ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 369 : แรงบันดาลใจ
โจทย์รอบนี้เป็นของผมเองครับ พอดีผมเพิ่งกลับมาจากงานบุรีรัมย์มาราธอนมาครับ เป็นอะไรที่น่าประทับใจมาก ๆ งานวิ่งหลาย ๆ งานสามารถสร้างแรงบันดาลใจให้ผมทุกครั้งเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการใช้ชีวิต การออกกำลังกายต่าง ๆ เลยอยากเอามาแชร์ให้เพื่อน ๆ ด้วยครับ สาเหตุที่ผมเริ่มออกมาวิ่งเป็นเพราะว่าแต่ก่อน ผมอ้วน น้ำหนักตัวเยอะ ไปตรวจสุขภาพแล้วไขมันเกินมาหมดเลย ความจริงก็เป็นคนออกกำลังกายอยู่แล้ว เล่นแบดมินตันมาก่อนตั้งแต่สมัยบรรจุรับราชการใหม่ ๆ เลย แล้วก็ตามมาด้วยปั่นจักรยาน ตอนนั้นก็มีเริ่มวิ่งนิดหน่อย แค่โลสองโลก็๋เหนื่อยแล้ว ไม่ได้วิ่งจริงจังนะครับ จนมีอยู่ครั้งนึง ผมได้ไปงานวิ่งแถวแจ้งวัฒนะ วิ่ง 5K ตอนนั้นเหนื่อยมาก ๆ วิ่งจบมีคอนเสิร์ตพี่ตูน บอดี้แสลมต่อ คือเป็นช่วงเวลาประจวบเหมาะมาก ๆ ทั้งเพลง ทั้งคำพูดสามารถสร้างแรงบันดาลใจให้ผมมาก ๆ ผมว่าแทบจะทุกคนในงานเลย แกพูดว่าแค่ใส่รองเท้าก้าวขาออกจากบ้าน คุณก็ชนะใจตัวเองแล้ว ไม่ว่าจะวิ่ง 5K, 10K หรือมากกว่านั้น ก็เอาชนะใจตัวเองแล้ว ขอแค่คุณศรัทธาในตัวเอง เชื่อในตัวเอง ความเชื่อและศรัทธาเป็นสิ่งสำคัญมาก ๆ แล้วเพลงก็ขึ้นมาพอดี 555 ผมกลับมาเริ่มไปหาซื้อรองเท้าคู่ใหม่ เริ่มตื่นเช้าออกมาวิ่ง กับวิ่งตอนเย็นหลังเลิกงาน ค่อย ๆ เพิ่มระยะอาทิตย์ละกิโล จนครบ 10K ก็เริ่มออกงานวิ่งละครับ งานวิ่งคนเยอะมาก ๆ โดยเฉพาะสาว ๆ สวย ๆ ทั้งนั้น ของกินก็อร่อยไม่แพ้กัน ผมเริ่มติดใจงานวิ่งเสียแล้ว 555 ผมวิ่ง 10K อยู่ประมาณ 3 เดือน ตอนนั้นน้ำหนักเริ่มลดลงแล้ว มีงานวิ่งอยู่งานนึง เป็นงานใหญ่เลย มีวิ่งฮาล์ฟมาราธอน ฟูลมาราธอนด้วย ผมได้ยินคำพูดมาคำนึงซึ่งมันสะกิดใจมาก มีคนเพียง 1 % เท่านั้น ที่วิ่งมาราธอนจบ แล้วผมก็ได้ยินคำนี้มาเรื่อย ๆ ตามงานวิ่งต่าง ๆ ตั้งแต่นั้นมา ผมก็กลับมาซ้อมมากขึ้น และก็เริ่มสมัครงานวิ่งฮาล์ฟมาราธอน 21K ผมวิ่งฮาล์ฟมาราธอนอยู่ประมาณปีนึง 20 สนาม ตอนนั้นวิ่งมาราธอนเป็นอะไรที่ไกลตัวมาก เราน่าจะทำไม่ได้แน่นอน เห็นคนที่วิ่งมาราธอนหุ่นดี ๆ ทั้งน้้นเลย อ้วน ๆ อย่างเราจะทำได้มั๊ยน้อ แต่ในใจก็แอบคิดว่าอยากไปนะ จนผมเริ่มมาอ่านรีวิวคนที่ไปวิ่งมาราธอนมาว่า 10 กม.สุดท้ายสำคัญที่สุด ยางแตกที่ กม.35 บ้าง หมดแรงตอนกม.40 บ้าง เราก็อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังงัย ผมก็เลยสมัครวิ่งฟูลมาราธอนครั้งแรกที่บุรีรัมย์ ด้วยความที่เค้าจัดดีมาก ไม่ผิดหวังเลยครับ เค้าบอกว่ามาราธอนเป็นเรื่องราวแห่งชีวิต หนังชีวิต ก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ มาราธอนยังสอนเราเรื่องการใช้ชีวิตด้วย ความพยายาม อดทนไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค รวมทั้งเป็นการฝึกสมาธิ ช่วยยกระดับจิตใจของเราไปด้วยครับขอบคุณภาพจาก Buriram Marathon ครับ
Create Date : 28 มกราคม 2568 |
Last Update : 28 มกราคม 2568 16:27:17 น. |
|
16 comments
|
Counter : 327 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณหอมกร, คุณnonnoiGiwGiw, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะริโตะคุง, คุณnewyorknurse, คุณปรศุราม, คุณปัญญา Dh, คุณtoor36, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtuk-tuk@korat, คุณSweet_pills, คุณkae+aoe, คุณmultiple |
โดย: หอมกร วันที่: 28 มกราคม 2568 เวลา:14:25:44 น. |
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 28 มกราคม 2568 เวลา:19:02:23 น. |
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 มกราคม 2568 เวลา:22:22:33 น. |
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 28 มกราคม 2568 เวลา:22:54:18 น. |
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 30 มกราคม 2568 เวลา:0:07:29 น. |
|
โดย: kae+aoe วันที่: 30 มกราคม 2568 เวลา:8:28:34 น. |
|
โดย: multiple วันที่: 30 มกราคม 2568 เวลา:12:12:02 น. |
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 30 มกราคม 2568 เวลา:14:26:07 น. |
|
| |
นานไงคุณแฟรงก์มันเลยคือชีวิตอยู่กับตัวเอง