^^ สวัสดีคร้าาา ^^

เบี้ยวมาหลายปี ตั้งแต่บินครบ 1 ปี ก็หายหน้าไปจากบล๊อคไปเลย แหะๆ เพราะบินหนักมากจนขี้เกียจทำอะไรทั้งนั้น ฮ่าๆๆ ตอนนี้เราบินมา 4 ปีกว่าแล้วค่ะ อิอิ และจะยังคงบินต่อไปอีก จริงๆเริ่มอยากกลับบ้าน คิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัว คิดถึงแฟน แต่พอมานึกถึงความเป็นจริง ความจริงที่ว่า ทุกวันนี้เราต้องใช้ "เงิน" อยู่และมีโปรเจคมากมายที่ต้องมีทุนสักหน่อย มันก็เลยทำให้เรายังต้องบินต่อไปอีกตามแพลนที่วางไว้ เอาละ มาเริ่มดูกัน ว่าทำไมเราถึงได้อยู่ที่นี่มาได้ตั้ง 4 ปีแล้ว ทั้งๆที่หลายๆคน อยู่แค่ปี สองปี ก็ลาออกแล้ว เพราะไม่ไหว อ่อ บอกก่อนว่าตำแหน่งปัจจุบันของเราคือ F1 ( ลูกเรือชั้นพรีเมี่ยม ) ค่ะ

1. เงิน 

เงินสำคัญไฉน ตอบเลยว่ามาก แต่ก็ไม่ได้สำคัญที่สุด สำหรับยุคสมัยปัจจุบันนี้ ค่าครองชีพแพงขึ้นมาก แต่เงินเดือนเท่าเดิม มันเลยทำให้เราต้องคิดหนักว่าจะลาออกแล้วภาระที่บ้านจะทำยังไง แต่สำหรับใครที่โชคดี ไม่ต้องมีภาระใดๆ ก็อยู่ได้อย่างสุขสบายได้จากเงินเดือนที่นี่ค่ะ มันได้เยอะขนาดนั้นเลยหรอ ? คำตอบคือ ไม่ได้มากมายเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ก็ไม่น้อยถ้ารู้จักเก็บจักใช้ ^^ ในแต่ละเดือนเงินที่เข้าบัญชีมาจาก 3 ส่วน ( เอาเฉพาะสายการบินเรานะ สายอื่นๆไม่ทราบค่ะ)

(1)เงินเดือน แล้วแต่ว่าเราอยู่ตำแหน่งไหน หรือถึงแม้ว่าอยู่ตำแหน่งเดียวกัน เงินเดือนก็ไม่เท่ากันค่ะ ขึ้นอยู่กันว่าเราได้โปรโมทเมื่อไหร่ ได้ทำผิดอะไรจนไม่ได้โปรโมทรึเปล่า อันนี้ก็ขึ้นอยู่กันความประพฤติและดวง!!!ค่ะ อิอิ ในส่วนของตำแหน่ง F2 (ลูกเรือชั้นประหยัด ) เงินเดือนเริ่มที่ 4000 เรียล F1 ( ลูกเรือชั้นพรีเมี่ยม ) จะได้เงินเดือนเริ่มต้นที่ 4600 เรียล ( 1 เรียล เท่ากับ 8.5-9.8 บาทไทย ) ส่วน CS (หัวหน้าชั้นประหยัด ) และ CSD ( หัวหน้าชั้นพรีเมี่ยม ) อันนี้เราไม่ทราบตัวเลขจริงๆ แต่คร่าวๆน่าจะ 6000-8000 เรียลค่ะ 

(2)ค่าอาหาร หรือ meal allowance เป็นค่าที่ทางสายการบินให้ตามค่าครองชีพของประเทศที่ไปบินและได้นอนพักค่ะ จริงๆตามมาตรฐานโรงแรมมากกว่า แต่โรงแรมที่เราพักขั้นต่ำ 4 ดาวขึ้นค่ะ  คำนวณง่ายๆ ถ้าเดือนนึง บินสัก 5 เลโอเว่อร์ หรือ ได้นอน 5 ประเทศ เป็นยุโรป เป็นอเมริกา กับเอเชีย ปนๆกัน ก็ได้ประมาณ 1500-2000 เรียล

(3) ค่าชั่วโมงบิน ส่วนนี้ขึ้นอยู่กับดวงอีกละ ว่าบริษัทจะจัดมาให้กี่ชั่วโมง แต่เราก็สามารถขอไฟร์ทที่เราอยากไปได้ค่ะตามระบบ interBID ใครบิดเก่งๆก็ได้ไฟร์ทดีงามสมใจค่ะ ช่วงพีคๆประมาณ ปี สองปีที่แล้ว พวกเราบินกันหนักมาก เดือนนึงบิน 120-130 ชั่วโมงก็มี เฉลี่ยแล้ว ปีนึง บินประมาณ 1000-1150 ชั่วโมงค่ะ และถ้าโชคดี ได้โอเว่อไทม์อีก ก็ถือว่าได้เงินก้อนไว้ดาวน์คอนโดดาวน์รถได้เลยละค่ะ ชั่วโมงบินก็แยกตามตำแหน่งเช่นเคยค่ะ F1 อยู่ที่ 58 เรียล ( เพราะมีการปรับขึ้นเงินเดือน F2 เราเลยไม่ทราบแล้วว่าเริ่มกันที่เท่าไหร่ น่าจะ 50-52 เรียลนะถ้าจำไม่ผิด )

:: เฉลี่ยต่อเดือนแล้วก็อยู่ที่ประมาณ 11,000-15,000 เรียลค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าใครมีลีฟ หรือวันหยุดประจำปี เดือนนั้นอาจจะได้บินน้อย หรือใครกลับบ้านบ่อย ใครชอบเที่ยว ก็จะโดนหักค่าตั๋วไปค่ะ  ^^ ::

2. หอพัก

ที่นี่ให้อยู่กับลูกเรือต่างชาติก่อน แล้วสามารถขอย้ายไปอยู่กับเพื่อนชาติเดียวกันได้ หอพักที่นี่ก็อยู่ด้วยกันตั้งแต่ 2 คน ห้องน้ำส่วนตัว หรือ 3 คน ห้องน้ำรวม แล้วแต่ตึก มีห้องครัว ห้องรับแขก ที่ใช้ร่วมกัน บางตึกมีที่ส่งยูนิฟอร์มเลย (ส่งฟรีคร้า) ก็สบายไปอีกจ้า นี่เราย้ายตึกใหม่มาอยู่กันพี่ๆคนไทย มีความสุขขึ้นมากกกกกกเลย อิอิ ตอนย้ายจะเสียค่าย้าย 500 เรียล นอกนั้นก็ไม่ต้องจ่ายรายเดือนค่ะ บริษัทจ่ายให้ ฮิๆ

3. รถรับส่ง

อันนี้ฟรีเฉพาะไปส่งจากหอพักไปสนามบิน หรือตึกเรียนเท่านั้นนะค่ะ ถ้าจะกลับบ้านก็ต้องนั่งแทคซี่ไปเองเนอะ อิอิ

4. ไม่เสียค่าน้ำค่าไฟ

ถูกต้องค่ะ ไม่ต้องเสียค่าน้ำค่าไฟเลย แต่ช่วยกันประหยัดๆหน่อยก็ดี เค้าจะได้มีเงินเหลือมาจ้างพวกเรานานๆ อิอิ แต่ค่าอินเตอร์เนตต้องจ่ายเองค่ะ แล้วแต่ว่าเราจะเลือกความเร็วประมาณไหน ราคาก็ 217 ขึ้นไป หารคนละครึ่งกันรูมเมท ก็ตก เดือนละพันนิดๆ

5. ไม่เสียภาษี

ใช่ค่ะ เงินที่เราทุกบาท ไม่เสียภาษีค่ะ และถึงแม้ว่าเราจะขนเงินกลับไทย ก็ไม่เสียภาษีค่ะ เพราะประเทศกาตาร์เป็นประเทศในกลุ่มโอเปค เป็นผู้ผลิตน้ำมันส่งออก และเป็นกลุ่มประเทศที่คานค่าเงินยูเอสดอลล่าด้วย ทำให้ค่าเงินดอลล่าคงที่ตลอด อิอิ ฉะนั้น ไม่ต้องเสียเวลาวางแผนภาษีให้ปวดหัวค่ะ เก็บเงินเต็มๆ 

6. สิทธิตั๋วราคาพิเศษ

นอกจากตัวเราเองที่ใช้ตั๋วได้เกือบทุกสายการบินแบบไม่จำกัดจำนวนในราคาพิเศษแล้ว พ่อแม่ พี่น้อง ญาติ และ เพื่อนอีก 15 คน ก็สามารถใช้ได้ด้วยค่ะ แต่เพื่อนสามารถใช้ได้เฉพาะของสายการบินกาตาร์เท่านั้นค่ะ อ่อ ที่สำคัญ พนักงานที่อยู่ตำแหน่ง F1 ขึ้นไป ทางบริษัทจะมีตั๋วปี ที่สามารถอัพเกรดไปนั่งชั้นธุรกิจได้ปีละครั้งค่ะ ส่วน F2 ก็มีตั๋วปีค่ะ แต่ใช้ได้เฉพาะชั้นประหยัดค่ะ

7. บัตรประกันสุขภาพ+ประกันชีวิต

ถือว่าเป็นประโยชน์กันอาชีพลูกเรือมากๆค่ะ เพราะอะไรหรอ เพราะอาชีพเราป่วยบ่อยมากค่ะ ด้วยความที่เรานอนไม่เป็นเวลา กินไม่เป็นเวลา ต้องตื่นมาทำงาน ในเวลาที่ควรนอน หรือต้องกิน ในเวลาที่ควรจะนอน เนี้ยแหละค่ะ ทำให้บริษัทห่วงใยเราเหลือเกิน มีบัตรประกันสุขภาพที่ใช้กับโรงพยาบาลชั้นนำเช่น โรงพยาบาลบำรุงราษฐ์ได้แบบไม่ต้องเสียเงินสักบาท หรือถ้าต้องสำรองจ่ายไปก่อน ก็ได้คืนทั้งหมด มีเพื่อนเราผ่าตัดซิสในมดลูก แบบส่องกล้อง ค่ารักษาประมาณ2แสนกว่าบาท บัตรนี้ก็ครอบคลุม ไม่ต้องเสียเงินเลยสักบาทค่ะ ส่วนประกันชีวิตเป็นประกันหมู่ค่ะ เฉพาะกรณีเสียชีวิต ก็ได้หลายล้านอยู่ค่ะ แต่ก็ไม่ได้อยากได้เท่าไหร่ค่ะ แค่ประกันสุขภาพก็พอแล้ว ฮ่าๆๆ

8. เปิดโลกทัศน์

แน่นอนค่ะ อาชีพนี้มันต้องเที่ยวค่ะ !! คุณจะนอนแต่ในโรงแรมไม่ออกไปเดินเล่นดูบ้านเมืองเค้าก็ไม่มีใครว่าค่ะ อย่างน้อยคุณก็ได้ประสบการณ์ในโรงแรมระดับ 4-5 ดาว ได้ทานอาหารทีไม่เคยทาน ได้ไปดูอะไรที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มันคือเสน่ห์ของอาชีพนี้จริงๆค่ะ ^^

9. ฝึกภาษา โดยเฉพาะทักษะการพูด

บอกเลยว่า โดยเฉพาะสายการบินนี้ค่ะ ด้วยความที่ลูกเรือมีมากมายหลายเชื้อชาติ น่าจะมากกว่าร้อยสัญชาติ ทำให้เราชินกับการฟังภาษาอังกฤษในสำเนียงต่างๆ คุณจะฟังออกทุกสำเนียงบนโลกใบนี้เลยค่ะ ฮ่าๆๆ และเป็นการฝึกภาษาที่ดีเพราะมันเป็นภาคบังคับว่าคุณต้องพูด ถ้าไม่พูดคุณทำงานไม่ได้ค่ะ ส่วนทักษะอื่นๆอาจจะด้อยลง มั้ง ><" 555+

:: แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การที่จะได้เงินแต่ละบาทมา เราก็ต้องทำงานหนักตามที่บริษัทคาดหวังเช่นกันค่ะ ทำให้หลายๆคนต้องลาออก เพราะอยู่ไม่ได้บ้าง ทำผิดแล้วโดนไล่ออกบ้าง และก็มีหลายๆคนที่ต้องรีจอย(กลับมาสมัครใหม่) เพราะปัญหาเดียวกันคือเรื่อง "เงิน"  อยู่ที่นี่เลยทำให้เรารู้สัจธรรมชีวิตหลายๆอย่าง ทำให้เราเป็นคนมีความคิด เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น กล้าคิด กล้าตัดสินใจมากขึ้น เพราะการต้องมาอยู่ต่างแดนคนเดียวโดยไม่มีครอบครัว มันค่อนข้างยากเลยนะ ถ้าไม่แกร่งจริงก็ต้องยอมแพ้ไป จริงๆทุกงานมีทั้งข้อดีข้อเสียค่ะ เราไม่อยากให้ไปมองแค่จุดเดียวแค่เรื่องเงิน เพราะอย่างที่บอกไป เงินสำคัญ และก็ไม่ได้สำคัญที่สุด ขอให้เรารู้ว่าทุกวันนี้เราทำเพื่อเป้าหมายอะไรในชีวิต แค่นี้ก็น่าจะพาเป็นเข็มทิศให้เราไม่ต้องหลงทางได้แล้ว ข้อเสียของงานนี้ก็มีมากมาย แต่ถ้าเราเอามาชั่งกันระหว่างข้อดีข้อเสียบนบรรทัดฐานของแต่ละคน ก็จะรู้คำตอบกันเองค่ะว่าถึงเวลารึยัง ^^ ขอบคุณที่สละเวลาอ่านนะคะ ไว้เจอกันบล๊อคหน้าค่ะ ^^ ::