Bloggang.com : haiku : ภาพยนตร์ "คำมั่นสัญญา"

ภาพยนตร์ "คำมั่นสัญญา"


	คำมั่นสัญญา คำร้องจากวรรณคดีเรื่อง "พระอภัยมณี" ทำนอง ครูสุรพล แสงเอก ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร  ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน  แม้อยู่ในใต้หล้าสุธาธาร  ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา แม้นเนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ  พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา  แม้ เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา  เชยผกาโกสุมปทุมทอง *แม้นเป็นถ้ำอำไพใคร่เป็นหงส์   จะร่อนลงสิงสู่เป็นคู่สอง  ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง  เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป

บล็อกตะพาบเคยเขียนถึงเพลง “คำมั่นสัญญา” แล้วบอกว่าจะอัพบล็อกเวอร์ชั่นหนังแต่ลืม พอดีเจอรูปในหนังจากกระทู้พันทิปแล้วนึกได้ ไปค้นจดหมายฉบับแรกที่เขียนถึง รายการแซท & ซัน ที่เม้าธ์ถึงหนังเรื่องนี้ ข้อความไม่ยาวมาก ไม่เหมือนที่เขียนถึงละคร นอกจากจะยาวโลดดดแล้วยังอัพบล็อกไว้สองรอบเลย ดีที่ลอกจดหมายลงสมุดเก็บไว้ ไม่งั้นคงลืมไปแล้ว ตอนนี้รูปพร้อม เนื้อหาพร้อม ก็ได้ฤกษ์อัพบล็อกซะที

บล็อกเกี่ยวกับ "คำมั่นสัญญา" ที่เคยอัพไว้
คำมั่นสัญญา
คำมั่นสัญญา ๒
ตะพาบหลักกิโลเมตรที่ ๓๕๐ "คำมั่นสัญญา"

ได้อ่านเรื่อง “คำมั่นสัญญา” ตอนที่ลงในนิตยสารกุลสตรีแล้วชอบมาก ๆ ชอบเรื่องแนวนี้ สำนวนที่ราบรื่นไหลเรื่อย แต่ให้อารมณ์ที่ลึกซึ้งกินใจ อ่านทีไรก็ร้องไห้ตลอด ชอบลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละตัว ในเรื่อง “คำมั่นสัญญา” ผู้เขียนสอดแทรกสิ่งดีงามในหลายแง่ ทั้งความรักอันงดงาม ความกตัญญู และการฝึกใจตนเอง ให้ผู้อ่านได้ซึมซาบและกลมกลืนไปกับเนื้อเรื่อง มีคำพูดของพ่อพระเอกที่ชอบมากคือ

“ความดีทำยากเสมอ แต่ถ้าเราฝึกใจให้เคยคุ้นกับการทำความดีเสียแล้ว เขาเรียกว่าจิตที่ฝึกแล้ว จะไม่มีวันทำความไม่ดีได้อีก”

“มนุษย์ บางคนเกิดมาเพื่อทำตามใจตัว บางคนฝึกมิให้ทำตามใจตัว พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญอย่างหลัง”

ครั้งแรกที่ได้ข่าวว่า “คำมั่นสัญญา” จะทำเป็นหนัง ก็ยังนึกเลยว่าเขาจะทำออกมาได้ดีไหม พอไปดูแล้วก็บอกได้ว่าไม่ผิดหวัง ผู้กำกับจับส่วนสำคัญของหนังสือมาเป็นหนังได้ประทับใจ โดยรวม ๆ คุณค่าของหนังเมื่อเทียบกับหนังสือ สำหรับเรา คิดว่าทำได้ค่อนข้างดีมาก เพราะความเสียเปรียบของหนังที่หนังสือจะบรรยายได้ละเอียด ให้จินตนาการได้กว้างไกลกว่า

ขอวิจารณ์สักนิด เราว่าพระเอกรูปร่างบางไปหน่อย ท่าเดินดูไม่ผึ่งผายเท่าที่ควร และมีบางตอนที่แสดงยังแข็ง ๆ อยู่ ที่ดีและชอบที่สุดในตัวคุณสันติสุข เห็นจะเป็นดวงตาที่แสดงความรู้สึกลึก ๆ ได้ดีสมกับบทสาริน แต่รู้สึกว่าผู้กำกับให้รายละเอียดของความสัมพันธ์และความผูกพันของพระ-นางน้อยไปนิด แต่ถ้าคนที่ไม่เคยอ่านนิยายมาแล้วก็จะไม่รู้สึกอะไร เสียดายนิดนึง ตอนที่สารินจะออกจากบ้านนางเอกที่ลากันที่ท่าน้ำ ดูแล้วไม่ค่อยซึ้งเท่าที่ควร จะเป็นเพราะระยะที่ถ่ายภาพหรือมุมกล้องไม่ทราบ เพราะตอนนี้เป็นจุดสำคัญในนิยายจุดหนึ่งที่พระเอกให้ “คำมั่นสัญญา” กับนางเอก และเป็นจุดเริ่มของความเศร้าของเรื่อง

ส่วนนางเอกคือ คุณจินตรา เธอเกิดมาเพื่อเป็นนางเอกของคุณทมยันตีโดยแท้ และอีกบทที่เหมาะกับเธอมากคือ อังศุมาลิน ขอพูดถึงพระเอกอีกที ตอนออกข่าวว่าเป็น คุณสันติสุข ยังนึกดีใจที่ผู้กำกับใช้เลือกพระเอกหน้าใหม่ คนดูจะรับได้ง่ายกว่าถ้าแสดงได้ดี เพราะไม่มีบุคลิกของตัวละครเรื่องเก่า ๆ มาเปรียบเทียบ แต่ก็ไม่ดีตรงที่ ถ้าคุณหนุ่มแสดงเรื่องใหม่แล้วสลัดคราบของสารินไม่หลุดนี่แหละ เราเลยอยากเห็นบทของคุณหนุ่มในแนวอื่นอีก ต้องชมผู้กำกับที่ตาแหลมมาก เลือกคุณสันติสุขมารับบทนี้ ต้องขอชมอีกอย่างคือ เสียงของคุณหนุ่มเพราะมาก เพิ่มอารมณ์ในการแสดงให้มากขึ้น แถมร้องเพลงไทยเดิมเพราะได้ใจ (ตอนที่ร้องกล่อมหอวันแต่งงานของน้องดา)

เพลงประกอบของหนังทำขึ้นใหม่เพราะดี ฟังแล้วมีบรรยากาศของเรื่อง “แผลเก่า” คงเพราะเสียงของขลุ่ยมั้ง ทำให้เข้ากับบรรยากาศเศร้า ๆ หวาน ๆ ของหนังดี อีกเพลงที่เป็นผู้หญิงร้องก็เพราะเหมือนกัน

ตัวแสดงอื่น ๆ ที่น่าสนใจก็มี คุณสมศักดิ์ ชัยสงคราม แสดงเป็น จ่าไหว ทุกทีจะเห็นแกเล่นบทร้ายตลอด มาเรื่องนี้มารับบททหารแก่แต่ยังเก๋า เป็นเพื่อนรักกับเจ้านายแต่มีความเจียมตัวมาก ดูแปลกตาแต่ดี และบทของจ่าไหวก็เด่นพอตัวทีเดียว แต่ก็มีบางตอนที่แววตาดูจะกระด้างไปนิด เราว่าดีนะที่ผู้กำกับให้โอกาสนักแสดงได้รับบทที่ต่างไปจากเดิมบ้าง

อีกคนคือ คุณญาณี จงวิสุทธิ์ แสดงเป็นแม่นางเอก เธอพลิกบทมาเป็นผู้หญิงเรียบร้อย ก็พอไหวนะ ไม่ถึงกับดี เหมือนบังคับตัวเองให้เรียบร้อย ดูแล้วค่อนข้างอึดอัด ถ้ามีเวลาก็คิดว่าจะกลับไปดูหนังเรื่องนี้อีกครั้ง ดีใจที่หนังทำเงิน นานแล้วที่ไม่ได้ดูหนังรักหวานเศร้าแบบนี้ คุยมาซะยืดยาว เรื่องของเรื่องคือ อยากให้ทางรายการเชิญคุณทมยันตีมาสัมภาษณ์ค่ะ

ทีนี้ก็ถึงรายการขอเพลง อยากฟังเพลง “What’ll I Do” ฟังเพลงนี้ครั้งแรกในไตเติ้ลหนังเรื่อง “The Great Gatsby” รู้สึกว่าเพราะมากกกก แต่เสียดายที่จำชื่อคนร้องไม่ได้ ตอนหลังมาฟังเวอร์ชั่นลุง Nat King Cole โอ้โห เพราะเหลือเกิน ถ้าน้ามีเวอร์ชั่นในหนังก็เปิดคู่กันเลยนะคะ เราเคยฟังคุณนัทเล่าประวัติของลุง Nat เมื่อนานมาแล้ว ยังอัดเทปเก็บไว้เลย แต่เสียดายที่หายไปตอนย้ายบ้าน

จดหมายฉบับนี้คงยาวเกินไปแล้ว มีอีกหลายเรื่องที่อยากคุยกับสองน้า เอาไว้ต่อตอนไปฉบับหน้าละกันค่ะ ช่วงนี้ว่างอยู่ก็รีบเขียนมาหาก่อน ถ้างานท่วมคงอีกนานกว่าจะได้เขียนมาอีก ขอจบจดหมายด้วยบทประพันธ์ของ Kenneth Rexroth เป็นนักเขียนอเมริกันที่แต่งบทกวีไฮกุได้เพราะมาก ๆ และนี่เป็นไฮกุบทหนึ่งในหลายบทที่ชอบมากค่ะ

ASAGUMURI

On the forest path
The leaves fall. In the withered
Grass the crickets sing
Their last songs. Through dew and dusk
I walk the paths you once walked,
My sleeves wet with memory.

บนเส้นทางป่า
ใบไม้ร่วงหล่น ในดงหญ้าเหี่ยวเฉา
จิ้งหรีดกรีดร้อง
เพลงสุดท้ายของพวกมัน ผ่านน้ำค้างและพลบค่ำ
ฉันก้าวเดินไปบนเส้นทางที่คุณเคยเดิน
แขนเสื้อของฉันเปียกชุ่มด้วยความทรงจำ

นักแสดง

สาริน...หนุ่ม สันติสุข
ชลันดา...จินตรา สุขพัฒน์
ปัณรสี...เด่นนภา จรรยงค์
บูรณะ...ชัยรัตน์ จิตรธรรม
จ่าไหว (พ่อพี่ริน)...สมศักดิ์ ชัยสงคราม
พ่อน้องดา...ภิญโญ ทองเจือ
แม่น้องดา...ญาณี จงวิสุทธิ์
พ่อบูรณะ...รุจน์ รณภพ
แม่บูรณะ...พิราวรรณ ประสพศาสตร์

นักแสดงประกอบ

ด.ช.คมศิลป์ ธรรมนคร
ด.ญ.น้ำฝน เพียงศักดิ์
น.พ.กระแส ชนะวงศ์

ภาพยนตร์ประเภท : Drama / Romance
ผู้กำกับ : คมสัน พงษ์สุธรรม
บทประพันธ์ : ทมยันตี
บทภาพยนตร์ : คมสัน พงษ์สุธรรม
ผู้ช่วยกำกับ : กฤษณพงศ์ นาคธน
ผู้ถ่ายภาพ : สุพจน์ อำนาจศศิธร
ผู้ลำดับภาพ : คมสัน พงษ์สุธรรม
ดนตรีประกอบ : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์, จำรัส เศวตาภรณ์
อำนวยการสร้าง : เจริญ เอี่ยมพึ่งพร
บริษัทผู้สร้าง : ไฟว์สตาร์โปรดักชั่น
วันที่เข้าฉาย : ๔ เมษายน ๒๕๓๐
ฉายที่ : โรงภาพยนตร์เอเธนส์-วังบูรพา (ควีนส์)
เดอะมอลล์ เธียเตอร์-เพชรเกษมบางแค-ลาดพร้าวสะพาน ๒
เอเชียพระโขนง-ปู่เจ้าสำโรง
ระบบถ่ายทำ : ภาพยนตร์สี เสียงในฟิล์ม ๓๕ มม.