แวะมาทักทายจ้า ^^

อ่านบล้อกนี้ของน้องเสี้ยว
คิดว่ามีประเด็นการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้องแน่นอน



น้องเสี้ยวช่างสังเกตครับ
เป็นภาพที่พี่ก๋าถ่ายเอาไว้ตอนที่หมิงหมิงแอดมิดอยู่โรงพยาบาลครับ

พี่ก๋าไปนอนเฝ้าหมิงหมิงทั้งวัน
ติดกล้องตัวเล็กไปด้วย
เพื่อถ่ายรูปนู่นนั่นนี่ไปเรื่อยครับ 555

รูปถูกเก็บอยู่ในโฟลเดอร์นานมาก
จนหลายวันก่อนพี่ก๋าเปิดรูปดูแล้วก็นั่งเขียนงานสองบล็อกนี้ทันที

พี่ก๋าชอบเขียนงานแบบนี้ล่ะครับ
และเรียกมันว่า
เป็นงานเขียนแบบ "กระแสสำนึก" คือดูภาพแล้วก็เขียนเรื่องเลย
โดยไม่ต้องมีพล็อตหรือรูปแบบ

มีบล็อกนึงที่พี่ก๋าเขียนทุกวันเป็นปีๆเลยครับ
ไม่ไ่ด้บอกใคร ถ้านับว่าเป็นบล้อก
ก็เท่ากับพี่ก๋าเขียนสองบล้อกคู่กันตลอดสองสามปีนี้เลยนะครับ 5555

เมื่อตอนที่พ่อบูยังมีชีวิตอยู่
พี่ก๋าทักทายพูดคุยกับท่านทุกวัน
เขียนเม้นท์ถึงท่านจนวันที่ท่านจากไป
พี่ก๋าว่าจะหยุดเขียน
แต่พี่บีลูกสาวพ่อบูบอกว่า
ก๋าเขียนต่อเถอะ
เขียนเหมือนตอนที่พ่อบูยังอยู่
พี่ก๋าก็เลยเขียนต่อมาเรื่อยๆจนถึงทุกวันนี้ครับ


ลองเข้าไปอ่านได้นะครับ
นี่เป็นงานเขียนแบบ กระแสสำนึก ที่พี่ก๋าเขียนเอาไว้ครับ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=rendezvous&group=11

อ้าว --- พี่ก๋าลืมไปครับ
สงสัยพี่บีล็อกไว้ให้พี่ก๋าเข้าไปได้คนเดียว 5555

ขออภัยนะครับ

สอนเอาเพลงใส่บล็อคหน่อยสิคะ

ขอเป็น code เพลง สักเพลงสิคะ
แบบกลัวลิขสิทธิ์เค้าอ่ะค่ะ

ตอนนี้หลานดีขึ้น กลับบ้านแล้ว แต่ก็ยังตัวอุ่นๆอยู่

สวัสดียามเช้าครับน้องเสี้ยว

เราเป็นส่วนเสี้ยวเล็กๆของประวัติศาสตร์
แม้แต่คนที่คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่
จนอยากจะเขียนประวัติศาสตร์
พี่ก๋าก็ว่าเขาสำคัญตัวเองผิดไป

ไม่มีใครเขียนประวัติศาสตร์ได้ดี
เท่ากับความจริงอีกแล้ว

วันนี้คนชนะคือผู้เขียนประวัติศาสตร์
แต่การเวลาและความจริงจะชำระประวัติศาสตร์
อย่างที่มันเป็น

ถึงตอนนั้นเราไม่ได้อยู่อ่านเรื่องราวนี้แล้ว
มีแต่ลูกหลานของเราเท่านั้นที่จะได้รู้ว่า

ณ วันนี้ บรรพบุรุษของเขาได้ทำอะไรเอาไว้
กับประเทศชาติ

และมันน่าทรงจำ น่าชื่นชม หรือน่าประนาม

กาลเวลา
.
.

พี่ก๋าพิมพ์ผิดไปครับ