|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ลอยกระทง...
[เย็นย่ำ]
ผมหยุดนิ่งยืนมองดวงอาทิตย์ดวงโตตรงหน้าค่อยๆหายไปจากสายตา มันเหมือนกับผลส้มใบใหญ่ค่อยๆหล่นหายไปในสายน้ำ แสงแดดสีส้มอมแดงถูกแทนที่ด้วยสีเทาอึมครึม ดวงจันทร์สีเหลืองอ่อนค่อยๆโผล่พ้นขอบสายน้ำสีดำ มันเหมือนกับอมยิ้มสีเหลืองสดค่อยๆลอยเด่นบนผืนฟ้าสีเทา
ลมหนาวๆของค่ำคืนพัดมาต้องกายผม ผมกอดอกแน่น หวังเพียงเรียกความอบอุ่นให้กับตัวเอง
ปัง! ปัง!
เสียงพลุดังก้องมาจากข้างหลัง ทำเอาผมสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่จะหันไปหาต้นเสียงนั้น เด็กโต 2-3 คน อายุอานามประมาณวัยผม กำลังจุดพลุเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนาน หนึ่งในนั้นมีเจ้าอ้วนที่ผมใช้เวลาทั้งสัปดาห์เข้าไปทำตีสนิทด้วย ผมมองดูพวกเขาเล่นพลุด้วยความอิจฉาอยู่ลึกๆ ถึงแม้ว่าตัวผมน่าจะเคยชินกับเสียงพลุเหล่านี้ เพราะช่วงสัปดาห์นี้ของทุกปี มันคือช่วงเวลาของ เทศกาลลอยกระทง และทุกวี่วันก็มักจะมีเสียงพลุให้ได้ยินอยู่เสมอ แต่ผมก็ยังเผลอที่จะอดตกใจไม่ได้อยู่ดี เพราะเสียงดังของมันคล้ายกับเสียงปืนยิ่งนัก เสียงของอาวุธร้ายที่คร่าชีวิตพ่อผม...
ลมหนาวๆของค่ำคืนพัดมาต้องกายผมอีกครั้ง ผมกอดอกแน่นหวังให้ความอบอุ่นกลับคืนมา ก่อนจะแหงนมองดูโคมลอยสีส้มสว่างตาบนท้องฟ้ายามค่ำคืน โคมลอยหลายใบกำลังลอยล่องอยู่บนท้องฟ้ามืดมิดนั้น สีส้มสว่างไสวของมันช่างตัดกันดีกับสีดำสนิทของท้องฟ้าเสียจริง ผมเหม่อมองสีส้มเหลืองนวลตาบนฟากฟ้านั้น พลางคิดไปว่า...
...โคมลอยเหล่านั้นจะเผลอคิดว่าตัวเองเป็นดวงดาวบ้างหรือเปล่านะ?...
ผมยิ้ม ยิ้มให้กับความคิดบ้าบอของตัวเอง ก่อนที่จะละสายตาไปมองดูผู้คน
[ค่ำคืน]
เสียงพูดคุยจอแจของผู้คนมากมายเริ่มดังมากขึ้นเรื่อยๆ มันดังมากขึ้นเมื่อบวกกับเสียงของพ่อค้าแม่ค้าแถวนี้ เป็นนัยบอกว่าทุกอย่างพร้อมแล้วสำหรับค่ำคืนนี้ เหลือเพียงแต่แค่รอสัญญาณจากเจ้าอ้วนคนเดียวเท่านั้น
ผมเริ่มละสายตาไปมองดูผู้คนรอบกาย ผู้คนมากมายทั้งหญิงและชายต่างเดินกันให้ขวักไขว่ ทุกคนมาจากต่างสถานที่ แต่คงมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน ผมสังเกตมันได้จากกระทงในมือ บางคนมาคนเดียว แต่เหมือนเร่งรีบอย่างกับมีนัดกับใคร บางรายมาเป็นคู่ เดินจับมือดูแล้วช่างน่าอิจฉา บางรายมาเป็นหมู่ ยกมากันทั้งครอบครัวดูแล้วอบอุ่นตา บางรายมาเป็นกลุ่ม คงเป็นเพื่อนฝูงดูคึกคักเฮฮา ผมยิ้ม ยิ้มให้กับความวุ่นวายตรงหน้า ก่อนที่จะละสายตาไปจ้องมองผืนน้ำสีดำเนิ่นนาน... .......................................................................... .......................................................................... .......................................................................... .......................................................................... .......................................................................... ..........................................................................
เฮ้ย! ได้เวลาแล้วว่ะ คนมากันเยอะแล้ว
เสียงเจ้าอ้วนดังขึ้น ดึงผมออกจากภวังค์ ผมละสายตาจากผืนน้ำสีดำนั่น ก่อนที่จะเดินตามเจ้าอ้วนไป...
[ดึกดื่น]
ผมเดินแหวกฝูงคนตามเจ้าอ้วนไปติดๆ ทั้งๆที่ก็รู้ว่าจุดหมายปลายทางคือที่ใด แต่ผมก็ยังเก็บอาการตื่นเต้นไว้ไม่ไหว ทั้งๆที่ก็รู้ว่าจะได้พบเจอกับอะไร แต่ผมก็ยังอดตื่นเต้นไม่ได้อยู่ดี เสียงผู้คนเซ็งแซ่มากมาย ณ จุดหมายปลายทางนั้น มีผู้ใหญ่กับเด็ก 3-4 คน มารอพวกเราอยู่ก่อนแล้ว ผมสวัสดีผู้ใหญ่พอเป็นพิธี แล้วหันไปยิ้มให้พวกเด็กๆเล็กน้อย มันช่างเหมือนกับความฝันที่ผมได้มาทำแบบนี้ ได้มาทำหน้าที่ที่ผมเฝ้ารอมาทั้งปี
ลมหนาวๆของค่ำคืนพัดมาต้องกายผมอีกครั้ง ผมถูมือตัวเองแรงๆ เพื่อเรียกความอบอุ่นนั้น ก่อนที่จะผละไปทำหน้าที่ที่รอคอย สัมผัสแรกที่ได้รับคือ สัมผัสเย็นๆของสายน้ำ มันช่างเย็นยะเยือกจับขั้วหัวใจ ยิ่งมารวมเข้ากับลมหนาวๆด้วยแล้ว ความหนาวเหน็บยิ่งเพิ่มมากขึ้นเป็นทวี
โน่น...ไปอยู่ตรงโน้น
เสียงผู้ใหญ่คนหนึ่งตะโกนบอกผม พลางชี้มือไปทางหนึ่ง
ว่ายน้ำเก่งใช่ไหมเรา ระวังตัวด้วยล่ะ
ผมพยักหน้ารับ ก่อนที่จะว่ายไปยังตำแหน่งที่เขาบอก
จับให้ดีๆล่ะ แล้วก็ดูดีๆด้วยนะจะได้ได้เยอะๆ
เขาบอกย้ำ พลางกลับไปทำหน้าที่ของตน
ผมคว้ากระทงใบแรกมาได้อย่างทุลักทุเล เนื่องด้วยอากาศที่หนาวและน้ำที่เย็นเฉียบ ทำเอามือไม้ผมสั่นแทบหมดเรี่ยวแรง
...แต่ให้ทำอย่างไรได้ ก็นี่คือสิ่งที่ผมเลือกเองนี่นา...
ผมคิด พลางมองหาเศษเงินในกระทงใบนั้น ...แต่มันว่างเปล่า มีเพียงแค่เทียนเล่มเล็กๆสว่างไสวอยู่ตรงกลางเท่านั้น ผมจึงปล่อยกระทงในมือใบนั้นให้ลอยจากไป ก่อนที่จะหันไปคว้ากระทงใบใหม่มาแทน... .......................................................... .......................................................... .......................................................... .......................................................... .......................................................... ..........................................................
หลังจากเวลาผ่านไปเนิ่นนาน ประมาณ 4-5 ชั่วโมงได้ จากที่มีผู้คนหนาตา ตอนนี้เริ่มซาลง จากที่เคยมีกระทงน้อยใหญ่มากมาย ตอนนี้เริ่มหายไป คงถึงเวลาแล้วที่ผมต้องหยุดเสียที ผมว่ายกลับไปที่ริมฝั่ง ยืนคอยอยู่ตรงนั้น ยืนคอยเพื่อรอรับส่วนแบ่งที่ผมควรได้...
ก็อย่างที่บอก 70 : 30
เสียงใหญ่ๆของชายตรงหน้าบอกผม ผมพยักหน้ารับ ก่อนที่จะเทเศษเงินที่เก็บได้ให้ไปทั้งหมด
...ทั้งๆที่จริงแล้วผมไม่รู้หรอกว่า 70 : 30 มันแบ่งยังไง?...
...ตอนนี้ผมรู้เพียงแต่ว่าหนาวจะตายอยู่แล้ว...
ผมคิด พลางกอดอกแน่น ก่อนที่จะมองชายตรงหน้าค่อยๆนับเงินอย่างช้าๆ...
ทั้งหมด 317 บาท
หักไป 70 เปอร์เซ็นต์ ก็จะเหลือ...
เขาหยิบเครื่องคิดเลขมากดคิดด้วยท่าทีที่ชำนาญ
95 บาท
กูให้ 100 นึงเลย...เอาไป
เขาพูด พร้อมยื่นแบงค์ 100 มาให้ผม ผมยื่นมือซีดๆไปรับแบงค์ 100 นั้น ก่อนที่จะยกมือไหว้พร้อมกล่าวคำขอบคุณ
วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำนองเต็มตลิ่ง เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริง วันลอยกระทง
ลอย ลอยกระทง ลอย ลอยกระทง ลอยกระทงกันแล้ว ขอเชิญน้องแก้วออกมารำวง...
เสียงเพลงรำวงคุ้นหูลอยแว่วมาแต่ไกล ผมเผลอร้องตามอย่างสบายใจ พลางคิดว่า...
...พรุ่งนี้มีเงินซื้อของดีๆให้แม่กินเสียที...
ปล. ขอบคุณโครงการดีๆของพี่ๆสามสาวอีกครั้งนะครับ พี่แจง nikanda พี่อ้อน BeCoffee พี่ปอย นางสาวดุ่บดั่บ
Create Date : 09 พฤศจิกายน 2552 |
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2552 22:39:09 น. |
|
40 comments
|
Counter : 980 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เจ้าพระยา แอบฮาเป็นพักๆ.... (อสัญแดหวา ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:13:29 น. |
|
|
|
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:14:09 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:20:35 น. |
|
|
|
โดย: d_regen วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:07:43 น. |
|
|
|
โดย: ตัวp_box วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:09:59 น. |
|
|
|
โดย: Artagold วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:37:52 น. |
|
|
|
โดย: นินา นา นะ IP: 58.8.136.110 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:47:19 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:15:16 น. |
|
|
|
โดย: กล้วยน้ำ วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:05:03 น. |
|
|
|
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:22:01 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:45:14 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:33:02 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:00:40 น. |
|
|
|
โดย: ตัวp_box วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:07:51 น. |
|
|
|
โดย: nikanda วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:4:02:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:56:36 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:57:37 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:15:00 น. |
|
|
|
โดย: เกิดมามั่วๆ..ตัวดำฟันหลอ.. (อสัญแดหวา ) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:22:15 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:38:56 น. |
|
|
|
โดย: d_regen วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:57:51 น. |
|
|
|
โดย: inmemoir วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:06:44 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:01:43 น. |
|
|
|
โดย: Artagold วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:08:32 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:56:13 น. |
|
|
|
โดย: เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:15:41 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:27:03 น. |
|
|
|
โดย: กล้วยน้ำ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:50:23 น. |
|
|
|
โดย: Paulo วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:35:34 น. |
|
|
|
โดย: ตัวp_box วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:32:08 น. |
|
|
|
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:31:31 น. |
|
|
|
โดย: BeCoffee วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:48:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]
|
คนเรามีโชคไม่เท่ากัน แม้กระทั่งในความฝัน
-------------------------
การให้คะแนนในบล็อกนี้ ไม่ได้มีกฏเกณฑ์หรือหลักการใดๆทั้งสิ้น แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้นขึ้นอยู่กับความชอบส่วนตัวของเจ้าของบล็อกเป็นสำคัญ
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด |
|
|
|
|
|
|
|
|
ผมแว้บบบบบ
เข้าไปดูโปรไฟล์ ว่าพี่หรือน้อง
สรุปว่าเจ้าของบ้านอ่อนกว่าผมหนึ่งปี
แต่งานเขียนที่เขียนออกมา
แสดงให้เห็นว่า ต้องเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก แน่ๆ
ชอบครับชอบ
หัวข้อเดียวกัน แต่เล่าด้วยมุมมองที่ต่างกัน
มันยิ่งทำให้เห็นถึงความแตกต่างของคนแต่ละคนครับ..
ขอบคุณที่แวะไปขำที่บ้านนะครับ..