Bloggang.com : gluhp : ผิดจนเกินอภัย (ให้ตัวเอง)

ผิดจนเกินอภัย (ให้ตัวเอง)

คุณเคยทำผิดอะไรร้ายแรงอย่างนี้บ้างไหม
ผิดแบบอยากจะทึ้งผมตัวเองทิ้งให้หมดเลย
เรื่องนี้อยากเล่ามานานแล้ว แต่ยังไม่ได้เล่าสักที
มันเกิดขึ้นนานแล้วล่ะ ตั้งแต่ต้นปีนู่น

ตอนบ่ายๆ ของวันที่ 5 มกราคม โทรศัพท์เข้า ...
เราเอง : ฮัลโหล
ปลายสาย : หวัดดี อยู่ไหนเหรอ
เราเอง : อยู่มหาลัย มาหาอาจารย์ เอาต้นไม้มาสวัสดีปีใหม่
ปลายสาย : เหรอ กินข้าวยัง
เราเอง : กินแล้ว พี่ล่ะ
ปลายสาย : กินแล้ว เมื่อกี้ที่ออฟฟิศเลี้ยงล่ะ
เราเอง : โห... ดีจัง อร่อยมั้ย
ปลายสาย : อื้ม ก็อร่อยดี
เราเอง : (เงียบ.. เพราะกำลังเดินอยู่ เหนื่อย)
ปลายสาย : เอ๊ะ.. เมื่อกี้มี่มีส่ง sms อะไรมาหาพี่เปล่า
เราเอง : ไม่มีนี่ ทำไมเหรอ
ปลายสาย : อ๋อ ช่วงนี้ โทรศัพท์พี่ไม่ค่อยดีน่ะ เมมโมรี่มันเต็ม บางทีส่ง sms มาแล้ว อาจจะรับไมได้
(เราคิดว่าคงเป็นอาการแบบว่า ได้รับข้อความแค่ครึ่งเดียว ส่วนอีกครึ่งตามมาอีกสองอาทิตย์)
เราเอง : เอ... พี่ได้รับอะไรจากมี่เหรอ ยังไม่ได้ส่งอะไรเลยนะ หรือว่ามันค้างมาตั้งแต่วันก่อนนู้นที่ชะอำ (เราส่ง sms ให้เขาตอนปีใหม่ จากชะอำ)
ปลายสาย : อ๋อ ไม่ๆๆๆ ช่างมันเถอะ แล้วนี่เจออาจารย์ยัง
เราเอง : ยังๆๆ เนี่ยกำลังจะขึ้นไปละ
ปลายสาย : งั้นพี่วางก่อนนะ
เราเอง : จ้ะ (แบบงงๆ)

เราหาอาจารย์สองท่าน กว่าจะเสร็จก็ล่อเข้าไปเย็นละ
เหนื่อยมาก ขอกลับบ้านเลยดีกว่า เย็นวันนั้นกินข้าวบ้านกับแม่ตามปกติ
โทรศัพท์เข้าอีกครั้งในตอนเย็น...
ปลายสาย : หวัดดี อยู่ไหนเนี่ย
เราเอง :ถึงบ้านแล้วจ้า พี่ล่ะ อยู่ไหนเนี่ย
ปลายสาย : พารากอน
เราเอง : โห... ดีจัง ออฟฟิศมากินกันถึงพารากอนเลยเหรอ (โง่ได้อีก)
ปลายสาย : เปล่า พี่อยู่คนเดียวน่ะ คิดว่าคุณอยู่แถวนี้ จะชวนกินข้าว
เราอง : อ๊า.. จริงเหรอ ขอโทษๆ กินไปแล้วน่ะ
ปลายสาย : อ้าวเหรอ งั้นก็ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ
เราเอง : อ้าวแล้วพี่ล่ะ จะกินอะไร
ปลายเสาย : ไม่ต้องห่วงๆ เดี๋ยวพี่หากินแถวๆ นี้แหละ
เอ... เราทำอะไรผิดไปรึเปล่านี่ ปล่อยให้กินข้าวคนเดียวแบบนี้
แต่ว่าไม่นัดกันก่อนนี่ ... -_-"

คืนนั้นเปิดคอมตามปกติ จำไม่ได้ว่านั่งทำงานหรือเล่นเกม ออนเอ็มด้วย
เราเอง : ถึงบ้านแล้วเหรอ
ฝั่งนั้น : อืม
...ต่างคนต่างทำงาน...
เราเอง : พี่... ง่วงมากแล้วล่ะ ไปนอนก่อนนะคะ ปิดคอมแล้วล่ะ
ด้วยความง่วง ทำให้เราปิดคอมเลย ไม่รอให้ฝั่งนั้นตอบกลับมา
แล้วก็เข้านอนตามปกติ โทรศัพท์เข้าอีกครั้ง ตอนนั้นห้าทุ่มครึ่งแล้ว

ปลายสาย : นอนแล้วเหรอครับ
เราเอง : อืม.. ง่วงมากเลย นอนแล้วแหละ พี่ล่ะยังไม่นอนเหรอคะ
ปลายสาย : ยังหรอก
เราเอง : ทำงานเหรอคะ
ปลายสาย : เปล่าหรอก
เราเอง : อ้าวแล้วทำอะไรล่ะ ไม่ง่วงเหรอคะ
ปลายสาย : อีกแป๊บนึง นั่งเล่นเน็ตน่ะ
เราเอง : เป็นอะไรรึเปล่า น้ำเสียงไม่ค่อยดีเลย
ปลายสาย : อืม.. ก็.. ไม่มีอะไรหรอก ช่างมันเถอะ
เราเอง : ฮื้อออ ไม่เอาสิ เป็นอะไรก็บอกสิ มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า
ปลายสาย : ก็.. นิดหน่อยน่ะ แต่ช่างเถอะ
ตอนนั้นเราไม่กล้าถามต่อ เพราะกลัวว่าเขาอาจจะมีเรื่องส่วนตัวบางอย่างที่ไม่อยากบอกเรา
เราเอง : แล้วนั่งเล่นอะไรในเน็ตเหรอคะ
ปลายสาย : นั่งอ่านข้อความน่ะ
เราเอง : หืม... ข้อความอะไรเหรอคะ
ปลายสาย : ใน facebook น่ะ เพื่อนๆ เขามาฝากข้อความ Happy Birthday ให้พี่น่ะ
...
...
...
...
เราเอง : (สมองหยุดทำงาน ....ชิ้งงงง!!! สูญญากาศทางถ้อยคำ.........)
...
...
...
...
เราเอง : อ๊ากกกกกกกกกกกร์ ... พี่...... Happy Birthday!!!!!!!!!! อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปลายสาย : (พูดอะไรสักอย่าง เราไม่ได้ยิน เพราะมัวแต่กรี๊ด น้ำตาไหลเรียบร้อยแล้ว)
เราเอง : พี่... ขอโทษนะคะ ขอโทษจริงๆ เลย ขอโทษมากๆๆๆๆ เลยค่ะ ทำไมกูเลวงี้วะ ฮือๆๆๆๆ (ร้องไห้จนได้)
ปลายสาย : เฮ้ย! ไม่เป็นไร พี่ไม่ได้ซีเรียสอะไร
เราเอง : แต่ก็รู้น่ะว่าพี่เสียใจ วันนี้พี่โทร.มาตั้งหลายรอบ แต่เราโง่มากๆๆๆ เลย ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย (ร้องไห้ต่อไป)
ปลายสาย : เฮ้ยยยย... ไม่ต้องร้องไห้ (เสียงเขาเจือหัวเราะด้วย) อย่าคิดมากๆ
เราเอง : ต้องคิดสิ ลืมได้ไงอ่าาาา...
ปลายสาย : ก็ยอมรับนะว่าเสียใจนิดหน่อย แต่ตอนนี้หายแล้ว
เราเอง : พี่ไม่เสียใจนิดหน่อย พี่เสียใจมากกกกก รู้เลยน่ะ ขอโทษน้า ขอโทษจริงๆ
ปลายสาย : จ้า ก็บอกแล้วไม่เป็นไร หายแล้วๆ นอนเถอะ
..
..
แล้วใครมันจะไปนอนหลับเล่า
..
..
..
..

สรุปแล้ว คืนนั้นก็ไม่ได้นอนทั้งคืน นอนไม่หลับ เพราะรู้สึกผิดร้ายกาจ
แย่เนอะ ทำไมเราถึงเป็นคนแบบนี้นะ จะว่าไม่ใส่ใจก็ไม่ใช่
ใส่ใจ รู้ และจำได้ แต่ว่า ..... มันลืมวันลืมคืนนนนน...!!!
สัญญาว่าจะไม่มีทางเป็นคนอย่างนั้นอีกแน่นอน สัญญาเลย

จะไม่ลืมวันเกิดแฟนตัวเองอีกแล้วววววว!

Create Date : 30 มีนาคม 2553

Last Update : 30 มีนาคม 2553 0:17:07 น.

19 comments

Counter : 676 Pageviews.

อูย น่าสงสารพี่เค้าจัง แต่คงหายโกรธแล้วหล่ะ ถ้าตังเองก็เสียใจที่ลืม แม้ มันน่าน้อยใจ เหอ เหอ

โดย: นุ่ม (khaonaun

) วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:3:10:19 น.

หึหึ เอาน่า ปีหน้าก็จำให้ดีละกัน

ส่วนตัวคนอ่อนไหวฯนี่ ไม่ค่อยเป็นคนลืมค่ะ แต่เป็นคนโดนลืมมากกว่า เฮ้อ คิดแล้วก็เศร้า

โดย: คนอ่อนไหวที่แกล้งใจแข็ง (Tukta21

) วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:3:18:26 น.

สวัสดียามเช้าครับครูเสี้ยว

ผมยังโชคดีที่ความจำดีครับ 555
ปีที่แล้วไม่ไ่ด้ลืมวันเกิดมาดาม
แต่ลืมวันเกิดตัวเอง...

ลืมขนาดที่ว่ามีคนเดินมาสุขวันวันเกิด
ผมยังถามว่า

"วันเกิดใคร ?" 5555

ปล. ถ้าเป็นผมก็จะมีมุกแบบว่า

"ถึงจะลืมวันเกิดคุณ
แต่ผมไม่ไ่ด้ลืมรักคุณนะ" 5555

(ทำเนียนไป 555)

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:6:10:16 น.

ทักทายยามเช้าค้าา^^

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:8:15:07 น.

โดย: thanitsita

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:9:16:43 น.

ผมมางานหนังสือ
คงจะไปถึงให้เช้าที่สุดเพื่อเดินซื้อหนังสือก่อนน่ะครับ 555

เสร็จแล้วก็ประจำบู๊ทซีเอ็ดตอนเที่ยงครึ่งถึงบ่ายสอง
และถ้าเป็นไปได้ก็จะอยุ่จนเย็นที่สุด
ก่อนไปขึ้นเครื่องตอนสามทุ่มครับครูเสี้ยว

ครูเสี้ยวไปเป็นพิธีกรในงานด้วยเหรอครับ
ว้าวๆๆๆ ดีจังเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:13:36:35 น.

ง่าส์ อ่านแร๊ว เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ

เอานะ อย่าคิดมาห วันนี้เราอาจจะลืม แต่พรุ่งนี้ก้อยังเริ่มหใม่ได้นิค่ะ มอบทุก ๆวันให้เป็นวันที่ดี เค้าน่าจะมีความสุขนะคะ

โดย: BoRntoBe_engineer

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:13:40:42 น.

สวัสดีค่ะครูเสี้ยว

สายลมก็เคยหลงวันหลงคืน แต่ไม่ได้ลืมวันที่และเดือนเกิดของเพื่อน พอเราแสดงความเสียใจจากใจจริง เพื่อนก็เข้าใจและให้อภัยค่ะ

พักหลังมานี่ มีอาการวิตก...เกรงจะหลงวันอีก เลยจดบันทึกไว้ในทุกๆ ที่ที่จดได้ เพราะถ้าพลาดซ้ำอีกกับเพื่อนคนเดิม ... อ่า แย่แน่ๆ เลยค่ะ

โดย: บันทึกเล็กๆ จาก สายลมที่หวังดี

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:15:36:44 น.

โดย: บันทึกเล็กๆ จาก สายลมที่หวังดี

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:15:36:46 น.

ทำขนมหร่อยๆไปง้อพี่เค้าละกันนะจ๊ะ

โดย: Yamaka

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:18:20:22 น.

^^:]

โดย: rakwahnron

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:19:02:52 น.

อุ้ย แนวร่วมเดียวกันเลย ลืมวันเกิดแฟน 555

โดย: j a r n i k

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:20:11:04 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปที่บล๊อคนะคะ

เป็นบ่อยเลยค่ะ อาการลืมวันสำคัญนี่ เพราะโดยส่วนตัวไม่ค่อยให้ความสำคัญกับมันเท่าไหร่น่ะค่ะ

โดย: jeab&michelle

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:23:19:06 น.

สวัสดียามเช้าครับครูเสี้ยว

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:6:52:33 น.

ไม่ค่อยจะให้ความสำคัญกับวันเกิดมากนัก
แต่ผู้คนส่วนใหญ่โดยเฉพาะคนใกล้ตัวต้องคิดมากเป็นธรรมดา
แสดงว่าที่ผ่านมาเร่งรีบกับชีวิตมากเกินไป
หรือจัดสมดุลชีวิตที่ไม่ลงตัว
ก็เลยเกิดสภาพแบบนี้

โดย: คนเดินดินฯ

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:10:45:57 น.

บ่ายโมงแล้ว ครูเสี้ยวทานมื้อกลางวันหรือยังค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการทำงานค่ะ

โดย: บันทึกเล็กๆ จาก สายลมที่หวังดี

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:13:00:55 น.

ลืมแล้ว ต้องรีบปรับความเข้าใจกันนะครับ
เค้าคงน้อยใจแย่แล้ว

โดย: ชายพจน์ (ครีมโซดาซ่า

) วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:20:53:56 น.

^^:]สวัสดีจ้า................

โดย: rakwahnron

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:21:27:29 น.

สวัสดียามเช้าครับครูเสี้ยว

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:6:56:04 น.