|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
"Love me do... รักเจ้าเอย"
ชื่อหนังสือ: Love me do... รักเจ้าเอย
ผู้เขียน: วีสาม
จำนวนหน้า: 384
ราคา: 229 บาท
รายละเอียด
ญาตาวีไม่รู้จะบอกว่าตนโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ จู่ๆ เธอก็ดัน เก็บ ผู้ชายคนหนึ่งได้ที่ท้ายรถกระบะ จะหยิบมาโยนทิ้งไว้นอกรถแล้วทำเป็นมองไม่เห็นก็ไม่ได้ซะด้วยสิ ก็เธอน่ะตัวกระติ๊ดเดียว แถมเขาดันนอนสลบเหมือดในสภาพยับเยินสุดๆ อีกต่างหาก คิดอะไรไม่ออกเลยต้องรีบบึ่งรถกลับบ้านไปขอความช่วยเหลือจากพี่ชายเป็นการด่วน (พี่จ๋า~ มีศพอยู่ท้ายรถมิ้มอ่า~)
พยาบาลกันจนศพ...เอ๊ย! คนดวงตกฟื้น แทนที่จะได้ไล่ให้กลับบ้านกลับช่อง ตาคนหน้าตายดันพูดว่าตัวเอง ความจำเสื่อม ด้วยท่าทางไร้อารมณ์สิ้นดี เธอจะทำอะไรได้ล่ะ นอกจากรับเลี้ยงเขาจนกว่าความทรงจำจะกลับมา
แต่ต่อให้ตาย ความทรงจำก็ไม่กลับมาหรอก ในเมื่อมันไม่เคยหายไปไหนเลยน่ะสิ เพราะเขา...ภิมุข ภูเบศอรรถพงษ์...เบื่อหน่ายชีวิตไฮโซคนดังเต็มทีแล้ว ขอมาเป็นคนงานไร่สับปะรด กับเป็นลูกมือช่วยสาวตาใสผู้ซึ่งค่อยๆ เข้ามานั่งอยู่ในใจเขาทีละนิดๆ ทำขนมดีกว่า
ความคิดเห็นส่วนตัว
อ่านเรื่องนี้จบเมื่อเช้าค่ะ เล่มหนาตามสไตส์วีสาม (บางๆ เขียนไม่เป็น เขียนได้แต่หนาๆ ฮา) เรื่องนี้แหวกแนวนิดหนึ่ง พระเอกไม่ดิบไม่เถื่อนเลย ใครที่จำคุณภิมุขผู้มีอดีตฝังใจจากเรื่องเทใจรักนักวางแผนคงต้องรีบหามาอ่านดูค่ะ ว่าใครกันหนอที่จะมาดามหัวใจให้เขา
แต่สารภาพว่า...
อ่านเรื่องนี้แล้วไม่เชียร์พระเอกเลย แอบเซ็งพระเอกกับนางเอกในหลายๆ เรื่องหลายๆ ตอน โดยเฉพาะตอนต่างๆ ดังต่อไปนี้ (ทำตัวขาว เพราะคงสปอยส์)
- ตอนที่พ่อของตัวเองเอาเงินฟาดหน้านางเอกอ่ะ พระเอกน่าจะทำอะไรที่มันเป็นลูกผู้ชายกว่านี้หน่อย อ่านแล้วขัดใจเฟ้ย
- ตอนมาตามตื้อนางเอก ช่างเป็นชายที่เห็นแก่ตัวอะไรแบบนี้ แง๊ ไม่ชอบเฟ้ย ตัดออกจากกองมรดกไม่เป็นพระเอกได้มั้ย ไม่ชอบพระเอกงี้อ่ะ คือ...จริงๆ เป็นพวกไม่ชอบให้พระเอกอยู่เหนือนางเอก ฮา ไม่อยากให้นางเอกไปอยู่ในกำมือพระเอก ที่ไม่ว่าจะทำอะไร พระเอกก็แบบเดาได้ หือพระเอกไม่ขึ้น มันขัดจายยย
- นางเอก ขัดใจๆ ทำไมไม่สนใจพ่อลมรำเพยของเรา (กลายเป็นแม่ยกลิเกหน้าหวานไปแล้ว ฮา) ขัดใจว่าไปรักพระเอกทำไม วุ้ย ไม่ได้ดั่งใจเลย
เรื่องนี้ชอบพระรองมากๆ อ่านแล้วเชียร์ให้ได้เป็นพระเอก ให้นางเอกหันกลับมามองเขาบ้าง ลมรำเพยช่างน่ารักนัก (โดยเฉพาะคำพูดเน่าๆ ฮา หลุดโลกดี) ไม่น่าอกหักเลย ชอบพี่เสือโคร่งด้วย แต่แอบเคืองคนเขียน คาดว่าคนเขียนเข้าข้างพระเอกมากๆ เพราะไม่เห็นให้พี่เสือโคร่งแกล้งอะไรพระเอกเลย (น่าจะแกล้งมากกว่านี้ ไม่ได้แกล้งไรเลย เซ็งๆ <- เสียงจากคนเชียร์พระรอง ฮา)
อยากอ่านภาคต่อของลมรำเพยกับพี่เสือโคร่ง (ไม่ใช่ให้สองคนนี้เป็นพระ-นางนะ <- แม้จะอยากอ่านก็ตาม ฮา) อยากเห็นนางเอกของลมรำเพย และอยากรู้ว่าพี่เสือโคร่งจะรักใคร
เรียกร้องๆ เรื่องใหม่ขอพระเอกดิบเถื่อนเหมือนเรื่องผ่านๆ มาได้มั้ย ไฮโซหล่อเงียบแบบภิมุขไม่ชอบอ่ะ ชอบเถื่อนๆ ดิบๆ ฮา
สรุป
อ่านได้สนุกสนานตามสไตส์วีสามค่ะ เพราะงั้นถ้าใครติดใจฝีมือหรืออยากอ่านเรื่องน่ารักๆ ก็หยิบมาได้เลยนะคะไม่ต้องลังเล แล้วมาเป็นแม่ยก น้ายก น้องยก พี่ยก ให้กับลมรำเพย ศิษย์หวนกันดีกว่า 
เด็กทะเล
07.8.26
| Create Date : 26 สิงหาคม 2550 |
| Last Update : 26 สิงหาคม 2550 22:30:49 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 1064 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: lily <lovekalo> IP: 124.121.21.38 วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:23:15:30 น. |
|
|
|
| โดย: nunja555 IP: 74.139.222.15 วันที่: 27 สิงหาคม 2550 เวลา:0:53:44 น. |
|
|
|
| โดย: * * * วีสาม * * * IP: 125.27.76.154 วันที่: 27 สิงหาคม 2550 เวลา:16:02:39 น. |
|
|
|
| โดย: กุ้งก้ามกราม IP: 203.146.148.67 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:12:48:39 น. |
|
|
|
โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์  ) วันที่: 29 สิงหาคม 2550 เวลา:15:05:09 น. |
|
|
|
| โดย: waidhaya IP: 61.7.168.176 วันที่: 29 สิงหาคม 2550 เวลา:15:54:38 น. |
|
|
|
| โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 29 สิงหาคม 2550 เวลา:22:46:18 น. |
|
|
|
| โดย: กุ้งก้ามกราม IP: 58.9.49.53 วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:13:16:26 น. |
|
|
|
| โดย: yim_la_mai IP: 58.64.104.165 วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:13:36:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ตอนใต้ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ โดยการนำรูปภาพ และบทความงานเขียน รวมทั้งข้อความต่างๆ ไม่ว่าส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดในบล็อกแห่งนี้ไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|
|
