเสียง แล้วอำลา เปล่งเสียงว่า..."คนพิการักพระองค์"
ด้วยสองขาและหยาดเหงื่อเพื่อชีวิต จึงยอมเหนื่อยเพื่ออุทิศเป็นกุศล ทุกก้าววิ่งนึกถึงองค์ภูมิพล ว่าได้ทรงอดทนมายาวนาน
อยากได้ทุกจัดซื้อเครื่องมือหมอ จะได้มีเพียงพอช่วยชาวบ้าน ด้วยสองขา...แด่พี่น้องบางสะพาน ด้วยหัวใจ...ศิระกรานเทอดพระองค์
บันทึกว่าหนึ่งปีที่ผ่านพ้น แผ่นดินหมองฟ้าหม่นไปทั่วหล้า หันไปไหนก็เห็นแต่คราบน้ำตา อยู่กับชุดเสื้อผ้าเป็นสีดำ
ปีแห่งการกราบพระบรมศพ แต่รุ่งเช้าจวนจบจนพลบค่ำ จะร้อนแดดหรือผจญกับฝนพรำ ก็อิ่มใจที่ได้ทำด้วยศรัทธา
ปีแห่งความวิปโยคโศกสลด ปีที่ต้องจารจดสู่วันหน้า ปีที่ไทยทั่วไทยเสียน้ำตา ด้วยอาลัยพระราชา 'ภูมิพล'
เรื่องเล่าจาก สุภาพ คลี่ขจาย ถึงความรักของคนไทยที่มีต่อในหลวงรัชกาลที่ ๙ ผ่านบทกลอนลึกซึ้งกินใจ
พระบรมฉายาลักษณ์ ภาพและข้อมูลจาก tnews.co.th thairath.co.th posttoday.com matichon.co.th 1 matichon.co.th 2 matichon.co.th 3
บีจีและไลน์จากคุณญามี่ กรอบจากคุณ KungHangGerman
Free TextEditor
Create Date : 21 พฤศจิกายน 2560 |
Last Update : 29 กันยายน 2565 7:06:20 น. |
|
0 comments
|
Counter : 5570 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณเนินน้ำ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณโอพีย์, คุณtoor36, คุณruennara, คุณnewyorknurse, คุณmambymam, คุณmastana, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเกศสุริยง, คุณClose To Heaven, คุณวลีลักษณา, คุณSweet_pills, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณmoresaw, คุณRinsa Yoyolive, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณสองแผ่นดิน, คุณข้ามขอบฟ้า, คุณmultiple, คุณkae+aoe, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณหอมกร, คุณก้นกะลา, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณ**mp5** |
|
|